محمد فیروزی- عضو مجلس رژیم 24آذر: امروز مشکل جامعه ما بیکاری است، حدود 5 میلیون بیکار یقه سفید داریم.
روزنامه حکومتی جهان صنعت-24آذر «با حقوق جوانان بازی نکنید» : بیکاری جوانان تقریباً دو برابر نرخ متوسط بیکاری در جامعه است.
علی لاریجانی - رئیس مجلس ارتجاع- 23آذر: نرخ بیکاری در این سه دهه به‌طور میانگین 20 درصد بود و این نشان می‌دهد بیماری اقتصادی در کشور ما، مزمن شده.
روزنامه حکومتی تسنیم – 23آذر: نرخ بیکاری 20 درصدی برای کشور جوانی که فارغ‌التحصیلان بسیاری دارد خوب نیست.
آخوند حسینی همدانی- نمایش جمعهٴ کرج – 20آذر: شاخص حال و روز مردم، تولید خوابیده، رکود اقتصادی و بیکاری است.
بیکاری، کلیدواژه تمامی این هشدارها بود. بحران بیکاری سراپای رژیم را فراگرفته به‌طوری که همهٴ باندهای رژیم هر روز نسبت به این‌که این بحران به نقطهٴ انفجار برسد، هشدار می‌دهند. حتی پس از نهایی شدن توافق هسته‌یی رژیم باز هم دردی از دردهای مردم حل نشده، این اعتراف مقاله‌یی از روزنامه حکومتی جهان صنعت در 26آذر است که نوشته است: «با وجود این‌که مذاکرات سیاسی ایران با خوبی و خوشی پیش رفته است اما روند این تعاملات تا کنون نتوانسته مشکلات مردم را حل کند».
حالا این سؤال پیش می‌آید که به راستی چرا هر دو باند رژیم نسبت به این بحران فزاینده هشدار می‌دهند؟! بیکاری جوانان چه پیامدی برای رژیم دارد که این‌قدر کارگزاران رژیم را نگران کرده است؟!
پاسخ را در این خبر خواهیم یافت:
شبکه 2 سیمای رژیم 25آذر 94: بستن جاده توسط مردم بهبهان به‌خاطر بیکاری جوانان و کشته شدن یک جوان در شلیک ماموران. حادثه در بهبهان با یک کشته و دو مجروح. آنطورکه فرماندار بهبهان گفته عصر دیروز اقدام تعدادی از اهالی روستای شهرویی در شهرستان بهبهان در بستن جاده برای اعتراض به جذب نشدن جوانان این منطقه در پروژه ساخت پالایشگاه گاز بیدبلند 2 به درگیری و تیراندازی بین اونها و پلیس کشیده می‌شود که در این بین یک نفر کشته و دو نفر هم مجروح می‌شوند.
همان‌طور که کارگزاران رژیم هم پیش‌بینی کرده بودند، سونامی بیکاری جوانان به راه افتاده و این بار در بهبهان به این حرکت اعتراضی بالغ شده، چیزی که کارگزاران رژیم تاب تحملش را نداشتن و به روی آن است آتش باز کردند.
این تنها یک نمونه از انفجار پتانسیل ارتش بیکاران است، ارتشی که میلیونها عضو دارد و بنا به اعتراف کارگزارن رژیم دقیقه‌ای 5نفر هم به آن اضافه می‌شوند. این نوشته را با این سؤال به پایان می‌بریم که آیا سونامی حرکات اعتراضی جوانان بیکار و کارگران از کار بیکار شده آبستن امواجی بسا سهمگین‌تر نیست؟!
روزنامه حکومتی جهان صنعت-24آذر «با حقوق جوانان بازی نکنید» : بیکاری جوانان تقریباً دو برابر نرخ متوسط بیکاری در جامعه است.
علی لاریجانی - رئیس مجلس ارتجاع- 23آذر: نرخ بیکاری در این سه دهه به‌طور میانگین 20 درصد بود و این نشان می‌دهد بیماری اقتصادی در کشور ما، مزمن شده.
روزنامه حکومتی تسنیم – 23آذر: نرخ بیکاری 20 درصدی برای کشور جوانی که فارغ‌التحصیلان بسیاری دارد خوب نیست.
آخوند حسینی همدانی- نمایش جمعهٴ کرج – 20آذر: شاخص حال و روز مردم، تولید خوابیده، رکود اقتصادی و بیکاری است.
بیکاری، کلیدواژه تمامی این هشدارها بود. بحران بیکاری سراپای رژیم را فراگرفته به‌طوری که همهٴ باندهای رژیم هر روز نسبت به این‌که این بحران به نقطهٴ انفجار برسد، هشدار می‌دهند. حتی پس از نهایی شدن توافق هسته‌یی رژیم باز هم دردی از دردهای مردم حل نشده، این اعتراف مقاله‌یی از روزنامه حکومتی جهان صنعت در 26آذر است که نوشته است: «با وجود این‌که مذاکرات سیاسی ایران با خوبی و خوشی پیش رفته است اما روند این تعاملات تا کنون نتوانسته مشکلات مردم را حل کند».
حالا این سؤال پیش می‌آید که به راستی چرا هر دو باند رژیم نسبت به این بحران فزاینده هشدار می‌دهند؟! بیکاری جوانان چه پیامدی برای رژیم دارد که این‌قدر کارگزاران رژیم را نگران کرده است؟!
پاسخ را در این خبر خواهیم یافت:
شبکه 2 سیمای رژیم 25آذر 94: بستن جاده توسط مردم بهبهان به‌خاطر بیکاری جوانان و کشته شدن یک جوان در شلیک ماموران. حادثه در بهبهان با یک کشته و دو مجروح. آنطورکه فرماندار بهبهان گفته عصر دیروز اقدام تعدادی از اهالی روستای شهرویی در شهرستان بهبهان در بستن جاده برای اعتراض به جذب نشدن جوانان این منطقه در پروژه ساخت پالایشگاه گاز بیدبلند 2 به درگیری و تیراندازی بین اونها و پلیس کشیده می‌شود که در این بین یک نفر کشته و دو نفر هم مجروح می‌شوند.
همان‌طور که کارگزاران رژیم هم پیش‌بینی کرده بودند، سونامی بیکاری جوانان به راه افتاده و این بار در بهبهان به این حرکت اعتراضی بالغ شده، چیزی که کارگزاران رژیم تاب تحملش را نداشتن و به روی آن است آتش باز کردند.
این تنها یک نمونه از انفجار پتانسیل ارتش بیکاران است، ارتشی که میلیونها عضو دارد و بنا به اعتراف کارگزارن رژیم دقیقه‌ای 5نفر هم به آن اضافه می‌شوند. این نوشته را با این سؤال به پایان می‌بریم که آیا سونامی حرکات اعتراضی جوانان بیکار و کارگران از کار بیکار شده آبستن امواجی بسا سهمگین‌تر نیست؟!
