مقابله مردم و به‌ویژه زنان میهنمان با هنجارهای نظام آخوندی که سردمداران آن از آنها به‌عنوان هنجارهای ”اجتماعی“ نام می‌برند، سران و کارگزاران رژیم را به هراس انداخته است، خصوصاً آنجا که مردم در ضدیت با این ارزشها با نیروهای سرکوبگر انتظامی و امنیتی رژیم درگیر می شوند و آنان را گوشمالی می‌دهند.
ترس و وحشت سردمداران و کارگزاران رژیم از این مسأله باعث شده تا مرتب در مورد به خطر افتادن هنجارهای نظام ولایت، روضه‌خوانی کنند و مردم را تهدید کنند.
سرکرده جنایتکار نیروی انتظامی رژیم 20آبان 93 در شهرکرد در فغان نسبت به مقابله مردم با هنجارهای ارتجاعی نظام ولایت، فغان سرداد و تهدید کرد که نیروی انتظامی رژیم ”در برابر متخلفان وهنجارشکنان“ کوتاه نخواهد آمد و ”نیروی انتظامی با کسانی که به شکل صریح و علنی هنجارها را در جامعه نقض می‌کنند، برخورد قاطع خواهد داشت“.
احمدی مقدم همچنین امر به معروف و نهی از منکر را جزو وظایف ذاتی این نیروی سرکوبگر دانست و گفت: ”در حکومت و نظام اسلامی به‌صورت ویژه پلیس، مجری برخورد با قانون شکنان، و بر هم زنندگان امنیت است“. (خبرگزاری ایسنا20آبان 93)
بر کسی پوشیده نیست که هنجارهای رژیم آخوندی عبارت است از سرکوب زنان میهنمان تحت عنوان آخوند‌ساخته بد حجابی، سرکوبی جوانان تحت عنوان امربه معروف ونهی از منکر و...
احمدی مقدم، مفهوم هنجار شکنی در نظام آخوندی را به‌وضوح و روشنی بیان می‌کند، و آنها را برهم زنندگان امنیت نظام می‌خواند. او درست گفته است زیرا تمامی هم وغم سردمداران نظام همین است و سایر سخنانشان در مورد حفظ به‌اصطلاح ”ارزشهای دینی والهی“ یاوه سرایی است.
بی‌دلیل نیست که آخوند یونسی مشاور حسن روحانی نیز در مصاحبه با سایت پاسدار رضایی اعلام می‌کند تمامی هم و غم ولی‌فقیه نظام همین هنجارشکنی است که برای نظام آخوندی آثار تخریبی دارد.
آخوند یونسی نگرانی خامنه‌ای را چنین خلاصه می‌کند ”نگرانی مقام معظم رهبری هم تهاجم فرهنگی است“ و توضیح می‌دهد ”در حوزه‌های مختلف از جمله حوزه اجتماعی ممکن است چنین رفتاری در خارج مشکلی نداشته باشد، اما در ایران هنجارشکنی می‌کند، لذا مقام معظم رهبری (آن را) خطرناک می‌داند“ (سایت تابناک26مهر93)
با توجه به آنچه فوقا آمد سؤال این است چه منظوری پشت این همه ابراز نگرانی سران و مهره‌های رژیم در مورد به خطر افتادن هنجارهای نظام و به بیان صریحتر امنیت نظام نهفته است؟
هدف واضح است و در یک کلام زمینه‌سازی برای سرکوب بیشتر. تصویب طرح به‌اصطلاح امر به معروف و نهی از منکر در مجلس رژیم نیز به همین منظور است.
رژیم می‌خواهد به جنایات عوامل سرکوب خود با” هنجار شکنان“و برهم زنان امنیت رژیم، پوش قانونی بدهد چرا که تحت هیچ شرایطی به خطر افتادن امنیت نظام برایش قابل‌قبول نیست.
بخطر افتادن امنیت برای رژیم آخوندی چیزی است از جنس سرنگونی و این تمامی‌ترس و وحشت رژیم از این مسأله است خصوصاً این‌که پشتوانه این هنجارشکنان و برهم زنندگان امنیت نظام، یک مقاومت سازمان‌یافته و معتبر است.
بی‌دلیل نیست که سران و مهره‌های نظام در هرتریبون، مسجد و منبری نسبت به فعالیتهای این مقاومت آه و فغان سرمی‌دهند و سرنخ هر حرکت اجتماعی و اعتراضی علیه نظام ولایت را در این مقاومت و مشخصاً سازمان محوری آن سازمان مجاهدین خلق ایران می‌دانند.
ترس و وحشت سردمداران و کارگزاران رژیم از این مسأله باعث شده تا مرتب در مورد به خطر افتادن هنجارهای نظام ولایت، روضه‌خوانی کنند و مردم را تهدید کنند.
سرکرده جنایتکار نیروی انتظامی رژیم 20آبان 93 در شهرکرد در فغان نسبت به مقابله مردم با هنجارهای ارتجاعی نظام ولایت، فغان سرداد و تهدید کرد که نیروی انتظامی رژیم ”در برابر متخلفان وهنجارشکنان“ کوتاه نخواهد آمد و ”نیروی انتظامی با کسانی که به شکل صریح و علنی هنجارها را در جامعه نقض می‌کنند، برخورد قاطع خواهد داشت“.
احمدی مقدم همچنین امر به معروف و نهی از منکر را جزو وظایف ذاتی این نیروی سرکوبگر دانست و گفت: ”در حکومت و نظام اسلامی به‌صورت ویژه پلیس، مجری برخورد با قانون شکنان، و بر هم زنندگان امنیت است“. (خبرگزاری ایسنا20آبان 93)
بر کسی پوشیده نیست که هنجارهای رژیم آخوندی عبارت است از سرکوب زنان میهنمان تحت عنوان آخوند‌ساخته بد حجابی، سرکوبی جوانان تحت عنوان امربه معروف ونهی از منکر و...
احمدی مقدم، مفهوم هنجار شکنی در نظام آخوندی را به‌وضوح و روشنی بیان می‌کند، و آنها را برهم زنندگان امنیت نظام می‌خواند. او درست گفته است زیرا تمامی هم وغم سردمداران نظام همین است و سایر سخنانشان در مورد حفظ به‌اصطلاح ”ارزشهای دینی والهی“ یاوه سرایی است.
بی‌دلیل نیست که آخوند یونسی مشاور حسن روحانی نیز در مصاحبه با سایت پاسدار رضایی اعلام می‌کند تمامی هم و غم ولی‌فقیه نظام همین هنجارشکنی است که برای نظام آخوندی آثار تخریبی دارد.
آخوند یونسی نگرانی خامنه‌ای را چنین خلاصه می‌کند ”نگرانی مقام معظم رهبری هم تهاجم فرهنگی است“ و توضیح می‌دهد ”در حوزه‌های مختلف از جمله حوزه اجتماعی ممکن است چنین رفتاری در خارج مشکلی نداشته باشد، اما در ایران هنجارشکنی می‌کند، لذا مقام معظم رهبری (آن را) خطرناک می‌داند“ (سایت تابناک26مهر93)
با توجه به آنچه فوقا آمد سؤال این است چه منظوری پشت این همه ابراز نگرانی سران و مهره‌های رژیم در مورد به خطر افتادن هنجارهای نظام و به بیان صریحتر امنیت نظام نهفته است؟
هدف واضح است و در یک کلام زمینه‌سازی برای سرکوب بیشتر. تصویب طرح به‌اصطلاح امر به معروف و نهی از منکر در مجلس رژیم نیز به همین منظور است.
رژیم می‌خواهد به جنایات عوامل سرکوب خود با” هنجار شکنان“و برهم زنان امنیت رژیم، پوش قانونی بدهد چرا که تحت هیچ شرایطی به خطر افتادن امنیت نظام برایش قابل‌قبول نیست.
بخطر افتادن امنیت برای رژیم آخوندی چیزی است از جنس سرنگونی و این تمامی‌ترس و وحشت رژیم از این مسأله است خصوصاً این‌که پشتوانه این هنجارشکنان و برهم زنندگان امنیت نظام، یک مقاومت سازمان‌یافته و معتبر است.
بی‌دلیل نیست که سران و مهره‌های نظام در هرتریبون، مسجد و منبری نسبت به فعالیتهای این مقاومت آه و فغان سرمی‌دهند و سرنخ هر حرکت اجتماعی و اعتراضی علیه نظام ولایت را در این مقاومت و مشخصاً سازمان محوری آن سازمان مجاهدین خلق ایران می‌دانند.
