برای عمل به تعهداتشان در حفاظت از اشرفیهاو تضمین امنیت لیبرتی
در کنفرانسی در مقر پارلمان اروپا در لندن، شرکت کنندگان به اتحادیه اروپا، ملل‌متحد و آمریکا برای عمل به تعهداتشان در حفاظت از اشرفیها و تضمین امنیت لیبرتی فراخوان دادند.
استرون استیونسون - رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا
در کنفرانسی در مقر پارلمان اروپا در لندن، شرکت کنندگان به اتحادیه اروپا، ملل‌متحد و آمریکا برای عمل به تعهداتشان در حفاظت از اشرفیها و تضمین امنیت لیبرتی فراخوان دادند.
استرون استیونسون - رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا
ماه گذشته بارونس اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بر خلاف تمامی توصیه‌های ما به تهران سفر کرد. او در 8مارس پا به خاک ایران گذاشت که البته به‌طور شگفت آوری مصادف با روز جهانی زن بود، 4روز قبل از آن ملایان یک زن 25ساله را که از سن 15سالگی در زندان بوده را اعدام کرده بودند، از وی یک دختر به جای مانده است، در حال حاضر قرار است یک زن 26ساله به‌زودی اعدام شود. او از 7سال قبل به‌دلیل مقاومت در مقابل اوباش بسیجی که قصد تعدی به او را داشتند در زندان است.
نمی‌دانم هنگامی که بارونس اشتون به ملاقات روحانی رئیس‌جمهور به‌اصطلاح مدره ملایان، که چهرهٴ خنده بر لب ایران جدید و به‌اصطلاح مدره است، آیا این سؤالات را مطرح کرد، آیا این حقیقت را که دادگاه عالی ملایان دستور کور کردن و بریدن گوش و بینی یک نفر را صادر کرده، طرح کرد و نمی‌دانم آیا این حقیقت را که از زمان انتخاب روحانی در ماه اوت تا کنون 700تن اعدام شده‌اند و بسیاری در ملأعام بوده، گفته است.
اعمال رژیم ایران در زمینه حقوق زنان در سطح بین‌المللی محکوم شده است. خواهر خانم رجوی در حالی که باردار بود به همراه همسرش اعدام شدند. این است رژیم واقعی ملایان و این است روحانی خنده روی واقعی.
همزمان با سفر او (اشتون) اسرا‌ئیلیها یک کشتی حامل موشکهای زمین به زمین، هزاران گلوله و مهمات مختلف را که برای تروریستهای وابسته به رژیم ایران در غزه حمل می‌شد، توقیف کردند، بنابراین سفر (او) به‌محض ورود به فرودگاه با شکست مواجه شد. این یک افتضاح است. آنها بزرگترین دولت حامی تروریسم در جهان هستند. آنها در حال حاضر به دست‌نشاندهٴ خودشان یعنی نوری مالکی در عراق سلاح می‌دهند و او این سلاحها را در یک جنگ پاکسازی عقیدتی علیه سنیهای استان الانبار استفاده می‌کند، او در حال یکسان کردن شهرهای رمادی و فلوجه با خاک است و در همین حال که ما این‌جا نشسته‌ایم آمریکاییها نیز به مالکی سلاح می‌دهند تا مردم خودش را کشتار کند. دو هفته قبل او یک بیمارستان را در فلوجه با خاک یکسان کرد و دهها نرس و دکتر و بیمار را کشت و بعد به جهانیان اعلام می‌کند که من در حال جنگ با ترور و تروریسم هستم و آمریکاییها هم سلاحها را سرازیر کرده‌اند و به فروش می‌رسانند. آنها به این شکل یک درآمدی هم به جیب خود می‌زنند، یک معامله زشت.
پس این رژیم ایران است که به مالکی سلاح می‌دهد و او اجازهٴ عبور آزادنه نیروها را از طریق عراق به سوریه می‌دهد تا رژیم سرکوبگر بشار اسد را تقویت کند، ولی غرب در این رابطه چه کار می‌کند؟
به نظر می‌رسد که ما روی خودمان را برگردانده‌ایم و فکر می‌کنم که یک احساس شرمی وجود دارد و مردم می‌گویند ما هرگز نباید از ابتدا به عراق می‌رفتیم، چون یک جنگ نامشروع بود که با فریب تونی بلر و جرج بوش وارد آن شدیم و هنگامی که آنها اعلام کردند مأموریت به اتمام رسیده، به‌محض خروج نیروها از عراق دیگر ما هیچ مسئولیتی نپذیرفتیم و توجهمان اکنون معطوف به سوریه است، جایی که سیاست اتحادیه اروپا و آمریکا یک فاجعه است و در کریمه جایی که در همین لحظه نیروهای روسی در مرزهای شرقی اوکراین در حال تجمع گسترده هستند و ما ممکن است به‌زودی شاهد اشغال یک کشور مستقل دیگر که زمانی می‌خواست به اتحادیه اروپا بپیوندد، باشیم.
بنابراین من یک پیام برای این سه مرکز بزرگ، که بانیان صلح هستند، یعنی اتحادیه اروپا و بارونس اشتون، بان کی‌مون در سازمان ملل و جان کری و رئیس او باراک اوباما در آمریکا دارم و می‌گویم که شما به‌طور وحشتناکی در مواجهه با بحران سوریه شکست خورده‌اید و در متوقف کردن ولادیمیر پوتین از ورود به کریمه، ورود بالقوه‌اش به شرق اوکراین شکست خورده‌اید و به‌طور کامل شانه از مسئولیت فاجعه‌یی به نام عراق که به سرعت به سوی جنگ داخلی پیش می‌رود خالی کرده‌اید، و هر روز بیشتر و بیشتر به سوی یک کشور سقوط کرده پیش می‌رود و 3000تن ساکنان کمپ لیبرتی را به‌حال خود رها کرده‌اید، در حالی که به‌طور جمعی، اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل بر روی ما و بر روی شخص من فشار گذاشتید تا خانم رجوی و ساکنان اشرف را متقاعد کنم باید به کمپ لیبرتی بروند تا امن‌تر باشند و بتوانند سریعتر به‌عنوان پناهنده شناخته شوند و طبق آنچه که به من گفته شد مانند یک در چرخشی خواهد بود که بتوانند سریع از عراق خارج و به کشورهای امن منتقل شوند، ولی اکنون بعد از گذشت دو سال تنها 300نفر از جمع 3300نفره یعنی ده درصد، آن هم به‌دلیل تلاشهای ما از کمپ لیبرتی خارج شده‌اند، حتی یک نفر هم به‌خاطر تلاشهای اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل نبوده است.
این همه نمایندهٴ ویژه، دخالتهای دهشتناک مارتین کوبلر که اکنون شکر خدا به کنگو فرستاده شده و امیدوارم که از آنجا بازنگردد، کسی که تمامی تلاشش را برای به شکست کشاندن تمامی فعالیتهای ما برای نجات ساکنان لیبرتی انجام داد.
و اکنون بعد از 2سال ما در این نقطه هستیم. 3000نفر در شرایطی مانند زندان نگه‌داشته شده‌اند، من با دختر یکی از ساکنان کمپ لیبرتی در روز چهارشنبه در جلسه کمیته دوستان ایران (در پارلمان اروپا) صحبت کردم و او به من گفت که مادرش مانند دهها نفر دیگر از ساکنان لیبرتی به‌خاطر آلودگی آب دچار عفونت چشم شده ولی به آنها اجازه دسترسی به دارو داده نمی‌شود. او از قول مادرش گفت که به وی گفته شد تو قرار پزشکی در بغداد داری و فردا صبح باید ساعت 9 جلوی در لیبرتی باشی، سپس رأس ساعت 9 مادرش که تقریباً فلج است و نمی‌تواند درست راه برود باید روی سنگلاخ خودش را به سختی به در کمپ برساند و مجبور می‌شود که در زیر آفتاب شدید ساعتها منتظر بماند زیرا گاردهای کمپ به او اجازه خروج نمی‌دهند که به دکتر برود و سرانجام به او گفته می‌شود که تو قرار پزشکی‌ات را از دست دادی و او مجبور است مسیر را مجدداً به داخل کمپ برگردد. این همان شکنجه روانی است که روزهای متمادی ادامه دارد. عدم امکان دستیابی به مواد غذایی در بعضی اوقات، عدم دسترسی به آب تمیز، سیستم فاضلاب که آلوده است و درست کار نمی‌کند و به‌طور مستمر باعث آلودگی محیط کمپ می‌شود.
به این افراد اجازهٴ استفاده از کلاهخود و جلیقه‌های ایمنی خودشان را که هزاران عدد از آنها را در کمپ اشرف دارند، داده نمی‌شود.
بعد از حملات مستمر علیه این افراد که بدون هیچ پناهی در آنجا هستند، چون 17500 تی وال قبل از این‌که آنها اجازه ورود به کمپ را پیدا کنند، از آنجا برده شد، و بعد از اعتراضات مکرر ما تنها چند صد عدد از آنها برگردانده شده‌اند، البته تقریباً تمامی آنها در بیرون کمپ بودند و اخیراً از آنجا نیز منتقل شده‌اند تا این‌که نفرات سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان نتوانند عکسهای آنها را بگیرند و خواهان بازگرداندنشان به داخل کمپ بشوند.
بنابراین آنها بی‌پناه در آنجا هستند و 112نفرشان در حملات مکرر و قتل‌عامهای صورت گرفته کشته شده‌اند، قتل‌عام 52تن از ساکنان اشرف در سال گذشته که دست‌بند زده شدند و اعدام شدند، حتی زخمیها نیز بر روی برانکاردهای بیمارستان اشرف اعدام شدند. چه اقدامی صورت گرفته؟ اشتون از نوری مالکی خواسته که یک تحقیقات کامل انجام دهد و تمامی عاملان این کشتار را به پای محاکمه بکشاند. این همان درخواست از قاتل برای به دست گرفتن محکمه است، این کاملاً احمقانه است. پس از اولین کشتار در اشرف، و بعد از آن که آمریکاییها زیر تعهدشان مبنی بر تأمین امنیت و سلامت کلیه ساکنان زدند، از زمان همان کشتار اول تا کنون حتی یک تحقیقات توسط مالکی در مورد هیچ‌کدام از این کشتارها صورت نگرفته، هیچ اقدامی مطلقاً صورت نگرفته، زیرا او خودش مسئول این جنایات است. خانمها، آقایان او باید محاکمه شود. او به همراه خامنه‌ای و روحانی باید به دادگاه بین‌المللی آورده و محاکمه شوند.
بنابراین پیام من به اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل این است که بعد از تمامی این شکستهای جمعی بین‌المللی آیا خوب نیست که یک موفقیت کوچک داشت؟
با اشاره یک قلم می‌توان تمامی 3000تن ساکنان لیبرتی را همین امروز خارج کرد.
حال اگر درخواست من شنیده شود یا نه مسأله دیگری است، ولی به‌خاطر این‌که ما انسانهای بزرگی مانند شما را داریم، انسانهای شجاعی که از سازمان مجاهدین خلق ایران بعضاً برای سالیان حمایت کرده‌اند و به‌خاطر این‌که ما این 3000نفر را در خط مقدم این اپوزیسیون علیه رژیم سرکوبگر و فاسد ملایان در ایران داریم، می‌دانیم که طلوع خورشید در پس تاریکی و سیاهی که مردم ایران سالیان از آن رنج برده‌اند، فرا می‌رسد. ساکنان شجاع کمپ لیبرتی و انرژی و توانمندی و دینامیزم خانم رجوی بر فاشیزم و دیکتاتوری که اکنون ما در ایران و عراق شاهدش هستیم، فائق خواهد آمد. من می‌خواهم به همراه خانم رجوی و شمایان در روزی که به ایران پا می‌گذارید و دموکراسی و آزادی و عدالت را برپا می‌کنید، باشم. می‌خواهم در خاتمه برنامه به تک‌تک شما بگویم که من یک اشرفی هستم.
مارینا یاناکوداکیس، نماینده پارلمان اروپا از انگلستان
من مارینا یاناکوداکیس، نمایندهٴ لندن در پارلمان اروپا از حزب محافظه‌کار هستم. به‌عنوان نمایندهٴ لندن در پارلمان اروپا 8 میلیون نفر را نمایندگی می‌کنم.
تصور می‌کنم که ما نیاز به کار بسیار زیادی در مورد آنچه در جریان است و بی‌عدالتیهای اعمال شده در پیش رو داریم.
برای اولین بار در بروکسل از طریق دوست خوبم، استرون استیونسون که اسکاتلند را در پارلمان اروپا نمایندگی می‌کند، به شنیدن در مورد کمپ اشرف علاقه‌مند شدم. اما این‌که چگونه از طریق استرون درگیر و متوجه جنایاتی شدم که در کمپ اشرف اتفاق افتاده است، برایم ناراحت‌کننده است. همان‌طور که همه ما می‌دانیم 3 بار به کمپ اشرف حمله شده است. ژوئیه 2009، آوریل 2011 و آخرین آن یک حمله دیوانه‌وار در سپتامبر 2013 بود. در حالی‌که افراد زیادی برای حمله‌ور شدن به آنها نبود. این فقط نشاندهندهٴ بی‌عدالتی کور است. بی‌منطقی محض است.
آنها در اشرف به هر دلیلی که وجود داشت، زندگی می‌کردند و اشرف، خانه خود را ساخته بودند. همان‌طور که می‌دانیم قریب به 3هزار نفر در مقطعی در اشرف زندگی می‌کردند. آنها هیچ کار خلافی انجام نمی‌دادند ولی به ناگهان تصمیم به بستن کمپ گرفته شد اما اشرفیها با بزرگواری با این قضیه برخورد کردند. خیلی مهم است که به‌خاطر داشته باشیم اینها افراد بسیار با عزتی هستند. در سراسر درد و رنجشان من وقار و کرامتی بزرگ مشاهده کردم. آنها با بزرگواری پذیرفتند که به کمپ لیبرتی، جایی که اصلاً مناسب نبود، بروند. قرار بود که کمپ موقتی برای 200نفر باشد. اما سرانجام همه را به آنجا منتقل کردند. آنها در شرایط پرآشوب و نامناسبی هستند و این کار اصلاً انسانی نیست. بنابراین ما باید این مسأله را مطرح کنیم.
اما بیشترین شوک در حمله آخر، که در اول سپتامبر صورت گرفت، بر من وارد شد. در حالی که آن تعداد قرار بود باقی بمانند تا از کمپ حفاظت کرده و مایملکشان را به فروش برسانند. کلیه کسانی که آنجا بودند تحت حفاظت سازمان ملل‌متحد قرار داشتند. در اول سپتامبر این افراد مورد حمله قرار گرفته و 52نفر به‌شهادت می‌رسند. این کاملاً غیرقابل‌قبول است. سپس آنها عده‌یی را نیز به گروگان گرفتند.
از گروگانهای ما، 6 زن و یک نفر مرد است. باز هم به‌عنوان یک فعال حقوق زنان، من نگرانی عمیقی دارم به‌خاطر آنچه که بر این گروگانها می‌گذرد. چند هفته پیش، در نامه‌یی به کاترین اشتون نوشتم
پس این موضع من است. من به حمایت خودم از شما تا زمانی که نمایندهٴ پارلمان اروپا هستم، ادامه خواهم داد. و انشاءالله به حمایت از شما در دوره بعدی ادامه خواهم داد. این کار من است؛ این نقطه‌یی است که من در موردش احساس قوی دارم. ما می‌باید حامیان بیشتری را جذب کنیم. ما می‌باید این کارزار را ادامه دهیم.
مایک فریر، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
اجازه بدهید قدری در مورد سابقه امر با شما صحبت کنم. در مورد مسائل مربوط به کمپ اشرف و کمپ لیبرتی من به‌طور مداوم آن را در مجلس توسط همکارانم مطرح کرده‌ام.
اجازه بدهید با صراحت بگویم که برای همهٴ ما یک موضوع مطرح است، آن هم رفتار با پناهندگان در کمپ لیبرتی یا قرارگاه اشرف است. متأسفانه مشکل این است که این مهم بخشی از یک مسأله بسیار پیچیده‌یی است که وزارت امور خارجه در مورد آن با رژیم ایران درگیر است.
وضعیت رژیم ایران چه از منظر برنامه هسته‌یی، تلاش برای محدود کردن جاه‌طلبیهای آنها، تلاش برای محدود کردن دولت در حمایت از تروریسم، چه از طریق حزب‌الله، حماس یا در جنگ داخلی سوریه، موضوع پیچیده‌یی است. بنابراین وزارت امور خارجه به‌طور همزمان، در تلاش است تا نسبت به حل مشکلات کمپ لیبرتی با دولت عراق در چهارچوب امنیت عمومی عراق اقدام نماید.
بنابراین برای ما، در چهارچوب مسائل ایران، این یک مسأله مهمی است.
این موضوع فراموش نشده است، آنها این را در دستور کار خود دارند.
با تشکر.
