تا روز 30مهر 93 تعداد قربانیان اسیدپاشی به 25نفر رسید. بی‌شک این عدد، تنها بخشی از آمار واقعی است که بیشتر آن هم از هزارتوی شبکه‌های اجتماعی بیرون زده است.
اولین خبرهای مربوط به اسید پاشی به‌صورت زنان میهنمان، در اواخر مهر امسال رسانه‌یی شد و پس از آن‌که سر خبرها باز شد، موجی از خبرهای اسیدپاشی، رسانه‌ها را فرا گرفت.
خبرگزاری حکومتی ایسنا 24مهر: چهارشنبه شب، «موتورسواران ناشناس»، بر روی یک خانم جوان که سوار خودرو سمند بود، اسید پاشیدند.
با انتشار این خبرها، ابعاد جنایت کم کم چهره نمود:
خبرگزاری حکومتی ایسنا (29مهر 93) فاش کرد که دو ماه پیش نیز در کرمانشاه 8زن و مرد در ایستگاه اتوبوس مورد حمله اسیدپاشی قرار گرفتند و روانه بیمارستان شدند.
در تهران نیز به گفته همین خبرگزاری، دست‌کم دو مورد اسید پاشی بر روی زنان گزارش شده است. بر اساس این خبر، اسید پاشی کرمانشاه به اوایل شهریورماه امسال برمی‌گردد. ظاهراً شهرهای اصفهان و کرمانشاه و تهران اولین شهرهای مورد تهاجم اسیدپاشها بوده‌اند.
با اجتماعی شدن خبر این جنایت، از سویی حرکتهای اعتراضی کم کم شکل گرفت و از سوی دیگر، فضا برای جانیان حکومتی تنگتر شد و دست و پای قاتلان در پوست گردو قرار گرفت. مردم هوشیار شدند و در مواردی به دستگیری جانیان اقدام کردند. از جمله در شنبه شب 30مهر تعدادی از این جانیان با بطریهای اسید در یک تصادف رانندگی در خیابان مهرداد اصفهان، توسط مردم دستگیر و تحویل کلانتری محل شدند، اما آخوند محسنی اژه‌ای، از معاونان قوه قضاییه و سخنگوی این قوه، اعلام کرد هنوز فرد یا افرادی در ارتباط با اسیدپاشیهای اصفهان بازداشت نشده‌اند!
ساعتهایی قبل از این، مرتضی میرباقری از وزارت کشور رژیم خبر دستگیری 3 یا 4نفر را در اصفهان در این مورد اعلام کرده بود.
اما متعاقباً اعلام شد که این افراد ارتباطی با اسیدپاشی نداشته‌اند و آزاد شده‌اند.
پاسدار غلامرضا شهریاری از سرکردگان انتظامی اصفهان نیز گفته بود: نیروی انتظامی سرنخهایی را به دست آورده اما هنوز کسی بازداشت نشده است.
دست آخر استاندار اصفهان، جنایتکاری به نام رسول زرگرپور که بالاترین مقام دولتی استان است و از اظهاراتش پیداست که دست‌اندرکار مستقیم این جنایت است، طی اظهاراتی کوشید اسیدپاشیها را بی‌اهمیت و عوارض آنها را ناچیز جلوه دهد؛ او در دجالبازیهای این روزهای اوباش رژیم سقف تازه‌یی زد و گفت:
«سالیانه در جهان 1800 تا 2هزار مورد اسیدپاشی اتفاق می‌افتد و 144مورد اسیدپاشی در انگلیس گزارش شده است» (خبرگزاری ایرنا ـ 5آبان 93).
در غوغای جنایت، نگاهها متوجه باند اوباش انصار شد و اطلاعیهٴ آنها در اواخر شهریورماه گذشته که در آن صراحتاً بود: ”معابر را از لوث وجود مظاهر فسق، پیراسته می‌کنیم! هزینهٴ آن را هم به جان خریده‌ایم! “ اصل خبر را ببینید!
اولین خبرهای مربوط به اسید پاشی به‌صورت زنان میهنمان، در اواخر مهر امسال رسانه‌یی شد و پس از آن‌که سر خبرها باز شد، موجی از خبرهای اسیدپاشی، رسانه‌ها را فرا گرفت.
خبرگزاری حکومتی ایسنا 24مهر: چهارشنبه شب، «موتورسواران ناشناس»، بر روی یک خانم جوان که سوار خودرو سمند بود، اسید پاشیدند.
با انتشار این خبرها، ابعاد جنایت کم کم چهره نمود:
خبرگزاری حکومتی ایسنا (29مهر 93) فاش کرد که دو ماه پیش نیز در کرمانشاه 8زن و مرد در ایستگاه اتوبوس مورد حمله اسیدپاشی قرار گرفتند و روانه بیمارستان شدند.
در تهران نیز به گفته همین خبرگزاری، دست‌کم دو مورد اسید پاشی بر روی زنان گزارش شده است. بر اساس این خبر، اسید پاشی کرمانشاه به اوایل شهریورماه امسال برمی‌گردد. ظاهراً شهرهای اصفهان و کرمانشاه و تهران اولین شهرهای مورد تهاجم اسیدپاشها بوده‌اند.
با اجتماعی شدن خبر این جنایت، از سویی حرکتهای اعتراضی کم کم شکل گرفت و از سوی دیگر، فضا برای جانیان حکومتی تنگتر شد و دست و پای قاتلان در پوست گردو قرار گرفت. مردم هوشیار شدند و در مواردی به دستگیری جانیان اقدام کردند. از جمله در شنبه شب 30مهر تعدادی از این جانیان با بطریهای اسید در یک تصادف رانندگی در خیابان مهرداد اصفهان، توسط مردم دستگیر و تحویل کلانتری محل شدند، اما آخوند محسنی اژه‌ای، از معاونان قوه قضاییه و سخنگوی این قوه، اعلام کرد هنوز فرد یا افرادی در ارتباط با اسیدپاشیهای اصفهان بازداشت نشده‌اند!
ساعتهایی قبل از این، مرتضی میرباقری از وزارت کشور رژیم خبر دستگیری 3 یا 4نفر را در اصفهان در این مورد اعلام کرده بود.
اما متعاقباً اعلام شد که این افراد ارتباطی با اسیدپاشی نداشته‌اند و آزاد شده‌اند.
پاسدار غلامرضا شهریاری از سرکردگان انتظامی اصفهان نیز گفته بود: نیروی انتظامی سرنخهایی را به دست آورده اما هنوز کسی بازداشت نشده است.
دست آخر استاندار اصفهان، جنایتکاری به نام رسول زرگرپور که بالاترین مقام دولتی استان است و از اظهاراتش پیداست که دست‌اندرکار مستقیم این جنایت است، طی اظهاراتی کوشید اسیدپاشیها را بی‌اهمیت و عوارض آنها را ناچیز جلوه دهد؛ او در دجالبازیهای این روزهای اوباش رژیم سقف تازه‌یی زد و گفت:
«سالیانه در جهان 1800 تا 2هزار مورد اسیدپاشی اتفاق می‌افتد و 144مورد اسیدپاشی در انگلیس گزارش شده است» (خبرگزاری ایرنا ـ 5آبان 93).
در غوغای جنایت، نگاهها متوجه باند اوباش انصار شد و اطلاعیهٴ آنها در اواخر شهریورماه گذشته که در آن صراحتاً بود: ”معابر را از لوث وجود مظاهر فسق، پیراسته می‌کنیم! هزینهٴ آن را هم به جان خریده‌ایم! “ اصل خبر را ببینید!
اوباش انصار... . در همان اطلاعیه گفته بودند: کارشان را از اول تیرماه آغاز کرده‌اند، اما از ترس افشاگریهای مجاهدین، آن را رسانه‌یی نکرده‌اند.
همان‌طور که می‌بینید در بیانیه لشکر کثیف لباس شخصیهای خامنه‌ای، گفته شده:“گروه‌های سیار امربه معروف و نهی از منکر انصار حزب‌الله از روز اول تیر ماه کار خود را نه تنها در تهران بلکه در کل کشور آغاز کرده است. اما برای خنثی‌سازی توطئه منافقان، گزارش آن رسانه‌یی نمی‌شود، لذا پروپاگاندای رسانه‌یی فعلی در حالی است که رسانه‌های ذینفع هنوز حتی بخش کوچکی از گستردگی کار را هم ندیده‌اند و انشاالله به‌زودی متحیر خواهند شد“.
وقتی خشم و خروش مردم در شهرهای مختلف کشور علیه این جنایت زنجیره‌یی بالا گرفت، امام جمعه‌های خامنه‌ای و مهره‌ها و سردمداران رژیم وارد صحنه شدند تا دستهای نظام ولایت را از این جنایت بشویند. از جمله
علی لاریجانی رئیس مجلس رژیم گلو پاره کرد که:
باندهای رقیب از این فضاحت حکومتی برای کوبیدن همدیگر سو‌ء استفاده نکنند، نامردیست!
پس از او، روز 5آبان آخوند رئیسی دادستان کل رژیم از مجلس ارتجاع بابت تصویب قانون حمایت از اوباش موسوم به آمران و ناهیان منکر تشکر کرد.
بله! در حالیکه به تعداد قربانیان اسید پاشی، اضافه می‌شود، مجلس آخوندها، اسید پاشها را زیر چتر حمایت قانون قرار داده است!
البته رژیمی که در احکام قضاییه‌اش، برای کور کردن چشم مجرم، حکم به تزریق اسید به چشم زندانی نگونبخت می‌دهد، جای تعجب نیست که در خیابانها و توسط باندهای تبهکار ناشناس هم‌چنان کنند. به خبرزیر نگاه کنید:
”22/اسفند/87 حکم ضدانسانی ترزیق اسید به دو چشم یک جوان، توسط دیوان عالی آخوندها تصویب شد
روزنامه حکومتی اعتماد نوشت: ”حکم این جوان که مجید نام دارد بعد از تأیید دیوان عالی کشور به واحد اجرای احکام دادسرای جنایی تهران سپرده شد“.
