مهم‌ترین عنوانهای روزنامه‌های باند هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی در روز سوم مهر به دود و دم در مورد سفر روحانی به نیویورک اختصاص یافته است:
آرمان: نوای امید در نیویورک – روحانی: پول مصادره شده را با سودش پس می‌گیریم – آمریکا قول داد روند را اصلاح کند
آفتاب یزد: وتوی اوباما علیه یک طرح ضدایرانی
آفتاب یزد: هشدار روحانی: قول آمریکا!
ابتکار: بازگشت با دستان پر – روحانی در کنفرانس خبری نیویورک: به‌عنوان رئیس‌جمهور تلاش می‌کنم در بخشهای قضایی
اطلاعات: حسن روحانی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل
متحد: آمریکا باید تعلل در اجرای برجام را فورا جبران کند
تعادل: رئیس‌جمهور در نشست خبری پس از سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد: آمریکا قول اصلاح روند داد
شهروند: روحانی پس از بازگشت به تهران از همراهی کمیسیون مشترک برجام با مواضع ایران خبر داد – تذکر به آمریکا - آمریکایی‌ها قول دادند رفتار خود را اصلاح کنند
روزنامه‌های باند رفسنجانی- روحانی ضمن دفاع از برجام، به ادامه مسیرزهرخوران در عرصه‌های داخلی و منطقه‌یی نیز تأکید کرده‌اند:
تجارت: شیخ دیپلومات با دست پر از سفر بازگشت – قول آمریکایی‌ها برای رفع مشکلات برجام – تأیید موضع ایران در کمیسیون مشترک نظارت بر برجام – با هر تخلف در عرصه برجام با قاطعیت برخورد می‌کنیم
آرمان: اگر چه در رابطه با عربستان و متحدان عربی او ما شاهد تغییر مورد انتظاری نبودیم اما در رابطه با مسائل دیگر رئیس‌جمهور سعی کرده که سخنرانی خود را در جهت گفتگوی سازنده و حل مسالمت‌آمیز مشکلات هدایت کند و این می‌تواند زمینه‌های بسیار مناسب و تاثیر مثبتی در اذهان عمومی جامعه جهانی در رابطه با نقش سازنده ایران در منطقه و جهان ایجاد کند و همین طور این مسأله را یادآوری کند که تهران هم‌چنان معتقد است که مشکلات منطقه تنها و تنها با مذاکرات و مسئولیت همه کشورهای درگیر به‌ویژه در منطقه قابل حل است.
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای ادعاهای روحانی و باندش در مورد دستاوردهای سفر نیویورک را به چالش کشیده‌اند و ضمن ابراز وحشت از پیامدهای جامهای زهر بعدی به انزوای جهانی رژیم در بی‌توجهی به روحانی اذعان کرده‌اند
وطن امروز: این صندلی‌ها مهم نیستند... !: چه کسانی صندلی‌های خالی صحن عمومی سازمان ملل را مترادف بی‌کلاسی و انزوای دولت و رئیس‌جمهور وقت (احمدی‌نژاد) در مجامع جهانی می‌دانستند؟ حالا همانها در قبال صندلی‌های خالی صحن عمومی سازمان ملل در هنگام سخنرانی روحانی چه پاسخی دارند؟ آیا اکنون نیز این صندلی‌های خالی نشان‌دهنده بی‌کلاسی دولت روحانی و انزوای این دولت در محافل بین‌المللی است؟
جوان: وعده جدید آمریکا، سوغات روحانی از نیویورک: چهارمین سفر حسن روحانی به نیویورک نیز نتوانست گره از مشکلات پیش‌روی برجام گشوده و تیم سفرکننده به ایالات متحده با حفظ نگرانی‌های گذشته و از جمله تحریم‌های هسته‌یی به تهران بازگشت. مصوبات و لوایح ضدایرانی در کنگره و دولت آمریکا هم‌چنان به تصویب می‌رسد، جمهوری اسلامی هم‌چنان برهم‌زننده صلح و ثبات و امنیت جهان معرفی می‌شود و تحریم‌های مختلف به بهانه‌های حقوق‌بشری و تروریسم علیه کشورمان وضع می‌شود.
کیهان: یادداشت روز به قلم پاسدار حسین شریعتمداری: روحانی توضیح نداد، وقتی آمریکا از اجرای تعهدات مکتوب خود در برجام که به گفته ایشان «یک معاهده بین‌المللی است» سر باز می‌زند و هر روز بهانه تازه‌یی می‌تراشد، چگونه انتظار دارند به قول شفاهی خود عمل کند؟ !... حالا که وزارت‌خارجه آمریکا ادعا می‌کند کشور متبوعش به همه تعهدات برجامی خود عمل کرده است، باید این اظهارنظر را با قولی که آمریکا برای اصلاح روند اجرای تعهداتش داده است، در تناقض دانسته و به آن اعتراض کنند. ولی چنین نکرده‌اند. چرا... ؟ ! آیا از سکوت آنان نمی‌توان به یکی از این دو نتیجه رسید که؛ اساساً قولی در میان نبوده و جناب روحانی با خوشبینی خویش که امروزه دیگر قابل توجیه نیست به ماجرا نگاه کرده‌اند؟ !... با این امید که دولت محترم درگذر این ماجرای پرپیچ و خم عبرت گرفته و درس آموخته باشد و دیگر روی دیوار آمریکا یادگاری ننویسد.
کیهان: همه اعتراض هیأت ایرانی و یک سطر پاسخ سخنگوی آمریکایی!: معلوم نیست تذکر کذایی کمیسیون مشترک به آمریکا- که حتی به‌صورت رسمی در رسانه‌ها منتشر نشده- قرار است به چه کسی بربخورد یا کدام بدعهدی در عدم لغو تحریم‌ها را جبران کند؟
روزنامه‌های باند رفسنجانی-روحانی اظهارات دری نجف آبادی وزیر اسبق وزارت اطلاعات و دادستان پیشین کل کشور را که در وحشت از جنبش دادخواهی مردم ایران از اقدامات دژخیم مرتضوی اعلام برائت کرده انعکاس داده‌اند:
شرق: دادستان کل کشور در سال 88: مخالف انتقال زندانیان به کهریزک بودم
شهروند: دری نجف آبادی دادستان سابق کل کشور: خودسرانه زندانیان را به کهریزک بردند- توبه از کهریزک اثری ندارد – در آن زمان من دادستان کل بودم و پافشاری کردم این کار انجام نشود – بر اثر غفلت برخی افراد زنی فوت می‌کند و رابطه ایران و کانادا قطع می‌شود
آرمان: کنایه دری نجف آبادی به عذرخواهی مرتضوی- خودسرانه زندانیان را به کهریزک بردند... ۷ سال می‌گذرد و هنوز ناگفته‌هایی از آنچه در سال ۸۸ گذشت وجود دارد؛ ناگفته‌هایی از چرایی رخ دادن آن اتفاقات و ناگفته‌هایی از آنچه دلسوزان برای پایان دادن به تنشها انجام دادند و به‌طور کلی بسیاری ناگفته‌ها که در سینه بزرگان و مسئولان برای مصلحت کشور باقی است. یکی از حوادث تلخ آن سال شهید شدن ۳ جوانی بود که پس از دستگیری به کهریزک منتقل شدند. نامه سعید مرتضوی دادستان وقت تهران بیش از همه مقصران در این موضوع پررنگ است و هنوز پرونده سعید مرتضوی درباره سه شهید آن سال بر روی میز تصمیم‌گیران است.
دری نجف آبادی ابعاد دیگری از این پرونده را افشا کرد و گفت: در سال ۸۸ به‌عنوان دادستان کل کشور مخالف انتقال زندانیان به کهریزک بودم و پافشاری کردم که این کار انجام نشود.
دری نجف آبادی شامگاه پنجشنبه در گردهمایی روحانیان شهرستان خمینی شهر اظهار کرد: امروز بعضی افراد دخیل در قضیه کهریزک بعد از هفت سال اعلام می‌کنند که ما توبه کردیم، اما توبه آنان دیگر اثری ندارد؛ زیرا زیانهای سنگینی برای کشور داشت. عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: این غفلت باعث شد تمام دنیا علیه نظام ما معرکه بگیرند، علیه ما توطئه و قانون تصویب کنند.
شرق: رازهای اوین تا کهریزک
در این هفت سال هرگز مسئولیت حادثه تیر ٨٨ را به گردن نگرفت. در تمام مسیر پر پیچ و خم دادگاه بهانه‌های زیادی را تراشید تا پای خود را از ماجرای خونبار و سراسر درد کهریزک بیرون بکشد، اما درست پیش از آن‌که دادگاه تجدیدنظر حکم نهایی را صادر کند، انتشار نامه عذرخواهی‌اش معادلات را تغییر داد. به باور برخی این عذرخواهی موضوع را پیچیده‌تر کرده است. در این میان عده‌یی نامه را توبه نامه می‌خوانند و توبه‌کننده را مستحق بخشش، اما در میانه دیگر این نامه عذرخواهی را اقرار به گناه می‌دانند و معتقدند دادستان سابق تهران باید به‌خاطر جنایت کهریزک محکوم شود. اکنون مشخص شده که دادستان کل کشور در سال ٨٨ هم نه تنها سعید مرتضوی را در داستان کهریزک مسئول می‌داند بلکه توبه نامه او را نیز بی‌اثر می‌خواند.
دری‌نجف‌آبادی اظهارنظر در مورد نامه مرتضوی را در یک سخنرانی عمومی و در جمع روحانیان شهرستان خمینی شهر بیان کرد. اما مهم‌تر از اظهارنظرش درباره نامه مرتضوی صحبتهایی است که برای نخستین‌بار از روزهای تلخ تیرماه سال ٨٨ بیان می‌کند و البته از سالهای بسیار قبل‌ترش و از قتل خبرنگار کانادایی که رابطه میان ایران و کانادا را دست‌خوش تغییر و تحول کرد. دری‌نجف‌آبادی که البته در تمام این سالها حضور در طیف میانه‌روی اصول‌گرایی را انتخاب کرده بود نیز از آن دست چهره‌هایی است که این روزها موضع روشن‌تری نسبت به مسائل و موضوعات روز دارد. همین حضور در طیف میانه‌روی اصول‌گرایی باعث شد که او حتی در هفتم اسفند در لیست خبرگان مردم جای گرفت تا جزو تمامی افراد هر دو فهرستی شود که کرسی‌های تهران را فتح کردند... در تمام روزهایی که دادستان سابق تهران در دادگاه حاضر می‌شد تا درباره حوادث تلخ تیرماه سال ٨٨ از خود دفاع کند، دری‌نجف‌آبادی واکنشی نسبت به این مسأله نشان نداده بود.
در همان سال او دادستان کل کشور بود و حالا می‌گوید مخالف انتقال زندانیان به کهریزک بوده و حتی برای جلوگیری از این موضوع پافشاری هم کرده است. دری‌نجف‌آبادی حتی می‌گوید محسنی اژه‌ای هم که در آن سال وزیر اطلاعات بود مخالفت خود را با این مسأله بیان کرد اما سعید مرتضوی به‌عنوان دادستان تهران خودسرانه دست به این اقدام زد.
کهریزک تنها پرونده‌یی نیست که نام سعید مرتضوی به آن گره خورده باشد، اگر چه سالها گذشته و پرونده‌ها مختومه شده‌اند اما نام او به پرونده‌های دیگری هم سنجاق شده است. وقتی نامه عذرخواهی مرتضوی منتشر شد، علی مطهری موضوع پرونده دیگری را هم مطرح کرد؛ پرونده‌یی که مرتضوی سالها پیش از آن گذر کرده بود و مختومه شده بود. نایب‌رئیس مجلس گفته بود: خوب است آقای مرتضوی در مورد مرگ خانم زهرا کاظمی هم توضیحاتی را ارایه دهد. حالا دری‌نجف‌آبادی هم موضوع این پرونده را مطرح می‌کند. او گفت: در زمانی که دادستان کل کشور بودم بر اثر غفلت بعضی از افراد یک خانم بر اثر حادثه‌ای فوت کرد و این موضوع موجب قطع رابطه دولت کانادا با ایران شد.
در روزنامه‌های باند رفسنجانی – روحانی در هفته موسوم به هفته جنگ رژیم رو در روی پیام ولی‌فقیه ارتجاع در مورد هفته موسوم به جنگ ادامه جنگ ضدمیهنی را به باند خامنه‌ای منصوب کرده‌اند و نسبت به چپاولهای میلیاردی این باند از جنگ خانمانسور به قیمت کشتن شدن جوانان مردم اعتراف کرده‌اند:
مردم‌سالاری: چه شد که این دفاع در مقابل دشمن، حتی پس از خروج دشمن از خاک ایران و فتح خرمشهر هم ادامه یافت و 8ساله شد، موضوعی است که نمی‌توان به‌راحتی در مورد آن قضاوت کرد. شاید اگر شجاعت و دوراندیشی امام خمینی در «نوشیدن جام زهر» و پذیرش قطعنامه 598 نبود، باز هم جنگ ادامه می‌یافت. چه بسیار افرادی که با سوء‌استفاده از دفاع مقدس، به سودهای میلیاردی رسیدند و از شرایط جنگی کشور، برای خود کلاهی ساختند. اما از آن سو عده‌یی از جوانان در جبهه‌های جنگ، به دهان شیر می‌رفتند و در نهایت، اسم‌شان با قید «شهید» زینت بخش کوچه‌ها و خیابانهای شهرهایمان می‌شد... محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران جنگ به انتقاد از کسانی پرداخت که خواستار تداوم جنگ بودند و انگشت اتهام را به سمت اکبر هاشمی رفسنجانی نشانه رفت. اما هاشمی رفسنجانی در پاسخی غیرمستقیم به رضایی، نامه امام خمینی (ره) را که در آن از پایان جنگ خبر داده شده بود رسانه‌ای کرد تا مشخص شود در روزهای منتهی به 27تیر 1367، روز پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت از سوی ایران، چه کسانی هم‌چنان خواستار ادامه جنگ بودند... اکنون که 27سال از پایان جنگ سپری می‌شود، هنوز هم اگر به غرب و جنوب کشور سفر کنید، آثار خرابیهای ناشی از جنگ را خواهید دید. در خرمشهر، هنوز دیوارهای گلوله خورده در مرکزی‌ترین نقاط شهر دیده می‌شود و در آبادان، اندیمشک، دزفول، قصرشیرین، گیلانغرب، مهران و خیلی از شهرهای دیگر مرزی، خرابیهای باقیمانده از جنگ را به‌راحتی می‌توان یافت.
مردم‌سالاری: از آن روز سی و یکم شهریوری که صدای اولین خمپاره، خواب بعداز‌ظهر ایران را پریشان کرد تا سالها بعد که به تدبیری این کابوس تمام شد من و هم نسلانم روزهای آغاز کودکی‌مان را در ترس گذراندیم... صف نفت و کپسول‌های گاز و خانه‌های نیم سوخته و حجله‌های آراسته و صدای شیون‌هایی که هر چند روز یکبار از یکی از خانه‌های شهر برمی‌خاست دردناک‌ترین خاطره‌های قشنگ‌ترین سالهای زندگی ماست... نمی‌دانم چرا جنگ شد؟ نمی‌دانم کدام سنگ دلی دلش آمد کبریت به‌خاطره‌های دلچسب من و همه هم سن و سالهایم بزند؟ نمی‌دانم کدام بی‌رحمی دلش آمد پدر فرزانه و مهدیه و مریم و زهرا و فاطمه و طیبه را با خودش پیش خدا ببرد و دیگر پس نیاورد؟. چطور دلشان آمد بعد از سی سال هنوز استخوان و پلاک از در و دیوار این سرزمین ببارد و هنوز داغ دل مادرهایی که سالها چشم به راهی را چون شوکران نوشیده بودند تازه شود به دیدن گورهای دسته‌جمعی و یادگارهای تکه پاره از جوانانی که سرپا فرستادند و در کفن برگشت؟. آنچه که این روزها آتش به باروت همه خاطرات تلخ ما می‌زند یادآوری آن روزهای تلخ با رنگ و لعاب گرامیداشت و تجلیل است که در کنارش نان به نرخ روز خورهای متظاهری قامت افراشته و مدعی جنگ و جنگاوری شده‌اند که وقتی برادران و پدران و عزیزان ما بر خاک می‌غلتیدند حتی دستی بر آتش نداشتند و به وقت تقسیم غنایم سهم خود را از میز و مقام برگرفتند و بعد هم دکمه یقه ریا بستند و تسبیحی و انگشتری و تظاهری به گرامیداشت یاد شهدا...
آرمان: نوای امید در نیویورک – روحانی: پول مصادره شده را با سودش پس می‌گیریم – آمریکا قول داد روند را اصلاح کند
آفتاب یزد: وتوی اوباما علیه یک طرح ضدایرانی
آفتاب یزد: هشدار روحانی: قول آمریکا!
ابتکار: بازگشت با دستان پر – روحانی در کنفرانس خبری نیویورک: به‌عنوان رئیس‌جمهور تلاش می‌کنم در بخشهای قضایی
اطلاعات: حسن روحانی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل
متحد: آمریکا باید تعلل در اجرای برجام را فورا جبران کند
تعادل: رئیس‌جمهور در نشست خبری پس از سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد: آمریکا قول اصلاح روند داد
شهروند: روحانی پس از بازگشت به تهران از همراهی کمیسیون مشترک برجام با مواضع ایران خبر داد – تذکر به آمریکا - آمریکایی‌ها قول دادند رفتار خود را اصلاح کنند
روزنامه‌های باند رفسنجانی- روحانی ضمن دفاع از برجام، به ادامه مسیرزهرخوران در عرصه‌های داخلی و منطقه‌یی نیز تأکید کرده‌اند:
تجارت: شیخ دیپلومات با دست پر از سفر بازگشت – قول آمریکایی‌ها برای رفع مشکلات برجام – تأیید موضع ایران در کمیسیون مشترک نظارت بر برجام – با هر تخلف در عرصه برجام با قاطعیت برخورد می‌کنیم
آرمان: اگر چه در رابطه با عربستان و متحدان عربی او ما شاهد تغییر مورد انتظاری نبودیم اما در رابطه با مسائل دیگر رئیس‌جمهور سعی کرده که سخنرانی خود را در جهت گفتگوی سازنده و حل مسالمت‌آمیز مشکلات هدایت کند و این می‌تواند زمینه‌های بسیار مناسب و تاثیر مثبتی در اذهان عمومی جامعه جهانی در رابطه با نقش سازنده ایران در منطقه و جهان ایجاد کند و همین طور این مسأله را یادآوری کند که تهران هم‌چنان معتقد است که مشکلات منطقه تنها و تنها با مذاکرات و مسئولیت همه کشورهای درگیر به‌ویژه در منطقه قابل حل است.
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای ادعاهای روحانی و باندش در مورد دستاوردهای سفر نیویورک را به چالش کشیده‌اند و ضمن ابراز وحشت از پیامدهای جامهای زهر بعدی به انزوای جهانی رژیم در بی‌توجهی به روحانی اذعان کرده‌اند
وطن امروز: این صندلی‌ها مهم نیستند... !: چه کسانی صندلی‌های خالی صحن عمومی سازمان ملل را مترادف بی‌کلاسی و انزوای دولت و رئیس‌جمهور وقت (احمدی‌نژاد) در مجامع جهانی می‌دانستند؟ حالا همانها در قبال صندلی‌های خالی صحن عمومی سازمان ملل در هنگام سخنرانی روحانی چه پاسخی دارند؟ آیا اکنون نیز این صندلی‌های خالی نشان‌دهنده بی‌کلاسی دولت روحانی و انزوای این دولت در محافل بین‌المللی است؟
جوان: وعده جدید آمریکا، سوغات روحانی از نیویورک: چهارمین سفر حسن روحانی به نیویورک نیز نتوانست گره از مشکلات پیش‌روی برجام گشوده و تیم سفرکننده به ایالات متحده با حفظ نگرانی‌های گذشته و از جمله تحریم‌های هسته‌یی به تهران بازگشت. مصوبات و لوایح ضدایرانی در کنگره و دولت آمریکا هم‌چنان به تصویب می‌رسد، جمهوری اسلامی هم‌چنان برهم‌زننده صلح و ثبات و امنیت جهان معرفی می‌شود و تحریم‌های مختلف به بهانه‌های حقوق‌بشری و تروریسم علیه کشورمان وضع می‌شود.
کیهان: یادداشت روز به قلم پاسدار حسین شریعتمداری: روحانی توضیح نداد، وقتی آمریکا از اجرای تعهدات مکتوب خود در برجام که به گفته ایشان «یک معاهده بین‌المللی است» سر باز می‌زند و هر روز بهانه تازه‌یی می‌تراشد، چگونه انتظار دارند به قول شفاهی خود عمل کند؟ !... حالا که وزارت‌خارجه آمریکا ادعا می‌کند کشور متبوعش به همه تعهدات برجامی خود عمل کرده است، باید این اظهارنظر را با قولی که آمریکا برای اصلاح روند اجرای تعهداتش داده است، در تناقض دانسته و به آن اعتراض کنند. ولی چنین نکرده‌اند. چرا... ؟ ! آیا از سکوت آنان نمی‌توان به یکی از این دو نتیجه رسید که؛ اساساً قولی در میان نبوده و جناب روحانی با خوشبینی خویش که امروزه دیگر قابل توجیه نیست به ماجرا نگاه کرده‌اند؟ !... با این امید که دولت محترم درگذر این ماجرای پرپیچ و خم عبرت گرفته و درس آموخته باشد و دیگر روی دیوار آمریکا یادگاری ننویسد.
کیهان: همه اعتراض هیأت ایرانی و یک سطر پاسخ سخنگوی آمریکایی!: معلوم نیست تذکر کذایی کمیسیون مشترک به آمریکا- که حتی به‌صورت رسمی در رسانه‌ها منتشر نشده- قرار است به چه کسی بربخورد یا کدام بدعهدی در عدم لغو تحریم‌ها را جبران کند؟
روزنامه‌های باند رفسنجانی-روحانی اظهارات دری نجف آبادی وزیر اسبق وزارت اطلاعات و دادستان پیشین کل کشور را که در وحشت از جنبش دادخواهی مردم ایران از اقدامات دژخیم مرتضوی اعلام برائت کرده انعکاس داده‌اند:
شرق: دادستان کل کشور در سال 88: مخالف انتقال زندانیان به کهریزک بودم
شهروند: دری نجف آبادی دادستان سابق کل کشور: خودسرانه زندانیان را به کهریزک بردند- توبه از کهریزک اثری ندارد – در آن زمان من دادستان کل بودم و پافشاری کردم این کار انجام نشود – بر اثر غفلت برخی افراد زنی فوت می‌کند و رابطه ایران و کانادا قطع می‌شود
آرمان: کنایه دری نجف آبادی به عذرخواهی مرتضوی- خودسرانه زندانیان را به کهریزک بردند... ۷ سال می‌گذرد و هنوز ناگفته‌هایی از آنچه در سال ۸۸ گذشت وجود دارد؛ ناگفته‌هایی از چرایی رخ دادن آن اتفاقات و ناگفته‌هایی از آنچه دلسوزان برای پایان دادن به تنشها انجام دادند و به‌طور کلی بسیاری ناگفته‌ها که در سینه بزرگان و مسئولان برای مصلحت کشور باقی است. یکی از حوادث تلخ آن سال شهید شدن ۳ جوانی بود که پس از دستگیری به کهریزک منتقل شدند. نامه سعید مرتضوی دادستان وقت تهران بیش از همه مقصران در این موضوع پررنگ است و هنوز پرونده سعید مرتضوی درباره سه شهید آن سال بر روی میز تصمیم‌گیران است.
دری نجف آبادی ابعاد دیگری از این پرونده را افشا کرد و گفت: در سال ۸۸ به‌عنوان دادستان کل کشور مخالف انتقال زندانیان به کهریزک بودم و پافشاری کردم که این کار انجام نشود.
دری نجف آبادی شامگاه پنجشنبه در گردهمایی روحانیان شهرستان خمینی شهر اظهار کرد: امروز بعضی افراد دخیل در قضیه کهریزک بعد از هفت سال اعلام می‌کنند که ما توبه کردیم، اما توبه آنان دیگر اثری ندارد؛ زیرا زیانهای سنگینی برای کشور داشت. عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: این غفلت باعث شد تمام دنیا علیه نظام ما معرکه بگیرند، علیه ما توطئه و قانون تصویب کنند.
شرق: رازهای اوین تا کهریزک
در این هفت سال هرگز مسئولیت حادثه تیر ٨٨ را به گردن نگرفت. در تمام مسیر پر پیچ و خم دادگاه بهانه‌های زیادی را تراشید تا پای خود را از ماجرای خونبار و سراسر درد کهریزک بیرون بکشد، اما درست پیش از آن‌که دادگاه تجدیدنظر حکم نهایی را صادر کند، انتشار نامه عذرخواهی‌اش معادلات را تغییر داد. به باور برخی این عذرخواهی موضوع را پیچیده‌تر کرده است. در این میان عده‌یی نامه را توبه نامه می‌خوانند و توبه‌کننده را مستحق بخشش، اما در میانه دیگر این نامه عذرخواهی را اقرار به گناه می‌دانند و معتقدند دادستان سابق تهران باید به‌خاطر جنایت کهریزک محکوم شود. اکنون مشخص شده که دادستان کل کشور در سال ٨٨ هم نه تنها سعید مرتضوی را در داستان کهریزک مسئول می‌داند بلکه توبه نامه او را نیز بی‌اثر می‌خواند.
دری‌نجف‌آبادی اظهارنظر در مورد نامه مرتضوی را در یک سخنرانی عمومی و در جمع روحانیان شهرستان خمینی شهر بیان کرد. اما مهم‌تر از اظهارنظرش درباره نامه مرتضوی صحبتهایی است که برای نخستین‌بار از روزهای تلخ تیرماه سال ٨٨ بیان می‌کند و البته از سالهای بسیار قبل‌ترش و از قتل خبرنگار کانادایی که رابطه میان ایران و کانادا را دست‌خوش تغییر و تحول کرد. دری‌نجف‌آبادی که البته در تمام این سالها حضور در طیف میانه‌روی اصول‌گرایی را انتخاب کرده بود نیز از آن دست چهره‌هایی است که این روزها موضع روشن‌تری نسبت به مسائل و موضوعات روز دارد. همین حضور در طیف میانه‌روی اصول‌گرایی باعث شد که او حتی در هفتم اسفند در لیست خبرگان مردم جای گرفت تا جزو تمامی افراد هر دو فهرستی شود که کرسی‌های تهران را فتح کردند... در تمام روزهایی که دادستان سابق تهران در دادگاه حاضر می‌شد تا درباره حوادث تلخ تیرماه سال ٨٨ از خود دفاع کند، دری‌نجف‌آبادی واکنشی نسبت به این مسأله نشان نداده بود.
در همان سال او دادستان کل کشور بود و حالا می‌گوید مخالف انتقال زندانیان به کهریزک بوده و حتی برای جلوگیری از این موضوع پافشاری هم کرده است. دری‌نجف‌آبادی حتی می‌گوید محسنی اژه‌ای هم که در آن سال وزیر اطلاعات بود مخالفت خود را با این مسأله بیان کرد اما سعید مرتضوی به‌عنوان دادستان تهران خودسرانه دست به این اقدام زد.
کهریزک تنها پرونده‌یی نیست که نام سعید مرتضوی به آن گره خورده باشد، اگر چه سالها گذشته و پرونده‌ها مختومه شده‌اند اما نام او به پرونده‌های دیگری هم سنجاق شده است. وقتی نامه عذرخواهی مرتضوی منتشر شد، علی مطهری موضوع پرونده دیگری را هم مطرح کرد؛ پرونده‌یی که مرتضوی سالها پیش از آن گذر کرده بود و مختومه شده بود. نایب‌رئیس مجلس گفته بود: خوب است آقای مرتضوی در مورد مرگ خانم زهرا کاظمی هم توضیحاتی را ارایه دهد. حالا دری‌نجف‌آبادی هم موضوع این پرونده را مطرح می‌کند. او گفت: در زمانی که دادستان کل کشور بودم بر اثر غفلت بعضی از افراد یک خانم بر اثر حادثه‌ای فوت کرد و این موضوع موجب قطع رابطه دولت کانادا با ایران شد.
در روزنامه‌های باند رفسنجانی – روحانی در هفته موسوم به هفته جنگ رژیم رو در روی پیام ولی‌فقیه ارتجاع در مورد هفته موسوم به جنگ ادامه جنگ ضدمیهنی را به باند خامنه‌ای منصوب کرده‌اند و نسبت به چپاولهای میلیاردی این باند از جنگ خانمانسور به قیمت کشتن شدن جوانان مردم اعتراف کرده‌اند:
مردم‌سالاری: چه شد که این دفاع در مقابل دشمن، حتی پس از خروج دشمن از خاک ایران و فتح خرمشهر هم ادامه یافت و 8ساله شد، موضوعی است که نمی‌توان به‌راحتی در مورد آن قضاوت کرد. شاید اگر شجاعت و دوراندیشی امام خمینی در «نوشیدن جام زهر» و پذیرش قطعنامه 598 نبود، باز هم جنگ ادامه می‌یافت. چه بسیار افرادی که با سوء‌استفاده از دفاع مقدس، به سودهای میلیاردی رسیدند و از شرایط جنگی کشور، برای خود کلاهی ساختند. اما از آن سو عده‌یی از جوانان در جبهه‌های جنگ، به دهان شیر می‌رفتند و در نهایت، اسم‌شان با قید «شهید» زینت بخش کوچه‌ها و خیابانهای شهرهایمان می‌شد... محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران جنگ به انتقاد از کسانی پرداخت که خواستار تداوم جنگ بودند و انگشت اتهام را به سمت اکبر هاشمی رفسنجانی نشانه رفت. اما هاشمی رفسنجانی در پاسخی غیرمستقیم به رضایی، نامه امام خمینی (ره) را که در آن از پایان جنگ خبر داده شده بود رسانه‌ای کرد تا مشخص شود در روزهای منتهی به 27تیر 1367، روز پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت از سوی ایران، چه کسانی هم‌چنان خواستار ادامه جنگ بودند... اکنون که 27سال از پایان جنگ سپری می‌شود، هنوز هم اگر به غرب و جنوب کشور سفر کنید، آثار خرابیهای ناشی از جنگ را خواهید دید. در خرمشهر، هنوز دیوارهای گلوله خورده در مرکزی‌ترین نقاط شهر دیده می‌شود و در آبادان، اندیمشک، دزفول، قصرشیرین، گیلانغرب، مهران و خیلی از شهرهای دیگر مرزی، خرابیهای باقیمانده از جنگ را به‌راحتی می‌توان یافت.
مردم‌سالاری: از آن روز سی و یکم شهریوری که صدای اولین خمپاره، خواب بعداز‌ظهر ایران را پریشان کرد تا سالها بعد که به تدبیری این کابوس تمام شد من و هم نسلانم روزهای آغاز کودکی‌مان را در ترس گذراندیم... صف نفت و کپسول‌های گاز و خانه‌های نیم سوخته و حجله‌های آراسته و صدای شیون‌هایی که هر چند روز یکبار از یکی از خانه‌های شهر برمی‌خاست دردناک‌ترین خاطره‌های قشنگ‌ترین سالهای زندگی ماست... نمی‌دانم چرا جنگ شد؟ نمی‌دانم کدام سنگ دلی دلش آمد کبریت به‌خاطره‌های دلچسب من و همه هم سن و سالهایم بزند؟ نمی‌دانم کدام بی‌رحمی دلش آمد پدر فرزانه و مهدیه و مریم و زهرا و فاطمه و طیبه را با خودش پیش خدا ببرد و دیگر پس نیاورد؟. چطور دلشان آمد بعد از سی سال هنوز استخوان و پلاک از در و دیوار این سرزمین ببارد و هنوز داغ دل مادرهایی که سالها چشم به راهی را چون شوکران نوشیده بودند تازه شود به دیدن گورهای دسته‌جمعی و یادگارهای تکه پاره از جوانانی که سرپا فرستادند و در کفن برگشت؟. آنچه که این روزها آتش به باروت همه خاطرات تلخ ما می‌زند یادآوری آن روزهای تلخ با رنگ و لعاب گرامیداشت و تجلیل است که در کنارش نان به نرخ روز خورهای متظاهری قامت افراشته و مدعی جنگ و جنگاوری شده‌اند که وقتی برادران و پدران و عزیزان ما بر خاک می‌غلتیدند حتی دستی بر آتش نداشتند و به وقت تقسیم غنایم سهم خود را از میز و مقام برگرفتند و بعد هم دکمه یقه ریا بستند و تسبیحی و انگشتری و تظاهری به گرامیداشت یاد شهدا...
