در روز 11فروردین در یک گفتگوی تلویزیونی که از تلویزیون رژیم پخش شد دو تن از زنانی که در حکومت آخوندی دارای بالاترین مناصب هستند، شرکت داشتندکه حرفهای آنها گوشهیی از دیدگاه و عملکرد رژیم درباره زنان را نشان میداد.
این دو، یکی مرضیهٴ دستجردی وزیر بهداشت و درمان دولت احمدینژاد بود که بعداً توسط احمدینژاد بهطور خفتباری برکنار شد و دیگری شهیندخت مولاوردی است که در دولت روحانی عنوان مشاور رئیسجمهور در امور زنان و خانواده را دارد. صحبتهای این زنان صاحبمنصب، یکبار دیگر دیدگاه زنان را برملا میکند. مرضیه دستجردی گفت: «اگر که ما یک خانوادهٴ سالمی داشته باشیم، اجتماع سالمی داریم. این مسائلی که تحت عنوان آسیبهای اجتماعی، نه تنها ما بلکه همه کشورهای دنیا دارند، ناشی از این است که به خانه و خانواده بهای لازم داده نمیشود. ما در دنیای جدیدی زندگی میکنیم. در سنت گذشته ما و همینطور سایر کشورهای دیگر دنیا، پدر و مادر و فرزندانی بودند که با یکدیگر یک زندگی معمولی را در داخل خانه و خانواده داشتند. ولی امروز، نقشها تغییر کرده است. بسیاری از زنان شاغل هستند؛ یعنی علاوه بر اینکه در خانه مسئولیت دارند در بیرون هم مسئولیت دارند. شما (خانم مجری) بهعنوان یک زن شاغل، آیا میتوانید آن رسیدگی دقیقی را که اگر صرفاً در خانه بودید به فرزندانتان، تربیت آنها و به مسائل داخل خانه داشتید، داشته باشید؟».
مرضیه دستجردی مقدمهای چید تا دقیقاً به همین حرف آخری که گفت، برسد. مشکلات جامعه ناشی از آن است که زنان در بیرون کار میکنند و به خانه و تربیت فرزندان نمیرسند. پس نتیجه اینکه برای حل مشکلات اجتماعی، دوباره باید زنان را به خانهها باز گرداند.
مرضیهٴ دستجردی در پاسخ به این سؤال مجری زن که خود شما این تضاد را چگونه حل کردید؟ میگوید من توانستهام آن را مدیریت کنم، ولی اکثر خانمها در کشاکش این تضاد فرسوده میشوند.
در همین چارچوب و از آنجا که موضوع برنامه، حل مشکلات زنان بود، دو زنی که در این گفتگو شرکت داشتند، برای خالی نبودن عریضه، از خلاًهای قانونی در مورد زنان و اقدام برای حل آن صحبت کردند. شهیندخت مولاوردی گفت:
«در مورد خلأهای قانونی حقوق زنان و خانواده، مواردی هنوز در قانون مدنی، قانون تعزیرات اسلامی و حتی قانون مجازات اسلامی ـ که اخیراً تصویب و اصلاح و برای اجرا ابلاغ شد ـ وجود دارد. ما در زمینه لایحه حمایت از خانواده که قانون شد و با گذشت چندین سال از اجرای آن، اشکالاتش نمایان تر شده است، اقدامات جدی را شروع کردهایم… چون ابتنای قوانین ما بر فقه است، ما نمیتوانیم بینیاز از این تعامل باشیم. این تعامل، راه را برای اصلاح، بازنگری و بهروزرسانی و انطباق احکام و قوانین با وضعیت موجود زنان و خانواده در کشورمان باز میکند».
مشاور روحانی در امور زنان و خانواده سپس خاطرنشان میکند که ما شروع کردهایم به از بین بردن اشکالات قوانین، اما چگونه؟ با کمک حوزهها و بر اساس فقه و انطباق قوانین با احکام فقهی. منظور از فقه هم، همان شرع ناپاک آخوندهاست که زن را انسان نصفه تلقی میکند، حتی به گفته همین خانم در همین مصاحبه آخوندها قبول نکردند در قانونی که دیة زن را نصف دیة مرد تعیین کرده، تجدیدنظری صورت گیرد.
اما مولاوردی در عینحال اصرار میورزد که در دولت روحانی دارد کارهایی برای زنان انجام میشود و ستادی به نام ستاد ملی زن و خانواده از 3سال پیش درست شده که گویا در مورد زنان شقالقمر میکند! او میگوید:
«از ظرفیت ستاد ملی زن و خانواده برای حل مشکلات زنان استفاده میکنیم. بعد از 3سال ما در تدارک اولین جلسه هستیم. مصوبات این ستاد، در دولت قبلی نیازمند بررسی بود. در دولت قبل حدود ۵جلسه این ستاد تشکیل شده بود و مصوبات متعددی داشت. با چندین مرحله گزارشگیری درباره مصوبات آن مشخص شد که هیچکدام از مصوبات به اجرا در نیامده است».
خندهدار است که مشاور روحانی، اول حل همهٴ مسائل زنان را در گرو نهادی با عنوان «ستاد ملی زن و خانواده» گذاشت، اما در ادامه صحبت معلوم شد که ستاد کذایی جز یک اسم نیست و بعد از 3سال در دولت روحانی، حتی یک جلسه آن تشکیل نشده و در دولت احمدینژاد هم که تشکیل شده و قانون تصویب کرده بود، حتی یکی از آنها به اجرا درنیامده است.
روشن است که منظور گزارش حاضر این نیست که اگر مثلاً «ستاد زن و خانواده» تشکیل میشد از آن آبی برای زنان گرم میشد، بلکه این گزارش میخواهد نشان بدهد که مسألهٴ زنان مطلقاً هیچ جایی در این رژیم ندارد و هر اقدام دیگری جز سرکوب و تبعیض و تحقیر زنان، جز یک حرف نیست و از صفحات کاغذ فراتر نمیرود.
این دو، یکی مرضیهٴ دستجردی وزیر بهداشت و درمان دولت احمدینژاد بود که بعداً توسط احمدینژاد بهطور خفتباری برکنار شد و دیگری شهیندخت مولاوردی است که در دولت روحانی عنوان مشاور رئیسجمهور در امور زنان و خانواده را دارد. صحبتهای این زنان صاحبمنصب، یکبار دیگر دیدگاه زنان را برملا میکند. مرضیه دستجردی گفت: «اگر که ما یک خانوادهٴ سالمی داشته باشیم، اجتماع سالمی داریم. این مسائلی که تحت عنوان آسیبهای اجتماعی، نه تنها ما بلکه همه کشورهای دنیا دارند، ناشی از این است که به خانه و خانواده بهای لازم داده نمیشود. ما در دنیای جدیدی زندگی میکنیم. در سنت گذشته ما و همینطور سایر کشورهای دیگر دنیا، پدر و مادر و فرزندانی بودند که با یکدیگر یک زندگی معمولی را در داخل خانه و خانواده داشتند. ولی امروز، نقشها تغییر کرده است. بسیاری از زنان شاغل هستند؛ یعنی علاوه بر اینکه در خانه مسئولیت دارند در بیرون هم مسئولیت دارند. شما (خانم مجری) بهعنوان یک زن شاغل، آیا میتوانید آن رسیدگی دقیقی را که اگر صرفاً در خانه بودید به فرزندانتان، تربیت آنها و به مسائل داخل خانه داشتید، داشته باشید؟».
مرضیه دستجردی مقدمهای چید تا دقیقاً به همین حرف آخری که گفت، برسد. مشکلات جامعه ناشی از آن است که زنان در بیرون کار میکنند و به خانه و تربیت فرزندان نمیرسند. پس نتیجه اینکه برای حل مشکلات اجتماعی، دوباره باید زنان را به خانهها باز گرداند.
مرضیهٴ دستجردی در پاسخ به این سؤال مجری زن که خود شما این تضاد را چگونه حل کردید؟ میگوید من توانستهام آن را مدیریت کنم، ولی اکثر خانمها در کشاکش این تضاد فرسوده میشوند.
در همین چارچوب و از آنجا که موضوع برنامه، حل مشکلات زنان بود، دو زنی که در این گفتگو شرکت داشتند، برای خالی نبودن عریضه، از خلاًهای قانونی در مورد زنان و اقدام برای حل آن صحبت کردند. شهیندخت مولاوردی گفت:
«در مورد خلأهای قانونی حقوق زنان و خانواده، مواردی هنوز در قانون مدنی، قانون تعزیرات اسلامی و حتی قانون مجازات اسلامی ـ که اخیراً تصویب و اصلاح و برای اجرا ابلاغ شد ـ وجود دارد. ما در زمینه لایحه حمایت از خانواده که قانون شد و با گذشت چندین سال از اجرای آن، اشکالاتش نمایان تر شده است، اقدامات جدی را شروع کردهایم… چون ابتنای قوانین ما بر فقه است، ما نمیتوانیم بینیاز از این تعامل باشیم. این تعامل، راه را برای اصلاح، بازنگری و بهروزرسانی و انطباق احکام و قوانین با وضعیت موجود زنان و خانواده در کشورمان باز میکند».
مشاور روحانی در امور زنان و خانواده سپس خاطرنشان میکند که ما شروع کردهایم به از بین بردن اشکالات قوانین، اما چگونه؟ با کمک حوزهها و بر اساس فقه و انطباق قوانین با احکام فقهی. منظور از فقه هم، همان شرع ناپاک آخوندهاست که زن را انسان نصفه تلقی میکند، حتی به گفته همین خانم در همین مصاحبه آخوندها قبول نکردند در قانونی که دیة زن را نصف دیة مرد تعیین کرده، تجدیدنظری صورت گیرد.
اما مولاوردی در عینحال اصرار میورزد که در دولت روحانی دارد کارهایی برای زنان انجام میشود و ستادی به نام ستاد ملی زن و خانواده از 3سال پیش درست شده که گویا در مورد زنان شقالقمر میکند! او میگوید:
«از ظرفیت ستاد ملی زن و خانواده برای حل مشکلات زنان استفاده میکنیم. بعد از 3سال ما در تدارک اولین جلسه هستیم. مصوبات این ستاد، در دولت قبلی نیازمند بررسی بود. در دولت قبل حدود ۵جلسه این ستاد تشکیل شده بود و مصوبات متعددی داشت. با چندین مرحله گزارشگیری درباره مصوبات آن مشخص شد که هیچکدام از مصوبات به اجرا در نیامده است».
خندهدار است که مشاور روحانی، اول حل همهٴ مسائل زنان را در گرو نهادی با عنوان «ستاد ملی زن و خانواده» گذاشت، اما در ادامه صحبت معلوم شد که ستاد کذایی جز یک اسم نیست و بعد از 3سال در دولت روحانی، حتی یک جلسه آن تشکیل نشده و در دولت احمدینژاد هم که تشکیل شده و قانون تصویب کرده بود، حتی یکی از آنها به اجرا درنیامده است.
روشن است که منظور گزارش حاضر این نیست که اگر مثلاً «ستاد زن و خانواده» تشکیل میشد از آن آبی برای زنان گرم میشد، بلکه این گزارش میخواهد نشان بدهد که مسألهٴ زنان مطلقاً هیچ جایی در این رژیم ندارد و هر اقدام دیگری جز سرکوب و تبعیض و تحقیر زنان، جز یک حرف نیست و از صفحات کاغذ فراتر نمیرود.