روز شنبه اول آبان 95 حدود یک ماه پیش بود که نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس ارتجاع در یکی از بازدیدهای خود از روستای سید خدر با اشاره به وضعیت آموزشی نامناسب در این روستا گفت: در روستای سید خدر، دو فضا در کنار هم بودند که هر کدام از آنها حدوداً ۱۲متر بود؛ یکی برای نگهداری محل خوراک حیوانات (کاهدان) و دیگری محل نگهداری حیوانات (طویله) بود. در محل نگهداری حیوانات که بیشتر از ۱۲ مترمربع هم نبود، بخشی معادل یک و نیم متر آن را برای محل خواب معلم تعیین کرده بودند. در چنین وضعی دانش‌آموزان نیز از کلاس اول تا ششم ابتدایی همه باید در محل نگهداری حیوانات در کنار هم درس بخوانند.
نماینده ایذه و باغملک افزود: تا به‌حال یک مسئول هم به آنجا سفر نکرده است و این در شأن مقام معلم، دانش‌آموز و منطقه نیست.
پس از این رسوایی اواخر شهریورماه بود که شریعتی به‌اصطلاح استاندار رژیم اعلام کرد به هر یک از این سه روستا یک کانکس آموزشی اختصاص یافته است.
با توجه به رسانه‌یی شدن این موضوع و وعده‌های داده شده در جمع خبرنگاران و تأکید بر شأن دانش‌آموز و معلم به نظر می‌رسید این مسأله در اولین زمان ممکن، مرتفع می‌شود، اما با گذشت یک ماه از وعده استاندار به گفته نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس ارتجاع، هنوز این کانکس‌ها به روستاها انتقال نیافته و هنوز زنگ کلاس درس بچه‌های این روستا به صدا در نیامده است. بیش از یک ماه است که این سه کانکس در بیابان رها شده است زیرا جاده‌یی برای انتقال این کانکس‌ها در استان خوزستان وجود ندارد.
سوال اینجاست چرا دولت شیخ حسن روحانی از انتقال سه کانکس به روستایی در خوزستان عاجز است. علت را در اختلاس و دزد بازی رژیم جستجو کنید.
