رژیم ضدبشری آخوندی در یک جنایت تکاندهنده در روز ۲۱ شهریور (۱۱سپتامبر) ۱۷ زندانی را به‌صورت جمعی در زندان وکیل‌آباد مشهد بدار آویخت. 400زندانی دیگر نیز در این زندان در نوبت اعدام قرار دارند.
در فاصله روزهای ۲۳ شهریور تا 3مهر 19 زندانی دیگر در زندانهای شیراز، گرگان، طبس، تبریز، بندرعباس، رشت و تایباد و ارومیه و نیریز بدار آویخته شدند.
در همین حال ۱۳ زندانی در سلولهای انفرادی زندانهای گوهردشت کرج و خورین ورامین و هفت زندانی ۲۵ تا ۳۰ ساله در زندان مرکزی میناب در نوبت اعدام قرار دارند. اینها افزون بر هزاران زندانی محکوم به اعدام در زندانهای مختلف کشور به‌ویژه زندان قزل‌حصار است.
این اعدامها که همزمان با شرکت آخوند روحانی رئیس‌جمهور به‌اصطلاح «میانه‌رو» رژیم آخوندی در اجلاس مجمع عمومی ملل‌متحد صورت گرفته نشانگر آن است که ادعای اعتدال در نظام ولایت فقیه تا کجا فریبکارانه و پوشالی است.
باندهای درونی استبداد دینی حاکم بر کشور تا آنجا که به سرکوب مردم ایران بر می‌گردد هیچ اختلافی با هم ندارند. آنها ناتوان از مقابله با بحرانهای داخلی و بین‌المللی به‌ویژه در شرایطی که با افشای گوشه‌های جدیدی از قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی در سال 67 هر روز خشم و انزجار مردم از رژیم حاکم افزوده می‌شود راهی جز تشدید سرکوب به‌ویژه مجازات اعدام نیافته‌اند. عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور روحانی، ضمن اشاره به یک گزارش 20هزار صفحه‌یی در مورد گسترش آسیبهای اجتماعی، اذعان کرد که «تهدید اصلی، در امور داخلی است» (خبرگزاری حکومتی ایسنا-5مهر).
مقاومت ایران عموم مردم ایران به‌ویژه جوانان دلیر را به اعتراض علیه اقدامهای سرکوبگرانه رژیم و همبستگی با خانواده‌های اعدام شدگان فرا می‌خواند. همچنین از شورای امنیت و شورای حقوق‌بشر و کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل‌متحد و همه سازمانهای مدافع حقوق‌بشر می‌خواهد که با اقدامی فوری با روند فزاینده اعدامها در ایران مقابله کنند. نظام ولایت فقیه که ننگ بشریت معاصر است باید از جامعه جهانی طرد شود و سران و کارگزاران آن به‌خاطر جنایت علیه بشریت در محاکم بین‌المللی در مقابل عدالت قرار گیرند و روابط با آن به توقف اعدامها مشروط شود.
در فاصله روزهای ۲۳ شهریور تا 3مهر 19 زندانی دیگر در زندانهای شیراز، گرگان، طبس، تبریز، بندرعباس، رشت و تایباد و ارومیه و نیریز بدار آویخته شدند.
در همین حال ۱۳ زندانی در سلولهای انفرادی زندانهای گوهردشت کرج و خورین ورامین و هفت زندانی ۲۵ تا ۳۰ ساله در زندان مرکزی میناب در نوبت اعدام قرار دارند. اینها افزون بر هزاران زندانی محکوم به اعدام در زندانهای مختلف کشور به‌ویژه زندان قزل‌حصار است.
این اعدامها که همزمان با شرکت آخوند روحانی رئیس‌جمهور به‌اصطلاح «میانه‌رو» رژیم آخوندی در اجلاس مجمع عمومی ملل‌متحد صورت گرفته نشانگر آن است که ادعای اعتدال در نظام ولایت فقیه تا کجا فریبکارانه و پوشالی است.
باندهای درونی استبداد دینی حاکم بر کشور تا آنجا که به سرکوب مردم ایران بر می‌گردد هیچ اختلافی با هم ندارند. آنها ناتوان از مقابله با بحرانهای داخلی و بین‌المللی به‌ویژه در شرایطی که با افشای گوشه‌های جدیدی از قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی در سال 67 هر روز خشم و انزجار مردم از رژیم حاکم افزوده می‌شود راهی جز تشدید سرکوب به‌ویژه مجازات اعدام نیافته‌اند. عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور روحانی، ضمن اشاره به یک گزارش 20هزار صفحه‌یی در مورد گسترش آسیبهای اجتماعی، اذعان کرد که «تهدید اصلی، در امور داخلی است» (خبرگزاری حکومتی ایسنا-5مهر).
مقاومت ایران عموم مردم ایران به‌ویژه جوانان دلیر را به اعتراض علیه اقدامهای سرکوبگرانه رژیم و همبستگی با خانواده‌های اعدام شدگان فرا می‌خواند. همچنین از شورای امنیت و شورای حقوق‌بشر و کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل‌متحد و همه سازمانهای مدافع حقوق‌بشر می‌خواهد که با اقدامی فوری با روند فزاینده اعدامها در ایران مقابله کنند. نظام ولایت فقیه که ننگ بشریت معاصر است باید از جامعه جهانی طرد شود و سران و کارگزاران آن به‌خاطر جنایت علیه بشریت در محاکم بین‌المللی در مقابل عدالت قرار گیرند و روابط با آن به توقف اعدامها مشروط شود.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
5مهر 1395 (26سپتامبر 2016)
5مهر 1395 (26سپتامبر 2016)
