خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس امروز سه‌شنبه 17فروردین این خبر را درج کرد و نوشت یک زن و یک مرد در تهران هدف این حمله بودند.
این منبع حکومتی اگر چه اشاره‌یی به عاملان این جنایت وحشیانه نکرد اما با توجه به موارد متعدد اسیدپاشی در شهرهای مختلف ایران مسببان این جنایت بسیجیها و لباس شخصیهای خامنه‌ای دژخیم هستند. تا کنون در هیچ‌کدام از موارد قبلی کسی مورد پیگرد قرار نگرفته است.
دژخیم یدالله موحد گفت:“ متأسفانه فردی ۴۵ ساله در تاریخ ۲۱ مردادماه 94 که دارای مغازه لوازم یدکی در شهرستان کهنوج بود به همراه شاگردش مورد حمله اسیدپاشی دو نفر راکب موتورسوار قرار می‌گیرند که شاگرد مغازه در اثر شدت سوختگی و جراحات در‌گذشت“.
وی درباره آخرین وضعیت پرونده ”سمیه مهری“ یکی دیگر از قربانیان اسیدپاشی شهرستان بم نیز گفت: ”هم‌اکنون این پرونده در دیوان عالی کشور در دست بررسی است“.
در شامگاه شنبه 9آبان 94، حولی پل یالدور شهر مرند در آذربایجان شرقی دو دختر 20 و 22ساله قربانی جنایت اسید پاشی شدند. تقی کرمی فرماندار جنایتکار مرند این جنایت اسید پاشی را تأیید کرد. این مهره رژیم قبل از دستگیری مهاجمین برای در بردن پاسداران و عاملان جنایت گفت: ”این موضوع جنبه کاملاً شخصی داشته و ربطی به مسائل جناحی ندارد.“سایت اخبار مرند در این رابطه نوشته است مهاجمان متواری شده و قربانیان که حدود ۳۰ درصد دچار سوختگی شده‌اند، به بیمارستان سینا در تبریز منتقل شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری حکومتی مهر 7آبان 94 یک زن 30ساله در رفسنجان مورد اسید پاشی قرار گرفت و به بیمارستان علی ابن ابیطالب رفسنجان انتقال داده شد.چندی پیش در شرق همین استان، در شهرستان بروات، جنایت مشابهی رخ داد که منجر به مرگ یک زن و صدمه شدید به فرزندانش شده بود.
در روز چهارشنبه 21مرداد94 (12 اوت) یک زن کرد 37ساله به نام افسانه قربانی در شهر بانه در استان کردستان، قربانی اسیدپاشی توسط جانیان باندهای سازمان‌یافته حکومتی شد.
در سال گذشته 5 زن کرد مورد حمله اسیدپاشان قرار گرفته‌اند که ۴ مورد آن در شهر بوکان (استان آذربایجان غربی) بوده است.
اسیدپاشیدن بر سر و صورت زنان بی‌دفاع ایران که به بهانه آخوندساخته بدحجابی و به‌منظور تشدید فضای ارعاب در جامعه صورت می‌گیرد، از مهر 1393 در اصفهان و تهران شروع شد و تا کنون به شهرهای دیگر ایران نیز سرایت کرده است.
فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران با به اجرا گذاشتن طرحهای مختلف مبارزه با بدحجابی و تصویب آنها در مجلس ارتجاع، راه را برای سرکوب زنان توسط جانیان باندهای مختلف حکومتی باز می‌گذارد.
