گروهی از دانشمندان مرکز فیزیک نجومی آسمیتسونیان ثابت کردند که سیاره فراخورشیدی "GJ 1132b" دارای جوی متراکم از اکسیژن است. آنها نتایج تحقیقات خود را منتشر کردند.
نتیجه تحقیقات نشان داده که ملکول‌های آب که مقدار آنها در جو این سیاره بسیار زیاد تخمین زده می‌شود در اثر تشعشعات شدید ماورای بنفش به هیدروژن و اکسیژن تجزیه می‌شوند و به احتمال زیاد بعد از مدتی جو این سیاره را ترک می‌کنند.
هیدروژن که سبکتر از اکسیژن است با سرعت بیشتری از جو سیاره خارج می‌شود و به همین دلیل در زمان تحقیقات میزان هیدروژن در جو سیاره بسیار کمتر از اکسیژن بوده است. در عین‌حال میزان اکسیژن در جو سیاره "GJ 1132b" بسیار قابل‌توجه است. اما همان تشعشعات خورشیدی که باعث پیداش اکسیژن در جو این سیاره شده‌اند، مانع از پیداش حیات در آن می‌شوند. به گفته دانشمندان دمای این سیاره بسیار بالاتر از آن است که قابل سکونت باشد.
نتیجه تحقیقات نشان داده که ملکول‌های آب که مقدار آنها در جو این سیاره بسیار زیاد تخمین زده می‌شود در اثر تشعشعات شدید ماورای بنفش به هیدروژن و اکسیژن تجزیه می‌شوند و به احتمال زیاد بعد از مدتی جو این سیاره را ترک می‌کنند.
هیدروژن که سبکتر از اکسیژن است با سرعت بیشتری از جو سیاره خارج می‌شود و به همین دلیل در زمان تحقیقات میزان هیدروژن در جو سیاره بسیار کمتر از اکسیژن بوده است. در عین‌حال میزان اکسیژن در جو سیاره "GJ 1132b" بسیار قابل‌توجه است. اما همان تشعشعات خورشیدی که باعث پیداش اکسیژن در جو این سیاره شده‌اند، مانع از پیداش حیات در آن می‌شوند. به گفته دانشمندان دمای این سیاره بسیار بالاتر از آن است که قابل سکونت باشد.
