سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، طی پیامی بهمناسبت چهل و دومین سالگرد حماسه سیاهکل، که در 19بهمن سال 1349 دیکتاتوری شاه را لرزاند و درهم ریخت، یاد شهیدان قهرمان فدایی را گرامی داشت و بر پیامهای انقلابی آن حماسه فراموشی ناپذیر، که بساط سازش و تسلیم در برابر دیکتاتوری را درهم ریخت، تأکید کرد.
گروه پیشتاز و انقلابی که در 19بهمن سال 1349 به پاسگاه ژاندارمری شهرک سیاهکل در استان گیلان حمله بردند، جنبش نوینی را پایهگذاری کردند که تا قیام بهمن سال 1357 شگفت انگیزترین حماسهها را در تاریخ جنبش آزادیبخش مردم ایران به ثبت رساند.
پیام سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در مورد عملیات دلیرانه سیاهکل میافزاید: با این عملیات جنبش نوین و پیشتاز چریکهای فدایی پس از سالها کار تدارکاتی اعلام موجودیت کرد و در فراز و نشیبهای سخت و با وجود برخی کمبودها، نارساییها و خطاها به حیات رزمنده و مداخلهگر خود تا قیام بهمن که به یک سازمان تودهیی با پایگاه گسترده تبدیل شد، ادامه داد.
رژیم شاه در واکنش به رستاخیز سیاهکل، به سرکوب بیمحابا متوسل شد. رفقا مهدی اسحاقی و محمد رحیم سمایی طی عملیات پس از 19بهمن بهشهادت رسیدند و رفقا غفور حسنپور اصیل، علی اکبر صفایی فراهانی، احمد فرهودی، جلیل انفرادی، محمدعلی محدث قندچی، ناصر سیف دلیل صفایی، هادی بنده خدا لنگرودی، شعاع الدین مشیدی، اسکندر رحیمی، محمدهادی فاضلی، عباس دانش بهزادی و هوشنگ نیری در بیدادگاههای نظامی ارتش شاه به اعدام محکوم و در روز 26اسفند همان سال به جوخههای اعدام سپرده شدند.
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در پیام گرامیداشت حماسه سیاهکل، به نقش نیروی پیشتاز، ضرورت پیکار انقلابی و نفی سازشهای ننگین با دیکتاتوری پرداخته، و اضافه میکند: نظریه پردازان فرومایه با سرهمبندی مشتی اراجیف بزک شده تحت عنوان عوامفریبانه خشونت گریزی، درصدند تا پیکار تاریخی مردم ایران برای آزادی را به مسیر سازشهای ننگین با خودکامگان و ستمگران سوق داده و از همین منظر، رستاخیز سیاهکل بهطور خاص و پیکارهای بیامان پیشتازان فدایی را بهطور عام عملی، نابخردانه و بیحاصل جلوه دهند. این نظریه پردازان که خشونت حاکمان را حق قانونی آنها قلمداد میکنند، حتی به مقدمه اعلامیه جهانی حقوقبشر که، ”شوریدن علیه بیدادگری و ستمکاری است ”را بهعنوان آخرین تدبیر، که ناگزیر است، ارزش گذاری میکند، وفادار نیستند. مگر پیشتازان فدایی، چیزی به جز این میگفتند که وقتی همه راهها برای مبارزه مسالمتآمیز بسته شده و دیکتاتوری حتی به قوانین خود هم عمل نمیکند، مبارزه مسلحانه که به بیان این اعلامیه شوریدن علیه بیدادگری و ستمکاری است، ناگریز و یا ضروری است؟ اگر رژیم شاه مفاد اعلامیه جهانی حقوقبشر را که امضا کرده بود، اجرا میکرد جامعه ما هرگز شاهد چنان مبارزه پیگیر و سرنوشتساز و همزمان پر هزینهای نمیشد. اکنون هم که استبداد مذهبی همه راههای مبارزه مسالمتآمیز را مسدود کرده و هر حرکتی برای خواستههای انسانی را بیرحمانه سرکوب میکند، شوریدن علیه این رژیم سفاک به امری ناگزیر تبدیل شده است. جوهر حرفهایی که امروز جوانان انقلابی همچون زنده یاد ستار بهشتی بیان میکنند همان است که پیشتازان مبارزه انقلابی در سالهای 1349 تا 1357 می گفتند.
در ادامه این پیام آمده است: سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در سالگرد انقلاب بهمن 1357 و در آغاز چهل و سومین سال حیات خود یاد و خاطره همهی زنان و مردان جنبش پیشتاز فدایی که طی چهل و دو سال گذشته در پیکارهای بیامان در پای چوبههای دار و در رزمهای خیابانی و منطقهیی با ستمگران و در راه هدفهای سترگ جنبش نوین کمونیستی ایران جان باختند را گرامی میدارد. ما به تمامی زنان و مردان ایرانزمین که برای آزادی، دموکراسی، نابودی ستم جنسی، مذهبی و ملی، صلح و پیشرفت، عدالت و جدایی دین از دولت مبارزه میکنند و به زندانیان سیاسی و عقیدتی درود میفرستیم و خاطره تمامی کسانی که در راه تحقق خواستهای ترقیخواهانه مردم ایران جان بر سر پیمان گذاشتند راگرامی میداریم.
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران همچنین تأکید میکند: ما کارگران، مزدبگیران، کارمندان، معلمان، دانشجویان، دانش آموزان، زنان، جوانان و روشن فکران میهن را به تحریم گسترده انتخابات فرمایشی ریاستجمهوری اسلامی که قرار است در خرداد ماه سال آینده برگزار شود و اتحاد و مبارزه برای ایجاد جبهه همبستگی بهمنظور سرنگونی رژیم استبدادی مذهبی ولایتفقیه و ایجاد یک جمهوری سکولار، دموکراتیک و مستقل فرا میخوانیم.
گروه پیشتاز و انقلابی که در 19بهمن سال 1349 به پاسگاه ژاندارمری شهرک سیاهکل در استان گیلان حمله بردند، جنبش نوینی را پایهگذاری کردند که تا قیام بهمن سال 1357 شگفت انگیزترین حماسهها را در تاریخ جنبش آزادیبخش مردم ایران به ثبت رساند.
پیام سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در مورد عملیات دلیرانه سیاهکل میافزاید: با این عملیات جنبش نوین و پیشتاز چریکهای فدایی پس از سالها کار تدارکاتی اعلام موجودیت کرد و در فراز و نشیبهای سخت و با وجود برخی کمبودها، نارساییها و خطاها به حیات رزمنده و مداخلهگر خود تا قیام بهمن که به یک سازمان تودهیی با پایگاه گسترده تبدیل شد، ادامه داد.
رژیم شاه در واکنش به رستاخیز سیاهکل، به سرکوب بیمحابا متوسل شد. رفقا مهدی اسحاقی و محمد رحیم سمایی طی عملیات پس از 19بهمن بهشهادت رسیدند و رفقا غفور حسنپور اصیل، علی اکبر صفایی فراهانی، احمد فرهودی، جلیل انفرادی، محمدعلی محدث قندچی، ناصر سیف دلیل صفایی، هادی بنده خدا لنگرودی، شعاع الدین مشیدی، اسکندر رحیمی، محمدهادی فاضلی، عباس دانش بهزادی و هوشنگ نیری در بیدادگاههای نظامی ارتش شاه به اعدام محکوم و در روز 26اسفند همان سال به جوخههای اعدام سپرده شدند.
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در پیام گرامیداشت حماسه سیاهکل، به نقش نیروی پیشتاز، ضرورت پیکار انقلابی و نفی سازشهای ننگین با دیکتاتوری پرداخته، و اضافه میکند: نظریه پردازان فرومایه با سرهمبندی مشتی اراجیف بزک شده تحت عنوان عوامفریبانه خشونت گریزی، درصدند تا پیکار تاریخی مردم ایران برای آزادی را به مسیر سازشهای ننگین با خودکامگان و ستمگران سوق داده و از همین منظر، رستاخیز سیاهکل بهطور خاص و پیکارهای بیامان پیشتازان فدایی را بهطور عام عملی، نابخردانه و بیحاصل جلوه دهند. این نظریه پردازان که خشونت حاکمان را حق قانونی آنها قلمداد میکنند، حتی به مقدمه اعلامیه جهانی حقوقبشر که، ”شوریدن علیه بیدادگری و ستمکاری است ”را بهعنوان آخرین تدبیر، که ناگزیر است، ارزش گذاری میکند، وفادار نیستند. مگر پیشتازان فدایی، چیزی به جز این میگفتند که وقتی همه راهها برای مبارزه مسالمتآمیز بسته شده و دیکتاتوری حتی به قوانین خود هم عمل نمیکند، مبارزه مسلحانه که به بیان این اعلامیه شوریدن علیه بیدادگری و ستمکاری است، ناگریز و یا ضروری است؟ اگر رژیم شاه مفاد اعلامیه جهانی حقوقبشر را که امضا کرده بود، اجرا میکرد جامعه ما هرگز شاهد چنان مبارزه پیگیر و سرنوشتساز و همزمان پر هزینهای نمیشد. اکنون هم که استبداد مذهبی همه راههای مبارزه مسالمتآمیز را مسدود کرده و هر حرکتی برای خواستههای انسانی را بیرحمانه سرکوب میکند، شوریدن علیه این رژیم سفاک به امری ناگزیر تبدیل شده است. جوهر حرفهایی که امروز جوانان انقلابی همچون زنده یاد ستار بهشتی بیان میکنند همان است که پیشتازان مبارزه انقلابی در سالهای 1349 تا 1357 می گفتند.
در ادامه این پیام آمده است: سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در سالگرد انقلاب بهمن 1357 و در آغاز چهل و سومین سال حیات خود یاد و خاطره همهی زنان و مردان جنبش پیشتاز فدایی که طی چهل و دو سال گذشته در پیکارهای بیامان در پای چوبههای دار و در رزمهای خیابانی و منطقهیی با ستمگران و در راه هدفهای سترگ جنبش نوین کمونیستی ایران جان باختند را گرامی میدارد. ما به تمامی زنان و مردان ایرانزمین که برای آزادی، دموکراسی، نابودی ستم جنسی، مذهبی و ملی، صلح و پیشرفت، عدالت و جدایی دین از دولت مبارزه میکنند و به زندانیان سیاسی و عقیدتی درود میفرستیم و خاطره تمامی کسانی که در راه تحقق خواستهای ترقیخواهانه مردم ایران جان بر سر پیمان گذاشتند راگرامی میداریم.
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران همچنین تأکید میکند: ما کارگران، مزدبگیران، کارمندان، معلمان، دانشجویان، دانش آموزان، زنان، جوانان و روشن فکران میهن را به تحریم گسترده انتخابات فرمایشی ریاستجمهوری اسلامی که قرار است در خرداد ماه سال آینده برگزار شود و اتحاد و مبارزه برای ایجاد جبهه همبستگی بهمنظور سرنگونی رژیم استبدادی مذهبی ولایتفقیه و ایجاد یک جمهوری سکولار، دموکراتیک و مستقل فرا میخوانیم.