نمایش انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم ولایت‌فقیه در خرداد 1392، محل اذعان به گوشه‌هایی از سرکوبی‌ها و جنایات رژیم ولایت‌فقیه در دانشگاهها بود. این نمایش از سوی دیگر محل بارز شدن این حقیقت هم بود که دانشجو و دانشگاه و استاد مبارز همواره علیه دیکتاتوری ولایت‌فقیه، و به‌دنبال پرچم مقاومت برای آزادی‌اند.
در جریان مناظرهٴ نامزدهای ریاست‌جمهوری درتلویزیون حکومت آخوندی، در تاریخ 15خرداد 92، یکی از کاندیداها به‌نام محمدرضا عارف در بحثی پیرامون «اختناق در دانشگاه و طرد کرسی آزاد اندیشی» به نفرت دانشجو از رژیم ولایت‌فقیه اذعان کرد. او گفت:
«بحثی بین جلیلی و روحانی در گرفت در رابطه با فضای امنیتی دانشگاه. جلیلی استاد دانشگاه هستند فکر می‌کنم قبول می‌کنند که فضای امنیتی بی‌سابقه‌یی متأسفانه در سالهای اخیر در دانشگاهها حاکم شد. نتیجه‌اش عملاً بی‌انگیزگی دانشجو بود. دانشجو هیچ رغبتی نمی‌کرد در سالهای اخیر در فعالیتهای فرهنگی، در فعالیتهای سیاسی مشارکت کند».
روشن است که آنچه در این مناظره‌ها، بی‌انگیزگی دانشجو خوانده می‌شد، همان تحریم و نفرت و انزجار دانشجو از این نظام بوده است. همان اعتراض و مقاومتی که از سوی این رژیم با سرکوب و اختناق و دستگیری و محرومیت از تحصیل روبه‌رو بوده. عارف در ادامه حرفهای خود گفت:
«حتی اجازهٴ فعالیتهای صنفی را در بعضی از دانشگاهها به دانشجو نمی‌دادند. متأسفانه با چماق کمیته انظباطی عملاً دانشجو را در یک کانال خاص آموزش قرار داده بودند و متأسفانه بحث ستاره‌دارکردن دانشجو هم دیگه بحث روشنی است که بارها و بارها مطرح شده که گاهی جلو ادامه تحصیل دانشجو گرفته می‌شد. تشکلهای دانشجویی اون جایگاهی که می‌بایستی داشته باشد در فعالیتهای سیاسی فعالیتهای فرهنگی عملاً حضوری نداشتند یا بعضی از تشکلها رو دانشگاه تعطیل کرده بودند».
حقیقت این است که نشاط دانشگاه در آزادی مسیری است که توسط این رژیم هم در مورد دانشجو و هم در مورد استاد لگدکوب شده است. کاندیدای نمایش انتخاباتی رژیم به سرکوبی استادان هم به‌روشنی اعتراف کرد و گفت: «استاد دانشگاه الآن برای که یه کنفرانس علمی بده توسط حراست پرس و جو میشه، سؤال میشه ازش که برای چی می‌خوای بدی یا به‌محضی که یه مخالفتی می‌کنه متأسفانه با مسأله لغو قرارداد استخدام یا بازنشستگی روبه‌رو میشه».
به این ترتیب، بازیگران نمایش انتخاباتی که خود جزو سرکوبگران دانشجو و استاد بوده‌اند به صراحت به نفرت دانشگاه از دجالگریهای ولی‌فقیه با عنوان دجالگرانهٴ کرسی آزاداندیشی اعتراف کردند.
آخوند حسن روحانی هم در اولین سخنرانی خود به‌عنوان رئیس‌جمهور حکومت آخوندی که تحت اقدامات شدید امنیتی و در جمع تعدادی از مزدوران دستچین شده رژیم در دانشگاه تهران صورت گرفت، آزادی دانشجو و دانشگاه را تنها محدود به آزادیهای اکادمیک نمود و پوشالی بودن همه ادعای انتخاباتی خود درباره دانشگاه و دانشجو را برملا کرد.
حقیقت دانشجو و دانشگاه، آزادیخواهی و مقاومت در برابر نظام استبداد ولایت‌فقیه بوده است و این را ادامه خواهد داد تا سرنگونی استبداد.
در جریان مناظرهٴ نامزدهای ریاست‌جمهوری درتلویزیون حکومت آخوندی، در تاریخ 15خرداد 92، یکی از کاندیداها به‌نام محمدرضا عارف در بحثی پیرامون «اختناق در دانشگاه و طرد کرسی آزاد اندیشی» به نفرت دانشجو از رژیم ولایت‌فقیه اذعان کرد. او گفت:
«بحثی بین جلیلی و روحانی در گرفت در رابطه با فضای امنیتی دانشگاه. جلیلی استاد دانشگاه هستند فکر می‌کنم قبول می‌کنند که فضای امنیتی بی‌سابقه‌یی متأسفانه در سالهای اخیر در دانشگاهها حاکم شد. نتیجه‌اش عملاً بی‌انگیزگی دانشجو بود. دانشجو هیچ رغبتی نمی‌کرد در سالهای اخیر در فعالیتهای فرهنگی، در فعالیتهای سیاسی مشارکت کند».
روشن است که آنچه در این مناظره‌ها، بی‌انگیزگی دانشجو خوانده می‌شد، همان تحریم و نفرت و انزجار دانشجو از این نظام بوده است. همان اعتراض و مقاومتی که از سوی این رژیم با سرکوب و اختناق و دستگیری و محرومیت از تحصیل روبه‌رو بوده. عارف در ادامه حرفهای خود گفت:
«حتی اجازهٴ فعالیتهای صنفی را در بعضی از دانشگاهها به دانشجو نمی‌دادند. متأسفانه با چماق کمیته انظباطی عملاً دانشجو را در یک کانال خاص آموزش قرار داده بودند و متأسفانه بحث ستاره‌دارکردن دانشجو هم دیگه بحث روشنی است که بارها و بارها مطرح شده که گاهی جلو ادامه تحصیل دانشجو گرفته می‌شد. تشکلهای دانشجویی اون جایگاهی که می‌بایستی داشته باشد در فعالیتهای سیاسی فعالیتهای فرهنگی عملاً حضوری نداشتند یا بعضی از تشکلها رو دانشگاه تعطیل کرده بودند».
حقیقت این است که نشاط دانشگاه در آزادی مسیری است که توسط این رژیم هم در مورد دانشجو و هم در مورد استاد لگدکوب شده است. کاندیدای نمایش انتخاباتی رژیم به سرکوبی استادان هم به‌روشنی اعتراف کرد و گفت: «استاد دانشگاه الآن برای که یه کنفرانس علمی بده توسط حراست پرس و جو میشه، سؤال میشه ازش که برای چی می‌خوای بدی یا به‌محضی که یه مخالفتی می‌کنه متأسفانه با مسأله لغو قرارداد استخدام یا بازنشستگی روبه‌رو میشه».
به این ترتیب، بازیگران نمایش انتخاباتی که خود جزو سرکوبگران دانشجو و استاد بوده‌اند به صراحت به نفرت دانشگاه از دجالگریهای ولی‌فقیه با عنوان دجالگرانهٴ کرسی آزاداندیشی اعتراف کردند.
آخوند حسن روحانی هم در اولین سخنرانی خود به‌عنوان رئیس‌جمهور حکومت آخوندی که تحت اقدامات شدید امنیتی و در جمع تعدادی از مزدوران دستچین شده رژیم در دانشگاه تهران صورت گرفت، آزادی دانشجو و دانشگاه را تنها محدود به آزادیهای اکادمیک نمود و پوشالی بودن همه ادعای انتخاباتی خود درباره دانشگاه و دانشجو را برملا کرد.
حقیقت دانشجو و دانشگاه، آزادیخواهی و مقاومت در برابر نظام استبداد ولایت‌فقیه بوده است و این را ادامه خواهد داد تا سرنگونی استبداد.
