مجلهٴ لوموند مذاهب در روز 21 ژوئیه 2016 گزارش مبسوطی را درباره گردهمایی بزرگ مقاومت در پاریس منتشر کرد؛ در این گزارش آمده است:
ابتدای ژوئیه، بورژه (پاریس) پذیرای اپوزیسیون ایرانی شد؛ (آنها) گردهم آمده بودند تا برای یک کشور مبتنی بر جدایی دین و دولت که هر گونه تبعیض مذهبی را ممنوع می‌سازد مبارزه کنند.
روی هزاران پلاکارد زرد که مردم بلند کرده بودند می‌شد (واژه) «1000 اشرف» را خواند. یکی از سمبلهای شورای ملی مقاومت، ائتلاف گروه‌های اپوزیسیون از جمله مجاهدین خلق ایران است که با هوادارانش در 9 ژوئیه در یک صحنهٴ سیاسی درسالن نمایشگاههای عظیم بورژه گرد آمده بودند.
صدها شرکت کننده که تشنهٴ تغییر هستند شعار می‌دادند «یک، دو سه، (صد) هزار اشرف می‌سازیم، هزار شهر مقاومت، هزار کانون نه به رژیم آخوندها و آری به آزادی و دموکراسی» .
اعضای جامعه در تبعید، شخصیت‌های سیاسی و روحانیان مذهبی بین‌المللی، همه خواستار یک ایران آزاد هستند. آنها دیگر رژیم مستبد فعلی را نمی‌خواهند.
به‌جای آن آنها می‌خواهند شاهد آن باشند که مریم رجوی، پرزیدنت شورای ملی مقاومت ایران مستقر شود. سخنرانی او رعدی از کف‌زدنها را به همراه دارد.
در قلب برنامه سیاسی او که از ده مادهٴ مرکزی تشکیل شده است، همچنین تغییر نظم مذهبی قرار دارد: « مقاومت ایران نسبت به جدایی دین از دولت متعهد است. هر گونه تبعیض علیه پیروان کلیه ادیان و مذاهب ممنوع خواهد بود» . برای تفکر در مورد این مسائل، شورای ملی مقاومت ایران که به هیچ مذهبی وابسته نیست، از یک کمیسیون آزادی مذاهب برخوردار است.
این ایرانیان در تبعید که بعضاً مسیرهای پر درد و رنجی را طی کرده‌اند، می‌توانند روی حمایت کشیشان خارجی که در گردهمایی حضور دارند حساب کنند. بسیاری از آنها از ایالات متحده و انگلستان آمده‌اند.
در کنار این رهبران، حضور یک اسقف فرانسوی می‌تواند تعجب را بر انگیزد. اما ژاک گایو اسقف پیشین شهر اورو که به‌خاطر مواضع مبارزه‌جویانهٴ خود شناخته شده، بیست و پنج سال است که از اپوزیسیون حمایت می‌کند. او می‌گوید: «من در هر غم و شادی این جنبش، به آنها می‌پیوندم. این گردهمایی بیانگر ابعاد و ماهیت مقاومت ایران است» . این اسقف کاتولیک که سرد و گرم روزگار را چشیده، در مورد شورای ملی مقاومت ایران می‌گوید: «مهم، این نیست که وارد مقاومت بشوی، مهم این است که تا به آخر در آن باقی بمانی. آنها باقی ماندند. آنها شجاع هستند» .
ابتدای ژوئیه، بورژه (پاریس) پذیرای اپوزیسیون ایرانی شد؛ (آنها) گردهم آمده بودند تا برای یک کشور مبتنی بر جدایی دین و دولت که هر گونه تبعیض مذهبی را ممنوع می‌سازد مبارزه کنند.
روی هزاران پلاکارد زرد که مردم بلند کرده بودند می‌شد (واژه) «1000 اشرف» را خواند. یکی از سمبلهای شورای ملی مقاومت، ائتلاف گروه‌های اپوزیسیون از جمله مجاهدین خلق ایران است که با هوادارانش در 9 ژوئیه در یک صحنهٴ سیاسی درسالن نمایشگاههای عظیم بورژه گرد آمده بودند.
صدها شرکت کننده که تشنهٴ تغییر هستند شعار می‌دادند «یک، دو سه، (صد) هزار اشرف می‌سازیم، هزار شهر مقاومت، هزار کانون نه به رژیم آخوندها و آری به آزادی و دموکراسی» .
اعضای جامعه در تبعید، شخصیت‌های سیاسی و روحانیان مذهبی بین‌المللی، همه خواستار یک ایران آزاد هستند. آنها دیگر رژیم مستبد فعلی را نمی‌خواهند.
به‌جای آن آنها می‌خواهند شاهد آن باشند که مریم رجوی، پرزیدنت شورای ملی مقاومت ایران مستقر شود. سخنرانی او رعدی از کف‌زدنها را به همراه دارد.
در قلب برنامه سیاسی او که از ده مادهٴ مرکزی تشکیل شده است، همچنین تغییر نظم مذهبی قرار دارد: « مقاومت ایران نسبت به جدایی دین از دولت متعهد است. هر گونه تبعیض علیه پیروان کلیه ادیان و مذاهب ممنوع خواهد بود» . برای تفکر در مورد این مسائل، شورای ملی مقاومت ایران که به هیچ مذهبی وابسته نیست، از یک کمیسیون آزادی مذاهب برخوردار است.
این ایرانیان در تبعید که بعضاً مسیرهای پر درد و رنجی را طی کرده‌اند، می‌توانند روی حمایت کشیشان خارجی که در گردهمایی حضور دارند حساب کنند. بسیاری از آنها از ایالات متحده و انگلستان آمده‌اند.
در کنار این رهبران، حضور یک اسقف فرانسوی می‌تواند تعجب را بر انگیزد. اما ژاک گایو اسقف پیشین شهر اورو که به‌خاطر مواضع مبارزه‌جویانهٴ خود شناخته شده، بیست و پنج سال است که از اپوزیسیون حمایت می‌کند. او می‌گوید: «من در هر غم و شادی این جنبش، به آنها می‌پیوندم. این گردهمایی بیانگر ابعاد و ماهیت مقاومت ایران است» . این اسقف کاتولیک که سرد و گرم روزگار را چشیده، در مورد شورای ملی مقاومت ایران می‌گوید: «مهم، این نیست که وارد مقاومت بشوی، مهم این است که تا به آخر در آن باقی بمانی. آنها باقی ماندند. آنها شجاع هستند» .
