آخوند روحانی امروز 2آبان در حرفهای خودش در اراک به چند موضوع پرداخت که میشود آنها را در چند محور کلی دستهبندی کرد:
دود و دم درباره پیشرفتهای اقتصادی دولت خودش
اعتراف به معضل بیکاری بهخصوص بیکاری جوانها در جامعه و اعتراف به اینکه در زمینه بیکاری هیچ مسالهای حل نشده است
دفاع شدید از برجام
حمله به باند رقیب و مشخصاً خامنهای، بهویژه دادن جواب خامنهای که چند روز پیش به او (روحانی) حمله کرده بود و گفته بود برخی فکر میکنند از رابطه با دشمنان آبی برای نظام گرم میشود.
اگر بخواهیم حرفهای روحانی را قدری باز کنیم و اینکه وی با چه هدفی این حرفها را زده است باید گفت که در یک کلام حرفهای امروز روحانی نشان داد که بار دیگر، جنگ و تخاصم درونی نظام آخوندی، در آستانهٴ نمایش انتخابات ریاستجمهوری اوج تازهیی گرفته. برای نمونه، روحانی جواب حرفهای چند روز پیش خامنهای را داد. آنجا که خامنهای به باند روحانی-رفسنجانی برای رو آوردن به غرب حمله کرد و گفت «طرف مقابل به بازتولید آفت فرهنگ وابستگی در شکلهای جدید اقدام کرده» ؛ حالا روحانی رودرروی خامنهای، اول به بنبست رژیم اشاره کرد و گفت «راهی جز ایجاد رونق اقتصادی نداریم»، بعد همین راه رونق اقتصادی را ادامه مسیر زهرخوران عنوان کرد و گفت: «تمام سفرهای خارجی که صورت میگیرد برای رونق تجاری است». در اینجا روحانی یک زرنگی هم کرد و برای اینکه خامنهای را در مخمصه قرار بدهد، پای او زل در قضیه برجام یکبار دیگر وسط کشید و تأکید کرد که زهرخوری، کار خود خامنهای بوده. و یک خرده چاشنی مجیزگویی هم قاطی حرفهایش کرد و وسط دود و دم درباره برجام گفت: «برای سلامتی» خامنهای، «همواره دست ما به سوی آسمان است».
روحانی همینطور به دلواپسان باند خامنهای حمله کرد و در حالی که آنها را دروغگو و فحاش معرفی میکرد، گفت: «آدم دروغگو انقلابی نیست... آدم فحاش انقلابی نیست...»
اما علت تشدید حملات روحانی به باند خامنهای آن هم در این شرایط چیست؟ ، در یک کلام نزدیک شدن نمایش انتخابات است و این سفرهای روحانی را هم بایستی تور انتخاباتی تلقی کرد. در همین رابطه در حالیکه باند دلواپسان اساسی به برجام میتازند و آن را مایهٴ ننگ میدانند، روحانی درباره برجام تا توانست تبلیغات کرد. البته فقط یا حرفهای کلی زد یا شعار داد. مثلاً گفت: «برجام بهمعنای احقاق حقوق ملت ایران بود... آیا کسی هست که از لغو شش قطعنامه علیه ملت ایران خوشحال نباشد؟. برجام پیروزی مقاومت دوازده ساله ملت ایران در برابر تحریم ظالمانه است». البته دو نکته مسخره درباره برجام هم گفت که خودش حاکی از این بود که چقدر در داستان زهرخوری دستش خالی است و چیزی گیرش نیامده است. برای نمونه، گفت: «برجام برای صادر کردن آب سنگین اراک به جهان بود». یعنی رژیم با آن همه پیچ و تاب، و خوردن زهر اتمی و سیمان ریختن در قلب رآکتور اراک و منهدم کردن سانتریفیوژها و مهر و پلمب کردن نطنز و فردو، همهٴ این داستانها برای این بوده بهمبلغ 8میلیون دلار آب سنگین صادر کند!
حرف دیگر روحانی این بود که گفت «روابط بانکی ما با دنیا برقرار شده». این ادعا هم در حالی است که همین چند روز پیش، وزیر اقتصاد خودش، طیبنیا در سفر به آمریکا گفت: بهخاطر محدودیتها و فشارهای آمریکا، فقط تعدادی بانک کوچک اروپایی حاضر هستند با ما رابطه محدود داشته باشند، اما بانکهای بزرگ و اثرگذار، هیچکدام با ما رابطه برقرار نمیکنند. به این ترتیب، باز هم حرفهای روحانی چیزی نبود جز تبلیغات انتخاباتی که نتیجهش تعمیق شقه و شکاف رژیم در آستانهٴ نمایش انتخابات ریاستجمهوری رژیم است.
دود و دم درباره پیشرفتهای اقتصادی دولت خودش
اعتراف به معضل بیکاری بهخصوص بیکاری جوانها در جامعه و اعتراف به اینکه در زمینه بیکاری هیچ مسالهای حل نشده است
دفاع شدید از برجام
حمله به باند رقیب و مشخصاً خامنهای، بهویژه دادن جواب خامنهای که چند روز پیش به او (روحانی) حمله کرده بود و گفته بود برخی فکر میکنند از رابطه با دشمنان آبی برای نظام گرم میشود.
اگر بخواهیم حرفهای روحانی را قدری باز کنیم و اینکه وی با چه هدفی این حرفها را زده است باید گفت که در یک کلام حرفهای امروز روحانی نشان داد که بار دیگر، جنگ و تخاصم درونی نظام آخوندی، در آستانهٴ نمایش انتخابات ریاستجمهوری اوج تازهیی گرفته. برای نمونه، روحانی جواب حرفهای چند روز پیش خامنهای را داد. آنجا که خامنهای به باند روحانی-رفسنجانی برای رو آوردن به غرب حمله کرد و گفت «طرف مقابل به بازتولید آفت فرهنگ وابستگی در شکلهای جدید اقدام کرده» ؛ حالا روحانی رودرروی خامنهای، اول به بنبست رژیم اشاره کرد و گفت «راهی جز ایجاد رونق اقتصادی نداریم»، بعد همین راه رونق اقتصادی را ادامه مسیر زهرخوران عنوان کرد و گفت: «تمام سفرهای خارجی که صورت میگیرد برای رونق تجاری است». در اینجا روحانی یک زرنگی هم کرد و برای اینکه خامنهای را در مخمصه قرار بدهد، پای او زل در قضیه برجام یکبار دیگر وسط کشید و تأکید کرد که زهرخوری، کار خود خامنهای بوده. و یک خرده چاشنی مجیزگویی هم قاطی حرفهایش کرد و وسط دود و دم درباره برجام گفت: «برای سلامتی» خامنهای، «همواره دست ما به سوی آسمان است».
روحانی همینطور به دلواپسان باند خامنهای حمله کرد و در حالی که آنها را دروغگو و فحاش معرفی میکرد، گفت: «آدم دروغگو انقلابی نیست... آدم فحاش انقلابی نیست...»
اما علت تشدید حملات روحانی به باند خامنهای آن هم در این شرایط چیست؟ ، در یک کلام نزدیک شدن نمایش انتخابات است و این سفرهای روحانی را هم بایستی تور انتخاباتی تلقی کرد. در همین رابطه در حالیکه باند دلواپسان اساسی به برجام میتازند و آن را مایهٴ ننگ میدانند، روحانی درباره برجام تا توانست تبلیغات کرد. البته فقط یا حرفهای کلی زد یا شعار داد. مثلاً گفت: «برجام بهمعنای احقاق حقوق ملت ایران بود... آیا کسی هست که از لغو شش قطعنامه علیه ملت ایران خوشحال نباشد؟. برجام پیروزی مقاومت دوازده ساله ملت ایران در برابر تحریم ظالمانه است». البته دو نکته مسخره درباره برجام هم گفت که خودش حاکی از این بود که چقدر در داستان زهرخوری دستش خالی است و چیزی گیرش نیامده است. برای نمونه، گفت: «برجام برای صادر کردن آب سنگین اراک به جهان بود». یعنی رژیم با آن همه پیچ و تاب، و خوردن زهر اتمی و سیمان ریختن در قلب رآکتور اراک و منهدم کردن سانتریفیوژها و مهر و پلمب کردن نطنز و فردو، همهٴ این داستانها برای این بوده بهمبلغ 8میلیون دلار آب سنگین صادر کند!
حرف دیگر روحانی این بود که گفت «روابط بانکی ما با دنیا برقرار شده». این ادعا هم در حالی است که همین چند روز پیش، وزیر اقتصاد خودش، طیبنیا در سفر به آمریکا گفت: بهخاطر محدودیتها و فشارهای آمریکا، فقط تعدادی بانک کوچک اروپایی حاضر هستند با ما رابطه محدود داشته باشند، اما بانکهای بزرگ و اثرگذار، هیچکدام با ما رابطه برقرار نمیکنند. به این ترتیب، باز هم حرفهای روحانی چیزی نبود جز تبلیغات انتخاباتی که نتیجهش تعمیق شقه و شکاف رژیم در آستانهٴ نمایش انتخابات ریاستجمهوری رژیم است.