بی ثمر بودن دولت یک سال و چند ماهه آخوند روحانی و اثبات بیش از پیش توخالی بودن وعده‌های انتخاباتی او، آن‌چنان رسوایی را به‌بار آورده است که این روزها رسانه‌های باندهای «خودی» به آخوند روحانی توصیه‌های هشدار آمیز می‌کنند که: ”اراده تغییر را در سپهر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی به اجرا گذارد“. (اعتماد16تیر92)
از نظر رسانه‌های باند رفسنجانی- روحانی، آخوند حسن روحانی نباید تجربه دولت آخوند محمد خاتمی را تکرار کند و باید در زمینه داخلی مخالفان دولت از باند خامنه‌ای را منزوی و مهرههای این باند را از ارگانها ی دولتی تصفیه کرده و به گفته روزنامه اعتماد: ”بدون هراس از سنگ‌اندازی منتقدان کم طرفدار، لازم است به اجرای راهبردی همت کند که به اصلاح و تغییر اوضاع به نفع مصالح و منافع ملی بیانجامد“.
روزنامه اعتماد از آخوند روحانی و بی‌عملی‌اش در برابر باند خامنه‌ای گله‌مند است که چرا تا کنون اقدام به قلع و قمع این باند نکرده است و در این زمینه وعده‌های عملی نشده روحانی را به شرح زیر به او یادآوری می‌کند: ”رئیس‌جمهور روحانی به اصلاح امور در خدمت به محو اندیشه‌های اقتدارگرایانه، نهادینه کردن فرهنگ مدارا، مقابله با انحصارطلبی وعده داد“.
باند رفسنجانی- روحانی و رسانه‌های وابسته به آن نگران هستند که سرنوشت سیاست به‌اصطلاح ”امید و اعتماد“ آخوند روحانی به سرنوشت به‌اصطلاح ”اصلاحات“ آخوند محمد خاتمی دچار شود و کوتاهی در ”محو اندیشه‌های اقتدارگرایانه“ ، ”دولت کنونی را در عادی‌ترین وضع، مصلحی در قامت اقلیت و در بدترین حالت، عاملی برای سرخوردگی سیاسی - اجتماعی“ مبدل سازد.
در زمینه تصفیه مهرههای باند خامنه‌ای از دولت روحانی، یکی دیگر از روزنامه‌های باند رفسنجانی-روحانی (روزنامه مردم‌سالاری 1تیر 93) تحت عنوان ”نیاز به مدیران همسو با دولت یازدهم“ به آخوند روحانی توصیه می‌کند مدیران وابسته به باند خامنه‌ای را تصفیه کند و در تأیید جابه‌جایی مهرههای باند رفسنجانی- روحانی با مهرههای باند خامنه‌ای توسط آخوند روحانی، می‌نویسد: ”این که بعد از گذشت حدود ده ماه از استقرار دولت یازدهم، رئیس دولت تأکید کند تا فرمانداران و بخشداران غیرهمسو با دولت اعتدال با موافقان همسو جابه‌جا شوند، هم درست و منطقی است و هم قابل تامل“
روزنامه همسو با دولت روحانی در ادامه به آسیب جبران ناپذیری که به منزلت دولت روحانی از سوی این مدیران غیرهمسو و ناهمخوان می‌رسد هشدار می‌دهد و عدم تحقق وعده روحانی در زمینه تصفیه نکردن مهرههای باند ولایت از ارگانهای دولتی را ”خلف وعده“ و ”خلاف میثاق شرعی“ می‌نامد: ”روحانی به وعده‌هایی که داده باید وفادار بماند. چون «خلف وعده» خلاف میثاق شرعی و حقوقی است. مردم نمی‌توانند مدیرانی را همراه با رئیس‌جمهور ببینند که با پا، نه با دل و فکر با او همراه هستند. این ناهمخوانی به «موقع» و شخصیت دولت، آسیب‌های سخت و غیرقابل جبرانی وارد می‌کند“.
روزنامه آرمان 21خرداد 93 نیز به دولت روحانی توصیه می‌کند در برابر طیفی از باند خامنه‌ای که اقدامات ”غیرقانونی“ می‌کنند، شب نامه بدون امضا علیه دولت می‌نویسند و باعث تحریک می‌شوند، بایستد و آنها را معرفی کند.
حرف آخر را روزنامه اعتماد 16تیر در مقاله‌یی دیگری می‌زند که به روحانی توصیه می‌کند گفتار درمانی را کنار بگذارد و از تناقض‌گویی پرهیز کند و آثار سوء «مدیریت لحظه‌یی» در ادوار گذشته را که در حال حاضر بر تمام شئون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حاکم است بزداید ونظام را از سردرگمی و روزمرگی بیرون بیاورد.
توصیه‌های این چنینی رسانه‌های وابسته به باند رفسنجانی- روحانی به آخوند روحانی نشانه شدت گرفتن روزافزون تخاصمات درونی رژیم است.
حرفهای دوشنبه (16تیر) خامنه‌ای نیز خطاب به دولت روحانی و سفارش او مبنی بر حذف نکردن مهرههای باندش و هشدار او در این زمینه، مؤید همین شدت و حدت اوجگیری تضادهای درونی است.
از نظر رسانه‌های باند رفسنجانی- روحانی، آخوند حسن روحانی نباید تجربه دولت آخوند محمد خاتمی را تکرار کند و باید در زمینه داخلی مخالفان دولت از باند خامنه‌ای را منزوی و مهرههای این باند را از ارگانها ی دولتی تصفیه کرده و به گفته روزنامه اعتماد: ”بدون هراس از سنگ‌اندازی منتقدان کم طرفدار، لازم است به اجرای راهبردی همت کند که به اصلاح و تغییر اوضاع به نفع مصالح و منافع ملی بیانجامد“.
روزنامه اعتماد از آخوند روحانی و بی‌عملی‌اش در برابر باند خامنه‌ای گله‌مند است که چرا تا کنون اقدام به قلع و قمع این باند نکرده است و در این زمینه وعده‌های عملی نشده روحانی را به شرح زیر به او یادآوری می‌کند: ”رئیس‌جمهور روحانی به اصلاح امور در خدمت به محو اندیشه‌های اقتدارگرایانه، نهادینه کردن فرهنگ مدارا، مقابله با انحصارطلبی وعده داد“.
باند رفسنجانی- روحانی و رسانه‌های وابسته به آن نگران هستند که سرنوشت سیاست به‌اصطلاح ”امید و اعتماد“ آخوند روحانی به سرنوشت به‌اصطلاح ”اصلاحات“ آخوند محمد خاتمی دچار شود و کوتاهی در ”محو اندیشه‌های اقتدارگرایانه“ ، ”دولت کنونی را در عادی‌ترین وضع، مصلحی در قامت اقلیت و در بدترین حالت، عاملی برای سرخوردگی سیاسی - اجتماعی“ مبدل سازد.
در زمینه تصفیه مهرههای باند خامنه‌ای از دولت روحانی، یکی دیگر از روزنامه‌های باند رفسنجانی-روحانی (روزنامه مردم‌سالاری 1تیر 93) تحت عنوان ”نیاز به مدیران همسو با دولت یازدهم“ به آخوند روحانی توصیه می‌کند مدیران وابسته به باند خامنه‌ای را تصفیه کند و در تأیید جابه‌جایی مهرههای باند رفسنجانی- روحانی با مهرههای باند خامنه‌ای توسط آخوند روحانی، می‌نویسد: ”این که بعد از گذشت حدود ده ماه از استقرار دولت یازدهم، رئیس دولت تأکید کند تا فرمانداران و بخشداران غیرهمسو با دولت اعتدال با موافقان همسو جابه‌جا شوند، هم درست و منطقی است و هم قابل تامل“
روزنامه همسو با دولت روحانی در ادامه به آسیب جبران ناپذیری که به منزلت دولت روحانی از سوی این مدیران غیرهمسو و ناهمخوان می‌رسد هشدار می‌دهد و عدم تحقق وعده روحانی در زمینه تصفیه نکردن مهرههای باند ولایت از ارگانهای دولتی را ”خلف وعده“ و ”خلاف میثاق شرعی“ می‌نامد: ”روحانی به وعده‌هایی که داده باید وفادار بماند. چون «خلف وعده» خلاف میثاق شرعی و حقوقی است. مردم نمی‌توانند مدیرانی را همراه با رئیس‌جمهور ببینند که با پا، نه با دل و فکر با او همراه هستند. این ناهمخوانی به «موقع» و شخصیت دولت، آسیب‌های سخت و غیرقابل جبرانی وارد می‌کند“.
روزنامه آرمان 21خرداد 93 نیز به دولت روحانی توصیه می‌کند در برابر طیفی از باند خامنه‌ای که اقدامات ”غیرقانونی“ می‌کنند، شب نامه بدون امضا علیه دولت می‌نویسند و باعث تحریک می‌شوند، بایستد و آنها را معرفی کند.
حرف آخر را روزنامه اعتماد 16تیر در مقاله‌یی دیگری می‌زند که به روحانی توصیه می‌کند گفتار درمانی را کنار بگذارد و از تناقض‌گویی پرهیز کند و آثار سوء «مدیریت لحظه‌یی» در ادوار گذشته را که در حال حاضر بر تمام شئون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حاکم است بزداید ونظام را از سردرگمی و روزمرگی بیرون بیاورد.
توصیه‌های این چنینی رسانه‌های وابسته به باند رفسنجانی- روحانی به آخوند روحانی نشانه شدت گرفتن روزافزون تخاصمات درونی رژیم است.
حرفهای دوشنبه (16تیر) خامنه‌ای نیز خطاب به دولت روحانی و سفارش او مبنی بر حذف نکردن مهرههای باندش و هشدار او در این زمینه، مؤید همین شدت و حدت اوجگیری تضادهای درونی است.
