بقلم سنابرق زاهدی
در پاریس چه گذشت؟
دیرگاه شب چهارشنبه- پنجشنبه (۹/۱۰ ژانویه) پلیس فرانسه اجساد سه زن کرد اهل ترکیه در مرکز اطلاعرسانی کردستان در شهر پاریس را کشف کرد. به گفته خبرگزاری فرانسه این سه تن هر کدام با یک گلوله در سرشان به قتل رسیده بودند. یکی از این سه تن خانم سکینه جانسیز، ۵۵ ساله، از بنیانگذاران حزب کارگران کردستان ترکیه و نخستین زن عضو ارشد این سازمان بوده است. دو تن دیگر خانم فیدان دوگان، ۳۲ ساله، رئیس مرکز اطلاعرسانی کردستان و نماینده کنگره ملی کردستان در فرانسه ودیگری خانم لیلا سولماز، ۲۵ ساله، مقیم بلژیک و عضو کنگره ملی کردستان بوده است.
بنا به گفته اظهارات مقامات رسمی درب ورود به آپارتمانی که این سه تن حضور داشتهاند کد داشته است. در عینحال گفته میشود که محل وقوع جرم و همچنین شخص خانم جانسیز با توجه به موقعیتش در حزب تحت نظر و مراقبت پلیس هم بوده است.
لئون ادارت نماینده فدراسیون انجمن کردها در فرانسه به کانال خبری بی.اف.ام گفت در این دفتر هیچ دوربین مدار بستهای نبوده و اضافه کرد تحقیقات اولیه نشان میدهد که همسایهها هیچ صدایی نشنیدهاند. (یعنی شلیک با صداخفهکن همراه بوده است)
به این ترتیب اندکی تردید در وقوع یک عمل تروریستی بسیار حرفهای باقی نمیماند.
عامل ترور کیست؟
پس از این واقعه هواداران حزب کارگران کردستان ترکیه به سرعت در تجمعی در برابر محل جنایت علیه ترکیه شعار دادند. برخی از مقامات کشوری و حزبی ترکیه نیز این عمل را تصفیه حسابهای درونی حزب کارگران کردستان دانستند. مقامات فرانسوی، همچون وزیر کشور فرانسه که در محل حاضر شد، و همچنین مقامات پلیس اعلام کردند که باید منتظر تحقیقات بود.
فرانسوا هولاند رئیسجمهور فرانسه گفت یکی از مقتولین را شخصاً میشناخته و اعلام کرد برای شناختن درست دلایل و عاملان این جنایت باید منتظر تحقیقات بود.
معاون نخستوزیر ترکیه این قتلها را محکوم کرد و دست داشتن کشورش را تکذیب نمود.
آقای طیب اردوغان، نخستوزیر ترکیه که در داکار بهسر میبرد، ضمن یادآوری اینکه ممکن است این جنایت نتیجه تصفیه حسابهای درون حزبی باشد اضافه کرد «این قتلها میتواند با انگیزه اخلالگری در روند صلح باشد».
رمزی کارتال که یکی از رهبران کنفرانس ملی کردستان است گفت «این یک جنایت سیاسی است. اوجالان و دولت ترکیه مذاکرات صلح را شروع کردهاند. ترکها هم خواستار گفتگو هستند. اما طرفهایی هستند که با حل مسأله کردها مخالفند و میخواهند جریان صلح را خراب کنند»
به تدریج این فرضیه بیشتر و روشنتر بیان گردید. امره اوسلو، یکی از اعضای سابق پلیس ضدتروریسم ترکیه در این زمینه گفت: «صلح میان دولت ترکیه و کردها دیگران مثل ایران و سوریه را آشفته میکرد».
روزنامه نیویورک تایمز در شماره جمعه ۱۱ ژانویه خود در مقالهیی در «نظریهها و انگیزهای» این قتل از قول متین جانسیز برادر سکینه جانسیز از جمله چنین نوشت: «متین گفت خانواده او متقاعد است که خواهرش قربانی یک ترور حرفهای بوده است. او گفت هدف از این کار اخلال در مذاکرات صلح است که بهتازگی برای پایان دادن به دههها درگیری خونین میان دولت ترکیه و پ ک ک آغاز شده است... خواهر من در حمایت از روند صلح زندگی خود را پرداخت». او گفت: «بسیاری از شورشیان کرد بر این باورند که ناسیونالیستهای ترکیه در پشت قتل قرار دارند. اما نظر متقابلی هم وجود دارد، و برخی از شورشیان بر این باورند که ایران میتواند این حمله را بهعنوان یک راه برای بیثبات کردن ترکیه هدایت کرده باشد، چرا ترکیه در برابر متحد ایران، یعنی بشار اسد در سوریه ایستاده است».
واقعیت چیست؟
به این ترتیب هر چند احتیاط حکم میکند که منتظر تحقیقات بمانیم تا حقیقت روشن شود، اما در عینحال بسیاری حقایق گویا هستند که در جواب به سؤال اصلی میتوان روی آنها متمرکز شد:
۱. دولت ترکیه رسماً دست داشتن در این جنایت را تکذیب کرده است. در عینحال که انجام عملیات تروریستی از این نوع از تاریخچه دولت ترکیه سراغ نداریم.
۲. اینکه این کار توسط جناحهای داخل پ.ک.ک انجام شده باشد واقعی نیست چرا که به نظر میرسد مذاکره خواست عمومی این حزب است و عبدالله اوجالان هنوز تمامیت حزب را نمایندگی میکند.
۳. نسبت دادن این جنایت به دولت سوریه هم در این شرایط واقعی بن نظر نمیرسد. بشار اسد اکنون نمیتواند دروازهای دمشق را کنترل کند. بنابراین توانایی سازمان دادن عملیاتی با این درجه از دقت و پیچیدگی را ندارد.
۴. تنها رژیمی که بیشترین منافع را در این جنایت دارد رژیم آخوندی حاکم بر ایران است چرا که:
- سیاست رژیم ایران حفظ دولت سوریه و حمایت از آن است و سیاست دولت ترکیه به عکس سرنگونی رژیم سوریه است
- رژیم ایران با حمایت از پ.کا.کا پیشرفت سیاست ترکیه در سوریه را به گروگان گرفته است.
- دولت اردوغان مذاکرات صلح با پ.کا.کا را آغاز کرده و این مذاکرات تا مراحلی هم پیش رفته است. با این مذاکرات برگ بازی رژیم ایران از دستش خارج میشود و در نتیجه دولت ترکیه میتواند سیاست فعالتر خود را در سوریه پیش ببرد.
۵. از سوی دیگر تکنیک بکار رفته در عملیات ترور بسیار شبیه عملیات تروری است که رژیم آخوندی دهها مورد آن را علیه اپوزیسیون خود طی سالهای گذشته به اجرا درآورده است. بهطور خاص این کار بسیار شبیه ترور عبدالرحمان قاسملو و دو همراه او در وین در سال ۱۹۹۳ میباشد.
به این ترتیب منطق سیاسی و تکنیک کار به رژیم ایران اشاره دارند. آیا تحقیقات هم همین حقیقت را نشان خواهد داد؟
مؤخره
روز ۲۵ ژوئن سال ۱۹۹۵ یک کامیون انفجاری یک ساختمان عظیم به نام «خبر» را در شهر ظهران عربستان هدف قرارداد. ساختمان مزبور محل سکونت سربازان آمریکایی مقیم عربستان بود. در نتیجه آن انفجار بزرگ ۱۹ سرباز آمریکایی کشته و بیش از ۵۰۰ تن از آنها زخمی شدند.
دو سه روز بعد از این واقعه هفتهنامه معروف المجله مصاحبهای با رئیسجمهور برگزیده مقاومت در لندن انجام داد. در این مصاحبه صالح قلاب، که بعداً وزیر تبلیغات اردن شد، از خانم رجوی سؤال کرد که چه کسی پشت این انفجار قرار دارد. خانم رجوی در پاسخ گفت هیچکس به جز رژیم آخوندی از این عمل تروریستی سود نمیبرد.
در آن زمان هنوز مقاومت ایران اطلاعات دقیق و کامل در مورد نحوه انجام آن جنایت توسط سپاه پاسداران بهدست نیاورده بود. بعداً این اطلاعات کامل شد و در یک کنفرانس مطبوعاتی با تمام جزییات و اسامی پاسداران فرمانده و دستاندرکار آن جنایت اعلام گردید.
بعدها بهنوشته مجله نیویورکر رفسنجانی در پاسخ ولیعهد آن زمان عربستان (ملک عبدالله پادشاه کنونی این کشور) در اسلامآباد به او گفت که خامنهای پشت آن عمل تروریستی بوده است.
در پاریس چه گذشت؟
دیرگاه شب چهارشنبه- پنجشنبه (۹/۱۰ ژانویه) پلیس فرانسه اجساد سه زن کرد اهل ترکیه در مرکز اطلاعرسانی کردستان در شهر پاریس را کشف کرد. به گفته خبرگزاری فرانسه این سه تن هر کدام با یک گلوله در سرشان به قتل رسیده بودند. یکی از این سه تن خانم سکینه جانسیز، ۵۵ ساله، از بنیانگذاران حزب کارگران کردستان ترکیه و نخستین زن عضو ارشد این سازمان بوده است. دو تن دیگر خانم فیدان دوگان، ۳۲ ساله، رئیس مرکز اطلاعرسانی کردستان و نماینده کنگره ملی کردستان در فرانسه ودیگری خانم لیلا سولماز، ۲۵ ساله، مقیم بلژیک و عضو کنگره ملی کردستان بوده است.
بنا به گفته اظهارات مقامات رسمی درب ورود به آپارتمانی که این سه تن حضور داشتهاند کد داشته است. در عینحال گفته میشود که محل وقوع جرم و همچنین شخص خانم جانسیز با توجه به موقعیتش در حزب تحت نظر و مراقبت پلیس هم بوده است.
لئون ادارت نماینده فدراسیون انجمن کردها در فرانسه به کانال خبری بی.اف.ام گفت در این دفتر هیچ دوربین مدار بستهای نبوده و اضافه کرد تحقیقات اولیه نشان میدهد که همسایهها هیچ صدایی نشنیدهاند. (یعنی شلیک با صداخفهکن همراه بوده است)
به این ترتیب اندکی تردید در وقوع یک عمل تروریستی بسیار حرفهای باقی نمیماند.
عامل ترور کیست؟
پس از این واقعه هواداران حزب کارگران کردستان ترکیه به سرعت در تجمعی در برابر محل جنایت علیه ترکیه شعار دادند. برخی از مقامات کشوری و حزبی ترکیه نیز این عمل را تصفیه حسابهای درونی حزب کارگران کردستان دانستند. مقامات فرانسوی، همچون وزیر کشور فرانسه که در محل حاضر شد، و همچنین مقامات پلیس اعلام کردند که باید منتظر تحقیقات بود.
فرانسوا هولاند رئیسجمهور فرانسه گفت یکی از مقتولین را شخصاً میشناخته و اعلام کرد برای شناختن درست دلایل و عاملان این جنایت باید منتظر تحقیقات بود.
معاون نخستوزیر ترکیه این قتلها را محکوم کرد و دست داشتن کشورش را تکذیب نمود.
آقای طیب اردوغان، نخستوزیر ترکیه که در داکار بهسر میبرد، ضمن یادآوری اینکه ممکن است این جنایت نتیجه تصفیه حسابهای درون حزبی باشد اضافه کرد «این قتلها میتواند با انگیزه اخلالگری در روند صلح باشد».
رمزی کارتال که یکی از رهبران کنفرانس ملی کردستان است گفت «این یک جنایت سیاسی است. اوجالان و دولت ترکیه مذاکرات صلح را شروع کردهاند. ترکها هم خواستار گفتگو هستند. اما طرفهایی هستند که با حل مسأله کردها مخالفند و میخواهند جریان صلح را خراب کنند»
به تدریج این فرضیه بیشتر و روشنتر بیان گردید. امره اوسلو، یکی از اعضای سابق پلیس ضدتروریسم ترکیه در این زمینه گفت: «صلح میان دولت ترکیه و کردها دیگران مثل ایران و سوریه را آشفته میکرد».
روزنامه نیویورک تایمز در شماره جمعه ۱۱ ژانویه خود در مقالهیی در «نظریهها و انگیزهای» این قتل از قول متین جانسیز برادر سکینه جانسیز از جمله چنین نوشت: «متین گفت خانواده او متقاعد است که خواهرش قربانی یک ترور حرفهای بوده است. او گفت هدف از این کار اخلال در مذاکرات صلح است که بهتازگی برای پایان دادن به دههها درگیری خونین میان دولت ترکیه و پ ک ک آغاز شده است... خواهر من در حمایت از روند صلح زندگی خود را پرداخت». او گفت: «بسیاری از شورشیان کرد بر این باورند که ناسیونالیستهای ترکیه در پشت قتل قرار دارند. اما نظر متقابلی هم وجود دارد، و برخی از شورشیان بر این باورند که ایران میتواند این حمله را بهعنوان یک راه برای بیثبات کردن ترکیه هدایت کرده باشد، چرا ترکیه در برابر متحد ایران، یعنی بشار اسد در سوریه ایستاده است».
واقعیت چیست؟
به این ترتیب هر چند احتیاط حکم میکند که منتظر تحقیقات بمانیم تا حقیقت روشن شود، اما در عینحال بسیاری حقایق گویا هستند که در جواب به سؤال اصلی میتوان روی آنها متمرکز شد:
۱. دولت ترکیه رسماً دست داشتن در این جنایت را تکذیب کرده است. در عینحال که انجام عملیات تروریستی از این نوع از تاریخچه دولت ترکیه سراغ نداریم.
۲. اینکه این کار توسط جناحهای داخل پ.ک.ک انجام شده باشد واقعی نیست چرا که به نظر میرسد مذاکره خواست عمومی این حزب است و عبدالله اوجالان هنوز تمامیت حزب را نمایندگی میکند.
۳. نسبت دادن این جنایت به دولت سوریه هم در این شرایط واقعی بن نظر نمیرسد. بشار اسد اکنون نمیتواند دروازهای دمشق را کنترل کند. بنابراین توانایی سازمان دادن عملیاتی با این درجه از دقت و پیچیدگی را ندارد.
۴. تنها رژیمی که بیشترین منافع را در این جنایت دارد رژیم آخوندی حاکم بر ایران است چرا که:
- سیاست رژیم ایران حفظ دولت سوریه و حمایت از آن است و سیاست دولت ترکیه به عکس سرنگونی رژیم سوریه است
- رژیم ایران با حمایت از پ.کا.کا پیشرفت سیاست ترکیه در سوریه را به گروگان گرفته است.
- دولت اردوغان مذاکرات صلح با پ.کا.کا را آغاز کرده و این مذاکرات تا مراحلی هم پیش رفته است. با این مذاکرات برگ بازی رژیم ایران از دستش خارج میشود و در نتیجه دولت ترکیه میتواند سیاست فعالتر خود را در سوریه پیش ببرد.
۵. از سوی دیگر تکنیک بکار رفته در عملیات ترور بسیار شبیه عملیات تروری است که رژیم آخوندی دهها مورد آن را علیه اپوزیسیون خود طی سالهای گذشته به اجرا درآورده است. بهطور خاص این کار بسیار شبیه ترور عبدالرحمان قاسملو و دو همراه او در وین در سال ۱۹۹۳ میباشد.
به این ترتیب منطق سیاسی و تکنیک کار به رژیم ایران اشاره دارند. آیا تحقیقات هم همین حقیقت را نشان خواهد داد؟
مؤخره
روز ۲۵ ژوئن سال ۱۹۹۵ یک کامیون انفجاری یک ساختمان عظیم به نام «خبر» را در شهر ظهران عربستان هدف قرارداد. ساختمان مزبور محل سکونت سربازان آمریکایی مقیم عربستان بود. در نتیجه آن انفجار بزرگ ۱۹ سرباز آمریکایی کشته و بیش از ۵۰۰ تن از آنها زخمی شدند.
دو سه روز بعد از این واقعه هفتهنامه معروف المجله مصاحبهای با رئیسجمهور برگزیده مقاومت در لندن انجام داد. در این مصاحبه صالح قلاب، که بعداً وزیر تبلیغات اردن شد، از خانم رجوی سؤال کرد که چه کسی پشت این انفجار قرار دارد. خانم رجوی در پاسخ گفت هیچکس به جز رژیم آخوندی از این عمل تروریستی سود نمیبرد.
در آن زمان هنوز مقاومت ایران اطلاعات دقیق و کامل در مورد نحوه انجام آن جنایت توسط سپاه پاسداران بهدست نیاورده بود. بعداً این اطلاعات کامل شد و در یک کنفرانس مطبوعاتی با تمام جزییات و اسامی پاسداران فرمانده و دستاندرکار آن جنایت اعلام گردید.
بعدها بهنوشته مجله نیویورکر رفسنجانی در پاسخ ولیعهد آن زمان عربستان (ملک عبدالله پادشاه کنونی این کشور) در اسلامآباد به او گفت که خامنهای پشت آن عمل تروریستی بوده است.