میلیونها کارگر به جان آمدهٴ میهنمان امسال نیز توسط رژیم آخوندی از برگزاری مراسم روز کارگر ممنوع شدند. هر چند که کارگران به جان آمده هیچ وقت منتظر اجازه از رژیم آخوندی برای خروش و اعتراض علیه ستم و سرکوب و غارت رژیم نبوده‌اند؛ کما این‌که امسال نیز در تهران و شهرهای مختلف به اعتراض برخاستند و شعارهای ضدحکومتی سردادند. اما نکته جدید امسال ژست شیادانه آخوند روحانی و وزیر کارش ربیعی و ارگان حکومتی خانهٴ کارگر در دفاع از حقوق کارگران بودند، اما در عمل در سرکوب کارگران هیچ کم نگذاشتند. جدای از این‌که اجازهٴ برگزاری هر گونه راهپیمایی حتی به باندهای خودشان را هم ندادند، گروههایی دستچین شده را، به سالن 12هزار نفرهٴ استادیوم آزادی بردند تا برای آخوند روحانی بازارگرمی کنند. با این همه جلو ورود موبایل و پلاکارد مستقل کارگران را می‌گرفتند. کارگران حتی حق شعار دادن نداشتند. بیش از هزار تن از کارگران در اعتراض به همین اقدامات وارد سالن نشدند. برخی از کارگران هم که موفق شده بودند با خود دست نوشته یا پلاکارد به داخل سالن ببرند به مجرد بلند کردن آن توسط نیروهای امنیتی داخل سالن مورد هجوم قرار می‌گرفتند.
از طرف دیگر 200تن از کارگران اتوبوسرانی شرکت واحد که از سامانهٴ شماره 10 برای رفتن به استادیوم آزادی اقدام کردند توسط مأموران امنیتی به بهانهٴ این‌که کارت ندارند و فقط افراد خاص دعوت شده‌اند!، متوقف شدند. البته برنامه‌های نمایشی رژیم همیشه همین‌طور بوده، اما کارگران در همان محل، اقدام به توزیع شیرینی و گل بین خودشان کردند که ناگهان مورد حمله نیروهای سرکوبگر قرار گرفتند و گلها و شیرینهایشان را لگدمال کردند و درست همزمان با این اقدامات علیه کارگران، آخوند روحانی در استادیوم آزادی داشت می‌گفت: ”باید زمینه تشکلهای مدنی و مردمی و انجمنهای خاص در میان کارگران آزاد و بدون مشکل باشد. کارگران باید بتوانند از طریق تشکلها و جمعیتهای آزادشان صدای خودشان را به گوش مسؤلان و وزارت کار راحت‌تر و شفافتر برسانند“.
راحتی و شفافیت مورد ادعای آخوند روحانی علاوه بر موارد فوق در روبه‌روی وزارت کار رژیم در فیلمهایی که بر روی اینترنت از دهها خودرو نیروی انتظامی در برابر آن کاملاً مشهود است.
چرا که همزمان با دجالگریهای آخوند روحانی در استادیوم آزادی، گروه‌های زیادی از کارگران برای برپایی راهپیمایی مستقل و غیرحکومتی در برابر وزارت کار و سازمان تأمین اجتماعی که در کنار آن قرار دارد اعلام تجمع کرده بودند که علاوه بر خودرو نیروی سرکوبگر انتظامی، با زره‌پوش مواجه شدند. شمار زیادی از کارگران را در این روز دستگیر کردند و به زندان انداختند . هر چند که در وحشت از گسترش اعتراضات زندانیان و برانگیختن موجی دیگر در میان آنها در همبستگی با کارگران، دژخیمان زندان اوین از پذیرش کارگران دستگیر شده خودداری کردند و و ناگزیر رژیم مجبور به آزادی آنان شد. فرو افتادن ماسک اعتدال از چهرهٴ آخوند روحانی چنان بود که برخی گردانندگان ارگان حکومتی خانهٴ کارگر هم از ”افتضاح“ و ”نمایش بی‌اعتبار“ از آن یاد کردند.
حمید یکی از کارگران از سنندج در تماسی با سیمای آزادی گفت: ”من امروز رفتم جلو اداره کار سنندج که خودم به شخصه ببینم اونجا خیلی مأمور بود خیلی شلوغ بود تدابیر امنیتی خیلی شدید بود به‌طوری که اجازهٴ تجمع بیش از 3نفر نمی‌دادند و مأموران مردم رو متفرق می‌کردند. امروز جلو ادارهٴ کار تهران هم شلوغ شده بود کارگران تهرانی تظاهرات کرده بودند و شعار داده بودند شعار هر ایرانی آزادی آزادی. خواستم بگم که شعار ما کارگران سنندجی هم دقیقاً همینه شعار هر ایرانی آزادی آزادی!“.
به‌رغم همهٴ بگیر و ببندها در سنندج باز هم کارگران و جوانان دست به تظاهرات اعتراضی زدند و شعار کارگر زندانی آزاد باید گردد سر دادند.
در اهواز کارگران کارخانهٴ لوله‌سازی این شهر از ساعت 0830 صبح از جلو استانداری این شهر دست به راهپیمایی زدند و لحظه به لحظه بر تعداد آنها و پیوستن مردم به آنها اضافه شد و تا ساعت 12 به بیش از 500نفر رسیدند. . کارگران با پلاکاردهایی که روی آن نوشته شده: «کارگران محروم لوله‌سازی خوزستان که 6سال است حقوق نگرفته‌اند» و «کارگران محروم شهرداری اهواز نیز 5سال است حقوق نگرفته‌اند»
در خرم‌آباد کارگران با در دست داشتن پلاکاردهایی تجمع کردند. روی پلاکاردها نوشته شده بود: «ما حق زن و بچه‌مان را می‌خواهیم ـ چند ما هست که بچه‌ام مریض است، عدالت کجاست». مأموران نیروی انتظامی از گرفتن فیلم و عکس از این تظاهرات جلوگیری می‌کردند و تلاش داشتند فضای رعب و وحشت ایجاد کنند تا کارگران زودتر پراکنده شوند.
در ساوه کارگران کارخانه کاغذ سازی کاوه، جلو فرمانداری ساوه تجمع اعتراضی برپا کردند.
در شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان کارگران به جان آمده در مقابل فرمانداری این شهر تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در زنجان کارگران کارخانه شیرینی‌سازی مینو، در مقابل استانداری تجمع کرده و ضمن گرامیداشت روز جهانی کارگر خواستار امنیت شغلی شدند.
در شیراز کارگران مخابرات راه دور شیراز در اعتراض علیه وعده‌های فریبکارانهٴ کارگزاران رژیم مبنی بر پرداخت مطالباتشان تجمع اعتراضی برپا کردند.
از طرف دیگر 200تن از کارگران اتوبوسرانی شرکت واحد که از سامانهٴ شماره 10 برای رفتن به استادیوم آزادی اقدام کردند توسط مأموران امنیتی به بهانهٴ این‌که کارت ندارند و فقط افراد خاص دعوت شده‌اند!، متوقف شدند. البته برنامه‌های نمایشی رژیم همیشه همین‌طور بوده، اما کارگران در همان محل، اقدام به توزیع شیرینی و گل بین خودشان کردند که ناگهان مورد حمله نیروهای سرکوبگر قرار گرفتند و گلها و شیرینهایشان را لگدمال کردند و درست همزمان با این اقدامات علیه کارگران، آخوند روحانی در استادیوم آزادی داشت می‌گفت: ”باید زمینه تشکلهای مدنی و مردمی و انجمنهای خاص در میان کارگران آزاد و بدون مشکل باشد. کارگران باید بتوانند از طریق تشکلها و جمعیتهای آزادشان صدای خودشان را به گوش مسؤلان و وزارت کار راحت‌تر و شفافتر برسانند“.
راحتی و شفافیت مورد ادعای آخوند روحانی علاوه بر موارد فوق در روبه‌روی وزارت کار رژیم در فیلمهایی که بر روی اینترنت از دهها خودرو نیروی انتظامی در برابر آن کاملاً مشهود است.
چرا که همزمان با دجالگریهای آخوند روحانی در استادیوم آزادی، گروه‌های زیادی از کارگران برای برپایی راهپیمایی مستقل و غیرحکومتی در برابر وزارت کار و سازمان تأمین اجتماعی که در کنار آن قرار دارد اعلام تجمع کرده بودند که علاوه بر خودرو نیروی سرکوبگر انتظامی، با زره‌پوش مواجه شدند. شمار زیادی از کارگران را در این روز دستگیر کردند و به زندان انداختند . هر چند که در وحشت از گسترش اعتراضات زندانیان و برانگیختن موجی دیگر در میان آنها در همبستگی با کارگران، دژخیمان زندان اوین از پذیرش کارگران دستگیر شده خودداری کردند و و ناگزیر رژیم مجبور به آزادی آنان شد. فرو افتادن ماسک اعتدال از چهرهٴ آخوند روحانی چنان بود که برخی گردانندگان ارگان حکومتی خانهٴ کارگر هم از ”افتضاح“ و ”نمایش بی‌اعتبار“ از آن یاد کردند.
حمید یکی از کارگران از سنندج در تماسی با سیمای آزادی گفت: ”من امروز رفتم جلو اداره کار سنندج که خودم به شخصه ببینم اونجا خیلی مأمور بود خیلی شلوغ بود تدابیر امنیتی خیلی شدید بود به‌طوری که اجازهٴ تجمع بیش از 3نفر نمی‌دادند و مأموران مردم رو متفرق می‌کردند. امروز جلو ادارهٴ کار تهران هم شلوغ شده بود کارگران تهرانی تظاهرات کرده بودند و شعار داده بودند شعار هر ایرانی آزادی آزادی. خواستم بگم که شعار ما کارگران سنندجی هم دقیقاً همینه شعار هر ایرانی آزادی آزادی!“.
به‌رغم همهٴ بگیر و ببندها در سنندج باز هم کارگران و جوانان دست به تظاهرات اعتراضی زدند و شعار کارگر زندانی آزاد باید گردد سر دادند.
در اهواز کارگران کارخانهٴ لوله‌سازی این شهر از ساعت 0830 صبح از جلو استانداری این شهر دست به راهپیمایی زدند و لحظه به لحظه بر تعداد آنها و پیوستن مردم به آنها اضافه شد و تا ساعت 12 به بیش از 500نفر رسیدند. . کارگران با پلاکاردهایی که روی آن نوشته شده: «کارگران محروم لوله‌سازی خوزستان که 6سال است حقوق نگرفته‌اند» و «کارگران محروم شهرداری اهواز نیز 5سال است حقوق نگرفته‌اند»
در خرم‌آباد کارگران با در دست داشتن پلاکاردهایی تجمع کردند. روی پلاکاردها نوشته شده بود: «ما حق زن و بچه‌مان را می‌خواهیم ـ چند ما هست که بچه‌ام مریض است، عدالت کجاست». مأموران نیروی انتظامی از گرفتن فیلم و عکس از این تظاهرات جلوگیری می‌کردند و تلاش داشتند فضای رعب و وحشت ایجاد کنند تا کارگران زودتر پراکنده شوند.
در ساوه کارگران کارخانه کاغذ سازی کاوه، جلو فرمانداری ساوه تجمع اعتراضی برپا کردند.
در شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان کارگران به جان آمده در مقابل فرمانداری این شهر تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در زنجان کارگران کارخانه شیرینی‌سازی مینو، در مقابل استانداری تجمع کرده و ضمن گرامیداشت روز جهانی کارگر خواستار امنیت شغلی شدند.
در شیراز کارگران مخابرات راه دور شیراز در اعتراض علیه وعده‌های فریبکارانهٴ کارگزاران رژیم مبنی بر پرداخت مطالباتشان تجمع اعتراضی برپا کردند.
