بئاتریس بسرا - عضو پارلمان اروپا از اسپانیا
بنیادگرایی اسلامی ما را نه به‌عنوان انسان بلکه آدمهایی دست دوم حساب می‌کند. این دیدگاه آنهاست. این نقطه‌نظر بنیادی‌ترین اصل در دیدگاه آنها محسوب می‌شود و برای بنیادگراها همان‌گونه که ما امروز در ایران می‌بینیم تساوی جنسی یک تهدید حیاتی می‌باشد.
ایران اولین جایی بوده که یک رژیم بنیادگرا شکل گرفته است. ایده خلیفه اسلامی اولین بار بوده است.
زنان در ایران هدف اصلی تدابیر سرکوبگرانه آخوندها بوده‌اند و آنها را از بنیادی‌ترین حقشان محروم ساخته‌اند. در ایران بوده است که تبعیض علیه زنان قانونی و نهادینه شده است
این مهم است که اتحادیه اروپا و نمایندگانشان از موقعیت خود استفاده کنند و حقوق‌بشر را رعایت کنند و نقض حقوق‌بشر در ایران را افشا کنند.
طی این مدت، رژیم بنیادگرای ایران بیش از 120هزار نفر را شکنجه و اعدام کرده است که دهها هزارشان زنان بوده است. این هم متعلق به گذشته و دوران سیاه خمینی نبوده است اشتباه نکنید، الآن هم در جریان است. در دوران این به‌اصطلاح روحانی «مدره!» در 2013 بر سر کار آمد، با سکوت توطئه آمیز بین‌المللی، بیش از 2000زندانی بدار آویخته شده‌اند که دهها زن را شامل می‌شود و این لیست هم‌چنان رو به افزایش است و همان‌گونه که گفتم در 2015 تعداد 700نفر بیشتر اعدام شدند.
بنیادگرایی تنها دشمن زنان مسلمان نیست بلکه دشمن کل زنان جهان است. این یک تهدید جهانی و جامع نسبت به صلح و امنیت است که آشکار و واضح، سرکوب و رعب را افزایش می‌دهد.
در تاریخ جهانی مبارزه زنان برای آزادی و برابری؛ بنیادگرایی بزرگترین دشمن است. به این خاطر است که بلاشک و با آگاهی کامل، زنان اولین قربانیان و هدف اصلی بنیادگرایی می‌باشند.
مریم رجوی اولین کسی بوده که برای تشکیل یک جبهه متحد علیه بنیادگرایی اسلامی فراخوانده است. او زنی مسلمان است که اعلام کرده است اسلام از برابری جنسی در همه زمینه‌ها حمایت می‌کند از تشکیل خانواده تا قانون وراثت تا تساوی در دریافت حقوق و مهمتر از همه اینها؛ تساوی شرکت در رهبری سیاسی و مواضع تصمیم‌گیریهای اقتصادی.
مریم! من بخشی از این برنامه برای تغییر هستم، من افتخار می‌کنم که اعلام کنم به‌عنوان کمکی به این هدف، هفته آینده یک برنامه اروپایی کامل را شروع می‌کنم که در مورد نقش زنان در جنگ علیه رادیکالیزه شدن است.
خانم رجوی نوک پیکان جنگ علیه بنیادگرایی اسلامی است. خانم رجوی تجسم امکان یک رهبر مسلمان است که بر اساس حکومت قانون، تساوی، دموکراسی و آزادی می‌باشد و این بهترین و تنها راه پایان دادن به افراط گرایی و بنیادگرایی می‌باشد. متشکرم.
استفانیا پتزوپانه – عضو سنای ایتالیا
خانم رجوی عزیز، میهمانان برجسته خانمها و آقایان،
خوشبختم که امروز با شما هستم. به همه شما زنان برجسته و روشن‌ضمیر، در این مناسبت ویژه و جشن 8مارس روز جهانی زن، با تمام احساس و عواطفم درود می‌فرستم. بگذارید همچنین از برگزارکنندگان این مراسم به‌خاطر فرصتی که به من دادند تا یک سلام و درود و یک پیام را برسانم تشکر و قدردانی کنم.
فوروم اقتصاد جهانی در سال 2014 پیش‌بینی کرده بود که نهایتاً در سال 2095 برابری جنسیتی محقق خواهد شد. اما یک‌سال بعد در سال 2015 یک ترمز و کند شدن قابل ملاحظه در این روند، که البته از قبل هم بخودی خود کند بود، ملاحظه شد. خلاصه این‌که این نابرابری بین دو جنسیت شاید تا سال 2133 نیز ادامه پیدا کند. یکی از پارامترهای این فاصله و نابرابری، ایده شیطانی بنیادگرایی اسلامی است. که موجی از آپارتاید جنسی را در جامعه دامن می‌زند و در قبال نوع انسان بیرحم و شقی است به‌ویژه در قبال زنان. درد و رنج زنان در ایران ریشه در این ایدئولوژی نفرت‌انگیز و طبیعت این دیکتاتوری مذهبی و زن‌ستیز دارد که متأسفانه امروزه در ایران حاکم است. همچنین درد و رنج زنان در عراق و سوریه نیز، که عملاً رژیم ایران بر آنها تسلط دارد، ریشه در همین ایدئولوژی دارد. یعنی دیکتاتوری و تروریسم. داعش نیز با زنان به شیوه وحشیانه و سرکوبگرانه رفتار می‌کند. اما من معتقدم که، همان‌طور که مریم گفت: قلب مسأله در ایران است. چون رژیم ایران پدرخوانده این پدیده است. اگر ما زنان مصمم و قوی باشیم که همه با هم یک مبارزه واقعی علیه این ایدئولوژی را پیش ببریم آنوقت شاید بتوانیم این ایدئولوژی را از ریشه بزنیم و شکست دهیم. بنابراین همه باید کمک کنیم و این دیکتاتوری مذهبی زن‌ستیز را ریشه‌کن کنیم. برای نیل به این هدف ما باید به خواهرانمان در کشورهای اسلامی که در حال مبارزه هستند کمک کنیم. باید از این زنان، مانند زنانی که در مقاومت ایران هستند حمایت کنیم. زنانی که بهای زیادی در این مبارزه را داده‌اند و هر روز می‌دهند. باید یک کمیته پایدار تشکیل دهیم. من مبارزه و تلاشهای خستگی‌ناپذیر و بی‌وقفه مریم رجوی برای پایان دادن به بنیادگرایی اسلامی را ارج می‌نهم و به‌عنوان یک خواهر وظیفه خودم و وظیفه هر زن دیگری می‌دانم که حمایت کامل خودمان را از این زن شجاع، که نمونه‌ای برای همه زنان در جهان است، ابراز کنیم.
با تشکر
مارگاریتا دوران وادل، عضو سنای اسپانیا 2015-2011
خانمها و آقایان، خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز
هر سال از 2012 من در پاریس، یا برلین در سال گذشته، حضور داشته‌ام، همراه یک هیأت قوی از اسپانیا در گردهمایی روز جهانی زن تا همبستگی خود با زنان ایرانی و دوستانمان در کمپ لیبرتی را ابراز کنیم.
ما مفتخریم که این‌جا در این گردهمایی شرکت کنیم تا یکی از بزرگترین چالشها در برابر جهان را مورد بررسی قرار دهیم. یعنی بنیادگرایی اسلامی. زن‌ستیزی محور مرکزی دیدگاه بنیادگرایی است. در این تجمع ما می‌توانیم صدای زنان غرب و همچنین زنان از خاور و آفریقا، صدای خواهران از عراق، سوریه، ایران، مراکش، تونس، مصر. را بشنویم، این حیاتی است که صدای همگان را بشنویم تا به این چالش پاسخ دهیم. اما این گردهمایی بدون رهبری زنان شجاع مقاومت ایران ممکن نمی‌بود. آنها دقیقاً می‌دانند که معنی بنیادگرایی چیست. آنها بیش از حد مطلعند که زندگی در کشوری که قانون اساسی و قانون مدنی به‌طور روشن زن‌ستیز هستند چگونه است. قانون اساسی و قوانینی که به‌عنوان نقطه انگیزش برای جنبشهای بنیادگرایی عمل می‌کنند که اکنون در اروپا و خاورمیانه گسترده هستند. بله، این یک سؤال است.
رژیم ایران الگوی همه شاخه‌های بنیادگرایی اسلامی بوده است، چه شیعه یا سنی. بنابراین، امروز می‌خواهم سؤالی را این‌جا طرح کنم. آیا ممکن است اقدامات بنیادگرایی اسلامی علیه زنان را محکوم کنیم، و در عین‌حال نسبت به رژیم ایران خوشنود باشیم. به نظرم مشکل است. در واقع به نظرم غیرممکن است.
با تشکر فراوان بابت توجهتان.
زینت میرهاشمی- عضو شورای ملی مقاومت ایران و سردبیر نشریه «نبرد خلق»
مرسی، مرسی، درود بر همهٴ شما و هر چه گسترده‌تر و پرتوان تر باد این جنبش همبستگی. درود به همهٴ زنان شجاع ایران‌زمین در دفاع از آزادی و برابری در برابر ارتجاع حاکم، مقاومت می‌کنند. به بیش از هزار زن مبارز و مجاهد در زندان لیبرتی و همچنین زنان آگاه، فعال و مبارز در زندانها و سیاهچالهای جمهوری اسلامی، ادای احترام می‌کنم و دستانشان را از دور می‌فشارم و می‌گویم ما هستیم و خواهیم بود و در توان خود نمی‌گذاریم حقوق شما زنان قربانی تجارت خون شود. از این موقعیت استفاده می‌کنم و ابراز تأسف خودم را از سفر مقامات زن اروپایی و آمریکایی که پیام دولتهایشان را یا کمپانیهاشان را برای رژیم ایران کادو می‌برند و حاضر به گذاشتن روسری و پوشش اجباری می‌شوند اعلام می‌کنم. تأثیر کار این زنان به‌معنای تن‌دادن به حجاب اجباری کمک به سرکوبگریهای بنیادگرایی اسلامی علیه زنان در ایران است. همچنین تن‌دادن مقامات زن اروپایی به حجاب اجباری در سفر به ایران قوانین ارتجاعی تبعیض‌آمیز و ضد زن را در کشور من تقویت می‌کند. زیرا رژیم ایران در توجیه نقض حقوق زنان و نیمه شمردن آنان در قانون اساسی، شرایط فرهنگی را مطرح کرده و برای همین کنوانسیونهای بین‌المللی رفع هر گونه تبعیض علیه زن را امضا نکرده و مهمتر این‌که برابری جنسیتی و این‌که حقوق زنان جزو حقوق‌بشر و نقض آن، نقض حقوق‌بشر است را قبول ندارد. پس هر مقامی، چه دولتی و چه غیردولتی در خارج از ایران تن به خواسته‌های رژیم دهد بر عدم برابری حقوق زنان در ایران صحه می‌گذارد. نکته دیگر که در این وقت کم می‌خواهم بگویم مواردی که داعش در مورد زنان به‌کار می‌برد. در ابعادی دیگر علیه زنان توسط رژیم بنیادگرای حاکم بر زنان در ایران اعمال شده است. شکنجه و تجاوز به زنان در زندان و رفتار با زنان زندانی سیاسی به‌عنوان غنائم جنگی و به ازدواج اجباری در آوردن آنها قبل از اعدام. همهٴ اینها توسط پدرخواندهٴ داعش یعنی جمهوری اسلامی و رژیم ولایت‌فقیه حاکم بر ایران انجام شده است. می‌خواهم این نتیجه را بگیرم که رژیم ولایت‌فقیه تهدیدی برای همهٴ زنان است و اگر زنان غیرایرانی به این موضوع توجه اکید نداشته باشند، روزی خود با فاجعه بنیادگرایی اسلامی روبه‌رو خواهند شد. البته الآن هم به مقداری روبه‌رو هستند. من نظر شما را به گزارش عفو بین‌الملل که در چند روز پیش منتشر شد جلب می‌کنم. عفو بین‌الملل اعلام کرد که به‌رغم توافق هسته‌یی وضعیت حقوق‌بشر در ایران هم‌چنان ناگوار است. باید اضافه کنم که زندانهای رژیم ایران پر از جوانان، دانشجو، زنان، مادران و افراد مسن است. از فعالان مدنی تا کارگران و فعالان حقوق کودکان و حقوق زنان، نویسندگان و معلمان. در طی دوران روحانی هیچ تغییری در وضعیت حقوق زنان به وجود نیامده، که بسیار بدتر شده است. پس همهٴ آنهایی که به ایران می‌روند برای این‌که بفهمند آیا روحانی تغییری داده است و یا رژیم ایران تغییری کرده است، لطفاً به زندانهای ایران سری بزنند. با مادران اعدام شدگان، با مادران و همسران و فرزندان محکوم به اعدام دیدار و صحبت کنند. البته بدون حضور مأموران رژیم. تا روزی که در قوانین ارتجاعی ایران تغییری حاصل نشود، تا وقتی سنگسار، قطع دست، کور کردن چشم و تبعیض جنسیتی، حجاب اجباری وجود دارد و تا زمانی که این چیزها وجود دارد پیکار برای رفع تبعیض جنسیتی و آزادی و برابری ادامه خواهد داشت. پس ما هستیم و صدای همهٴ زنان سرکوب شده و در بند بنیادگرایی اسلامی را فریاد می‌زنیم. پیروز باشید.
زلال حبیبی از شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران
بیش از 120هزار نفر جان خود را فدای آرمان آزادی ایران کردند. اما نسل بعدی، مشعل آنها را به‌دست گرفته و این راه را ادامه می‌دهد. سخنران بعدی ما نماینده‌یی از همین نسل است. نسلی که انقلاب را ندید، اما همان مشعل را حمل می‌کند. صدرالدین سدیدی توسط رژیم ایران در سال 1988 کشته شد؛ دخترش صفورا اکنون از شورای مرکزی سازمان مجاهدین است. نخست به دیالوگ او با دخترش گوش می‌دهیم و بعد هم سخنان صفورا را می‌شنویم.
صفورا سدیدی ـ از شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران
خانم رجوی عزیز، میهمانان گرامی، خانمها و آقایان من صفورا هستم و عضو مقاومت ایران هستم. در این روز که روز بین‌المللی زن است به تمامی شما درود می‌فرستم به همه زنان جهان درود می‌فرستم به‌خصوص به زنان و دختران وطنم ایران که تحت دیکتاتوری رژیم ایران تحت ستم هستند. متأسفانه 8مارس روز بین‌المللی زن از تقویم کشورم ایران حذف شده است.
لحظاتی قبل شما حرفهای پدرم را شنیدید که جان خود را در مبارزه علیه این رژیم بیرحم دیکتاتوری مذهبی از دست داد. در آن زمان من 6ساله بودم اما الآن که به گذشته نگاه می‌کنم به‌نظر می‌رسد که توصیف آینده من باشد که ارزشش را دارد.
در واقع او یکبار چیزی گفت که برایم خیلی تاثیرگذار بود او گفت: صفورا ما در زندگی مانند یک جویبار کوچک هستیم که تلاش دارد به یک رود برسد و در نهایت به اقیانوس برسد.
بنابراین من هم تصمیم گرفتم این مسیر را انتخاب کنم و به مقاومت بپیوندم و قطره‌یی شدم که مشتاق رسیدن به آزادی بود.
از همان زمانی که من یک کودک بودم به قانون و رشته حقوق خیلی علاقه داشتم اما متوجه شدم که صرف تحصیل قانون و حقوق به من در تحقق عدالت برای ایران کمکی نمی‌کرد. من بر سر دوراهی قرار گرفتم که تصمیم بگیرم و متوجه شدم که اگر خواهان آزادی و تساوی برای همه هستم مجبورم مسئولیتی را بپذیرم که والدینم بیش از سه دهه آن را بردوش داشتند.
حالا من خیلی خوشحالم که در برابر شما ایستاده‌ام و می‌توانم به شما بگویم که این مشعل به نسلهای بعد از نسلهای ما منتقل شده و حالا شما می‌توانید جوانان را در این‌جا ببیند آنها این مشعل را با خود حمل کرده‌اند و این راهی است که ما یعنی همه جوانان تا روز آزادی ادامه می‌دهیم و تا این‌که بنیادگرایی در کشورم و در همه جهان ریشه‌کن شود.
حقیقت را به شما بگویم طی این مسیر آسان نبوده است و در واقع کسی هم نگفته است که راهی ساده باشد اما با عبور از همه موانع یک جمله است که به من قدرت بخشیده تا بر این موانع فائق آیم.
یک عبارت معروف است که می‌گوید ”می‌توان و باید“ و این را من در واقع از مریم رجوی آموخته‌ام نه فقط در حد یک حرف بلکه در تمامی کارهایم آن را به‌کار گرفته‌ام. یک نکته که وقتی به این مقاومت پیوستم برایم تعجب‌آور بود روابط و مناسبات در این مقاومت بود.
من در واقع در دموکراسی غرب بزرگ شدم و این یک نقطه عطف برایم بوده است. اما آنچه که شاهدش بودم دموکراسی و رهایی در مداری متفاوت بود. جالبترین و جذاب‌ترین مقوله‌ای که در عمل هم آن را دیدم این بود که در مقاومت آنها هیچ چیز برای خود نمی‌خواستند در عوض همواره آماده‌اند نفر اول باشند که برای دیگران فدا کنند. آنها هیچ‌گاه (از تلاش برای رسیدن به هدفشان) دست برنمی‌دارند و خسته نمی‌شوند، تنها از طریق یک کار جمعی و اتحاد است که می‌توانند به هدف مشترکشان برسند.
من به چشم دیده‌ام که ایده‌های جدیدی رونق می‌یابند. زنانی که در مبارزه روزانه‌شان مبارزه علیه استبداد آخوندی را سالها تجربه کرده‌اند حالا راه را برای نسلهای جدید باز می‌کنند تا به این پهنه وارد شوند و به آنها اجازه می‌دهند تا در این مسیر جلودار باشند و این را به آنها درس می‌دهند و قدم به قدم دستشان را می‌گیرند تا نسل جدید در مسئولیتهای جدیدشان موفق شوند.
رژیم ایران تلاش دارد تا نقش پیشتاز زنان و دختران در مبارزه برای آزادی را از بین ببرد و این را با سرکوب و اذیت و آزار پیش می‌برد. با این‌حال ما یعنی همه جوانان و نسل جدید ایران در سراسر جهان، متحد می‌ایستیم و سوگند خورده‌ایم که پدرخوانده داعش (که در ایران حاکم است) را سرنگون سازیم و یقیناً پیروز می‌شویم. حاضر! حاضر! حاضر!
نغمه رجبی
خانم رجوی، میهمانان ارجمند، خانمها و آقایان
من نغمه رجبی هستم و در حال حاضر در لندن زندگی می‌کنم. بسیار مفتخرم که امروز در میان بسیاری زنان برجسته و آنهایی که مبارزه برای برابری را ادامه می‌دهند حضور دارم. مانند هزاران خانواده ایرانی که عزیزان خود را به‌دست رژیم ایران از دست داده‌اند، دو تن از عمه‌های عزیز من هم به قتل رسیده‌اند. افسانه رجبی که در سن جوان 22سالگی اعدام شد و زهرا رجبی، که در 20فوریه 1996 توسط مأموران ایرانی ترور شد. او در حال کمک به پناهندگان ایرانی در ترکیه بود.
اما رژیم ایران فکر نمی‌کرد روزی، مانند بسیاری از خانواده‌های دیگر، نسل بعدی این دو زن خارق‌العاده انگیزه خواهند یافت تا قیام کرده و در مورد فداکاری آنها صحبت کنند، و این‌که چگونه جانشان را نثار اصول و اعتقادات خود در رابطه با دموکراسی و حقوق زنان کردند.
هر چند وقتی من و خانواده‌ام مجبور به فرار از کشور عزیز خود بودیم بسیار جوان بودم، خاطرات روشنی از محدودیتهای اعمال شده علیه زنان و دختران ایرانی را تحت نام اسلام به یاد دارم. امروز می‌بینم که وضعیت بسیار بدتر شده است. اما با وجود همه مسائل فجیعی که دختران و زنان کشور من را به‌طور روزانه تهدید می‌کنند، من هنوز خوشبین و امیدوار هستم چرا که خود را عضو کوچکی از این خانواده بزرگ می‌دانم، به رهبری یک زن که یک رهبر بسیار شایسته است و نسبت به درد و رنج نه تنها زنان ایرانی، بلکه مطمئنم همه زنان در سراسر جهان، که تنها به‌دلیل زن بودن مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند، محدود می‌شوند، و مورد سرکوب و تبعیض قرار می‌گیرند، دردمند است.
مایلم از این فرصت استفاده کنم تا بگویم چقدر خوشبخت و شکرگزار هستم که بخشی از این جنبش باشم، که به من آموخته به مسائلی فراتر از خودم فکر کنم. مایلم حرفهایم را بدین صورت به پایان برسانم که آرمانی که برای آن مبارزه می‌کنیم یک آرمان جهانی است، و الزام آن اتحاد ما است تا پیام تعهد به برابری و زنان علیه بنیادگرایی اسلامی را هر چه بیشتر به همگان برسانیم. با تشکر فراوان
مهسا صابر
با سلام به خواهر مریم عزیز و تمام مهمانان و زنان گرامی. من مهسا هستم و 18سال دارم. من فشار به زنان را در ایران دیدم. فشار و سرکوب شامل همهٴ مردم می‌شود ولی روی دختران و زنان بسیار بیشتر است. در ایران امروز زنان از هیچ امنیتی برخودار نیستند. نیروهای سرکوبگر به نام گشت ارشاد در خیابانها هر لحظه می‌توانند به بهانه‌های مختلف مثل نوع پوشش زنان و دختران را دستگیر کنند. ولی به‌رغم همهٴ این فشارها و برخوردهای وحشیانه، ملاها نمی‌توانند زنان و دختران جوان را تسلیم کنند. مردم ایران به‌خصوص جوانان همه مخالف رژیم ضد زن آخوندی و خواهان تغییر رژیم هستند و در این راه مجاهدین و خانم مریم رجوی الگویی برای سرنگونی این رژیم هستند. بهار در راه است. اما گلهای بهاری مادران ما در زیر خاکها دفن شده‌اند. به امید روزی که بتوانیم صدای دادخواهی ریحانه‌ها باشیم. پیروز باشید.
ویرجینیا پیش‌بین
عصر به‌خیر به همگی. با تشکر از فرصتی که به من داده شد. ابتدا خودم را معرفی می‌کنم:
من ویرجینیا پیش‌بین هستم در جزیره ساردنیا ایتالیا بدنیا آمده‌ام. مثل مادرم ایتالیایی هستم ولی اصلیتم مثل پدرم ایرانی است. خیلی خوشوقتم که بگویم این‌جا هستم تا هر دو آنها را گرامی بدارم. به‌رغم این‌که تابه‌حال برای دیدن سرزمین پدریم به آنجا نرفته‌ام اما در اعماق قلبم می‌دانم که به‌زودی نسیم خنکی که بر دریای خزر می‌وزد را احساس خواهم کرد. به‌زودی و در یک ایران آزاد. به پدرم عباس پیش‌بین درود می‌فرستم که مرا با آرمانهای عدالتخواهانه، احترام به زندگی و گوناگونیهایش، بزرگ کرد. و این‌که مرا با خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت و تمامی مسئولان شجاع و قوی این سازمان آشنا کرد. منظورم خانواده مجاهدین خلق ایران است.
او به من گفت: ببین ویرجینیا، مجاهدین می‌توانند رهبری واقعی 70 میلیون نفر را به‌دست بگیرند زیرا که آنها توانسته‌اند همه قیمت انتخاب خودشان را بدهند و آرمانهای عدالت خواهانه و آزادیخواهانه و برابری را بدهند در عین‌حالی که توانسته‌اند به‌رغم همه مشکلاتی که با آن مواجه بودند امید همیشه زنده‌شان را حفظ کنند. من اینرا در سازمان و در سیمای مریم رجوی بعینه دیده‌ام که این انقلاب زنان، و طبعاً مردانی که به ارزشهای برابری ایمان دارند را رهبری می‌کند. زنان و نقشی که در تمامی سطوح جامعه ایفا می‌کنند نیروی واقعی و انگیزاننده برای ایجاد یک تغییر واقعی هستند. هر چقدر شب تاریکتر است صبح نزدیکتر خواهد بود. بنابراین من عمیقاً احساس می‌کنم که ایران آینده جایی خواهد بود که مردم بتوانند در پیشرفت و آزادی زندگی کند. همان آرزویی که پدرم همیشه در زندگی‌اش داشت.
خانم رجوی، از شما به‌خاطر این‌که چنین فرصتی را به من دادید تا بتوانم قدرشناسیم را در قبال ثبات قدم و فدایی که در راه آزادی عرضه کرده‌اید را ابراز کنم، تشکر می‌کنم. شما برای من یک نمونه برجسته و یک راه و مسیر نورانی برای پیمودن هستید.
می‌خواهم سخنانم را با جمله‌ای از انقلابی و سیاستمدار بزرگ گاندی تمام کنم که گفت: اول تو را حذف کرده و در نظر نمی‌گیرند، بعد ترا به سخره می‌گیرند، سپس با تو می‌جنگند، و نهایتاً تو پیروز می‌شوی.
فتحیه بقالی – نماینده پارلمان مراکش
بانوی مبارز و مجاهد خانم مریم رجوی که به‌رغم کشته شدن خانواده‌اش، اما او سرتسلیم فرود نیاورد و مقاومت را برگزید، پس درود بر شما باد.
خانمها و آقایان مبارز و مقاوم حاضر در این سالن و در بیرون آن و در لیبرتی پایدار و مقاوم هزاران درود را به شما تقدیم می‌کنیم، درودهای پایداری و مبارزه را تقدیمتان می‌کنیم، من نمی‌دانم که ما هربار در 8مارس باید تکرار کنیم، مانند آنچه آن کودک سوریه‌ای تکرار کرد و بچه‌هایمان در ایران تکرار کردند، آری به آزادی، آری به دموکراسی، نه به دیکتاتوری، نه به خشونت، نه به حاشیه راندن، نه به قتل، نه به اعدام، امروز از سازمانهای بین‌المللی می‌خواهیم که به صدای نسلهای آینده گوش کنند، چرا که تمام جهان صدای جوانان است.
و از این‌جا به خواهرانمان در اتحادیه اروپا و سازمانهای بین‌المللی می‌گوییم که باید پشتیبان برادرانمان در لیبرتی و در کنار خواهرمان مریم رجوی باشیم، که حامل آرمان و رنج نه تنها یک جامعه و یک ملت، بلکه او تمام زنان آزاده جهان را نمایندگی می‌کند.
جامعه جهانی باید بداند که آزادی و کرامت و زندگی مسالمت آمیز، دوری جستن از بنیادگرایی دینی و نه به حجاب اجباری و نه به ازدواج دختران کم سن و سال و نه به خشونت علیه زنان است که راه واقعی رشد این جهان است و بدون آن امکانپذیر نخواهد بود.
بله به هماهنگی زنان برای مبارزه با بنیادگرایی در جهان، این را می‌گوییم برای زنانی که می‌توانند وضعیت موجود را تغییر دهند و صدای زنان شنیده می‌شود و در آزادسازی تعدادی از کشورهای شرکت کردند و به‌عنوان رهبر عمل کردند و کشورشان را آزاد کردند، و نه به بنیادگرایی در این جهان، با تشکر از شما
دریتا آودیلی، رئیس اتاق ملی میانجیگری و معاون پیشین وزیر از آلبانی
خانم رجوی عزیز، همکاران عزیز، خواهران و دوستان عزیز،
این مایه افتخار من است که امروز در جشن روز جهانی زن نزد شما باشم. امروز این‌جا هستیم تا همبستگی خود را با همه زنان، و به‌طور خاص با زنان ایران، اعلام کنم که بر علیه یکی از بدترین دیکتاتوریها در جهان مبارزه می‌کنند. دیکتاتوری که جنایات زیادی را تحت نام مذهب مرتکب می‌شود.
امیدوارم روزی همه درد و رنجهای مردم شما به پایان برسد، مشابه آنچه در کشور من رخ داد. من قویاً از خانم رجوی حمایت می‌کنم، کسی که به‌عنوان یک زن مسلمان شجاعانه از حقوق زنان در سراسر جهان، حقوقی که پایمال می‌شود، دفاع می‌کند، اما به‌طور خاص تحت نام اسلام. من معتقدم افکار او و مواضع او برای زنان بهترین راه‌حل برای همه مشکلاتی است که توسط افراطیون بنیادگرا و مذهبی ایجاد شده‌اند.
این‌جا هستم تا بگویم من با شما هستم تا این‌که ایران آزاد شود و برای خانم رجوی و همه زنان ایرانی آرزوی موفقیت می‌کنم، به‌طور خاص زنان در مقاومت و در نبرد خود علیه دیکتاتوری کنونی. و من با شما موافقم که می‌گوئید «می‌توان و باید».
دیانا کولی، نماینده شورای اروپا از آلبانی
خانم رجوی عزیز، شما قهرمانان قرن بیست و یکم هستید،
سفر چند هفته پیش [روحانی] به اروپا و دست دادن با رهبران اروپا نشان از حقوق‌بشر و دموکراسی دروغ در اروپا بود. بنابراین، وظیفه ما و وظیفه من به‌عنوان فعال صلح در جهان و فعال حقوق‌بشری در آلبانی این است که مبارزه کرده و اصول حقوق‌بشر در جهان را نشان دهم. ما داریم برای آزادی و رهایی مبارزه می‌کنیم. این دلیلی است که سه سال است از این جنبش حمایت می‌کنم و کاملاً معتقدم این جنبش و زنان شورای ملی مقاومت و خانم رجوی قهرمانان قرن بیست و یکم هستند.
زنان جهان نباید تسلیم شوند، آزادی و حقوق‌بشر برای همگان هستند، چه قوی باشند، چه ضعیف
سویم آربانا، بنیانگذار سازمان زنان مفید برای زنان آلبانی
با تشکر، دوستان عزیز در کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، خانم رجوی عزیز، دوستان عزیز از همه کشورها
همان‌طور که می‌دانید ما از آلبانی می‌آئیم و خوشحالم که همراه با همکارانم همبستگی زنان آلبانی را به شما ارائه کنم. من واقعاً خوشحالم که با شما زنان عالی باشم که برای آزادی، برابر، حقوق‌بشر و بردباری در کشور خود می‌جنگید، و بدین صورت شما نمونه‌یی برای همه مردمان جهان هستید. من نیمی از عمرم را تحت یک رژیم دیکتاتوری در وسط اروپای دموکراتیک سپری کرده‌ام. ایدئولوژی بنیادگرایی راه خود را پیدا کرد. این یک گفتگوی مذهبی یا قومی نبود. این یک ایدئولوژی با تبلیغات بسیار پیچیده بود و عجیب‌ترین موضوع این بود که شعارهای آن بر اساس برابری میان همه شهروندان و میان زنان و مردان بود. درست است که ما مشاغل و حقوق برابری داشتیم، و همه شاغل بودند. اما ما در نبود آزادی، نبود بردباری و نبود شرافت انسانی هم با هم برابر بودیم. لحظات و سالهایی بود که فکر می‌کردیم هیچ راه فراری از آن نیست. اما هیچ چیزی آسان به‌دست نمی‌آید، به‌طور خاص آزادی.
شما دوستان عزیز، زنان ایران، شما در آرمان آزادی که برای آن می‌جنگید با چالشهای سخت زیادی مواجه هستید. اما اعتقادی راسخ دارید و هر چقدر زنان در هر جای جهان قوی باشند، من مطمئنم که هر چقدر سرکوب علیه زنان سخت‌تر باشد، آنها قوی‌تر می‌شوند چون ما زنان می‌دانیم که ما فقط قربانی نیستیم. تهدید اصلی این است اگر هوشیار نباشیم نخواهیم فهمید که همواره راهی برای رسیدن به آزادی وجود دارد. اعتقاد ما به آینده تضمین ما برای رسیدن به پیروزی است، بعضاً به نظر می‌رسد که رژیمها شکست ناپذیر هستند. اما این حقیقت ندارد، ما زنان یک آرمان واحد در سراسر جهان داریم. نیاز نداریم زبانهای مختلف را فرا بگیریم تا همدیگر را درک کنیم. به این دلیل زنان می‌توانند نیرویی باشند که بر همه بنیادگرایی پیروز شوند و آینده‌یی بهتر بسازند.
بنابراین ما می‌دانیم که باید به زنان قوی تبدیل شویم. اجازه دهید با یکدیگر باشیم، برای برابری، آزادی، حقوق‌بشر و برای آینده همه نسلهای دیگر. این عقاید هیچ مرزی نمی‌شناسند. اینها معانی جدید انسانیت هستند و باید برای آنها بجنگیم.
مرجان - خیلی ممنونم. مرسی. ممنونم. قبل از هر چیز سلامی دارم برای خانم مریم رجوی، مبارزترین زن تاریخ معاصر ایران. همین طور روز زن را پیشاپیش به همهٴ زنان آزادهٴ ایران و دنیا تبریک می‌گم. درود بر هزار زن اشرفی. در پایان از استاد محمد شمس تشکر می‌کنم که یک چنین اثری رو برای من به وجود آوردن.
سارا چندلر، رئیس جامعه حقوقدانان اروپا و عضو هیأت اجرایی کانون وکلای انگلستان و ولز
با تشکر از این‌که از ما دعوت کردید این‌جا صحبت کنیم، و با تشکر از دعوت شما از انجمن حقوقدانان انگلستان و ولز تا بخشی از این تعهد برای برابری، در روز جهانی زن و حقوق زنان در ایران باشیم.
هفته گذشته کمیته حقوق کودک ملل‌متحد گفت: ایران کماکان به اعدام کودکان و جوانان، که جرمی را در زیر سن 18سالگی مرتکب شده‌اند، ادامه می‌دهد. این نقض استانداردهای بین‌المللی است. دختران و زنان در داخل خانواده، در نظام قانون جزایی، حقوق ملکی و غیره قربانی تبعیض هستند، این شرم‌آور و جنایت علیه بشریت است که کودکان و افراد جوان زیر 18سال توسط رژیم ایران اعدام می‌شوند. برای ما در کمیته حقوق‌بشر انجمن حقوقدانان، امنیت و حقوق پناهندگان شجاع و قهرمانی که سابقاً در اشرف بوده و اکنون در کمپ لیبرتی هستند، یک نگرانی جدی بوده است. مفتخرم که لیندا لی، رئیس انجمن حقوقدانان از سال 2010 تا 2011 را به شما معرفی کنم.
لیندا لی - رئیس پیشین جامعهٴ حقوقدانان
انجمن حقوقدانان اطلاعیه‌های بسیار صادر کرده و اقداماتی که باید توسط سازمان ملل متحد، دولت آمریکا و همچنین دولت خودمان صورت گیرد را گوشزد کرده است. سال گذشته رئیس انجمن حقوقدانان دو نوبت به عالیجناب بان کی‌مون، دبیرکل ملل‌متحد نوشت و از او خواست تا دخالت کرده و بحران انسانی در کمپ لیبرتی را رفع کند. رئیس انجمن حقوقدانان به بیانیه مکتوب شماره 587 به تاریخ 30ژانویه 2015 اشاره کرد، که توسط بسیاری از اعضای مجمع پارلمانی شورای اروپا امضاء شده است، و به ملل‌متحد فراخوان داد تا لیبرتی را به‌عنوان کمپ پناهندگی به‌رسمیت بشناسد. جامعه بین‌المللی چطور می‌تواند وانمود کند که می‌تواند به دولت عراق اتکاء کند که از پناهندگان در کمپ لیبرتی حفاظت کند؟ قلبهای ما با خواهرانمان در کمپ لیبرتی هستند. شما با ستم غیرقابل‌تصور از جانب ستمگران مواجه بوده‌اید. اما شما شجاع و قوی هستید و هرگز، هرگز تسلیم نخواهید شد. احساس تنهای نکنید. خواهران شما در سراسر جهان با شما هستند و در حمایت از شما کوتاهی نخواهیم کرد. ما از همه شما می‌خواهیم تا عشق و همبستگی خود را نثار خواهرانتان در کمپ لیبرتی کنید.
نینا پسیان
خانم رجوی عزیز و مهمانان گرامی، به‌نمایندگی از طرف زنان ایرانی مقیم جنوب آلمان روز زن را به همهٴ زنان و مردان آزاده تبریک عرض می‌کنم. در گرامیداشت روز زن احساس دوگانه‌یی دارم. از طرفی احساس غرور، شعف و افتخار به بزرگ زنانی که ارزش و مقام بس مهم آزادی را درک و فهم کرده‌اند و جان پاکشان را در راه بارور شدن درخت آزادی هدیه کردند. در هر کجا که تلاشی برای آزادی هست، جای آنان بسیار خالی است. درود بر همهٴ آنها. از طرفی دیگر احساس سنگین مسئولیت در قبال آنان و در قبال این راه برای ما زنان که قدرت، انگیزه و امکان انجام کارهای ناتمام آنها را داریم. حق انتخاب سرنوشت ما با خود ماست. زنان قیم و وصی نمی‌خواهند. زنان قدرت و صلاحیت تصمیم‌گیری و انتخاب را خودشان دارند. برابری زن و مرد لاجرم راه به رهایی انسان زن و انسان مرد می‌برد و نیروی ما را و اتحاد ما را برای رسیدن به اهدافمان بیشتر و بیشتر می‌کند. در این‌جا باید همبستگی خودمان را با زنان جسور کشور سوریه اعلام کنم که سالهاست زیر چکمه‌های دیکتاتور، بشار اسد مقاومت می‌کنند و انزجار خود را از حمایتهای ضدانسانی رژیم ایران از این دیکتاتور رو سیاه ابراز کنم. ما با زنان سوریه همدرد و هم‌پیمان و هم رزمیم. در آخر به‌عنوان یکانی از هزاران اشرف در داخل و خارج کشور از طرف اعضای انجمن زنان ایرانی جنوب آلمان و بی‌شک از طرف تمام زنان در حضور مریم و در حضور شما می‌گویم در راه هموار شدن آزادی برای قبول مسئولیتهایمان حاضر، حاضر، حاضر.
فریبا دشتی
تو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی، به شکوفه‌ها به باران برسان سلام ما را.
این آخرین جمله‌یی بود که لیلا 15ساله هم بندم در گوشم خواند زمانی که از زندان آزاد شدم. دوستان عزیز، خانمها، آقایان، خانم رجوی، مجاهدین عزیزم در لیبرتی سلام. این سلام لیلا است. برای من باعث افتخار و سربلندی است که در این روز در میان شما باشم. من فریبا دشتی هستم که نزدیک به سی سال در سوئد در تبعید به‌سر می‌برم و به‌عنوان دکتر دندانپزشک کار می‌کنم. هر شب پژواک صدای لیلا در گوشم می‌پیچد و فراموش نمی‌کنم که چرا در تبعید به‌سر می‌برم. و سعی بر آن دارم که پیام‌آور آن فریاد باشم. پیام‌آور آرزوی لیلا و هزاران هزار لیلای دیگر که با آرزوی آزادی ایران اعدام و سربدار شدند. اعدامهایی که تا همین امروز هم ادامه دارد. کشور من در دوران بسیار بحرانی به‌سر می‌برد. اما سؤال این روزها ذهن من را به خود مشغول کرده است. چرا؟ راستی چرا رسانه‌های آزاد غربی به کسانی فضا و فرصت می‌دهند که می‌خواهند چهرهٴ این رژیم زن‌ستیز را مدره نشان دهند. یعنی منافع اقتصادی آن‌قدر مهم است که زخم صورت زنانی را که به دستور ملاها به چهرهٴ آنان اسید پاشیده شده را پیشرفت زنان در جامعه نامید؟ بر اساس گزارش سازمان ملل در مورد برابری جنسی در سطح بین‌المللی در سال 2015 زنان ایران در پایین‌ترین رده‌های جدول قرار دارند. در بین 145 کشور رتبهٴ 141 نصیب زنان ایران است. بر اساس همین گزارش وضعیت زنان ایران سال به سال بدتر شده است. تنها همین گزارش کافی است که به عمق شرایط سخت و طاقت‌فرسایی که زنان ایران در آن زندگی می‌کنند را درک کنیم. حال هر صدایی غیر از این را بگوید همراه و همپای رژیم زن‌ستیز آخوندی در سرکوب زنان ایران است. در طول سالیان حقوق زنان میهنم قربانی منافع حقیر اقتصادی شده است. این رژیم اصلاح پذیر نیست. دل بستن به بهبود وضعیت حقوق زنان از آخوندهای مرتجع خیال خامی بیش نیست. این را تاریخ نشان داده است. دوستان عزیز، تبلور خاص زنان ایران برای آزادی و برابری فقط خود را در مقاومت ایران و به رهبری مریم رجوی نشان می‌دهد. و من بسیار خوشحالم که در کنار این مقاومت هستم. پیروزی ما در چشم‌انداز است. از توجه شما تشکر می‌کنم.
لیندا چاوز – مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
به پایان یک روز بسیار، بسیار طولانی رسیده‌ایم. باید به شما بگویم که وقتی امروز را شروع کردم عکسی از ورود خانم رجوی در ورود به این سالن و عکسی از چهره‌های شما را روی اینترنت گذاشتم تا دوستان فیس‌بوکی خودم آن را ببینند. من در طول بعدازظهر امروز و عصر نکاتی دریافت کرده‌ام. اولین چیزی که افراد می‌گویند این است که از شرکت این تعداد افراد در این نبرد علیه بینادگرایی اسلامی متعجب شده بودند. آنها برای من و شما آرزوی موفقیت کردند. باید بگویم که بعد از شنیدن برنامه هنری و سخنرانیهای متعددی که از طرف هیأتها به نمایندگی خودشان و کشورشان این‌جا بوده‌اند، ما باید این نبرد را ادامه دهیم. همان‌طور که خانم رجوی گفته است، می‌توان و خواهیم کرد. اگر صداهای ما در جهان بیرون شنیده شود، به تهدید بنیادگرایی اسلامی پایان خواهیم داد و شاهد فرارسیدن آزادی ب مردم ایران خواهیم بود.
با تشکر فراوان.
بنیادگرایی اسلامی ما را نه به‌عنوان انسان بلکه آدمهایی دست دوم حساب می‌کند. این دیدگاه آنهاست. این نقطه‌نظر بنیادی‌ترین اصل در دیدگاه آنها محسوب می‌شود و برای بنیادگراها همان‌گونه که ما امروز در ایران می‌بینیم تساوی جنسی یک تهدید حیاتی می‌باشد.
ایران اولین جایی بوده که یک رژیم بنیادگرا شکل گرفته است. ایده خلیفه اسلامی اولین بار بوده است.
زنان در ایران هدف اصلی تدابیر سرکوبگرانه آخوندها بوده‌اند و آنها را از بنیادی‌ترین حقشان محروم ساخته‌اند. در ایران بوده است که تبعیض علیه زنان قانونی و نهادینه شده است
این مهم است که اتحادیه اروپا و نمایندگانشان از موقعیت خود استفاده کنند و حقوق‌بشر را رعایت کنند و نقض حقوق‌بشر در ایران را افشا کنند.
طی این مدت، رژیم بنیادگرای ایران بیش از 120هزار نفر را شکنجه و اعدام کرده است که دهها هزارشان زنان بوده است. این هم متعلق به گذشته و دوران سیاه خمینی نبوده است اشتباه نکنید، الآن هم در جریان است. در دوران این به‌اصطلاح روحانی «مدره!» در 2013 بر سر کار آمد، با سکوت توطئه آمیز بین‌المللی، بیش از 2000زندانی بدار آویخته شده‌اند که دهها زن را شامل می‌شود و این لیست هم‌چنان رو به افزایش است و همان‌گونه که گفتم در 2015 تعداد 700نفر بیشتر اعدام شدند.
بنیادگرایی تنها دشمن زنان مسلمان نیست بلکه دشمن کل زنان جهان است. این یک تهدید جهانی و جامع نسبت به صلح و امنیت است که آشکار و واضح، سرکوب و رعب را افزایش می‌دهد.
در تاریخ جهانی مبارزه زنان برای آزادی و برابری؛ بنیادگرایی بزرگترین دشمن است. به این خاطر است که بلاشک و با آگاهی کامل، زنان اولین قربانیان و هدف اصلی بنیادگرایی می‌باشند.
مریم رجوی اولین کسی بوده که برای تشکیل یک جبهه متحد علیه بنیادگرایی اسلامی فراخوانده است. او زنی مسلمان است که اعلام کرده است اسلام از برابری جنسی در همه زمینه‌ها حمایت می‌کند از تشکیل خانواده تا قانون وراثت تا تساوی در دریافت حقوق و مهمتر از همه اینها؛ تساوی شرکت در رهبری سیاسی و مواضع تصمیم‌گیریهای اقتصادی.
مریم! من بخشی از این برنامه برای تغییر هستم، من افتخار می‌کنم که اعلام کنم به‌عنوان کمکی به این هدف، هفته آینده یک برنامه اروپایی کامل را شروع می‌کنم که در مورد نقش زنان در جنگ علیه رادیکالیزه شدن است.
خانم رجوی نوک پیکان جنگ علیه بنیادگرایی اسلامی است. خانم رجوی تجسم امکان یک رهبر مسلمان است که بر اساس حکومت قانون، تساوی، دموکراسی و آزادی می‌باشد و این بهترین و تنها راه پایان دادن به افراط گرایی و بنیادگرایی می‌باشد. متشکرم.
استفانیا پتزوپانه – عضو سنای ایتالیا
خانم رجوی عزیز، میهمانان برجسته خانمها و آقایان،
خوشبختم که امروز با شما هستم. به همه شما زنان برجسته و روشن‌ضمیر، در این مناسبت ویژه و جشن 8مارس روز جهانی زن، با تمام احساس و عواطفم درود می‌فرستم. بگذارید همچنین از برگزارکنندگان این مراسم به‌خاطر فرصتی که به من دادند تا یک سلام و درود و یک پیام را برسانم تشکر و قدردانی کنم.
فوروم اقتصاد جهانی در سال 2014 پیش‌بینی کرده بود که نهایتاً در سال 2095 برابری جنسیتی محقق خواهد شد. اما یک‌سال بعد در سال 2015 یک ترمز و کند شدن قابل ملاحظه در این روند، که البته از قبل هم بخودی خود کند بود، ملاحظه شد. خلاصه این‌که این نابرابری بین دو جنسیت شاید تا سال 2133 نیز ادامه پیدا کند. یکی از پارامترهای این فاصله و نابرابری، ایده شیطانی بنیادگرایی اسلامی است. که موجی از آپارتاید جنسی را در جامعه دامن می‌زند و در قبال نوع انسان بیرحم و شقی است به‌ویژه در قبال زنان. درد و رنج زنان در ایران ریشه در این ایدئولوژی نفرت‌انگیز و طبیعت این دیکتاتوری مذهبی و زن‌ستیز دارد که متأسفانه امروزه در ایران حاکم است. همچنین درد و رنج زنان در عراق و سوریه نیز، که عملاً رژیم ایران بر آنها تسلط دارد، ریشه در همین ایدئولوژی دارد. یعنی دیکتاتوری و تروریسم. داعش نیز با زنان به شیوه وحشیانه و سرکوبگرانه رفتار می‌کند. اما من معتقدم که، همان‌طور که مریم گفت: قلب مسأله در ایران است. چون رژیم ایران پدرخوانده این پدیده است. اگر ما زنان مصمم و قوی باشیم که همه با هم یک مبارزه واقعی علیه این ایدئولوژی را پیش ببریم آنوقت شاید بتوانیم این ایدئولوژی را از ریشه بزنیم و شکست دهیم. بنابراین همه باید کمک کنیم و این دیکتاتوری مذهبی زن‌ستیز را ریشه‌کن کنیم. برای نیل به این هدف ما باید به خواهرانمان در کشورهای اسلامی که در حال مبارزه هستند کمک کنیم. باید از این زنان، مانند زنانی که در مقاومت ایران هستند حمایت کنیم. زنانی که بهای زیادی در این مبارزه را داده‌اند و هر روز می‌دهند. باید یک کمیته پایدار تشکیل دهیم. من مبارزه و تلاشهای خستگی‌ناپذیر و بی‌وقفه مریم رجوی برای پایان دادن به بنیادگرایی اسلامی را ارج می‌نهم و به‌عنوان یک خواهر وظیفه خودم و وظیفه هر زن دیگری می‌دانم که حمایت کامل خودمان را از این زن شجاع، که نمونه‌ای برای همه زنان در جهان است، ابراز کنیم.
با تشکر
مارگاریتا دوران وادل، عضو سنای اسپانیا 2015-2011
خانمها و آقایان، خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز
هر سال از 2012 من در پاریس، یا برلین در سال گذشته، حضور داشته‌ام، همراه یک هیأت قوی از اسپانیا در گردهمایی روز جهانی زن تا همبستگی خود با زنان ایرانی و دوستانمان در کمپ لیبرتی را ابراز کنیم.
ما مفتخریم که این‌جا در این گردهمایی شرکت کنیم تا یکی از بزرگترین چالشها در برابر جهان را مورد بررسی قرار دهیم. یعنی بنیادگرایی اسلامی. زن‌ستیزی محور مرکزی دیدگاه بنیادگرایی است. در این تجمع ما می‌توانیم صدای زنان غرب و همچنین زنان از خاور و آفریقا، صدای خواهران از عراق، سوریه، ایران، مراکش، تونس، مصر. را بشنویم، این حیاتی است که صدای همگان را بشنویم تا به این چالش پاسخ دهیم. اما این گردهمایی بدون رهبری زنان شجاع مقاومت ایران ممکن نمی‌بود. آنها دقیقاً می‌دانند که معنی بنیادگرایی چیست. آنها بیش از حد مطلعند که زندگی در کشوری که قانون اساسی و قانون مدنی به‌طور روشن زن‌ستیز هستند چگونه است. قانون اساسی و قوانینی که به‌عنوان نقطه انگیزش برای جنبشهای بنیادگرایی عمل می‌کنند که اکنون در اروپا و خاورمیانه گسترده هستند. بله، این یک سؤال است.
رژیم ایران الگوی همه شاخه‌های بنیادگرایی اسلامی بوده است، چه شیعه یا سنی. بنابراین، امروز می‌خواهم سؤالی را این‌جا طرح کنم. آیا ممکن است اقدامات بنیادگرایی اسلامی علیه زنان را محکوم کنیم، و در عین‌حال نسبت به رژیم ایران خوشنود باشیم. به نظرم مشکل است. در واقع به نظرم غیرممکن است.
با تشکر فراوان بابت توجهتان.
زینت میرهاشمی- عضو شورای ملی مقاومت ایران و سردبیر نشریه «نبرد خلق»
مرسی، مرسی، درود بر همهٴ شما و هر چه گسترده‌تر و پرتوان تر باد این جنبش همبستگی. درود به همهٴ زنان شجاع ایران‌زمین در دفاع از آزادی و برابری در برابر ارتجاع حاکم، مقاومت می‌کنند. به بیش از هزار زن مبارز و مجاهد در زندان لیبرتی و همچنین زنان آگاه، فعال و مبارز در زندانها و سیاهچالهای جمهوری اسلامی، ادای احترام می‌کنم و دستانشان را از دور می‌فشارم و می‌گویم ما هستیم و خواهیم بود و در توان خود نمی‌گذاریم حقوق شما زنان قربانی تجارت خون شود. از این موقعیت استفاده می‌کنم و ابراز تأسف خودم را از سفر مقامات زن اروپایی و آمریکایی که پیام دولتهایشان را یا کمپانیهاشان را برای رژیم ایران کادو می‌برند و حاضر به گذاشتن روسری و پوشش اجباری می‌شوند اعلام می‌کنم. تأثیر کار این زنان به‌معنای تن‌دادن به حجاب اجباری کمک به سرکوبگریهای بنیادگرایی اسلامی علیه زنان در ایران است. همچنین تن‌دادن مقامات زن اروپایی به حجاب اجباری در سفر به ایران قوانین ارتجاعی تبعیض‌آمیز و ضد زن را در کشور من تقویت می‌کند. زیرا رژیم ایران در توجیه نقض حقوق زنان و نیمه شمردن آنان در قانون اساسی، شرایط فرهنگی را مطرح کرده و برای همین کنوانسیونهای بین‌المللی رفع هر گونه تبعیض علیه زن را امضا نکرده و مهمتر این‌که برابری جنسیتی و این‌که حقوق زنان جزو حقوق‌بشر و نقض آن، نقض حقوق‌بشر است را قبول ندارد. پس هر مقامی، چه دولتی و چه غیردولتی در خارج از ایران تن به خواسته‌های رژیم دهد بر عدم برابری حقوق زنان در ایران صحه می‌گذارد. نکته دیگر که در این وقت کم می‌خواهم بگویم مواردی که داعش در مورد زنان به‌کار می‌برد. در ابعادی دیگر علیه زنان توسط رژیم بنیادگرای حاکم بر زنان در ایران اعمال شده است. شکنجه و تجاوز به زنان در زندان و رفتار با زنان زندانی سیاسی به‌عنوان غنائم جنگی و به ازدواج اجباری در آوردن آنها قبل از اعدام. همهٴ اینها توسط پدرخواندهٴ داعش یعنی جمهوری اسلامی و رژیم ولایت‌فقیه حاکم بر ایران انجام شده است. می‌خواهم این نتیجه را بگیرم که رژیم ولایت‌فقیه تهدیدی برای همهٴ زنان است و اگر زنان غیرایرانی به این موضوع توجه اکید نداشته باشند، روزی خود با فاجعه بنیادگرایی اسلامی روبه‌رو خواهند شد. البته الآن هم به مقداری روبه‌رو هستند. من نظر شما را به گزارش عفو بین‌الملل که در چند روز پیش منتشر شد جلب می‌کنم. عفو بین‌الملل اعلام کرد که به‌رغم توافق هسته‌یی وضعیت حقوق‌بشر در ایران هم‌چنان ناگوار است. باید اضافه کنم که زندانهای رژیم ایران پر از جوانان، دانشجو، زنان، مادران و افراد مسن است. از فعالان مدنی تا کارگران و فعالان حقوق کودکان و حقوق زنان، نویسندگان و معلمان. در طی دوران روحانی هیچ تغییری در وضعیت حقوق زنان به وجود نیامده، که بسیار بدتر شده است. پس همهٴ آنهایی که به ایران می‌روند برای این‌که بفهمند آیا روحانی تغییری داده است و یا رژیم ایران تغییری کرده است، لطفاً به زندانهای ایران سری بزنند. با مادران اعدام شدگان، با مادران و همسران و فرزندان محکوم به اعدام دیدار و صحبت کنند. البته بدون حضور مأموران رژیم. تا روزی که در قوانین ارتجاعی ایران تغییری حاصل نشود، تا وقتی سنگسار، قطع دست، کور کردن چشم و تبعیض جنسیتی، حجاب اجباری وجود دارد و تا زمانی که این چیزها وجود دارد پیکار برای رفع تبعیض جنسیتی و آزادی و برابری ادامه خواهد داشت. پس ما هستیم و صدای همهٴ زنان سرکوب شده و در بند بنیادگرایی اسلامی را فریاد می‌زنیم. پیروز باشید.
زلال حبیبی از شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران
بیش از 120هزار نفر جان خود را فدای آرمان آزادی ایران کردند. اما نسل بعدی، مشعل آنها را به‌دست گرفته و این راه را ادامه می‌دهد. سخنران بعدی ما نماینده‌یی از همین نسل است. نسلی که انقلاب را ندید، اما همان مشعل را حمل می‌کند. صدرالدین سدیدی توسط رژیم ایران در سال 1988 کشته شد؛ دخترش صفورا اکنون از شورای مرکزی سازمان مجاهدین است. نخست به دیالوگ او با دخترش گوش می‌دهیم و بعد هم سخنان صفورا را می‌شنویم.
صفورا سدیدی ـ از شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران
خانم رجوی عزیز، میهمانان گرامی، خانمها و آقایان من صفورا هستم و عضو مقاومت ایران هستم. در این روز که روز بین‌المللی زن است به تمامی شما درود می‌فرستم به همه زنان جهان درود می‌فرستم به‌خصوص به زنان و دختران وطنم ایران که تحت دیکتاتوری رژیم ایران تحت ستم هستند. متأسفانه 8مارس روز بین‌المللی زن از تقویم کشورم ایران حذف شده است.
لحظاتی قبل شما حرفهای پدرم را شنیدید که جان خود را در مبارزه علیه این رژیم بیرحم دیکتاتوری مذهبی از دست داد. در آن زمان من 6ساله بودم اما الآن که به گذشته نگاه می‌کنم به‌نظر می‌رسد که توصیف آینده من باشد که ارزشش را دارد.
در واقع او یکبار چیزی گفت که برایم خیلی تاثیرگذار بود او گفت: صفورا ما در زندگی مانند یک جویبار کوچک هستیم که تلاش دارد به یک رود برسد و در نهایت به اقیانوس برسد.
بنابراین من هم تصمیم گرفتم این مسیر را انتخاب کنم و به مقاومت بپیوندم و قطره‌یی شدم که مشتاق رسیدن به آزادی بود.
از همان زمانی که من یک کودک بودم به قانون و رشته حقوق خیلی علاقه داشتم اما متوجه شدم که صرف تحصیل قانون و حقوق به من در تحقق عدالت برای ایران کمکی نمی‌کرد. من بر سر دوراهی قرار گرفتم که تصمیم بگیرم و متوجه شدم که اگر خواهان آزادی و تساوی برای همه هستم مجبورم مسئولیتی را بپذیرم که والدینم بیش از سه دهه آن را بردوش داشتند.
حالا من خیلی خوشحالم که در برابر شما ایستاده‌ام و می‌توانم به شما بگویم که این مشعل به نسلهای بعد از نسلهای ما منتقل شده و حالا شما می‌توانید جوانان را در این‌جا ببیند آنها این مشعل را با خود حمل کرده‌اند و این راهی است که ما یعنی همه جوانان تا روز آزادی ادامه می‌دهیم و تا این‌که بنیادگرایی در کشورم و در همه جهان ریشه‌کن شود.
حقیقت را به شما بگویم طی این مسیر آسان نبوده است و در واقع کسی هم نگفته است که راهی ساده باشد اما با عبور از همه موانع یک جمله است که به من قدرت بخشیده تا بر این موانع فائق آیم.
یک عبارت معروف است که می‌گوید ”می‌توان و باید“ و این را من در واقع از مریم رجوی آموخته‌ام نه فقط در حد یک حرف بلکه در تمامی کارهایم آن را به‌کار گرفته‌ام. یک نکته که وقتی به این مقاومت پیوستم برایم تعجب‌آور بود روابط و مناسبات در این مقاومت بود.
من در واقع در دموکراسی غرب بزرگ شدم و این یک نقطه عطف برایم بوده است. اما آنچه که شاهدش بودم دموکراسی و رهایی در مداری متفاوت بود. جالبترین و جذاب‌ترین مقوله‌ای که در عمل هم آن را دیدم این بود که در مقاومت آنها هیچ چیز برای خود نمی‌خواستند در عوض همواره آماده‌اند نفر اول باشند که برای دیگران فدا کنند. آنها هیچ‌گاه (از تلاش برای رسیدن به هدفشان) دست برنمی‌دارند و خسته نمی‌شوند، تنها از طریق یک کار جمعی و اتحاد است که می‌توانند به هدف مشترکشان برسند.
من به چشم دیده‌ام که ایده‌های جدیدی رونق می‌یابند. زنانی که در مبارزه روزانه‌شان مبارزه علیه استبداد آخوندی را سالها تجربه کرده‌اند حالا راه را برای نسلهای جدید باز می‌کنند تا به این پهنه وارد شوند و به آنها اجازه می‌دهند تا در این مسیر جلودار باشند و این را به آنها درس می‌دهند و قدم به قدم دستشان را می‌گیرند تا نسل جدید در مسئولیتهای جدیدشان موفق شوند.
رژیم ایران تلاش دارد تا نقش پیشتاز زنان و دختران در مبارزه برای آزادی را از بین ببرد و این را با سرکوب و اذیت و آزار پیش می‌برد. با این‌حال ما یعنی همه جوانان و نسل جدید ایران در سراسر جهان، متحد می‌ایستیم و سوگند خورده‌ایم که پدرخوانده داعش (که در ایران حاکم است) را سرنگون سازیم و یقیناً پیروز می‌شویم. حاضر! حاضر! حاضر!
نغمه رجبی
خانم رجوی، میهمانان ارجمند، خانمها و آقایان
من نغمه رجبی هستم و در حال حاضر در لندن زندگی می‌کنم. بسیار مفتخرم که امروز در میان بسیاری زنان برجسته و آنهایی که مبارزه برای برابری را ادامه می‌دهند حضور دارم. مانند هزاران خانواده ایرانی که عزیزان خود را به‌دست رژیم ایران از دست داده‌اند، دو تن از عمه‌های عزیز من هم به قتل رسیده‌اند. افسانه رجبی که در سن جوان 22سالگی اعدام شد و زهرا رجبی، که در 20فوریه 1996 توسط مأموران ایرانی ترور شد. او در حال کمک به پناهندگان ایرانی در ترکیه بود.
اما رژیم ایران فکر نمی‌کرد روزی، مانند بسیاری از خانواده‌های دیگر، نسل بعدی این دو زن خارق‌العاده انگیزه خواهند یافت تا قیام کرده و در مورد فداکاری آنها صحبت کنند، و این‌که چگونه جانشان را نثار اصول و اعتقادات خود در رابطه با دموکراسی و حقوق زنان کردند.
هر چند وقتی من و خانواده‌ام مجبور به فرار از کشور عزیز خود بودیم بسیار جوان بودم، خاطرات روشنی از محدودیتهای اعمال شده علیه زنان و دختران ایرانی را تحت نام اسلام به یاد دارم. امروز می‌بینم که وضعیت بسیار بدتر شده است. اما با وجود همه مسائل فجیعی که دختران و زنان کشور من را به‌طور روزانه تهدید می‌کنند، من هنوز خوشبین و امیدوار هستم چرا که خود را عضو کوچکی از این خانواده بزرگ می‌دانم، به رهبری یک زن که یک رهبر بسیار شایسته است و نسبت به درد و رنج نه تنها زنان ایرانی، بلکه مطمئنم همه زنان در سراسر جهان، که تنها به‌دلیل زن بودن مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند، محدود می‌شوند، و مورد سرکوب و تبعیض قرار می‌گیرند، دردمند است.
مایلم از این فرصت استفاده کنم تا بگویم چقدر خوشبخت و شکرگزار هستم که بخشی از این جنبش باشم، که به من آموخته به مسائلی فراتر از خودم فکر کنم. مایلم حرفهایم را بدین صورت به پایان برسانم که آرمانی که برای آن مبارزه می‌کنیم یک آرمان جهانی است، و الزام آن اتحاد ما است تا پیام تعهد به برابری و زنان علیه بنیادگرایی اسلامی را هر چه بیشتر به همگان برسانیم. با تشکر فراوان
مهسا صابر
با سلام به خواهر مریم عزیز و تمام مهمانان و زنان گرامی. من مهسا هستم و 18سال دارم. من فشار به زنان را در ایران دیدم. فشار و سرکوب شامل همهٴ مردم می‌شود ولی روی دختران و زنان بسیار بیشتر است. در ایران امروز زنان از هیچ امنیتی برخودار نیستند. نیروهای سرکوبگر به نام گشت ارشاد در خیابانها هر لحظه می‌توانند به بهانه‌های مختلف مثل نوع پوشش زنان و دختران را دستگیر کنند. ولی به‌رغم همهٴ این فشارها و برخوردهای وحشیانه، ملاها نمی‌توانند زنان و دختران جوان را تسلیم کنند. مردم ایران به‌خصوص جوانان همه مخالف رژیم ضد زن آخوندی و خواهان تغییر رژیم هستند و در این راه مجاهدین و خانم مریم رجوی الگویی برای سرنگونی این رژیم هستند. بهار در راه است. اما گلهای بهاری مادران ما در زیر خاکها دفن شده‌اند. به امید روزی که بتوانیم صدای دادخواهی ریحانه‌ها باشیم. پیروز باشید.
ویرجینیا پیش‌بین
عصر به‌خیر به همگی. با تشکر از فرصتی که به من داده شد. ابتدا خودم را معرفی می‌کنم:
من ویرجینیا پیش‌بین هستم در جزیره ساردنیا ایتالیا بدنیا آمده‌ام. مثل مادرم ایتالیایی هستم ولی اصلیتم مثل پدرم ایرانی است. خیلی خوشوقتم که بگویم این‌جا هستم تا هر دو آنها را گرامی بدارم. به‌رغم این‌که تابه‌حال برای دیدن سرزمین پدریم به آنجا نرفته‌ام اما در اعماق قلبم می‌دانم که به‌زودی نسیم خنکی که بر دریای خزر می‌وزد را احساس خواهم کرد. به‌زودی و در یک ایران آزاد. به پدرم عباس پیش‌بین درود می‌فرستم که مرا با آرمانهای عدالتخواهانه، احترام به زندگی و گوناگونیهایش، بزرگ کرد. و این‌که مرا با خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت و تمامی مسئولان شجاع و قوی این سازمان آشنا کرد. منظورم خانواده مجاهدین خلق ایران است.
او به من گفت: ببین ویرجینیا، مجاهدین می‌توانند رهبری واقعی 70 میلیون نفر را به‌دست بگیرند زیرا که آنها توانسته‌اند همه قیمت انتخاب خودشان را بدهند و آرمانهای عدالت خواهانه و آزادیخواهانه و برابری را بدهند در عین‌حالی که توانسته‌اند به‌رغم همه مشکلاتی که با آن مواجه بودند امید همیشه زنده‌شان را حفظ کنند. من اینرا در سازمان و در سیمای مریم رجوی بعینه دیده‌ام که این انقلاب زنان، و طبعاً مردانی که به ارزشهای برابری ایمان دارند را رهبری می‌کند. زنان و نقشی که در تمامی سطوح جامعه ایفا می‌کنند نیروی واقعی و انگیزاننده برای ایجاد یک تغییر واقعی هستند. هر چقدر شب تاریکتر است صبح نزدیکتر خواهد بود. بنابراین من عمیقاً احساس می‌کنم که ایران آینده جایی خواهد بود که مردم بتوانند در پیشرفت و آزادی زندگی کند. همان آرزویی که پدرم همیشه در زندگی‌اش داشت.
خانم رجوی، از شما به‌خاطر این‌که چنین فرصتی را به من دادید تا بتوانم قدرشناسیم را در قبال ثبات قدم و فدایی که در راه آزادی عرضه کرده‌اید را ابراز کنم، تشکر می‌کنم. شما برای من یک نمونه برجسته و یک راه و مسیر نورانی برای پیمودن هستید.
می‌خواهم سخنانم را با جمله‌ای از انقلابی و سیاستمدار بزرگ گاندی تمام کنم که گفت: اول تو را حذف کرده و در نظر نمی‌گیرند، بعد ترا به سخره می‌گیرند، سپس با تو می‌جنگند، و نهایتاً تو پیروز می‌شوی.
فتحیه بقالی – نماینده پارلمان مراکش
بانوی مبارز و مجاهد خانم مریم رجوی که به‌رغم کشته شدن خانواده‌اش، اما او سرتسلیم فرود نیاورد و مقاومت را برگزید، پس درود بر شما باد.
خانمها و آقایان مبارز و مقاوم حاضر در این سالن و در بیرون آن و در لیبرتی پایدار و مقاوم هزاران درود را به شما تقدیم می‌کنیم، درودهای پایداری و مبارزه را تقدیمتان می‌کنیم، من نمی‌دانم که ما هربار در 8مارس باید تکرار کنیم، مانند آنچه آن کودک سوریه‌ای تکرار کرد و بچه‌هایمان در ایران تکرار کردند، آری به آزادی، آری به دموکراسی، نه به دیکتاتوری، نه به خشونت، نه به حاشیه راندن، نه به قتل، نه به اعدام، امروز از سازمانهای بین‌المللی می‌خواهیم که به صدای نسلهای آینده گوش کنند، چرا که تمام جهان صدای جوانان است.
و از این‌جا به خواهرانمان در اتحادیه اروپا و سازمانهای بین‌المللی می‌گوییم که باید پشتیبان برادرانمان در لیبرتی و در کنار خواهرمان مریم رجوی باشیم، که حامل آرمان و رنج نه تنها یک جامعه و یک ملت، بلکه او تمام زنان آزاده جهان را نمایندگی می‌کند.
جامعه جهانی باید بداند که آزادی و کرامت و زندگی مسالمت آمیز، دوری جستن از بنیادگرایی دینی و نه به حجاب اجباری و نه به ازدواج دختران کم سن و سال و نه به خشونت علیه زنان است که راه واقعی رشد این جهان است و بدون آن امکانپذیر نخواهد بود.
بله به هماهنگی زنان برای مبارزه با بنیادگرایی در جهان، این را می‌گوییم برای زنانی که می‌توانند وضعیت موجود را تغییر دهند و صدای زنان شنیده می‌شود و در آزادسازی تعدادی از کشورهای شرکت کردند و به‌عنوان رهبر عمل کردند و کشورشان را آزاد کردند، و نه به بنیادگرایی در این جهان، با تشکر از شما
دریتا آودیلی، رئیس اتاق ملی میانجیگری و معاون پیشین وزیر از آلبانی
خانم رجوی عزیز، همکاران عزیز، خواهران و دوستان عزیز،
این مایه افتخار من است که امروز در جشن روز جهانی زن نزد شما باشم. امروز این‌جا هستیم تا همبستگی خود را با همه زنان، و به‌طور خاص با زنان ایران، اعلام کنم که بر علیه یکی از بدترین دیکتاتوریها در جهان مبارزه می‌کنند. دیکتاتوری که جنایات زیادی را تحت نام مذهب مرتکب می‌شود.
امیدوارم روزی همه درد و رنجهای مردم شما به پایان برسد، مشابه آنچه در کشور من رخ داد. من قویاً از خانم رجوی حمایت می‌کنم، کسی که به‌عنوان یک زن مسلمان شجاعانه از حقوق زنان در سراسر جهان، حقوقی که پایمال می‌شود، دفاع می‌کند، اما به‌طور خاص تحت نام اسلام. من معتقدم افکار او و مواضع او برای زنان بهترین راه‌حل برای همه مشکلاتی است که توسط افراطیون بنیادگرا و مذهبی ایجاد شده‌اند.
این‌جا هستم تا بگویم من با شما هستم تا این‌که ایران آزاد شود و برای خانم رجوی و همه زنان ایرانی آرزوی موفقیت می‌کنم، به‌طور خاص زنان در مقاومت و در نبرد خود علیه دیکتاتوری کنونی. و من با شما موافقم که می‌گوئید «می‌توان و باید».
دیانا کولی، نماینده شورای اروپا از آلبانی
خانم رجوی عزیز، شما قهرمانان قرن بیست و یکم هستید،
سفر چند هفته پیش [روحانی] به اروپا و دست دادن با رهبران اروپا نشان از حقوق‌بشر و دموکراسی دروغ در اروپا بود. بنابراین، وظیفه ما و وظیفه من به‌عنوان فعال صلح در جهان و فعال حقوق‌بشری در آلبانی این است که مبارزه کرده و اصول حقوق‌بشر در جهان را نشان دهم. ما داریم برای آزادی و رهایی مبارزه می‌کنیم. این دلیلی است که سه سال است از این جنبش حمایت می‌کنم و کاملاً معتقدم این جنبش و زنان شورای ملی مقاومت و خانم رجوی قهرمانان قرن بیست و یکم هستند.
زنان جهان نباید تسلیم شوند، آزادی و حقوق‌بشر برای همگان هستند، چه قوی باشند، چه ضعیف
سویم آربانا، بنیانگذار سازمان زنان مفید برای زنان آلبانی
با تشکر، دوستان عزیز در کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، خانم رجوی عزیز، دوستان عزیز از همه کشورها
همان‌طور که می‌دانید ما از آلبانی می‌آئیم و خوشحالم که همراه با همکارانم همبستگی زنان آلبانی را به شما ارائه کنم. من واقعاً خوشحالم که با شما زنان عالی باشم که برای آزادی، برابر، حقوق‌بشر و بردباری در کشور خود می‌جنگید، و بدین صورت شما نمونه‌یی برای همه مردمان جهان هستید. من نیمی از عمرم را تحت یک رژیم دیکتاتوری در وسط اروپای دموکراتیک سپری کرده‌ام. ایدئولوژی بنیادگرایی راه خود را پیدا کرد. این یک گفتگوی مذهبی یا قومی نبود. این یک ایدئولوژی با تبلیغات بسیار پیچیده بود و عجیب‌ترین موضوع این بود که شعارهای آن بر اساس برابری میان همه شهروندان و میان زنان و مردان بود. درست است که ما مشاغل و حقوق برابری داشتیم، و همه شاغل بودند. اما ما در نبود آزادی، نبود بردباری و نبود شرافت انسانی هم با هم برابر بودیم. لحظات و سالهایی بود که فکر می‌کردیم هیچ راه فراری از آن نیست. اما هیچ چیزی آسان به‌دست نمی‌آید، به‌طور خاص آزادی.
شما دوستان عزیز، زنان ایران، شما در آرمان آزادی که برای آن می‌جنگید با چالشهای سخت زیادی مواجه هستید. اما اعتقادی راسخ دارید و هر چقدر زنان در هر جای جهان قوی باشند، من مطمئنم که هر چقدر سرکوب علیه زنان سخت‌تر باشد، آنها قوی‌تر می‌شوند چون ما زنان می‌دانیم که ما فقط قربانی نیستیم. تهدید اصلی این است اگر هوشیار نباشیم نخواهیم فهمید که همواره راهی برای رسیدن به آزادی وجود دارد. اعتقاد ما به آینده تضمین ما برای رسیدن به پیروزی است، بعضاً به نظر می‌رسد که رژیمها شکست ناپذیر هستند. اما این حقیقت ندارد، ما زنان یک آرمان واحد در سراسر جهان داریم. نیاز نداریم زبانهای مختلف را فرا بگیریم تا همدیگر را درک کنیم. به این دلیل زنان می‌توانند نیرویی باشند که بر همه بنیادگرایی پیروز شوند و آینده‌یی بهتر بسازند.
بنابراین ما می‌دانیم که باید به زنان قوی تبدیل شویم. اجازه دهید با یکدیگر باشیم، برای برابری، آزادی، حقوق‌بشر و برای آینده همه نسلهای دیگر. این عقاید هیچ مرزی نمی‌شناسند. اینها معانی جدید انسانیت هستند و باید برای آنها بجنگیم.
مرجان - خیلی ممنونم. مرسی. ممنونم. قبل از هر چیز سلامی دارم برای خانم مریم رجوی، مبارزترین زن تاریخ معاصر ایران. همین طور روز زن را پیشاپیش به همهٴ زنان آزادهٴ ایران و دنیا تبریک می‌گم. درود بر هزار زن اشرفی. در پایان از استاد محمد شمس تشکر می‌کنم که یک چنین اثری رو برای من به وجود آوردن.
سارا چندلر، رئیس جامعه حقوقدانان اروپا و عضو هیأت اجرایی کانون وکلای انگلستان و ولز
با تشکر از این‌که از ما دعوت کردید این‌جا صحبت کنیم، و با تشکر از دعوت شما از انجمن حقوقدانان انگلستان و ولز تا بخشی از این تعهد برای برابری، در روز جهانی زن و حقوق زنان در ایران باشیم.
هفته گذشته کمیته حقوق کودک ملل‌متحد گفت: ایران کماکان به اعدام کودکان و جوانان، که جرمی را در زیر سن 18سالگی مرتکب شده‌اند، ادامه می‌دهد. این نقض استانداردهای بین‌المللی است. دختران و زنان در داخل خانواده، در نظام قانون جزایی، حقوق ملکی و غیره قربانی تبعیض هستند، این شرم‌آور و جنایت علیه بشریت است که کودکان و افراد جوان زیر 18سال توسط رژیم ایران اعدام می‌شوند. برای ما در کمیته حقوق‌بشر انجمن حقوقدانان، امنیت و حقوق پناهندگان شجاع و قهرمانی که سابقاً در اشرف بوده و اکنون در کمپ لیبرتی هستند، یک نگرانی جدی بوده است. مفتخرم که لیندا لی، رئیس انجمن حقوقدانان از سال 2010 تا 2011 را به شما معرفی کنم.
لیندا لی - رئیس پیشین جامعهٴ حقوقدانان
انجمن حقوقدانان اطلاعیه‌های بسیار صادر کرده و اقداماتی که باید توسط سازمان ملل متحد، دولت آمریکا و همچنین دولت خودمان صورت گیرد را گوشزد کرده است. سال گذشته رئیس انجمن حقوقدانان دو نوبت به عالیجناب بان کی‌مون، دبیرکل ملل‌متحد نوشت و از او خواست تا دخالت کرده و بحران انسانی در کمپ لیبرتی را رفع کند. رئیس انجمن حقوقدانان به بیانیه مکتوب شماره 587 به تاریخ 30ژانویه 2015 اشاره کرد، که توسط بسیاری از اعضای مجمع پارلمانی شورای اروپا امضاء شده است، و به ملل‌متحد فراخوان داد تا لیبرتی را به‌عنوان کمپ پناهندگی به‌رسمیت بشناسد. جامعه بین‌المللی چطور می‌تواند وانمود کند که می‌تواند به دولت عراق اتکاء کند که از پناهندگان در کمپ لیبرتی حفاظت کند؟ قلبهای ما با خواهرانمان در کمپ لیبرتی هستند. شما با ستم غیرقابل‌تصور از جانب ستمگران مواجه بوده‌اید. اما شما شجاع و قوی هستید و هرگز، هرگز تسلیم نخواهید شد. احساس تنهای نکنید. خواهران شما در سراسر جهان با شما هستند و در حمایت از شما کوتاهی نخواهیم کرد. ما از همه شما می‌خواهیم تا عشق و همبستگی خود را نثار خواهرانتان در کمپ لیبرتی کنید.
نینا پسیان
خانم رجوی عزیز و مهمانان گرامی، به‌نمایندگی از طرف زنان ایرانی مقیم جنوب آلمان روز زن را به همهٴ زنان و مردان آزاده تبریک عرض می‌کنم. در گرامیداشت روز زن احساس دوگانه‌یی دارم. از طرفی احساس غرور، شعف و افتخار به بزرگ زنانی که ارزش و مقام بس مهم آزادی را درک و فهم کرده‌اند و جان پاکشان را در راه بارور شدن درخت آزادی هدیه کردند. در هر کجا که تلاشی برای آزادی هست، جای آنان بسیار خالی است. درود بر همهٴ آنها. از طرفی دیگر احساس سنگین مسئولیت در قبال آنان و در قبال این راه برای ما زنان که قدرت، انگیزه و امکان انجام کارهای ناتمام آنها را داریم. حق انتخاب سرنوشت ما با خود ماست. زنان قیم و وصی نمی‌خواهند. زنان قدرت و صلاحیت تصمیم‌گیری و انتخاب را خودشان دارند. برابری زن و مرد لاجرم راه به رهایی انسان زن و انسان مرد می‌برد و نیروی ما را و اتحاد ما را برای رسیدن به اهدافمان بیشتر و بیشتر می‌کند. در این‌جا باید همبستگی خودمان را با زنان جسور کشور سوریه اعلام کنم که سالهاست زیر چکمه‌های دیکتاتور، بشار اسد مقاومت می‌کنند و انزجار خود را از حمایتهای ضدانسانی رژیم ایران از این دیکتاتور رو سیاه ابراز کنم. ما با زنان سوریه همدرد و هم‌پیمان و هم رزمیم. در آخر به‌عنوان یکانی از هزاران اشرف در داخل و خارج کشور از طرف اعضای انجمن زنان ایرانی جنوب آلمان و بی‌شک از طرف تمام زنان در حضور مریم و در حضور شما می‌گویم در راه هموار شدن آزادی برای قبول مسئولیتهایمان حاضر، حاضر، حاضر.
فریبا دشتی
تو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی، به شکوفه‌ها به باران برسان سلام ما را.
این آخرین جمله‌یی بود که لیلا 15ساله هم بندم در گوشم خواند زمانی که از زندان آزاد شدم. دوستان عزیز، خانمها، آقایان، خانم رجوی، مجاهدین عزیزم در لیبرتی سلام. این سلام لیلا است. برای من باعث افتخار و سربلندی است که در این روز در میان شما باشم. من فریبا دشتی هستم که نزدیک به سی سال در سوئد در تبعید به‌سر می‌برم و به‌عنوان دکتر دندانپزشک کار می‌کنم. هر شب پژواک صدای لیلا در گوشم می‌پیچد و فراموش نمی‌کنم که چرا در تبعید به‌سر می‌برم. و سعی بر آن دارم که پیام‌آور آن فریاد باشم. پیام‌آور آرزوی لیلا و هزاران هزار لیلای دیگر که با آرزوی آزادی ایران اعدام و سربدار شدند. اعدامهایی که تا همین امروز هم ادامه دارد. کشور من در دوران بسیار بحرانی به‌سر می‌برد. اما سؤال این روزها ذهن من را به خود مشغول کرده است. چرا؟ راستی چرا رسانه‌های آزاد غربی به کسانی فضا و فرصت می‌دهند که می‌خواهند چهرهٴ این رژیم زن‌ستیز را مدره نشان دهند. یعنی منافع اقتصادی آن‌قدر مهم است که زخم صورت زنانی را که به دستور ملاها به چهرهٴ آنان اسید پاشیده شده را پیشرفت زنان در جامعه نامید؟ بر اساس گزارش سازمان ملل در مورد برابری جنسی در سطح بین‌المللی در سال 2015 زنان ایران در پایین‌ترین رده‌های جدول قرار دارند. در بین 145 کشور رتبهٴ 141 نصیب زنان ایران است. بر اساس همین گزارش وضعیت زنان ایران سال به سال بدتر شده است. تنها همین گزارش کافی است که به عمق شرایط سخت و طاقت‌فرسایی که زنان ایران در آن زندگی می‌کنند را درک کنیم. حال هر صدایی غیر از این را بگوید همراه و همپای رژیم زن‌ستیز آخوندی در سرکوب زنان ایران است. در طول سالیان حقوق زنان میهنم قربانی منافع حقیر اقتصادی شده است. این رژیم اصلاح پذیر نیست. دل بستن به بهبود وضعیت حقوق زنان از آخوندهای مرتجع خیال خامی بیش نیست. این را تاریخ نشان داده است. دوستان عزیز، تبلور خاص زنان ایران برای آزادی و برابری فقط خود را در مقاومت ایران و به رهبری مریم رجوی نشان می‌دهد. و من بسیار خوشحالم که در کنار این مقاومت هستم. پیروزی ما در چشم‌انداز است. از توجه شما تشکر می‌کنم.
لیندا چاوز – مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
به پایان یک روز بسیار، بسیار طولانی رسیده‌ایم. باید به شما بگویم که وقتی امروز را شروع کردم عکسی از ورود خانم رجوی در ورود به این سالن و عکسی از چهره‌های شما را روی اینترنت گذاشتم تا دوستان فیس‌بوکی خودم آن را ببینند. من در طول بعدازظهر امروز و عصر نکاتی دریافت کرده‌ام. اولین چیزی که افراد می‌گویند این است که از شرکت این تعداد افراد در این نبرد علیه بینادگرایی اسلامی متعجب شده بودند. آنها برای من و شما آرزوی موفقیت کردند. باید بگویم که بعد از شنیدن برنامه هنری و سخنرانیهای متعددی که از طرف هیأتها به نمایندگی خودشان و کشورشان این‌جا بوده‌اند، ما باید این نبرد را ادامه دهیم. همان‌طور که خانم رجوی گفته است، می‌توان و خواهیم کرد. اگر صداهای ما در جهان بیرون شنیده شود، به تهدید بنیادگرایی اسلامی پایان خواهیم داد و شاهد فرارسیدن آزادی ب مردم ایران خواهیم بود.
با تشکر فراوان.
پایان.
