چرخه زندگی!

یکی از دوستانم هنگام کار در کارگاه، دستش زیر دستگاه رفت و ۴ انگشتش آسیب دید و از انگشتان آسیب دیده، دو انگشت قطع شد.

پس از مداوا بهمن ماه بود که به سر کارخانه برگشت تا کارش را ادامه بدهد. اما کارفرمای مربوطه از او خواست که رضایت بدهد به این معنا که شکایتی بابت انگشتانش از کارخانه ندارد و به وی فهماندند که در غیراین صورت اخراج است.

کارگر صدمه دیده که اخراج را مساوی با بیکاری و محتاج شدن می‌دید، به‌اجبار رضایت داد و وارد کار شد.

بعد از مدتی کارکردن عملاً هیچ پولی بوی ندادند و وقتی هم که دنبال کرد، کارخانه گفت که تو بدرد کار نمی‌خوری و وی را اخراج کردند.

وی که با این وضعیت روبه‌رو شد اقدام به شکایت از کارخانه و کارفرما کرد.

بالاخره زمان دادگاه رسید ولی در دادگاه به وی گفتند که تو رضایت دادی و مستحق دریافت پولی نمی‌شوی؟ و عملاً کسی از او حمایت نکرد که حتی به‌دلیل ضایعه در کار، مستمری بگیر بشود.

حالا این‌که وی خرج خود و خانواده را چگونه حل کند خدا می‌داند.

آری، این واقعیت زندگی بسیاری از کسانی است که مجبور می‌شوند در این ظلمت‌کده تاریک برای نان بخور و نمیر به کارهای دیگر اقدام کنند که البته نهایت آن هم زندان و اعدام است.

این است چرخه زندگی در نظام ولایت‌فقیه که بسیار از مردم ایران دست به گریبان آنند.