در شب مذاکرات هسته‌یی رژیم با 5+1، خبرها نشان می‌دهند که حباب خوش و خط و خال توافق «برد برد» ترکیده است. حبابی که باند رفسنجانی ـ روحانی بسا به آن دل بسته و برایش تبلیغ کرده بودند. درست مثل بادکنک سفر به نیویورک که با واژه‌های «فرصت تاریخی»، «کم‌نظیر»، «عکس تاریخی» و از این قبیل آرزوها رنگ‌آمیزی شده بود. بادکنکی که به‌محض رسیدن پای حسن روحانی به نیویورک، ترکید و در گامهای بعد با تشدید جنگهای باندی و رسیدن آنها به مرحله رویارویی فیزیکی، به‌جای «برد برد»، هر دو باند را در موضع بازنده قرار داد.
اکنون اگر سفر ژنو را با عینک تجربه نیویورک نگاه کنیم، باید بگوییم که این بار حبابی را که خبرگزاری دولتی ایرنا «توافق بزرگ» نامیده است، پیش از شروع ترکیده است.
خبرگزاری ایرنا وابسته به دولت روحانی تحت عنوان «ژنو در انتظار توافق بزرگ» در یک مقاله چراغانی شده با رؤیای «حل و فصل موضوع هسته‌یی ایران در چند گام» نوشته است: «در حقیقت در مذاکرات ژنو، ایران و گروه ۱+۵ نقشه‌ای را طراحی خواهند کرد که در آن ابتدا تا انتهای مسیر برای طرفین چراغانی و روشن است». ایرنا با آرزوی لغو تحریمها افزوده است: «پایان این نقشهٴ راه، آن جایی است که تحریمها علیه ایران لغو شده و ایران حق غنی‌سازی داشته و نگرانی‌های طرف مقابل نیز برطرف شده است».
اما نگاهی به خبرها نشان می‌دهد که حباب خوش رنگی که ایرنا تصویر کرده، هم از بیرون و هم از درون رژیم دستخوش بادهای سخت و سنگین است.
اظهارات مقامات کشورهای 5+1 و تفسیر روزنامه‌ها نشان می‌دهند که فریب و نیرنگ نمی‌تواند در این مذاکرات برای رژیم راهگشایی داشته باشد. مثلاً جان کری وزیر خارجه آمریکا در روز قبل از مذاکرات گفته است: «در حالی‌که ما درصدد یک راه‌حل صلح‌آمیز برای برنامه اتمی ایران هستیم، حرفها باید با عمل تراز شوند و من قاطعانه بر این اعتقادم که توافق نکردن، بهتر از یک توافق بد و نامطلوب است». در همین روز واشینگتن پست به‌قلم هیأت سردبیری نوشته است: «دولت اوباما نباید الزاماً آماده پذیرش یک پاسخ مثبت از طرف رژیم ایران باشد، حتی اگر غیرمشروط باشد. این بدان دلیل است که گسترش مستمر زیر ساختهای هسته‌یی از طرف ایران طی سال جاری، شکافهای بزرگی در آنچه که قرار بوده یک تور ایمنی باشد ایجاد کرده است. جدیت رژیم ایران باید به آزمایش گذاشته شود». این روزنامه افزوده است: «هیچ تحریمی نباید لغو شود مگر آن‌که رژیم ایران گامهایی در جهت عقب راندن قطعی چهارچوب زمانی تولید هستهٴ مرکزی یک کلاهک اتمی بردارد. این بدان معنا است که تعطیلی سانتریفوژهای پیشرفته و نیروگاه اراک بایستی اکنون در هر گونه توافقی گنجانده شوند».
در داخل رژیم نیز حباب آرزوی لغو تحریمها دستخوش بادهای وحشی باندی قرار دارد. روزنامه‌های وابسته به باند خامنه‌ای یک روز مانده به‌مذاکرات، به‌رغم نیاز شدید خودشان برای گشایش در تحریمها و ایجاد منفذ تنفسی برای رژیم، برای هیأت مذاکره‌کننده خط و نشان می‌کشند. کیهان خامنه‌ای نوشته است: «کارت اخطار برای عبور از خط قرمز نظام» و آخوند خاتمی نماینده و امام جمعهٴ موقت خامنه‌ای گفته است: «سیاهی لشکر فتنه دور دولت حلقه زده‌اند». این هجوم باعث شده که عراقچی که قرار است به‌عنوان جایگزین ظریف ریاست هیأت مذاکرات را به‌عهده داشته باشد، بر شمار مرز سرخهای رژیم بیفزاید و بگوید علاوه بر تعطیلی غنی‌سازی، خروج حتی یک گرم اورانیوم غنی‌شده از کشور هم‌مرز سرخ است.
روزنامه حکومتی مردم‌سالاری در روز قبل از مذاکرات صحنه را چنین تصویر کرده است: «باید منتظر ماند و سرانجام این مسأله بسیار مهم را به نظاره نشست. آیا آمریکا حاضر است مطالبات اعراب و اسراییل را نادیده بگیرد، آیا حسن روحانی می‌تواند مخالفان تندرو داخلی را کنترل کند؟»
به‌این ترتیب روشن است با وزش این بادهای سنگین از دو سو، حباب فریب و «توافق برد برد» ترکیده است. نظام ولایت در تمامیتش در معرض یک انتخاب است. فریب دیگر جایی ندارد، آیا خامنه‌ای می‌تواند جام زهر را بپذیرد یا مانند سفر نیویورک در میانهٴ راه دستور توقف به هیأت مذاکره‌کننده را صادر می‌کند. خبرها را دنبال خواهیم کرد.
اکنون اگر سفر ژنو را با عینک تجربه نیویورک نگاه کنیم، باید بگوییم که این بار حبابی را که خبرگزاری دولتی ایرنا «توافق بزرگ» نامیده است، پیش از شروع ترکیده است.
خبرگزاری ایرنا وابسته به دولت روحانی تحت عنوان «ژنو در انتظار توافق بزرگ» در یک مقاله چراغانی شده با رؤیای «حل و فصل موضوع هسته‌یی ایران در چند گام» نوشته است: «در حقیقت در مذاکرات ژنو، ایران و گروه ۱+۵ نقشه‌ای را طراحی خواهند کرد که در آن ابتدا تا انتهای مسیر برای طرفین چراغانی و روشن است». ایرنا با آرزوی لغو تحریمها افزوده است: «پایان این نقشهٴ راه، آن جایی است که تحریمها علیه ایران لغو شده و ایران حق غنی‌سازی داشته و نگرانی‌های طرف مقابل نیز برطرف شده است».
اما نگاهی به خبرها نشان می‌دهد که حباب خوش رنگی که ایرنا تصویر کرده، هم از بیرون و هم از درون رژیم دستخوش بادهای سخت و سنگین است.
اظهارات مقامات کشورهای 5+1 و تفسیر روزنامه‌ها نشان می‌دهند که فریب و نیرنگ نمی‌تواند در این مذاکرات برای رژیم راهگشایی داشته باشد. مثلاً جان کری وزیر خارجه آمریکا در روز قبل از مذاکرات گفته است: «در حالی‌که ما درصدد یک راه‌حل صلح‌آمیز برای برنامه اتمی ایران هستیم، حرفها باید با عمل تراز شوند و من قاطعانه بر این اعتقادم که توافق نکردن، بهتر از یک توافق بد و نامطلوب است». در همین روز واشینگتن پست به‌قلم هیأت سردبیری نوشته است: «دولت اوباما نباید الزاماً آماده پذیرش یک پاسخ مثبت از طرف رژیم ایران باشد، حتی اگر غیرمشروط باشد. این بدان دلیل است که گسترش مستمر زیر ساختهای هسته‌یی از طرف ایران طی سال جاری، شکافهای بزرگی در آنچه که قرار بوده یک تور ایمنی باشد ایجاد کرده است. جدیت رژیم ایران باید به آزمایش گذاشته شود». این روزنامه افزوده است: «هیچ تحریمی نباید لغو شود مگر آن‌که رژیم ایران گامهایی در جهت عقب راندن قطعی چهارچوب زمانی تولید هستهٴ مرکزی یک کلاهک اتمی بردارد. این بدان معنا است که تعطیلی سانتریفوژهای پیشرفته و نیروگاه اراک بایستی اکنون در هر گونه توافقی گنجانده شوند».
در داخل رژیم نیز حباب آرزوی لغو تحریمها دستخوش بادهای وحشی باندی قرار دارد. روزنامه‌های وابسته به باند خامنه‌ای یک روز مانده به‌مذاکرات، به‌رغم نیاز شدید خودشان برای گشایش در تحریمها و ایجاد منفذ تنفسی برای رژیم، برای هیأت مذاکره‌کننده خط و نشان می‌کشند. کیهان خامنه‌ای نوشته است: «کارت اخطار برای عبور از خط قرمز نظام» و آخوند خاتمی نماینده و امام جمعهٴ موقت خامنه‌ای گفته است: «سیاهی لشکر فتنه دور دولت حلقه زده‌اند». این هجوم باعث شده که عراقچی که قرار است به‌عنوان جایگزین ظریف ریاست هیأت مذاکرات را به‌عهده داشته باشد، بر شمار مرز سرخهای رژیم بیفزاید و بگوید علاوه بر تعطیلی غنی‌سازی، خروج حتی یک گرم اورانیوم غنی‌شده از کشور هم‌مرز سرخ است.
روزنامه حکومتی مردم‌سالاری در روز قبل از مذاکرات صحنه را چنین تصویر کرده است: «باید منتظر ماند و سرانجام این مسأله بسیار مهم را به نظاره نشست. آیا آمریکا حاضر است مطالبات اعراب و اسراییل را نادیده بگیرد، آیا حسن روحانی می‌تواند مخالفان تندرو داخلی را کنترل کند؟»
به‌این ترتیب روشن است با وزش این بادهای سنگین از دو سو، حباب فریب و «توافق برد برد» ترکیده است. نظام ولایت در تمامیتش در معرض یک انتخاب است. فریب دیگر جایی ندارد، آیا خامنه‌ای می‌تواند جام زهر را بپذیرد یا مانند سفر نیویورک در میانهٴ راه دستور توقف به هیأت مذاکره‌کننده را صادر می‌کند. خبرها را دنبال خواهیم کرد.
