آخوند حسن روحانی و کارگزاران دولتش در وحشت از انفجار نفرت و کینه مردم نسبت به سیاستهای سرکوبگرانه رژیم، ناگزیرند بهصورت ظاهری هم که شده در مواردی مواضعی در خصوص بعضی مسایل اجتماعی بگیرند تا شاید در نقش سوپاپ اطمینان در برابر خشم فزاینده مردم عمل کند. از جمله اقدامات آنها مجوز دادن به برگزاری بعضی کنسرتها و یا شرکت زنان در مسابقات والیبال از این دست هستند.
اما از آنجایی که همین میزان سهولت آن هم تنها در زمینه بعضی از امور جزیی مانند برگزاری کنسرت و یا حضور زنان در ورزشگاهها با ماهیت سرکوبگرانه رژیم در تضاد و تقابل است، پزهای آخوند روحانی و کارگزاران مربوطه، بلافاصله با واکنش باند مقابل و امام جمعههای دانه درشت خامنهای روبهرو میشود.
دعوای اخیر باند خامنهای با روحانی و کارگزارانش بر سر موضوعاتی که در بسیاری از کشورها موضوعاتی پیش پا افتاده و اموری عادی است، از این واقعیت ناشی میشود که از یک طرف باند رفسنجانی- روحانی نیاز میبینند چهره نظام را با این قبیل شکلکهای ”اعتدالگرایانه “ بزک کنند، و از طرف دیگر از این واقعیت ناشی میشود که این رژیم ظرفیت کوچکترین شکاف و تغییری را در نظام ولایت ندارد و این معنای بنبستی است که رژیم آخوندی در تمامی زمنیههای اجتماعی از جمله در زمینه سرکوب با آن مواجه است.
مولاوردی معاون آخوند روحانی در امور زنان که از شرکت زنان در تماشای مسابقات والیبال دفاع کرده بود وقتی با مخالفت شدید باند خامنهای و مراجع حکومتی روبهرو میشود میگوید: ”بهخاطر احترامی که دولت برای مراجع قائل است و رأی مراجع را محترم میشمارد، تشخیص داده شد که این تمهیدات (شرکت زنان در ورزشگاهها) رعایت شود».
عقب نشینی معاون آخوند روحانی به این دلیل است که مکارم شیرازی گفته است :” در شرایط فعلی چه لزومی دارد بحث ورود زنان به ورزشگاهها مطرح شود یا فلان کنسرت در مکانی برگزار شود یا نشود؟ این مشکلی را حل نمیکند، نباید در بیان دولتیها تعبیراتی باشد که سبب زحمت برای نیروی انتظامی شود“. (خبرگزاری تسنیم 23خرداد94)
آخوند علویگرگانی نیز گفته است «آیا مردم ایران انقلاب کردهاند تا بانوان در ورزشگاهها حضور داشته باشند؟»
مولاوردی که اینگونه عقبنشینی میکند کسی است که در وحشت از وضعیت زنان در جامعه و تبعات آن برای رژیم در مصاحبه با خبرگزاری حکومتی ایلنا 10تیر 94 میگوید: «در شرایطی که جامعه ما دچار افسردگی شده و نیاز به نشاط و شادابی دارد، پایین آمدن سن اعتیاد به ۱۳ سال و روی آوردن دختران جوان به مواد روانگردان برای ایجاد هیجان کاذب جای تأسف دارد. در همین راستا است که ما این برنامهها را برای ایجاد شور و هیجان و نشاط در زنان و دختران کشورمان لازم دانسته و ضروری تشخیص میدهیم».
اما وقتی نظام ولایت ظرفیت کوچکترین شکاف را ندارد، باند ولیفقیه این اظهارات مولاوردی را نیز برنمیتابد و در مجلس رژیم بر سر این گفتههای او اعتراض بلند میشود. فاطمه رهبر که رئیس فراکسیون زنان و خانواده مجلس رژیم است اظهارات مولاوردی را غیرکارشناسانه و شتابزده دانسته و گفته است: ”خانم مولاوردی یادداشتی نوشتند و راجع به آمار زنان کارتنخواب، پایینآمدن سن اعتیاد در بین دختران و ظلمهایی که به زنان میشود، اظهار نگرانی کردند. نمایندگان خانم مجلس نیز امروز تذکری در خصوص اظهارات ایشان به آقای رئیسجمهور دادند“.
دعوا بر سر برگزاری یا عدم برگزاری کنسرتها هم در نظام آخوندی ولولهای بهپاکرد تا جایی که رئیس قوه قضاییه رژیم، آخوند روحانی را چوب کاری کرد که چرا در کنفرانس خبری 23خرداد 94گفته است: ”ما همه باید به قانون عمل کنیم و دنبال اجتهاد شخصی نباشیم. این اشکال اگر حل شود هیچکس دنبال اجتهاد شخصی نباشد، اجتهاد را بگذاریم برای حوزههای علمیه و ما همه در چهارچوب قانون خودمان را ملتزم به قانون بدانیم و هر دستگاهی که باید مجوز صادر کند آن مجوز مورد احترام باشد که قانون به آن اجازه داده، اینهم یادمان باشد. وقتی در چهارچوب قانون مجوز برای یک کنسرت داده میشود از مردم دعوت میشود، مردم بلیط میخرند و خودشان را آماده میکنند اینگونه دخالتها تضییع حقوق مردم است قبل از اینکه تضییع حقوق اصحاب فرهنگ باشد“.
آملی لاریجانی در تقابل با گفتههای روحانی در همایش قوه قضاییه رژیم گفت: ”من در بحث لغو پارهای از کنسرتها توضیح بدهم من متأسف میشم شنیدم در یک مجلسی یک روحانی بلند شده گفته لغو این کنسرتها خلاف حقوق مردم هست واقعاً تعجب است؟“
واقعیت این است که اگر قرار باشد این رژیم روزی از خود ظرفیت نشان بدهد و به بعضی از شکافها ولو به کوچکی شکاف برگزاری آزادانه کنسرت و شرکت زنان در مسابقات وزرشی تن بدهد، آن روز دیگر نظام حاکمیت مطلقه ولیفقیه موضوعیت ندارد.
آری بهدلیل نگرانی از این شکاف و دست آخر نگرانی از سرنگونی است که رژیم در زمینه مسایل اجتماعی روز به روز به سمت انقباض بیشتر پیش میرود.
اما از آنجایی که همین میزان سهولت آن هم تنها در زمینه بعضی از امور جزیی مانند برگزاری کنسرت و یا حضور زنان در ورزشگاهها با ماهیت سرکوبگرانه رژیم در تضاد و تقابل است، پزهای آخوند روحانی و کارگزاران مربوطه، بلافاصله با واکنش باند مقابل و امام جمعههای دانه درشت خامنهای روبهرو میشود.
دعوای اخیر باند خامنهای با روحانی و کارگزارانش بر سر موضوعاتی که در بسیاری از کشورها موضوعاتی پیش پا افتاده و اموری عادی است، از این واقعیت ناشی میشود که از یک طرف باند رفسنجانی- روحانی نیاز میبینند چهره نظام را با این قبیل شکلکهای ”اعتدالگرایانه “ بزک کنند، و از طرف دیگر از این واقعیت ناشی میشود که این رژیم ظرفیت کوچکترین شکاف و تغییری را در نظام ولایت ندارد و این معنای بنبستی است که رژیم آخوندی در تمامی زمنیههای اجتماعی از جمله در زمینه سرکوب با آن مواجه است.
مولاوردی معاون آخوند روحانی در امور زنان که از شرکت زنان در تماشای مسابقات والیبال دفاع کرده بود وقتی با مخالفت شدید باند خامنهای و مراجع حکومتی روبهرو میشود میگوید: ”بهخاطر احترامی که دولت برای مراجع قائل است و رأی مراجع را محترم میشمارد، تشخیص داده شد که این تمهیدات (شرکت زنان در ورزشگاهها) رعایت شود».
عقب نشینی معاون آخوند روحانی به این دلیل است که مکارم شیرازی گفته است :” در شرایط فعلی چه لزومی دارد بحث ورود زنان به ورزشگاهها مطرح شود یا فلان کنسرت در مکانی برگزار شود یا نشود؟ این مشکلی را حل نمیکند، نباید در بیان دولتیها تعبیراتی باشد که سبب زحمت برای نیروی انتظامی شود“. (خبرگزاری تسنیم 23خرداد94)
آخوند علویگرگانی نیز گفته است «آیا مردم ایران انقلاب کردهاند تا بانوان در ورزشگاهها حضور داشته باشند؟»
مولاوردی که اینگونه عقبنشینی میکند کسی است که در وحشت از وضعیت زنان در جامعه و تبعات آن برای رژیم در مصاحبه با خبرگزاری حکومتی ایلنا 10تیر 94 میگوید: «در شرایطی که جامعه ما دچار افسردگی شده و نیاز به نشاط و شادابی دارد، پایین آمدن سن اعتیاد به ۱۳ سال و روی آوردن دختران جوان به مواد روانگردان برای ایجاد هیجان کاذب جای تأسف دارد. در همین راستا است که ما این برنامهها را برای ایجاد شور و هیجان و نشاط در زنان و دختران کشورمان لازم دانسته و ضروری تشخیص میدهیم».
اما وقتی نظام ولایت ظرفیت کوچکترین شکاف را ندارد، باند ولیفقیه این اظهارات مولاوردی را نیز برنمیتابد و در مجلس رژیم بر سر این گفتههای او اعتراض بلند میشود. فاطمه رهبر که رئیس فراکسیون زنان و خانواده مجلس رژیم است اظهارات مولاوردی را غیرکارشناسانه و شتابزده دانسته و گفته است: ”خانم مولاوردی یادداشتی نوشتند و راجع به آمار زنان کارتنخواب، پایینآمدن سن اعتیاد در بین دختران و ظلمهایی که به زنان میشود، اظهار نگرانی کردند. نمایندگان خانم مجلس نیز امروز تذکری در خصوص اظهارات ایشان به آقای رئیسجمهور دادند“.
دعوا بر سر برگزاری یا عدم برگزاری کنسرتها هم در نظام آخوندی ولولهای بهپاکرد تا جایی که رئیس قوه قضاییه رژیم، آخوند روحانی را چوب کاری کرد که چرا در کنفرانس خبری 23خرداد 94گفته است: ”ما همه باید به قانون عمل کنیم و دنبال اجتهاد شخصی نباشیم. این اشکال اگر حل شود هیچکس دنبال اجتهاد شخصی نباشد، اجتهاد را بگذاریم برای حوزههای علمیه و ما همه در چهارچوب قانون خودمان را ملتزم به قانون بدانیم و هر دستگاهی که باید مجوز صادر کند آن مجوز مورد احترام باشد که قانون به آن اجازه داده، اینهم یادمان باشد. وقتی در چهارچوب قانون مجوز برای یک کنسرت داده میشود از مردم دعوت میشود، مردم بلیط میخرند و خودشان را آماده میکنند اینگونه دخالتها تضییع حقوق مردم است قبل از اینکه تضییع حقوق اصحاب فرهنگ باشد“.
آملی لاریجانی در تقابل با گفتههای روحانی در همایش قوه قضاییه رژیم گفت: ”من در بحث لغو پارهای از کنسرتها توضیح بدهم من متأسف میشم شنیدم در یک مجلسی یک روحانی بلند شده گفته لغو این کنسرتها خلاف حقوق مردم هست واقعاً تعجب است؟“
واقعیت این است که اگر قرار باشد این رژیم روزی از خود ظرفیت نشان بدهد و به بعضی از شکافها ولو به کوچکی شکاف برگزاری آزادانه کنسرت و شرکت زنان در مسابقات وزرشی تن بدهد، آن روز دیگر نظام حاکمیت مطلقه ولیفقیه موضوعیت ندارد.
آری بهدلیل نگرانی از این شکاف و دست آخر نگرانی از سرنگونی است که رژیم در زمینه مسایل اجتماعی روز به روز به سمت انقباض بیشتر پیش میرود.