- حکومتها، هر قدر هم که مثل رژیم ایران قساوت به خرج بدهند و خون بریزند، رفتنی هستند. اما آنچه همیشه باقی است، دوستی ملتهای آلمان و ایران است.
- دولتهای غرب دیگر نمیتوانند به بهانهٴ بیاعتبار کمک به میانهروی در رژیم ایران سکوت خود نسبت به نقض فاحش حقوقبشر ایران و دخالت این رژیم در سوریه و عراق را توجیه کنند.
روز 21مهر، کنفرانسی در شهر برلین آلمان با شرکت شماری از شخصیتهای سیاسی و نمایندگان پارلمان آلمان برگزار شد. آقای اتوبرنهارد رئیس کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد، ریاست این جلسه را به عهده داشت و خانم ریتا زوسموت رئیس سابق مجلس نمایندگان آلمان، از سخنرانان این جلسه بودند.
- دولتهای غرب دیگر نمیتوانند به بهانهٴ بیاعتبار کمک به میانهروی در رژیم ایران سکوت خود نسبت به نقض فاحش حقوقبشر ایران و دخالت این رژیم در سوریه و عراق را توجیه کنند.
روز 21مهر، کنفرانسی در شهر برلین آلمان با شرکت شماری از شخصیتهای سیاسی و نمایندگان پارلمان آلمان برگزار شد. آقای اتوبرنهارد رئیس کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد، ریاست این جلسه را به عهده داشت و خانم ریتا زوسموت رئیس سابق مجلس نمایندگان آلمان، از سخنرانان این جلسه بودند.
خانم مریم رجوی طی پیامی به این کنفرانس گفت:
دوستان ارجمند
با گرمترین سلامها به کنفرانس ارزشمند شما، بهمناسبت دهمین سال تأسیس کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد، از بنیانگذاران و مسئولان این کمیته که مدافع یک سیاست صحیح در قبال مهمترین تهدید خاورمیانه و جهان امروز یعنی فاشیسم دینی حاکم بر ایران هستند، قدردانی میکنم.
ده سال پس از تأسیس این کمیته، تاریخ و وجدان جمعی مردم آلمان قضاوت میکند که آیا مماشات با دیکتاتوری مذهبی ایران صحیح بود، که آن را برای سد کردن راه آزادی و پیشرفت جامعه ایران و در خون فرو بردن خاورمیانه تشجیع کرد یا سیاست پیشتازانه کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد که آینده ایران و از جمله شکوفایی حقیقی روابط آلمان و ایران را در حمایت از مقاومت مردم ایران یافت؟
آیا امتیازدادن به آخوندها و چشم بستن به توحش و بربریت این رژیم، صحیح بود که اقتصاد ایران را به ویرانی کشاند و امروز حتی پس از لغو تحریمها، توان جذب سرمایهگذاریهای خارجی را هم از کف داده، یا دفاع مجدانه این کمیته، از برقراری آزادی و دموکراسی در ایران، بهمثابه یگانه راه صلح و ثبات در تمام منطقه؟
کوشش این کمیته در دفاع از مجاهدان اشرف و لیبرتی در برابر هجومهای مستمر عوامل رژیم ایران و از جمله شش قتلعام در سالهای اخیر، و مبارزه مستمر این کمیته، برای حقوقبشر و آزادی ایران، الگوی یک مبارزه شجاعانه در شرایطی است که مصالح درازمدت دو ملت آلمان و ایران، پای منافع حقیر سیاست مماشات ذبح میشد.
حکومتها، هر قدر هم که مثل رژیم قساوت به خرج بدهند و خون بریزند، رفتنی هستند. اما آنچه همیشه باقی است، دوستی ملتهای آلمان و ایران است.
وقتی که در بحبوحه اعدام بیوقفه جوانان ایـران توسط ملاها، سیاست خود را در کنار ملاها قرار میدهد، وقتی که خانوادههای اعدامشدگان و جوانان ایرانی با انزجار و خشم میبینند هیأتهای تجاری و سیاسی از آلمان و سایر کشورهای اروپا به نزد ملاها میروند اما کمترین اعتنایی به حقوقبشر ایران ندارند، درست در این شرایط، کمیته شما و همه پارلمانترها و سیاستمداران همسو با پلاتفرم و مسیر این کمیته، نگاهبان ارزشهای حقیقی مردم آلمان و مردم تمام اروپا هستند و آیندهٴ امیدبخشی را نمایندگی میکنند که روابط دو کشور بر پایه منافع حقیقی دو ملت پایهگذاری میشود و نه باجخواهی و شانتاژ مشتی ملای مستبد.
اگر روحانی رئیسجمهور ملاها کمترین قصدی برای اعتدال داشت، باید حقوقبشر ایران رو به بهبود میگذاشت نه اینکه اعدامها در این دو سال به بالاترین حد خود در ربع قرن اخیر برسد.
بنابراین دولتهای غرب دیگر نمیتوانند به بهانهٴ بیاعتبار کمک به میانهروی در رژیم ایران سکوت خود نسبت به نقض فاحش حقوقبشر ایران و دخالت این رژیم در سوریه و عراق را توجیه کنند.
اگر به جای این سیاست اشتباه، یک سیاست مسئولانه اتخاذ میشد، اشغال جنایتبار عراق توسط ملاها، رشد و گسترش گروه داعش، کشتار 300هزار سوری، پاگرفتن بنیادگرایی و تروریسم در کشورهای اروپایی و سیل پناهجویان در اروپا و دخالت زیانبار روسیه در سوریه همه و همه قابل اجتناب بود.
باور کنید این دوران که از نظر سیاسی شکستخورده و از نظر اخلاقی مفتضح است، به پایان رسیده است. دورانی که حقوقبشر در ایران سنگسار و در سطح بینالمللی حراج میشود، باید خاتمه یابد.
تا وقتی که ملاها در اعدام و سرکوب در ایران هیچ مانعی در برابر خود نمیبینند، به دخالت و تروریسم در منطقه و خطرآفرینی برای تمام جهان ادامه میدهند. از اینرو از دولت آلمان و همه دولتهای اروپا انتظار میرود که:
روابط خود با این رژیم را به توقف اعدامها مشروط کنند، مقاومت مردم ایران برای آزادی را محترم بشمارند، و به تعهدات خود برای حفاظت مجاهدین در کمپ لیبرتی و پایان محاصره ضدانسانی آن عمل کنند.
برای همه شما آرزوی موفقیت میکنم.
دوستان ارجمند
با گرمترین سلامها به کنفرانس ارزشمند شما، بهمناسبت دهمین سال تأسیس کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد، از بنیانگذاران و مسئولان این کمیته که مدافع یک سیاست صحیح در قبال مهمترین تهدید خاورمیانه و جهان امروز یعنی فاشیسم دینی حاکم بر ایران هستند، قدردانی میکنم.
ده سال پس از تأسیس این کمیته، تاریخ و وجدان جمعی مردم آلمان قضاوت میکند که آیا مماشات با دیکتاتوری مذهبی ایران صحیح بود، که آن را برای سد کردن راه آزادی و پیشرفت جامعه ایران و در خون فرو بردن خاورمیانه تشجیع کرد یا سیاست پیشتازانه کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد که آینده ایران و از جمله شکوفایی حقیقی روابط آلمان و ایران را در حمایت از مقاومت مردم ایران یافت؟
آیا امتیازدادن به آخوندها و چشم بستن به توحش و بربریت این رژیم، صحیح بود که اقتصاد ایران را به ویرانی کشاند و امروز حتی پس از لغو تحریمها، توان جذب سرمایهگذاریهای خارجی را هم از کف داده، یا دفاع مجدانه این کمیته، از برقراری آزادی و دموکراسی در ایران، بهمثابه یگانه راه صلح و ثبات در تمام منطقه؟
کوشش این کمیته در دفاع از مجاهدان اشرف و لیبرتی در برابر هجومهای مستمر عوامل رژیم ایران و از جمله شش قتلعام در سالهای اخیر، و مبارزه مستمر این کمیته، برای حقوقبشر و آزادی ایران، الگوی یک مبارزه شجاعانه در شرایطی است که مصالح درازمدت دو ملت آلمان و ایران، پای منافع حقیر سیاست مماشات ذبح میشد.
حکومتها، هر قدر هم که مثل رژیم قساوت به خرج بدهند و خون بریزند، رفتنی هستند. اما آنچه همیشه باقی است، دوستی ملتهای آلمان و ایران است.
وقتی که در بحبوحه اعدام بیوقفه جوانان ایـران توسط ملاها، سیاست خود را در کنار ملاها قرار میدهد، وقتی که خانوادههای اعدامشدگان و جوانان ایرانی با انزجار و خشم میبینند هیأتهای تجاری و سیاسی از آلمان و سایر کشورهای اروپا به نزد ملاها میروند اما کمترین اعتنایی به حقوقبشر ایران ندارند، درست در این شرایط، کمیته شما و همه پارلمانترها و سیاستمداران همسو با پلاتفرم و مسیر این کمیته، نگاهبان ارزشهای حقیقی مردم آلمان و مردم تمام اروپا هستند و آیندهٴ امیدبخشی را نمایندگی میکنند که روابط دو کشور بر پایه منافع حقیقی دو ملت پایهگذاری میشود و نه باجخواهی و شانتاژ مشتی ملای مستبد.
اگر روحانی رئیسجمهور ملاها کمترین قصدی برای اعتدال داشت، باید حقوقبشر ایران رو به بهبود میگذاشت نه اینکه اعدامها در این دو سال به بالاترین حد خود در ربع قرن اخیر برسد.
بنابراین دولتهای غرب دیگر نمیتوانند به بهانهٴ بیاعتبار کمک به میانهروی در رژیم ایران سکوت خود نسبت به نقض فاحش حقوقبشر ایران و دخالت این رژیم در سوریه و عراق را توجیه کنند.
اگر به جای این سیاست اشتباه، یک سیاست مسئولانه اتخاذ میشد، اشغال جنایتبار عراق توسط ملاها، رشد و گسترش گروه داعش، کشتار 300هزار سوری، پاگرفتن بنیادگرایی و تروریسم در کشورهای اروپایی و سیل پناهجویان در اروپا و دخالت زیانبار روسیه در سوریه همه و همه قابل اجتناب بود.
باور کنید این دوران که از نظر سیاسی شکستخورده و از نظر اخلاقی مفتضح است، به پایان رسیده است. دورانی که حقوقبشر در ایران سنگسار و در سطح بینالمللی حراج میشود، باید خاتمه یابد.
تا وقتی که ملاها در اعدام و سرکوب در ایران هیچ مانعی در برابر خود نمیبینند، به دخالت و تروریسم در منطقه و خطرآفرینی برای تمام جهان ادامه میدهند. از اینرو از دولت آلمان و همه دولتهای اروپا انتظار میرود که:
روابط خود با این رژیم را به توقف اعدامها مشروط کنند، مقاومت مردم ایران برای آزادی را محترم بشمارند، و به تعهدات خود برای حفاظت مجاهدین در کمپ لیبرتی و پایان محاصره ضدانسانی آن عمل کنند.
برای همه شما آرزوی موفقیت میکنم.