زندگی در جمهوری جنایت و چپاول آخوندی

اعدام، بیکاری، پناهندگی، تحقیر، ثارلله، جنگ، چپاول، حجاب، خرابی، دزدی، ذلت، ریا، زندان، ژنده پوشی، سرافکندگی، شکنجه، صیغه، ضایعات، طمع، ظلم، عصیان، غنایم، فقر و فحشا، قتل، کینه، گرانی، لعنت، مواد مخدر، نامردی، واماندگی، هتاکی، یاوه‌گویی. این کلمات تعبیر هستند اما نه فقط از الفبا، بلکه از زندگی مردم ایران که حاصل سالها حکومت جور و جنایت آخوندهاست که یکی از هموطنان در صفحه فیس بوکش گذاشته. رژیمی که اعدام، ثارالله، جنگ، حجاب، زندان، شکنجه، قتل، هتاکی و یاوه‌گویی را ابزاری کرده تا با تحقیر، چپاول، دزدی، ریا و ظلم نظامش را حفظ کند و این نتیجه‌یی جز عصیان و لعنت برای رژیم و بیکاری، خرابی، ژنده پوشی، سرافکندگی، ضایعات، فحشا، گرانی، مواد مخدر و فقر برای مردم ندارد. فقر خانمانسوز یکی از جدیترین معضلات و مشکلات جامعه آخوند زده است. در دنیای مجازی و در صفحات و پیجها، عکسها و تصاویر زیادی دیده می‌شود که فقر را به تصویر کشیده است. همراه با تصاویری که زندگی در حاکمیت جهنمی آخوندها را به تصویر کشیده است جملات زیر را می‌خوانیم: تا حالا شده گرسته باشی و خوابت ببرد؟ جهان اول جایی است که عکاسانش برای جایزه از گرسنگان جهان سوم عکس می‌گیرند. مملکتی که صاحب ندارد کلاس درسش هم سقف ندارد. و... درجمهوری آخوندی دو قطب متضاد وجود دارد از یک طرف فقر خانمانسوز، که گریبانگیر مردم شده است، از طرف دیگر انباشت ثروت، غارت، چپاول، مهمانیها، جشنها و جشنواره‌ ها ی آن‌چنانی است که نصیب آقایان و آقازاده‌ها و کارگزاران نظام می‌شود. مهمانیهایی که هزینه‌های صرف شده برای آنها، سر به آسمان می‌گذارد. جامعه‌ای که خمینی با دجالیت و نیرنگ، وعده حکومت مستضعفان و پا برهنگان را داده بود، آن‌چنان طبقاتی و دارای شکاف عمیق است که در این حاکمیت دجالیت و فریب، بچه‌های محروم جنوب تهران از آب آشامیدنی محروم‌اند و یک زمین خاکی برای ورزش ندارند، درحاکمیت آخوندی روز به روز برمفاسد اجتماعی افزوده می‌شود، و پدیده‌های شوم اجتماعی نظیر کودکان خیابانی، معتادین و... زیاد ترمی شود. ستم بر مردم آنجا مضاعف می‌شود که طرحهای سرکوبگرانه‌ای نظیر جمع‌آوری معتادین، کارتون خوابهای خیابانی و پارکی، توسط مأموران و گزمه‌های جنایتکار حکومتی اجرا می‌گردد و این مردم محروم باید شلاق گزمگان و گشتهای جنایتکار حکومتی را نیز بربدنهای فرتوت خود تحمل کنند. در جمهوری جهل جنایت ولایت فقیهی، فقر بیداد می‌کند، تورم و گرانی و بیکاری، فشار طاقت‌فرسایی را بر 80% جمعیت کشور وارد می‌کند که زیر خط فقر به‌سر می‌برند. اما از سوی دیگر اقلیتی وجود دارد که به ثروتهای نجومی باد آورده رسیده‌اند و می‌توانند برای افطاری و جشنواره تفریحی ویژه ماه رمضان، در برج میلاد و سایر پاتوقهای چپاولگران حکومتی، خرجهای آن‌چنانی و چند میلیونی و یا چند ده میلیونی کنند. آری این است تصویری هر چند ناقص از زندگی در جمهوری جنایت و چپاول آخوندی. از یکطرف مردمی هستند با انواع و اقسام مشکلات زندگی، واز طرف دیگر اقلیتی با ثروتهای باد آورده که تازیانه سرکوب وچپاول را هر روز بیشتر از گذشته برگرده اکثژیت مردم فرود می‌آورد.