سید احمد غزالی ـ نخست‌وزیر پیشین الجزایر:
برادران عزیز، خواهران عزیز، خانم رئیس‌جمهور.
سلام‌های گرم و برادرانهٴ خودم را تقدیم شما می‌کنم. من به تمام همراهان خواهرم مریم رجوی در نبردی که یک‌سوم قرن را برای آزادی و دموکراسی در نوردیده است درود می‌فرستم. این نبردی است که نه تنها مورد توجه مردم ایران و مردم عراق در منطقه است، بلکه به‌طور مستقیم به کل جامعه عرب و مسلمان ربط دارد.
11سال پیش در 17ژوئن سال 2003 مقاومت ایران طی یک عملیات در پاریس مورد یورش قرار گرفت. از آن موقع تا امروز 11سال سپری شده است. چه تغییراتی! ولی همچنین چه خطراتی! و همچنین چه امیدهایی! من این افتخار را داشته‌ام که در همهٴ مراسم‌های بزرگداشت این واقعه شرکت کنم. 10سال پیش شما چند هزار بودید و بعد تبدیل به چند ده‌هزار شدید. و از 3سال پیش شما از مرز 100هزار گذشتید. و من مطمئن هستم که به‌زودی آن روز خواهد رسید که شما 500هزار خواهید بود، البته نه در ویلپنت، بلکه در تهران. همان‌طور که در آخرین میتینگ مسعود رجوی در سال 1980، این تعداد جمعیت برگردد او حلقه زده بودند.
من از تغییرات صحبت کردم. 10سال پیش، نام سازمان مجاهدین خلق ایران توسط 27 کشور، توسط آمریکا و رژیم ایران در لیست سازمانهای تروریستی قرار گرفته بود. از 3سال پیش فقط یک دولت باقی مانده که به سازمان مجاهدین خلق ایران به‌عنوان یک سازمان تروریستی نگاه می‌کند، حال آن که به‌شکلی متناقض، خودش تروریست‌ترین حکومت بر روی کره زمین است. فقط رژیم ایران است که به خودش این اجازه را می‌دهد که مجاهدین را در لیست تروریستی قرار دهد. یعنی قربانی بزرگ تروریسم رژیم آخوندها را یک سازمان تروریستی می‌نامد. من از وقایع کنونی هیچ‌گونه ترسی ندارم و بسیار صادقانه درباره نتایج این نبرد به شما می‌گویم، روز سقوط این رژیم ناگزیر فرا می‌رسد. این رژیم سقوط خواهد کرد، به‌دلیل این‌که ناحق است. سقوط خواهد کرد به‌دلیل این‌که مردم ایران بی‌دفاع نیستند. مردم ایران سازمانی دارند که آن‌را نمایندگی می‌کند و می‌جنگد و از شرف و مقامش دفاع می‌کند.
در عوض، در عوض، ما همگی شاهد آنچه در عراق اتفاق می‌افتد هستیم. 10سال است که عراق ماهانه 1000 کشته دارد. ما نه تنها برای مردم عراق که به‌طور مستقیم از جنایتهای رژیم آخوندها رنج می‌کشد نگران هستیم و دولت مالکی که سرسپردهٴ این رژیم است، با استمالت دولت آمریکا، ما نگران حفاظت برادرانمان در اردوگاه کار اجباری موسوم به لیبرتی هستیم. و برای همین است که من عمد دارم درود بفرستم به نمایندگان 69 کشور که در این گردهمایی شرکت کردند. ولی می‌خواهم یک سلام ویژه به هیأتهایی که از آمریکا آمده‌اند بکنم.
یک دست مریزاد بزرگ به دوستان آمریکایی می‌گویم؛ حضور گسترده آنها در این‌جا برای ما یک پشتگرمی است، به‌دلیل این‌که آنچه ما از شخصیتهای سیاسی، مدنی و نظامی آمریکایی شنیدیم، این است که این موضوع به‌رسمیت شناخته شده که امنیت اشرفیها یک مسألهٴ شرافت برای دولت آمریکاست. دولت آمریکا مسؤل حفاظت اشرفی هاست. دولت آمریکا باید نسبت به از دست‌دادن کامل اعتبارش بترسد و باید به مسؤلیتهایش پاسخگو باشد و امنیت برادرانمان را در کمپ لیبرتی تضمین کند.
من می‌خواهم خطاب به دوستان آمریکایی حاضر در این‌جا که از آنها یاد کردم بگویم، به دولت آمریکا بگویند که نباید مذاکرات جاری بین رژیم آخوندها و کشورهای غربی از جیب مردم ایران و مردم عراق پرداخته شود.
در نتیجه من به تمامی عاشقان آزادی و دموکراسی که روز به روز بیشتر می‌شوند، فراخوان می‌دهم؛ 11سال پیش در این کشور فقط 4 الی 5شهردار بودند که از مقاومت حمایت می‌کردند. امروز تنها در فرانسه 14هزار شهردار هستند که از مقاومت ایران حمایت می‌کنند.
زنده باد مقاومت ایران، زنده باد آزادی و دموکراسی.
برادران عزیز، خواهران عزیز، خانم رئیس‌جمهور.
سلام‌های گرم و برادرانهٴ خودم را تقدیم شما می‌کنم. من به تمام همراهان خواهرم مریم رجوی در نبردی که یک‌سوم قرن را برای آزادی و دموکراسی در نوردیده است درود می‌فرستم. این نبردی است که نه تنها مورد توجه مردم ایران و مردم عراق در منطقه است، بلکه به‌طور مستقیم به کل جامعه عرب و مسلمان ربط دارد.
11سال پیش در 17ژوئن سال 2003 مقاومت ایران طی یک عملیات در پاریس مورد یورش قرار گرفت. از آن موقع تا امروز 11سال سپری شده است. چه تغییراتی! ولی همچنین چه خطراتی! و همچنین چه امیدهایی! من این افتخار را داشته‌ام که در همهٴ مراسم‌های بزرگداشت این واقعه شرکت کنم. 10سال پیش شما چند هزار بودید و بعد تبدیل به چند ده‌هزار شدید. و از 3سال پیش شما از مرز 100هزار گذشتید. و من مطمئن هستم که به‌زودی آن روز خواهد رسید که شما 500هزار خواهید بود، البته نه در ویلپنت، بلکه در تهران. همان‌طور که در آخرین میتینگ مسعود رجوی در سال 1980، این تعداد جمعیت برگردد او حلقه زده بودند.
من از تغییرات صحبت کردم. 10سال پیش، نام سازمان مجاهدین خلق ایران توسط 27 کشور، توسط آمریکا و رژیم ایران در لیست سازمانهای تروریستی قرار گرفته بود. از 3سال پیش فقط یک دولت باقی مانده که به سازمان مجاهدین خلق ایران به‌عنوان یک سازمان تروریستی نگاه می‌کند، حال آن که به‌شکلی متناقض، خودش تروریست‌ترین حکومت بر روی کره زمین است. فقط رژیم ایران است که به خودش این اجازه را می‌دهد که مجاهدین را در لیست تروریستی قرار دهد. یعنی قربانی بزرگ تروریسم رژیم آخوندها را یک سازمان تروریستی می‌نامد. من از وقایع کنونی هیچ‌گونه ترسی ندارم و بسیار صادقانه درباره نتایج این نبرد به شما می‌گویم، روز سقوط این رژیم ناگزیر فرا می‌رسد. این رژیم سقوط خواهد کرد، به‌دلیل این‌که ناحق است. سقوط خواهد کرد به‌دلیل این‌که مردم ایران بی‌دفاع نیستند. مردم ایران سازمانی دارند که آن‌را نمایندگی می‌کند و می‌جنگد و از شرف و مقامش دفاع می‌کند.
در عوض، در عوض، ما همگی شاهد آنچه در عراق اتفاق می‌افتد هستیم. 10سال است که عراق ماهانه 1000 کشته دارد. ما نه تنها برای مردم عراق که به‌طور مستقیم از جنایتهای رژیم آخوندها رنج می‌کشد نگران هستیم و دولت مالکی که سرسپردهٴ این رژیم است، با استمالت دولت آمریکا، ما نگران حفاظت برادرانمان در اردوگاه کار اجباری موسوم به لیبرتی هستیم. و برای همین است که من عمد دارم درود بفرستم به نمایندگان 69 کشور که در این گردهمایی شرکت کردند. ولی می‌خواهم یک سلام ویژه به هیأتهایی که از آمریکا آمده‌اند بکنم.
یک دست مریزاد بزرگ به دوستان آمریکایی می‌گویم؛ حضور گسترده آنها در این‌جا برای ما یک پشتگرمی است، به‌دلیل این‌که آنچه ما از شخصیتهای سیاسی، مدنی و نظامی آمریکایی شنیدیم، این است که این موضوع به‌رسمیت شناخته شده که امنیت اشرفیها یک مسألهٴ شرافت برای دولت آمریکاست. دولت آمریکا مسؤل حفاظت اشرفی هاست. دولت آمریکا باید نسبت به از دست‌دادن کامل اعتبارش بترسد و باید به مسؤلیتهایش پاسخگو باشد و امنیت برادرانمان را در کمپ لیبرتی تضمین کند.
من می‌خواهم خطاب به دوستان آمریکایی حاضر در این‌جا که از آنها یاد کردم بگویم، به دولت آمریکا بگویند که نباید مذاکرات جاری بین رژیم آخوندها و کشورهای غربی از جیب مردم ایران و مردم عراق پرداخته شود.
در نتیجه من به تمامی عاشقان آزادی و دموکراسی که روز به روز بیشتر می‌شوند، فراخوان می‌دهم؛ 11سال پیش در این کشور فقط 4 الی 5شهردار بودند که از مقاومت حمایت می‌کردند. امروز تنها در فرانسه 14هزار شهردار هستند که از مقاومت ایران حمایت می‌کنند.
زنده باد مقاومت ایران، زنده باد آزادی و دموکراسی.
