رژیم ضدکارگری آخوندی در وحشت از بالا گرفتن خشم کارگران ناچار شد روز دوشنبه 12اردیبهشت یک مراسم به‌شدت کنترل شده در تهران راه بیاندازد و در یک مسیر کوتاه به کارگران اجازه راهپیمایی بدهد. این راهپیمایی از خیابان ابوریحان تا چهارراه طالقانی برگزار شد. اما در همین تظاهرات کنترل شده کارگران تمهیدات رژیم را در هم شکستند و شعار دادند: کارگر زندانی آزاد باید گردد.
همچنین کارگران بر خلاف آن چه که از بلندگوی مراسم پخش می‌شد شعارهای حق‌طلبانه خود را سر دادند. از جمله: امنیت شغلی احیا باید گردد، قرارداد موقت ملغی باید گردد، اشتغال امنیت معیشت حق مسلم ماست.
کارگران پلاکاردهایی در دست داشتند که بر روی آنها نوشته شده بود: قرارداد موقت، نظام برده داری
کارگران به جان آمده، در یک رویارویی آشکار با طرح سرکوبگرانه امر به معروف و نهی از منکر و بسیج 7هزار مأمور برای کنترل مردم، دست نوشته‌هایی با عنوان: بزرگترین منکر در جامعه بیکاری است را در دست داشتند.
روز شنبه 11اردیبهشت گروه‌های زیادی از کارگران در خرم‌آباد به همراه خانواده‌هایشان در مقابل استانداری رژیم تجمع کرده و روز کارگر را گرامی داشتند و علیه ظلم و بی‌عدالتی رژیم اعتراض کردند. بر روی پلاکاردهایی که کارگران در دست داشتند نوشته شده بود: حداقل دستمزدهای سال 95 غیرعادلانه است - ما کارگران بیداریم و حقوق حقه خودمان را می‌خواهیم
مزدوران رژیم در وحشت از گسترش اعتراضات کارگران و بهم ریختن تجمع کارگران به‌صورت وحشیانه به آنها حمله کردند اما کارگران به‌جان آمده در مقابل یورش مزدوران رژیم دست به مقاومت زدند و تا ساعت ۱۱.۳۰ صبح در دسته‌های کوچکتر به تظاهرات خود ادامه دادند.
کارگران در اصفهان نیز برای برگزاری مراسم روز کارگر تجمع کردند. اما مزدوران رژیم مانع اعتراضات آنان شدند.
بنا به گزارشهای رسیده همچنین کارگران اخراجی شرکت لبنیات بیستون در کرمانشاه، کارگران خدمات شهرداری منطقه2 در ایلام، آتش نشانان بخش خصوصی مشهد و گروهی از کارگران در اصفهان در روز 11اردیبهشت و در آستانه روز جهانی کارگر، تجمعهای اعتراضی برگزار کردند. و خواهان بازگشت به کار و دریافت حقوق پرداخت نشده خود و رفع تبعیض شدند.
همچنین مراسم بزرگداشت اول ماه مه روز جهانی کارگر روز جمعه 10اردیبهشت در زندان گوهردشت کرج توسط جمعی از زندانیان سیاسی برگزار گردید
زندانیان سیاسی در این مراسم، با اشاره به شرایط وخامت‌بار معیشتی کارگران و حمایت از مطالبات حق‌طلبانه آنها... روز جهانی کارگر به عموم کارگران ایران و فعالان کارگری تبریک و تهنیت گفتند.
در این مراسم، زندانیان سیاسی با قرائت بیانیه خود به‌مناسبت روز جهانی کارگر همبستگی‌شان را با کارگران مبارز زندانی و خواسته‌های به حق کارگران اعلام و تأکید کردند که همبستگی، تنها راه پیروزی است.
در ادامه این مراسم زندانیان سیاسی، با گرامیداشت خاطره شاهرخ زمانی که در زندان گوهردشت بدرود حیات گفت، یاد کارگران قهرمانی را که در مسیر مبارزه در برابر چپاول و سرکوب حاکمیت آخوندی به‌شهادت رسیدند، از جمله شاهرخ زمانی گرامی داشتند
جعفر عظیم زاده زندانی مدافع حقوق کارگران و اسماعیل عبدی مدافع حقوق معلمان از ظهر روز جمعه 10اردیبهشت اعتصاب‌غذای نامحدود خود را در زندان اوین شروع کرده. و رسماً به رئیس زندان اوین اطلاع دادند. در اعلام اعتصاب این زندانیان از جمله آمده است:
در اعتراض به امنیتی کردن فعالیتهای صنفی و تجمعات و اعتصابات کارگران و معلمان، دستمزدهای زیر خط فقر، ممنوعیت برگزاری مستقلانه و آزادانه روز جهانی کارگر و روز معلم و نقض حقوق بنیادین کارگران و معلمان ایران از امروز دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ از دریافت غذای زندان خودداری کرده و دست به اعتصاب‌غذای نامحدود می‌زنیم
اگر چه رژیم ضدکارگری آخوندی سعی کرد که مراسم روز جهانی کارگر را کنترل و سمت و سو بدهد ولی عملاً به خواسته خود نرسید و کارگران آزاده به‌رغم اختناق و فشار سنگین پیام خود را رساندند.
همچنین کارگران بر خلاف آن چه که از بلندگوی مراسم پخش می‌شد شعارهای حق‌طلبانه خود را سر دادند. از جمله: امنیت شغلی احیا باید گردد، قرارداد موقت ملغی باید گردد، اشتغال امنیت معیشت حق مسلم ماست.
کارگران پلاکاردهایی در دست داشتند که بر روی آنها نوشته شده بود: قرارداد موقت، نظام برده داری
کارگران به جان آمده، در یک رویارویی آشکار با طرح سرکوبگرانه امر به معروف و نهی از منکر و بسیج 7هزار مأمور برای کنترل مردم، دست نوشته‌هایی با عنوان: بزرگترین منکر در جامعه بیکاری است را در دست داشتند.
روز شنبه 11اردیبهشت گروه‌های زیادی از کارگران در خرم‌آباد به همراه خانواده‌هایشان در مقابل استانداری رژیم تجمع کرده و روز کارگر را گرامی داشتند و علیه ظلم و بی‌عدالتی رژیم اعتراض کردند. بر روی پلاکاردهایی که کارگران در دست داشتند نوشته شده بود: حداقل دستمزدهای سال 95 غیرعادلانه است - ما کارگران بیداریم و حقوق حقه خودمان را می‌خواهیم
مزدوران رژیم در وحشت از گسترش اعتراضات کارگران و بهم ریختن تجمع کارگران به‌صورت وحشیانه به آنها حمله کردند اما کارگران به‌جان آمده در مقابل یورش مزدوران رژیم دست به مقاومت زدند و تا ساعت ۱۱.۳۰ صبح در دسته‌های کوچکتر به تظاهرات خود ادامه دادند.
کارگران در اصفهان نیز برای برگزاری مراسم روز کارگر تجمع کردند. اما مزدوران رژیم مانع اعتراضات آنان شدند.
بنا به گزارشهای رسیده همچنین کارگران اخراجی شرکت لبنیات بیستون در کرمانشاه، کارگران خدمات شهرداری منطقه2 در ایلام، آتش نشانان بخش خصوصی مشهد و گروهی از کارگران در اصفهان در روز 11اردیبهشت و در آستانه روز جهانی کارگر، تجمعهای اعتراضی برگزار کردند. و خواهان بازگشت به کار و دریافت حقوق پرداخت نشده خود و رفع تبعیض شدند.
همچنین مراسم بزرگداشت اول ماه مه روز جهانی کارگر روز جمعه 10اردیبهشت در زندان گوهردشت کرج توسط جمعی از زندانیان سیاسی برگزار گردید
زندانیان سیاسی در این مراسم، با اشاره به شرایط وخامت‌بار معیشتی کارگران و حمایت از مطالبات حق‌طلبانه آنها... روز جهانی کارگر به عموم کارگران ایران و فعالان کارگری تبریک و تهنیت گفتند.
در این مراسم، زندانیان سیاسی با قرائت بیانیه خود به‌مناسبت روز جهانی کارگر همبستگی‌شان را با کارگران مبارز زندانی و خواسته‌های به حق کارگران اعلام و تأکید کردند که همبستگی، تنها راه پیروزی است.
در ادامه این مراسم زندانیان سیاسی، با گرامیداشت خاطره شاهرخ زمانی که در زندان گوهردشت بدرود حیات گفت، یاد کارگران قهرمانی را که در مسیر مبارزه در برابر چپاول و سرکوب حاکمیت آخوندی به‌شهادت رسیدند، از جمله شاهرخ زمانی گرامی داشتند
جعفر عظیم زاده زندانی مدافع حقوق کارگران و اسماعیل عبدی مدافع حقوق معلمان از ظهر روز جمعه 10اردیبهشت اعتصاب‌غذای نامحدود خود را در زندان اوین شروع کرده. و رسماً به رئیس زندان اوین اطلاع دادند. در اعلام اعتصاب این زندانیان از جمله آمده است:
در اعتراض به امنیتی کردن فعالیتهای صنفی و تجمعات و اعتصابات کارگران و معلمان، دستمزدهای زیر خط فقر، ممنوعیت برگزاری مستقلانه و آزادانه روز جهانی کارگر و روز معلم و نقض حقوق بنیادین کارگران و معلمان ایران از امروز دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ از دریافت غذای زندان خودداری کرده و دست به اعتصاب‌غذای نامحدود می‌زنیم
اگر چه رژیم ضدکارگری آخوندی سعی کرد که مراسم روز جهانی کارگر را کنترل و سمت و سو بدهد ولی عملاً به خواسته خود نرسید و کارگران آزاده به‌رغم اختناق و فشار سنگین پیام خود را رساندند.
