برنارد هانری لوی، فیلسوف فرانسوی تصریح کرد که باید در سوریه مداخله نظامی کرد. وی گفت: من صحنه‌های قتل‌عام کودکان در شهرهایی مانند حوله را دیده و گریسته‌ام، باید کاری کرد تا همه را برای کمک به مردم سوریه برانگیخت. امروز حمص برای من مانند بن غازی است، باید به کمک این مردم شتافت.
هانری لوی در دوران جنگ بوسنی از تأخیر در تصمیم‌گیری سران اروپا به‌شدت انتقاد و از مداخله نظامی ناتو دفاع کرد. وی در جریان تحولات لیبی نیز نقش پر رنگی بازی کرد و اخیراً نیز فیلم مستندی از آن روز‌ها ساخته است.
این فیلسوف فرانسوی می‌گوید: من در این فیلم تنها سعی کرده‌ام فروتنانه، واقعیت ماجرای حضورم در دل مبارزه برای آزادی لیبی را به تصویر بکشم. دهها مستند از کشور لیبی و انقلابش می‌شود ساخت. مستند من تاریخ انقلاب لیبی نیست؛ تنها داستان آن چیزی ست که من به چشم خود دیدم و زندگی کردم؛ گاه تنها شاهد رویداد بودم و گاه نقش آفرینی کردم.
وی در پاسخ به سؤالی در مورد نگرش سیاسی‌اش می‌گوید: «منش سیاسی من بیش از هر چیز تحت تأثیر فیلسوفان بزرگ تاریخ سیاسی ست، تحت تأثیر ژنرال دو گل است و جنبش مقاومتی که او به راه انداخت.
این از من انسانی را ساخته که هستم؛ با خشمی پر شور برای مبارزه با ناعدالتی.
برنارد هانری لوی در پاسخ به این سؤال که شما برای دخالت نظامی فرانسه در لیبی نقش سیاسی بسیار موثری ایفا کردید. نزدیک به یک سال بعد، هم‌چنان بر این‌که مداخله نظامی در لیبی تنها راه‌حل ممکن و درست بود تأکید دارید؟
گفت: بدون شک؛ چاره‌ای جز مداخله نظامی در لیبی نبود. همان‌طور که در فیلمم می‌بینید تانکهای قذافی داخل شهر بن غازی شده بودند. متوجه می‌شوید؟ بدون شک مداخله نظامی همراه با خطرات زیادی ست، اما برای جلوگیری از فاجعه انسانی، چاره‌ای جز مداخله نظامی نبود. امروز بزرگ‌ترین غم من این است که نتوانسته‌ام همان‌طور که در بن غازی نقش داشتم در شهرهای سوریه مانند حمص، درعا به وظیفه خود عمل کنم. برای من بن غازی امروز حمص است. من از همین جا از همه جهانیان می‌خواهم که با جستجویی ساده بروی اینترنت، تصاویر منتشر شده از شهر حوله را ببینند؛ صد‌ها قربانی، کودکان شکنجه شده و به قتل رسیده. فاجعه‌ای انسانی که تصورش سخت است. باید این تصاویر را دید. باید دولتمردانمان را مجبور کنیم تصمیمی جدی بگیرند. من این تصاویر را دیده‌ام و گریسته‌ام. تصاویری وحشتناک و باور نکردی است. می‌خواهم که نمایندگان کشورهای روسیه و چین در شورای امنیت سازمان ملل که هربار به‌راحتی آب خوردن، قطعنامه‌های شورا را مختل می‌کنند، این تصاویر هولناک را ببینند… من هرگز کسی را به کشتن دیگری تشویق نکردم. مردم لیبی هم منتظر من نشدند تا برای دفاع از حقوقشان سلاح به دست بگیرند. آنها می‌جنگیدند و من از جنگ آنها فیلم می‌گرفتم. من احترام زیادی برای مردمانی قایلم که به‌رغم میل باطنیشان به جنگ می‌روند.
هانری لوی افزود: هیچ حکومتی بی‌ثبات‌تر از حکومت دیکتاتور‌ها نیست؛ چرا که دیکتاتور‌ها تنها در جهان بی‌ثبات است که قادر به حکومتند و همین بی‌ثباتی هم سرانجام موجب سقوطشان می‌شود.
هانری لوی در دوران جنگ بوسنی از تأخیر در تصمیم‌گیری سران اروپا به‌شدت انتقاد و از مداخله نظامی ناتو دفاع کرد. وی در جریان تحولات لیبی نیز نقش پر رنگی بازی کرد و اخیراً نیز فیلم مستندی از آن روز‌ها ساخته است.
این فیلسوف فرانسوی می‌گوید: من در این فیلم تنها سعی کرده‌ام فروتنانه، واقعیت ماجرای حضورم در دل مبارزه برای آزادی لیبی را به تصویر بکشم. دهها مستند از کشور لیبی و انقلابش می‌شود ساخت. مستند من تاریخ انقلاب لیبی نیست؛ تنها داستان آن چیزی ست که من به چشم خود دیدم و زندگی کردم؛ گاه تنها شاهد رویداد بودم و گاه نقش آفرینی کردم.
وی در پاسخ به سؤالی در مورد نگرش سیاسی‌اش می‌گوید: «منش سیاسی من بیش از هر چیز تحت تأثیر فیلسوفان بزرگ تاریخ سیاسی ست، تحت تأثیر ژنرال دو گل است و جنبش مقاومتی که او به راه انداخت.
این از من انسانی را ساخته که هستم؛ با خشمی پر شور برای مبارزه با ناعدالتی.
برنارد هانری لوی در پاسخ به این سؤال که شما برای دخالت نظامی فرانسه در لیبی نقش سیاسی بسیار موثری ایفا کردید. نزدیک به یک سال بعد، هم‌چنان بر این‌که مداخله نظامی در لیبی تنها راه‌حل ممکن و درست بود تأکید دارید؟
گفت: بدون شک؛ چاره‌ای جز مداخله نظامی در لیبی نبود. همان‌طور که در فیلمم می‌بینید تانکهای قذافی داخل شهر بن غازی شده بودند. متوجه می‌شوید؟ بدون شک مداخله نظامی همراه با خطرات زیادی ست، اما برای جلوگیری از فاجعه انسانی، چاره‌ای جز مداخله نظامی نبود. امروز بزرگ‌ترین غم من این است که نتوانسته‌ام همان‌طور که در بن غازی نقش داشتم در شهرهای سوریه مانند حمص، درعا به وظیفه خود عمل کنم. برای من بن غازی امروز حمص است. من از همین جا از همه جهانیان می‌خواهم که با جستجویی ساده بروی اینترنت، تصاویر منتشر شده از شهر حوله را ببینند؛ صد‌ها قربانی، کودکان شکنجه شده و به قتل رسیده. فاجعه‌ای انسانی که تصورش سخت است. باید این تصاویر را دید. باید دولتمردانمان را مجبور کنیم تصمیمی جدی بگیرند. من این تصاویر را دیده‌ام و گریسته‌ام. تصاویری وحشتناک و باور نکردی است. می‌خواهم که نمایندگان کشورهای روسیه و چین در شورای امنیت سازمان ملل که هربار به‌راحتی آب خوردن، قطعنامه‌های شورا را مختل می‌کنند، این تصاویر هولناک را ببینند… من هرگز کسی را به کشتن دیگری تشویق نکردم. مردم لیبی هم منتظر من نشدند تا برای دفاع از حقوقشان سلاح به دست بگیرند. آنها می‌جنگیدند و من از جنگ آنها فیلم می‌گرفتم. من احترام زیادی برای مردمانی قایلم که به‌رغم میل باطنیشان به جنگ می‌روند.
هانری لوی افزود: هیچ حکومتی بی‌ثبات‌تر از حکومت دیکتاتور‌ها نیست؛ چرا که دیکتاتور‌ها تنها در جهان بی‌ثبات است که قادر به حکومتند و همین بی‌ثباتی هم سرانجام موجب سقوطشان می‌شود.
