روزنامههای حکومتی در سالگرد حماسه میهنی عقیدتی فروغ جاویدان (روز 5مرداد) وحشت بیحد خود را از این عملیات ابعاد و ویژگیهای آن و اینکه اگر پای ارتش آزادیبخش به کرمانشاه میرسید، چه به روز رژیم میآمد، ابراز کردهاند.
روزنامه جوان، ارگان بسیج ضدمردمی با اشارهٴ وحشتآلودی به تجهیزات و تسلیحات ارتش آزادیبخش در عملیات فروغ جاویدان مینویسد:
«عملیات فروغ جاویدان… با ادوات مختلف از جمله 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپارهانداز 80 میلیمتری، 30 قبضه توپ 122میلیمتری، 150قبضه خمپاره 400میلیمتری، یکهزار قبضه تیربار کلاشینکف، 30 قبضه توپ 106میلیمتری و یکهزار دستگاه کامیون و دهها اقلام دیگر پشتیبانی شد».
جوان با اشاره به سرعت پیشروی شهابآسای ارتش آزادیبخش میافزاید: «عملیات در سوم مرداد ماه 67 از دشتهای سرپل ذهاب آغاز و مجاهدین به شهرهای سرپل ذهاب، کرند غرب و اسلامآباد غرب وارد شده و حرکت خود را به سمت شهر کرمانشاه آغاز کردند».
کیهان خامنهای نیز طی مقالهیی با عنوان «تفاوتهای عملیات مرصاد (به روایت پاسدار شوشتری) مینویسد:
«همه عملیاتهایی که در دوران جنگ انجام میشد، اهداف سرزمینی، جغرافیایی و خاص منطقهیی داشت؛ اما حرکت و تهاجم نیروهای دشمن در اواخر تیرماه سال 1367، با هدف براندازی نظام، طراحی شده بود».
این مقاله که در واقع به روایت سرتیپ پاسدار معدوم نورعلی شوشتری که خود رزم ارتش آزادیبخش را به چشم دیده، تنظیم شده، میافزاید: «دومین تفاوتی که این عملیات با عملیاتهای دیگر داشت، این بود که اگر دشمن، یعنی مجاهدین به کرمانشاه میرسیدند، به نوعی سه استان ما را میتوانستند بهطور کامل به اشغال دربیاورند؛ یعنی با تصرف کرمانشاه، ما سه استان را از دست میدادیم. حتی اگر دشمن نمیتوانست به اهداف عمقی خودش حرکت کند، این سه استان را میتوانست به تصرف خود دربیاورد... این چیزی بود که ما خیلی وقتها به آن نپرداختیم و شاید هم لازم نبود در گذشته به این چیزها پرداخته شود.
تفاوت دیگر این عملیات این بود که دشمن توانسته بود 200کیلومتر در خاک ایران نفوذ کند. ما در طول جنگ، هیچ وقت در دروازه کرمانشاه نجنگیدیم.
دشمن در هیچ کجا به شهرهای مهم ما دست پیدا نکرده بود. شهرهایی که دشمن تصرف کرده بود، شهرهای مرزی بود؛ ولی در این تهاجم، تا ده دوازده کیلومتری کرمانشاه آمده بود».
کیهان با ابراز وحشت از اینکه رزمندگان مجاهد آهنگ فتح تهران را داشتند، مینویسد: «همان روزها وقتی که چند نفر از (مجاهدین) را گرفتیم، نقشههایی از جیب اینها درآمد که فهمیدیم اینها تهران را هدف قرار دادهاند و آن را در قالب لشکرهایی که سازماندهی شده تقسیمبندی کرده بودند… خیال میکردند جامعه ما از اینها استقبال خواهد کرد».
روزنامه حکومتی سیاست روز نیز طی مقالهیی شرایط امروز رژیم را مشابه شرایط سال 67 دانسته و نسبت به خطر سرنگونی که در حال حاضر رژیم را تهدید میکند، هشدار داده و مینویسد:
«میگویند تاریخ گاه تکرار میشود و شرایط نسبتاً مشابهی را در مقاطع مختلف میتوان مشاهده کرد. اکنون ۲۶ سال از عملیات مرصاد میگذرد و بررسی رفتارهای غرب نکات قابل توجهی را نشان میدهد. کشورهای غربی با محوریت آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان بر این ادعایند که برای آشتی دادن ایران با جهان و حل مسأله هستهیی ایران، طرح مذاکرات جهانی را برگزار میکنند.
مذاکراتی که تا کنون ۶ دور آن برگزار شده و برای ۴ ماه دیگر نیز تمدید شده است. غرب در سال ۱۳۶۷ در حالی که از تلاش برای قطعنامه ۵۹۸ و کمک به امنیت ایران سخن میگفت همزمان از دشمنان قسم خورده ایران... برای ضربه زدن به ایران حمایت کرده و عملیاتی غافلگیرانه را علیه ایران اجرا کرد».
روزنامه جوان، ارگان بسیج ضدمردمی با اشارهٴ وحشتآلودی به تجهیزات و تسلیحات ارتش آزادیبخش در عملیات فروغ جاویدان مینویسد:
«عملیات فروغ جاویدان… با ادوات مختلف از جمله 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپارهانداز 80 میلیمتری، 30 قبضه توپ 122میلیمتری، 150قبضه خمپاره 400میلیمتری، یکهزار قبضه تیربار کلاشینکف، 30 قبضه توپ 106میلیمتری و یکهزار دستگاه کامیون و دهها اقلام دیگر پشتیبانی شد».
جوان با اشاره به سرعت پیشروی شهابآسای ارتش آزادیبخش میافزاید: «عملیات در سوم مرداد ماه 67 از دشتهای سرپل ذهاب آغاز و مجاهدین به شهرهای سرپل ذهاب، کرند غرب و اسلامآباد غرب وارد شده و حرکت خود را به سمت شهر کرمانشاه آغاز کردند».
کیهان خامنهای نیز طی مقالهیی با عنوان «تفاوتهای عملیات مرصاد (به روایت پاسدار شوشتری) مینویسد:
«همه عملیاتهایی که در دوران جنگ انجام میشد، اهداف سرزمینی، جغرافیایی و خاص منطقهیی داشت؛ اما حرکت و تهاجم نیروهای دشمن در اواخر تیرماه سال 1367، با هدف براندازی نظام، طراحی شده بود».
این مقاله که در واقع به روایت سرتیپ پاسدار معدوم نورعلی شوشتری که خود رزم ارتش آزادیبخش را به چشم دیده، تنظیم شده، میافزاید: «دومین تفاوتی که این عملیات با عملیاتهای دیگر داشت، این بود که اگر دشمن، یعنی مجاهدین به کرمانشاه میرسیدند، به نوعی سه استان ما را میتوانستند بهطور کامل به اشغال دربیاورند؛ یعنی با تصرف کرمانشاه، ما سه استان را از دست میدادیم. حتی اگر دشمن نمیتوانست به اهداف عمقی خودش حرکت کند، این سه استان را میتوانست به تصرف خود دربیاورد... این چیزی بود که ما خیلی وقتها به آن نپرداختیم و شاید هم لازم نبود در گذشته به این چیزها پرداخته شود.
تفاوت دیگر این عملیات این بود که دشمن توانسته بود 200کیلومتر در خاک ایران نفوذ کند. ما در طول جنگ، هیچ وقت در دروازه کرمانشاه نجنگیدیم.
دشمن در هیچ کجا به شهرهای مهم ما دست پیدا نکرده بود. شهرهایی که دشمن تصرف کرده بود، شهرهای مرزی بود؛ ولی در این تهاجم، تا ده دوازده کیلومتری کرمانشاه آمده بود».
کیهان با ابراز وحشت از اینکه رزمندگان مجاهد آهنگ فتح تهران را داشتند، مینویسد: «همان روزها وقتی که چند نفر از (مجاهدین) را گرفتیم، نقشههایی از جیب اینها درآمد که فهمیدیم اینها تهران را هدف قرار دادهاند و آن را در قالب لشکرهایی که سازماندهی شده تقسیمبندی کرده بودند… خیال میکردند جامعه ما از اینها استقبال خواهد کرد».
روزنامه حکومتی سیاست روز نیز طی مقالهیی شرایط امروز رژیم را مشابه شرایط سال 67 دانسته و نسبت به خطر سرنگونی که در حال حاضر رژیم را تهدید میکند، هشدار داده و مینویسد:
«میگویند تاریخ گاه تکرار میشود و شرایط نسبتاً مشابهی را در مقاطع مختلف میتوان مشاهده کرد. اکنون ۲۶ سال از عملیات مرصاد میگذرد و بررسی رفتارهای غرب نکات قابل توجهی را نشان میدهد. کشورهای غربی با محوریت آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان بر این ادعایند که برای آشتی دادن ایران با جهان و حل مسأله هستهیی ایران، طرح مذاکرات جهانی را برگزار میکنند.
مذاکراتی که تا کنون ۶ دور آن برگزار شده و برای ۴ ماه دیگر نیز تمدید شده است. غرب در سال ۱۳۶۷ در حالی که از تلاش برای قطعنامه ۵۹۸ و کمک به امنیت ایران سخن میگفت همزمان از دشمنان قسم خورده ایران... برای ضربه زدن به ایران حمایت کرده و عملیاتی غافلگیرانه را علیه ایران اجرا کرد».