درخواست رسیدگی و داوری رو نوشت:
وزیر خارجه آمریکا
وزیر دفاع آمریکا
سفیر ایالات متحده در ملل‌متحد
مشاور ویژه وزیر خارجه در امور اشرف
رئیس کمیته نیروهای مسلح در سنای ایالات متحده
رئیس و اعضای کمیته خارجی در مجلس نمایندگان
سفیر آمریکا در عراق و مشاور سیاسی سفارت در امور اشرف
کمیسر عالی پناهندگان ملل‌متحد
معاون سیاسی دبیرکل ملل‌متحد
کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل‌متحد
مدیران کمیساریای عالی پناهندگان در مقر اروپایی ملل‌متحد
ریاست اتحادیه اروپا
ریاست کمیسیون اروپا
نماینده عالی اتحادیه اروپا
وزرای خارجه اتحادیه اروپا
رئیس، نایب‌رئیسان و اعضای ارشد پارلمان اروپا
مجاهدین بر روی خط قرمز هرگونه دخالت رژیم ایران در پرونده مخالفان این رژیم در اشرف و لیبرتی تأکید می‌کنند چیزیکه مارتین کوبلر پیوسته آن را نادیده می‌گیرد
طرح TTL (مکان موقت ترانزیت در لیبرتی) یک پروژه مفتضح شکست خورده است حکومتهای ایران و عراق مقاصد دیگری را تعقیب می‌کنند
یونامی می‌گوید چشم‌انداز کشور ثالث سخت و طولانی است
راه‌حل، اعلام موقعیت قانونی کمپ لیبرتی به‌عنوان کمپ پناهندگی به جای زندان‌سازی است
اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران زندان سازی و دخالت دادن رژیم را به هیچ قیمت نمی‌پذیرند فضیحت ها تحت نام یونامی و ملل‌متحد غیرقابل‌قبول است و هر انسان آزاده‌ای در برابر آن ایستادگی می‌کند
صرفنظر از تماسها مکاتبات و ملاقاتهای آقای کوبلر با رهبری اشرف و لیبرتی نمایندگان اشرف در خارج از عراق در 5/5ماه گذشته با نماینده ویژه دبیرکل بیش از 230 بار تبادل نامه و ایمیل و حدود 40 تماس تلفنی بین 1 الی 5/2ساعت داشته‌اند
در همین مدت آقای کوبلر 7 بار در پاریس به مدت 50ساعت در مورد انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی ملاقات و گفتگو داشته است
اما دولت عراق هیچ ارزش و اعتباری برای خط و امضاء و توافقات کوبلر قائل نیست
و حالا آقای کوبلر از تهران سر در آورده و در جلسه‌ای شرکت می‌کند که وزارت منفور اطلاعات گشتاپوی فاشیسم دینی ترتیب داده است
آقای دبیرکل،
اکنون زمان دخالت شما فرا رسیده است یا این‌که یک نماینده شخصی برای استماع ما معین کنید سوالی که در نامه‌های مکرر و متعدد ما در روزهای اخیر مطرح شده و آقای کوبلر از پاسخ به آن اجتناب می‌کند بسیار ساده و مشروع و منطقی است
ساکنان اشرف و لیبرتی، سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران و جامعه بزرگ ایرانیان می‌خواهند بدانند
آیا آقای کوبلر دیکتاتوری حاکم بر ایران را در سرنوشت ساکنان اشرف و لیبرتی دخالت داده است یا خیر؟
آیا در این باره با رژیم و عوامل آن گفتگو کرده است یا خیر؟
حکومتهای ایران و عراق او را در رسانه‌های خود وسیعاً علیه اپوزیسیون رژیم ایران مورد سوء‌استفاده قرار داده‌اند. اگر او چنین نکرده است چرا تکذیب نمی‌کند و حتی از ما نمی‌پذیرد که ما آن را تکذیب کنیم؟
اگر آقای کوبلر چنین نکرده است بسیار خوشوقت و خوشحال می‌شویم و بلادرنگ ساکنان و خانواده‌ها و جامعه ایرانیان را مطلع می‌کنیم
مثلاً ما می‌خواهیم بدانیم که آقای کوبلر در هتل لاله تهران در جلسه‌ای که اطلاعات رژیم ایران ترتیب داده بود و در آن خواستار استرداد رهبران و برخی اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران شده، شرکت کرده است یا خیر؟
برای اطلاع آقای کوبلر از سوابق امر، ما اطلاعیه تکذیب اد ملکرت نماینده ویژه دبیرکل در عراق در 29 اوت ۲۰۱۱ و همچنین اطلاعیه تکذیب کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ 27ژوئن ۲۰۱۱ در مقابل دروغپردازی مالکی و رژیم ایران را برای سفیر کوبلر فرستادیم تا اقدام مشابه به‌عمل بیاورد اما ایشان اعتنایی نکرد و پاسخی نداد
او به جای پاسخ رسمی هر بار در یک چرخه هزل درخواست مکالمه تلفنی یا ملاقات حضوری می‌کند تا موضوع را شفاهاً سمبل و حرکت گروه‌های بعدی را از اشرف طلب کند این در حالیست که هنوز شرایط و تعهدات مربوط به انتقال گروه‌های قبلی اجرا نشده است
تونل بی‌انتهای ملاقاتها و مکالمات تلفنی فقط بر ابعاد فشار علیه ساکنان بی‌دفاع می‌افزاید، راه را برای فشار و حملات بعدی بعدی هموار می‌کند و دخالت فاشیسم دینی حاکم بر ایران در سرنوشت آنها را موجه می‌کند
در 6اردیبهشت مقاومت ایران از دبیرکل بان کی‌مون خواست همه ارگانها و کارمندان ملل‌متحد را از هرگونه گفتگو و طرف قرار دادن فاشیسم دینی حاکم بر ایران درباره اپوزیسیون این رژیم به‌ویژه ساکنان اشرف و لیبرتی ممنوع کند. این امری غیرقانونی، غیراخلاقی، بسیار شرم‌آور و نقض اصول اولیه ملل‌متحد و قوانین پناهندگی و کنوانسیونهای بین‌المللی است
مشاور امنیتی مالکی، فالح فیاض العامری، با وقاحت بی‌مانند پس از بازگشت از تهران در روز 5اردیبهشت در تلویزیون حکومتی عراق گفت:
طبیعی است که پرونده سازمان «تروریستی» مجاهدین «با طرف ایرانی مورد بحث قرا ر بگیرد». مشاور امنیتی افزود: «آقای مارتین کوبلر، نماینده دبیرکل سازمان ملل‌متحد در عراق، مباحثات مفصلی با طرف عراقی و طرف ایرانی داشته است، چه از طریق سفارت ایران یا از کانالهای ارتباطی دیگر با طرف ایرانی مباحثاتی داشته است تا الزامهای اجرای تفاهمی را فراهم کند که بین او و عراق برای بستن قرارگاه اشرف و پایان دادن به حضور سازمان در خاک عراق طی سال جاری مورد تفاهم قرار گرفته است. آنچه مورد بحث قرار گرفت شامل مکانیزمها و نقش ایران در انجام آنچه باید در حل این مشکل انجام دهد بود ”
مقاومت ایران بلادرنگ با قویترین اعتراض به حکومت عراق و نماینده ویژه دبیرکل هشدار داد هرگونه دخالت دادن رژیم ایران و اطلاعات و مزدوران آن در پرونده اشرف و لیبرتی غیرقابل قبول، نگران‌کننده و بسیار نامشروع است
در 20اردیبهشت کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت که ۴۰۰۰ پارلمانتر را در دو سوی آتلانتیک نمایندگی می‌کند اعلام کرد ”سفر آقای کوبلر به تهران آن هم درست روز بعد از انتقال گروه پنجم از اشرف به لیبرتی، بیش از پیش، رشته‌ای از سؤالات و نگرانیهای مشروع را در همه آزادی‌خواهان برانگیخته است. به‌خصوص که آقای کوبلر در سفر خود به اروپا در ماه فوریه به طرف حسابهای اروپایی گفته بود، سفیر ایران در عراق، شرط سفر او به ایران را انتقال مجاهدین از اشرف قید کرده است.
”کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت اظهارات نماینده دبیرکل در مورد نقش سازنده‌ایران در عراق را محکوم و از مذاکره با رژیم مستبد ایران بر سر اشرف و لیبرتی بر حذر می‌دارد“
همزمان اسقفهای اعظم و رهبران کلیسا در انگلستان طی بیانیه‌یی اعلام کردند:
”کلیسا دخالت رژیم ایران در پرونده کمپ اشرف را محکوم می‌کند. نام هیأت همیاری ملل‌متحد در عراق و نماینده ویژه‌اش در عراق نباید مورد سوء‌استفاده رژیمی قرار گیرد که 58 بار توسط مجمع عمومی ملل‌متحد و دیگر نهادهای ملل‌متحد به‌خاطر نقض بنیادین حقوق‌بشر محکوم شده است“.
آقای کوبلر از یک سو خود را تسهیل کننده معرفی می‌کند و در 6دسامبر ۲۰۱۱ متعهد شد از راهکاری حمایت کند که مورد قبول هر دو طرف (دولت عراق و ساکنان اشرف) باشد. از سوی دیگر هر زمان که می‌خواهد در نقش قیم تحمیلی ساکنان اشرف از جانب آنها با حکومت عراق مذاکره و تفاهم و توافق می‌کند و نتیجه را به ساکنان ابلاغ می‌کند تا از ترس این‌که در صورت عدم تبعیت مورد حمله قرار خواهند گرفت، از حداقل حقوق انسانی خود صرفنظر نموده و به زندانی شدن در لیبرتی تن بدهند.
در نوامبر ۲۰۱۱ ما از آقای کوبلر خواستیم نمایندگان یا وکلای اشرف در گفتگوهایش با نماینده دولت عراق در اردن درباره اشرف شرکت کنند. دولت عراق این را نپذیرفت. اما آقای طاهر بومدرا مشاور ویژه یونامی در مورد کمپ اشرف در 19نوامبر پیام نماینده ویژه دبیرکل را برای نمایندگان اشرف از روی متن مکتوب قرائت کرد که متعهد شده بود فقط راه کاری را می‌پذیرد و حمایت می‌کند که علاوه برطرف عراقی برای ساکنان هم قابل‌قبول باشد.
سفیر کوبلر در 6دسامبر در شورای امنیت اعلام کرد: ”هر گونه راه‌حل عملی باید مورد پذیرش هر دو طرف یعنی دولت عراق و ساکنان کمپ اشرف قرار بگیرد. این راه‌حل باید از یک سو دولت عراق را محترم شمارد و از سوی دیگر به قوانین بین‌المللی انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری و قوانین پناهندگی احترام بگذارد“.
کوبلر: 6دسامبر۲۰۱۱ /شورای امنیت: «هر راه عملی باید هم توسط دولت عراق و هم ساکنان کمپ اشرف مورد قبول باشد. راه‌حل باید از یک طرف به حاکمیت دولت عراق احترام بگذارد و از طرف دیگر به قوانین بین‌المللی انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری و حقوق پناهندگی ملزم باشد».
«Any workable solution must be acceptable to both the government of Iraq and to the residents of Camp Ashraf. The solution must respect the Iraqi government on the one hand and applicable International humanitarian، human rights and refugee law on the other hand».
اما آقای کوبلر هیچ‌گاه به این تعهد عمل نکرد. او یادداشت تفاهم (MOU) را بدون اطلاع ما از مفاد آن، در 25دسامبر با مشاور امنیتی دولت عراق امضاء کرد و ما را در برابر عمل انجام شده قرار داد. سفیر رژیم ایران در بغداد، فرمانده نیروی تروریستی قدس بعداً به تهران گزارش کرد که MOU امضاء شده تحت فشار سفارت بر مشاور امنیتی دولت عراق از درفت اولیه بسیار ضعیفتر شده است. این درحالیست که پایبندی آقای کوبلر به تعهدات فوق‌الذکر، اقتضاء می‌کرد بدون اطلاع و موافقت ساکنان اشرف چیزی را درباره سرنوشت و حقوق آنها امضاء نکند.
اکنون اما با کمال تأسف مفاد همان یادداشت تفاهم هم یکی پس از دیگری نقض شده‌اند، مخصوصاً :
- اماکن ترانزیت با استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری همخوانی خواهد داشت (ماده 1/A سوم: مدیریت TTL مکان موقت ترانزیت)
- دولت به ساکنان اجازه خواهد داد که با هزینه خودشان وارد تماس با شرکتهای بیرونی برای تهیه مواد زندگی و خدماتی از قبیل آب، غذا، ارتباطات، بهداشتی و تجهیزات حفظ و نگهداری و بازسازی بشوند و دولت این امر را تسهیل خواهد کرد. دولت به ساکنان اجازه خواهد داد که اموال انفرادی منقولشان را از کمپ عراق جدید به کمپ لیبرتی منتقل کنند. دولت جمهوری عراق اجازه خواهد داد که تعداد مکفی خودرو برای ترددات داخل کمپ وارد آن شود. (ماده 4: مدیریت TTL مکان موقت ترانزیت)
-از آنجا که در یادداشت تفاهم موضوعات مهمی از قبیل استاتوی قانونی کمپ لیبرتی، مساحت کمپ، حق تردد آزاد ساکنان و حق دسترسی آزادانه آنها به خدمات پزشکی و استقرار نیروهای مسلح عراقی، عامدانه مسکوت گذاشته شده بود، آقای کوبلر برای این‌که یادداشت تفاهم را برای ساکنان اشرف قابل‌قبول کند آن را به ضمیمه نامه امضاء شده خود به تاریخ 28دسامبر برای آنها ارسال کرد.
نکات زیر از همین نامه کد شده اما در عمل مستمراً نقض می‌شود و اجرا نمی‌شوند:
- ”احترام به حقوق‌بشر در کانون ارزشهای ملل‌متحد قرار دارد“
- ”به‌عنوان پناهجو، شما شایستگی برخورداری از حفاظت و رفاه پایه‌یی تحت قوانین بین‌المللی را دارا می‌باشید“
- ”من از درخواست شما برای احترام به حریم شخصی‌تان به‌ویژه در رابطه با زنان مطلعم. من به تلاشهای خودم با دولت جمهوری عراق در این زمینه ادامه خواهم داد تا ترتیبات مناسب را در توافق با دولت عراق به‌نحوی که حاکمیت عراق را محترم شمارد ایجاد کنم“
- ”در رابطه با سایر موضوعات از قبیل داراییها و اموال، ما به مباحثات برای رسیدن به یک راه‌حل که حق مالکیت ساکنان را طبق قوانین عراق به‌صورتی برنامه‌ریزی شده محترم شمارد ادامه خواهیم داد“
مواد نامه‌های بعدی نماینده ویژه دبیرکل در 15فوریه و 16مارس نیز یکی پس از دیگری در عمل نقض شده‌اند
از جمله درباره چگونگی حضور نیروهای مسلح در کمپ لیبرتی، انتقال خودروهای خدماتی و سواری لازم از اشرف به لیبرتی، انتقال نیازمندیهای حیاتی مجروحان و بیمارانی که از کمر به پایین فلج هستند، موضوع داراییهای منقول و غیرمنقول و... .
آقای دبیرکل،
ابتدا به ما گفتند مساحت لیبرتی 40 کیلومتر مربع است. سفیر کوبلر در ملاقات 26دسامبر ۲۰۱۱ با خانم رجوی نقشه‌ای به ایشان داد و تصریح کرد مساحت 5/2 کیلومتر مربع است.
اما این مساحت در عمل به 5/0 کیلومتر مربع تنزل یافت (تقریباً 80 بار کوچکتر از اشرف)
لیبرتی هنوز هم نه آب دارد و نه برق. ساکنان باید ساعتها وقت بگذارند تا بتوانند در هوای گرم از یک منبع آب عمومی با جمعیت متراکم که در 12 کیلومتری لیبرتی قرار دارد استفاده کنند و مقدار کمی آب وارد کمپ بکنند.
ساکنان سه سال و نیم است در محاصره هستند و دولت عراق سوخت را به قیمت شهروندان به آنها نمی‌فروشد و مجبورند سوخت مخصوصاً برای ژنراتورها از خارج از عراق با قیمت چند برابر وارد کنند. هزینه سوخت لیبرتی در سه ماه گذشته برای تولید برق بیش از 770هزار دلار، اجاره تانکرهای تخلیه فاضلاب 272هزار دلار و اجاره تانکرهای آب بیش از 101هزار دلار بوده که اسناد آن موجود است. این درحالیست که هنوز تمام ساکنان به لیبرتی منتقل نشده‌اند. این در حالی است که دولت عراق تا امروز نگذاشته است ساکنان اشرف حتی یک دلار از مایملک خود را بفروشند. به جز یک مورد، بقیه تاجرانی که برای خرید خودروها و اموال به اشرف مراجعه کرده‌اند، دستگیر و مضروب و تهدید شده‌اند که اگر دوباره بیایند سر خود را از دست خواهند داد. برای انتقال اموال به خارج از عراق نیز در یک ماراتن بی‌انتها، آقای کوبلر و سازمان مهاجرت بین‌المللی و دولت عراق ما را به یکدیگر پاس می‌دهند. فریبکاری و وقت‌کشی دولت عراق هم با انواع ترفندها همزمان با سرقت روزانه اموال و تجهیزات ساکنان بی‌وقفه ادامه دارد که با عکس و جزییات به نماینده ویژه دبیرکل گزارش شده است.
به هیچ‌یک از مهندسان اشرف و وکلای ما و حتی شهردار جولیانی و ژنرالها و شخصیتهای برجسته آمریکایی هم اجازه داده نشد قبل از رفتن ساکنان اشرف به لیبرتی از آن بازدید کنند. به جای آن یک تکنسین سرپناه‌سازی به‌نحوی مرموزی استانداردها را تأیید کرد. آقای کوبلر تلاش کرد مسئولیت این تأیید را متوجه کمیساریا کند اما کمیساریا در 26ژانویه به وکلای ما نوشت: ”کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد یک متخصص سرپناه‌سازی را جهت ارائه مشورت به دولت عراق فرستاد“
و در بیانیه اول فوریه ۲۰۱۲ خاطرنشان کرد: ”کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد در مورد امور تکنیکی برای بهبود زیرساختهای کمپ مشورت داده است“
13-کمیساریا در بیانیه‌های اول فوریه، اول و 28مارس ۲۰۱۲ درباره جابه‌جایی از اشرف به لیبرتی و آزادی تردد در کمپ لیبرتی سه بار اعلام کرده است:
”کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد اهمیت فراوانی برای یافتن راه‌حلهای مسالمت‌آمیز قائل است از جمله برای این‌که هرگونه جابه‌جایی به خارج کمپ عراق جدید به‌صورت داوطلبانه پیش برود و با آزادی تردد به مطلوب‌ترین شکل در محل جابه‌جایی“.
اما هم‌چنان‌که نماینده ساکنان اشرف در 29ژانویه به نماینده ویژه دبیرکل نوشت: ”ما تحت فشار قرار داریم تا به‌صورت داوطلبانه به‌جای کمپ پناهندگی به یک بازداشتگاه“ برویم و اگر نرویم کشتار دیگری در چشم‌انداز خواهیم داشت که خودمان به‌خاطر آن سرزنش خواهیم شد. این روشن است که بازداشتگاه یا کشتار دو انتخاب به‌خوبی شناخته شده رژیم ایران برای نابودی نیروی اپوزیسیون اصلی‌اش و لگدمال کردن شرافت ماست. این یک نقض آشکار ماده سوم مشترک کنوانسیونهای ژنو می‌باشد
آقای دبیرکل،
ساکنان اشرف تاکنون حداکثر انعطاف را به خرج داده‌اند از جمله:
- ساکنان از حق اقامت و پناهندگی 25ساله خود در عراق که در 22 نظریه حقوقی توسط شخصیتهای حقوقی ممتاز از سراسر جهان توضیح داده شده چشم‌پوشی کرده‌اند.
- آنها طرح پارلمان اروپا برای ترک عراق به مقصد کشورهای ثالث را پذیرفته‌اند
- آنها توصیه‌های کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد را برای درخواست پناهندگی به‌صورت انفرادی و ابراز آمادگی برای شرکت در مصاحبه‌های انفرادی و خصوصی پذیرفتند در حالی‌که ورود آنان به عراق و حضور و اقامتشان در این کشور کاملاً قانونی بوده و تمامی آنان از سال ۲۰۰۴ به‌عنوان افراد حفاظت‌شده تحت کنوانسیون 4 ژنو به‌رسمیت شناخته شده‌اند
- آنها طرح آمریکا و ملل‌متحد را برای ترک اشرف پذیرفتند. این کمپ در ابتدا یک قطع زمین خشک بوده که توسط هزاران تن از ساکنان اشرف با هزینه خودشان با زحمت فراوان طی 26سال به یک شهر مدرن تبدیل شده است. آنها یک دانشگاه، یک کتابخانه، یک موزه، یک بیمارستان، یک نیروگاه برق، یک گورستان، یک مسجد، دریاچه، چندین پارک، تأسیسات ورزشی و تفریحی و یک پناهگاه ضد بمب زیرزمینی برای حفاظت در برابر بمبارانهای مکرر و حملات موشکی رژیم ایران ساخته‌اند
- در انتها تاکنون حدود دو سوم آنان به لیبرتی رفته‌اند.
اما به‌رغم همه اینها ما با یک بی‌خانمانی و جابه‌جایی اجباری مواجهیم
یک بازداشتگاه تحت عنوان TTL (مکان موقت ترانزیت) ایجاد شده تا فقدان حداقل استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری را در یک کمپ پناهندگی بپوشاند.
ساکنان اشرف باید از مالکیتهای خود صرفنظر کنند و در لیبرتی هم به مدیریت یک دژخیم به نام صادق محمد کاظم از عاملان حمله و شلیک در 6 و 7مرداد ۱۳۸۸ و 19فروردین ۱۳۹۰تن بدهند که برای آقای کوبلر و نامه‌ها و توافقات او هیچ ارزشی قائل نیست
شش ماه پس از پروژه محل موقت ترانزیت (TTL)، به‌نظر می‌رسد که این یک پروژه شکست خورده است. یونامی به نمایندگان اشرف گفته است که انتقال به کشورهای ثالث تا زمانیکه مجاهدین از لیست آمریکا خارج نشده‌اند امکانپذیر نیست. معنی این حرف آن است که لیبرتی یک مکان موقت ترانزیت برای چند روز یا چند هفته یا چند ماه نیست. بنابراین فقدان استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری و نقض بیانیه‌های کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد در مورد حقوق اولیه، سلامتی، رفاه و آزادی تردد ساکنان نمی‌تواند به این بهانه که لیبرتی یک مکان موقت است، مورد بی‌اعتنایی واقع شود.
مکان موقت، فقط سرپوش پایمال کردن حقوق اولیه ساکنان اشرف است. راه‌حل این است که سازمان ملل کمپ لیبرتی را به‌عنوان یک کمپ پناهندگی به‌رسمیت بشناسد.
آقای دبیرکل،
ساکنان اشرف و لیبرتی چیزی بیش از آنچه شما در گزارشهای خود به شورای امنیت گفته‌اید نمی‌خواهند. به‌عنوان مثال موارد زیر که شما گفتید:
- ”من از دولتهای عضو می‌خواهم که به کمک و تسهیل اجرای هرگونه ترتیبات مورد پذیرش برای دولت عراق و ساکنان کمپ مدد رسانند“. (7 ژوئیه ۲۰۱۱)
- ”ملل متحد متعهد است تا حداکثر تلاش خود را برای پاسخ دادن به این موضوع انسان‌دوستانه به‌نحوی که کاملاً به حاکمیت عراق و قوانین بین‌المللی احترام گذارد و مورد قبول تمامی طرفها باشد بنماید“. (5دسامبر ۲۰۱۱)
شما روز بعد از امضای یادداشت تفاهم اعلام کردید:
”این توافق بنیان یک راه‌حل مسالمت‌آمیز و پایدار برای این وضعیت که به حاکمیت عراق و وظایف انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری آن احترام می‌گذارد را بنا می‌سازد“. (26دسامبر ۲۰۱۱)
ساکنان اشرف و لیبرتی همان چیزهایی را می‌خواهند که در سخنان 14ژانویه ۲۰۱۲ شما در بیروت فرموله شده است:
”اول از همه و پیش از هر چیز افراد شرافت، عدالت را می‌خواهند... ... . آنها حقوق‌بشر و حقوق انسانی خود را می‌خواهند“.
خواسته‌های منصفانه‌ای را که بارها برای آقای کوبلر نوشته و گفته شده و اکنون دخالت فوری شما را می‌طلبد به شرح زیر است:
1- نماینده ویژه دبیرکل هیچ‌گونه دخالت رژیم ایران را علیه مخالفانش در اشرف و لیبرتی مجاز نخواهد شمرد
2- توافقات و تعهدات مربوط به انتقال گروه پنجم از اشرف به لیبرتی که عمدتاً زنان بودند توسط دولت عراق به اجرا درخواهد آمد (شامل: 6 تانکر آب و فاضلاب و سوخت، 25 تریلی برای انتقال باقیمانده وسایل آنان، 6 بنگال و 3 خودروی ویژه بیماران فلج از کمر به پایین)
3- مواد نامه‌ها و توافقات نماینده ویژه دبیرکل به‌خصوص در مورد پلیس، 10 خودروی سواری با هر ستون، زمانبندی مشخص برای وصل لیبرتی به شبکه آب و برق شهری، سازندگی، فضای سبز و کاشت درخت قبل از حرکت بعدی تضمین و اجرا خواهد شد
4- به‌لحاظ حقوقی لیبرتی به‌عنوان یک کمپ پناهندگی به‌رسمیت شناخته خواهد شد
5- ملل‌متحد فروش تمامی اموال منقول و غیرمنقول اشرف و یا انتقال آنها به کشورهای دیگر را تضمین خواهد می‌کند
6- آمریکا در اسرع وقت اشرف را بازرسی و نتیجه را برای اطلاع عموم اعلام خواهد کرد.
وزیر خارجه آمریکا
وزیر دفاع آمریکا
سفیر ایالات متحده در ملل‌متحد
مشاور ویژه وزیر خارجه در امور اشرف
رئیس کمیته نیروهای مسلح در سنای ایالات متحده
رئیس و اعضای کمیته خارجی در مجلس نمایندگان
سفیر آمریکا در عراق و مشاور سیاسی سفارت در امور اشرف
کمیسر عالی پناهندگان ملل‌متحد
معاون سیاسی دبیرکل ملل‌متحد
کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل‌متحد
مدیران کمیساریای عالی پناهندگان در مقر اروپایی ملل‌متحد
ریاست اتحادیه اروپا
ریاست کمیسیون اروپا
نماینده عالی اتحادیه اروپا
وزرای خارجه اتحادیه اروپا
رئیس، نایب‌رئیسان و اعضای ارشد پارلمان اروپا
مجاهدین بر روی خط قرمز هرگونه دخالت رژیم ایران در پرونده مخالفان این رژیم در اشرف و لیبرتی تأکید می‌کنند چیزیکه مارتین کوبلر پیوسته آن را نادیده می‌گیرد
طرح TTL (مکان موقت ترانزیت در لیبرتی) یک پروژه مفتضح شکست خورده است حکومتهای ایران و عراق مقاصد دیگری را تعقیب می‌کنند
یونامی می‌گوید چشم‌انداز کشور ثالث سخت و طولانی است
راه‌حل، اعلام موقعیت قانونی کمپ لیبرتی به‌عنوان کمپ پناهندگی به جای زندان‌سازی است
اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران زندان سازی و دخالت دادن رژیم را به هیچ قیمت نمی‌پذیرند فضیحت ها تحت نام یونامی و ملل‌متحد غیرقابل‌قبول است و هر انسان آزاده‌ای در برابر آن ایستادگی می‌کند
صرفنظر از تماسها مکاتبات و ملاقاتهای آقای کوبلر با رهبری اشرف و لیبرتی نمایندگان اشرف در خارج از عراق در 5/5ماه گذشته با نماینده ویژه دبیرکل بیش از 230 بار تبادل نامه و ایمیل و حدود 40 تماس تلفنی بین 1 الی 5/2ساعت داشته‌اند
در همین مدت آقای کوبلر 7 بار در پاریس به مدت 50ساعت در مورد انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی ملاقات و گفتگو داشته است
اما دولت عراق هیچ ارزش و اعتباری برای خط و امضاء و توافقات کوبلر قائل نیست
و حالا آقای کوبلر از تهران سر در آورده و در جلسه‌ای شرکت می‌کند که وزارت منفور اطلاعات گشتاپوی فاشیسم دینی ترتیب داده است
آقای دبیرکل،
اکنون زمان دخالت شما فرا رسیده است یا این‌که یک نماینده شخصی برای استماع ما معین کنید سوالی که در نامه‌های مکرر و متعدد ما در روزهای اخیر مطرح شده و آقای کوبلر از پاسخ به آن اجتناب می‌کند بسیار ساده و مشروع و منطقی است
ساکنان اشرف و لیبرتی، سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران و جامعه بزرگ ایرانیان می‌خواهند بدانند
آیا آقای کوبلر دیکتاتوری حاکم بر ایران را در سرنوشت ساکنان اشرف و لیبرتی دخالت داده است یا خیر؟
آیا در این باره با رژیم و عوامل آن گفتگو کرده است یا خیر؟
حکومتهای ایران و عراق او را در رسانه‌های خود وسیعاً علیه اپوزیسیون رژیم ایران مورد سوء‌استفاده قرار داده‌اند. اگر او چنین نکرده است چرا تکذیب نمی‌کند و حتی از ما نمی‌پذیرد که ما آن را تکذیب کنیم؟
اگر آقای کوبلر چنین نکرده است بسیار خوشوقت و خوشحال می‌شویم و بلادرنگ ساکنان و خانواده‌ها و جامعه ایرانیان را مطلع می‌کنیم
مثلاً ما می‌خواهیم بدانیم که آقای کوبلر در هتل لاله تهران در جلسه‌ای که اطلاعات رژیم ایران ترتیب داده بود و در آن خواستار استرداد رهبران و برخی اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران شده، شرکت کرده است یا خیر؟
برای اطلاع آقای کوبلر از سوابق امر، ما اطلاعیه تکذیب اد ملکرت نماینده ویژه دبیرکل در عراق در 29 اوت ۲۰۱۱ و همچنین اطلاعیه تکذیب کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ 27ژوئن ۲۰۱۱ در مقابل دروغپردازی مالکی و رژیم ایران را برای سفیر کوبلر فرستادیم تا اقدام مشابه به‌عمل بیاورد اما ایشان اعتنایی نکرد و پاسخی نداد
او به جای پاسخ رسمی هر بار در یک چرخه هزل درخواست مکالمه تلفنی یا ملاقات حضوری می‌کند تا موضوع را شفاهاً سمبل و حرکت گروه‌های بعدی را از اشرف طلب کند این در حالیست که هنوز شرایط و تعهدات مربوط به انتقال گروه‌های قبلی اجرا نشده است
تونل بی‌انتهای ملاقاتها و مکالمات تلفنی فقط بر ابعاد فشار علیه ساکنان بی‌دفاع می‌افزاید، راه را برای فشار و حملات بعدی بعدی هموار می‌کند و دخالت فاشیسم دینی حاکم بر ایران در سرنوشت آنها را موجه می‌کند
در 6اردیبهشت مقاومت ایران از دبیرکل بان کی‌مون خواست همه ارگانها و کارمندان ملل‌متحد را از هرگونه گفتگو و طرف قرار دادن فاشیسم دینی حاکم بر ایران درباره اپوزیسیون این رژیم به‌ویژه ساکنان اشرف و لیبرتی ممنوع کند. این امری غیرقانونی، غیراخلاقی، بسیار شرم‌آور و نقض اصول اولیه ملل‌متحد و قوانین پناهندگی و کنوانسیونهای بین‌المللی است
مشاور امنیتی مالکی، فالح فیاض العامری، با وقاحت بی‌مانند پس از بازگشت از تهران در روز 5اردیبهشت در تلویزیون حکومتی عراق گفت:
طبیعی است که پرونده سازمان «تروریستی» مجاهدین «با طرف ایرانی مورد بحث قرا ر بگیرد». مشاور امنیتی افزود: «آقای مارتین کوبلر، نماینده دبیرکل سازمان ملل‌متحد در عراق، مباحثات مفصلی با طرف عراقی و طرف ایرانی داشته است، چه از طریق سفارت ایران یا از کانالهای ارتباطی دیگر با طرف ایرانی مباحثاتی داشته است تا الزامهای اجرای تفاهمی را فراهم کند که بین او و عراق برای بستن قرارگاه اشرف و پایان دادن به حضور سازمان در خاک عراق طی سال جاری مورد تفاهم قرار گرفته است. آنچه مورد بحث قرار گرفت شامل مکانیزمها و نقش ایران در انجام آنچه باید در حل این مشکل انجام دهد بود ”
مقاومت ایران بلادرنگ با قویترین اعتراض به حکومت عراق و نماینده ویژه دبیرکل هشدار داد هرگونه دخالت دادن رژیم ایران و اطلاعات و مزدوران آن در پرونده اشرف و لیبرتی غیرقابل قبول، نگران‌کننده و بسیار نامشروع است
در 20اردیبهشت کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت که ۴۰۰۰ پارلمانتر را در دو سوی آتلانتیک نمایندگی می‌کند اعلام کرد ”سفر آقای کوبلر به تهران آن هم درست روز بعد از انتقال گروه پنجم از اشرف به لیبرتی، بیش از پیش، رشته‌ای از سؤالات و نگرانیهای مشروع را در همه آزادی‌خواهان برانگیخته است. به‌خصوص که آقای کوبلر در سفر خود به اروپا در ماه فوریه به طرف حسابهای اروپایی گفته بود، سفیر ایران در عراق، شرط سفر او به ایران را انتقال مجاهدین از اشرف قید کرده است.
”کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت اظهارات نماینده دبیرکل در مورد نقش سازنده‌ایران در عراق را محکوم و از مذاکره با رژیم مستبد ایران بر سر اشرف و لیبرتی بر حذر می‌دارد“
همزمان اسقفهای اعظم و رهبران کلیسا در انگلستان طی بیانیه‌یی اعلام کردند:
”کلیسا دخالت رژیم ایران در پرونده کمپ اشرف را محکوم می‌کند. نام هیأت همیاری ملل‌متحد در عراق و نماینده ویژه‌اش در عراق نباید مورد سوء‌استفاده رژیمی قرار گیرد که 58 بار توسط مجمع عمومی ملل‌متحد و دیگر نهادهای ملل‌متحد به‌خاطر نقض بنیادین حقوق‌بشر محکوم شده است“.
آقای کوبلر از یک سو خود را تسهیل کننده معرفی می‌کند و در 6دسامبر ۲۰۱۱ متعهد شد از راهکاری حمایت کند که مورد قبول هر دو طرف (دولت عراق و ساکنان اشرف) باشد. از سوی دیگر هر زمان که می‌خواهد در نقش قیم تحمیلی ساکنان اشرف از جانب آنها با حکومت عراق مذاکره و تفاهم و توافق می‌کند و نتیجه را به ساکنان ابلاغ می‌کند تا از ترس این‌که در صورت عدم تبعیت مورد حمله قرار خواهند گرفت، از حداقل حقوق انسانی خود صرفنظر نموده و به زندانی شدن در لیبرتی تن بدهند.
در نوامبر ۲۰۱۱ ما از آقای کوبلر خواستیم نمایندگان یا وکلای اشرف در گفتگوهایش با نماینده دولت عراق در اردن درباره اشرف شرکت کنند. دولت عراق این را نپذیرفت. اما آقای طاهر بومدرا مشاور ویژه یونامی در مورد کمپ اشرف در 19نوامبر پیام نماینده ویژه دبیرکل را برای نمایندگان اشرف از روی متن مکتوب قرائت کرد که متعهد شده بود فقط راه کاری را می‌پذیرد و حمایت می‌کند که علاوه برطرف عراقی برای ساکنان هم قابل‌قبول باشد.
سفیر کوبلر در 6دسامبر در شورای امنیت اعلام کرد: ”هر گونه راه‌حل عملی باید مورد پذیرش هر دو طرف یعنی دولت عراق و ساکنان کمپ اشرف قرار بگیرد. این راه‌حل باید از یک سو دولت عراق را محترم شمارد و از سوی دیگر به قوانین بین‌المللی انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری و قوانین پناهندگی احترام بگذارد“.
کوبلر: 6دسامبر۲۰۱۱ /شورای امنیت: «هر راه عملی باید هم توسط دولت عراق و هم ساکنان کمپ اشرف مورد قبول باشد. راه‌حل باید از یک طرف به حاکمیت دولت عراق احترام بگذارد و از طرف دیگر به قوانین بین‌المللی انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری و حقوق پناهندگی ملزم باشد».
«Any workable solution must be acceptable to both the government of Iraq and to the residents of Camp Ashraf. The solution must respect the Iraqi government on the one hand and applicable International humanitarian، human rights and refugee law on the other hand».
اما آقای کوبلر هیچ‌گاه به این تعهد عمل نکرد. او یادداشت تفاهم (MOU) را بدون اطلاع ما از مفاد آن، در 25دسامبر با مشاور امنیتی دولت عراق امضاء کرد و ما را در برابر عمل انجام شده قرار داد. سفیر رژیم ایران در بغداد، فرمانده نیروی تروریستی قدس بعداً به تهران گزارش کرد که MOU امضاء شده تحت فشار سفارت بر مشاور امنیتی دولت عراق از درفت اولیه بسیار ضعیفتر شده است. این درحالیست که پایبندی آقای کوبلر به تعهدات فوق‌الذکر، اقتضاء می‌کرد بدون اطلاع و موافقت ساکنان اشرف چیزی را درباره سرنوشت و حقوق آنها امضاء نکند.
اکنون اما با کمال تأسف مفاد همان یادداشت تفاهم هم یکی پس از دیگری نقض شده‌اند، مخصوصاً :
- اماکن ترانزیت با استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری همخوانی خواهد داشت (ماده 1/A سوم: مدیریت TTL مکان موقت ترانزیت)
- دولت به ساکنان اجازه خواهد داد که با هزینه خودشان وارد تماس با شرکتهای بیرونی برای تهیه مواد زندگی و خدماتی از قبیل آب، غذا، ارتباطات، بهداشتی و تجهیزات حفظ و نگهداری و بازسازی بشوند و دولت این امر را تسهیل خواهد کرد. دولت به ساکنان اجازه خواهد داد که اموال انفرادی منقولشان را از کمپ عراق جدید به کمپ لیبرتی منتقل کنند. دولت جمهوری عراق اجازه خواهد داد که تعداد مکفی خودرو برای ترددات داخل کمپ وارد آن شود. (ماده 4: مدیریت TTL مکان موقت ترانزیت)
-از آنجا که در یادداشت تفاهم موضوعات مهمی از قبیل استاتوی قانونی کمپ لیبرتی، مساحت کمپ، حق تردد آزاد ساکنان و حق دسترسی آزادانه آنها به خدمات پزشکی و استقرار نیروهای مسلح عراقی، عامدانه مسکوت گذاشته شده بود، آقای کوبلر برای این‌که یادداشت تفاهم را برای ساکنان اشرف قابل‌قبول کند آن را به ضمیمه نامه امضاء شده خود به تاریخ 28دسامبر برای آنها ارسال کرد.
نکات زیر از همین نامه کد شده اما در عمل مستمراً نقض می‌شود و اجرا نمی‌شوند:
- ”احترام به حقوق‌بشر در کانون ارزشهای ملل‌متحد قرار دارد“
- ”به‌عنوان پناهجو، شما شایستگی برخورداری از حفاظت و رفاه پایه‌یی تحت قوانین بین‌المللی را دارا می‌باشید“
- ”من از درخواست شما برای احترام به حریم شخصی‌تان به‌ویژه در رابطه با زنان مطلعم. من به تلاشهای خودم با دولت جمهوری عراق در این زمینه ادامه خواهم داد تا ترتیبات مناسب را در توافق با دولت عراق به‌نحوی که حاکمیت عراق را محترم شمارد ایجاد کنم“
- ”در رابطه با سایر موضوعات از قبیل داراییها و اموال، ما به مباحثات برای رسیدن به یک راه‌حل که حق مالکیت ساکنان را طبق قوانین عراق به‌صورتی برنامه‌ریزی شده محترم شمارد ادامه خواهیم داد“
مواد نامه‌های بعدی نماینده ویژه دبیرکل در 15فوریه و 16مارس نیز یکی پس از دیگری در عمل نقض شده‌اند
از جمله درباره چگونگی حضور نیروهای مسلح در کمپ لیبرتی، انتقال خودروهای خدماتی و سواری لازم از اشرف به لیبرتی، انتقال نیازمندیهای حیاتی مجروحان و بیمارانی که از کمر به پایین فلج هستند، موضوع داراییهای منقول و غیرمنقول و... .
آقای دبیرکل،
ابتدا به ما گفتند مساحت لیبرتی 40 کیلومتر مربع است. سفیر کوبلر در ملاقات 26دسامبر ۲۰۱۱ با خانم رجوی نقشه‌ای به ایشان داد و تصریح کرد مساحت 5/2 کیلومتر مربع است.
اما این مساحت در عمل به 5/0 کیلومتر مربع تنزل یافت (تقریباً 80 بار کوچکتر از اشرف)
لیبرتی هنوز هم نه آب دارد و نه برق. ساکنان باید ساعتها وقت بگذارند تا بتوانند در هوای گرم از یک منبع آب عمومی با جمعیت متراکم که در 12 کیلومتری لیبرتی قرار دارد استفاده کنند و مقدار کمی آب وارد کمپ بکنند.
ساکنان سه سال و نیم است در محاصره هستند و دولت عراق سوخت را به قیمت شهروندان به آنها نمی‌فروشد و مجبورند سوخت مخصوصاً برای ژنراتورها از خارج از عراق با قیمت چند برابر وارد کنند. هزینه سوخت لیبرتی در سه ماه گذشته برای تولید برق بیش از 770هزار دلار، اجاره تانکرهای تخلیه فاضلاب 272هزار دلار و اجاره تانکرهای آب بیش از 101هزار دلار بوده که اسناد آن موجود است. این درحالیست که هنوز تمام ساکنان به لیبرتی منتقل نشده‌اند. این در حالی است که دولت عراق تا امروز نگذاشته است ساکنان اشرف حتی یک دلار از مایملک خود را بفروشند. به جز یک مورد، بقیه تاجرانی که برای خرید خودروها و اموال به اشرف مراجعه کرده‌اند، دستگیر و مضروب و تهدید شده‌اند که اگر دوباره بیایند سر خود را از دست خواهند داد. برای انتقال اموال به خارج از عراق نیز در یک ماراتن بی‌انتها، آقای کوبلر و سازمان مهاجرت بین‌المللی و دولت عراق ما را به یکدیگر پاس می‌دهند. فریبکاری و وقت‌کشی دولت عراق هم با انواع ترفندها همزمان با سرقت روزانه اموال و تجهیزات ساکنان بی‌وقفه ادامه دارد که با عکس و جزییات به نماینده ویژه دبیرکل گزارش شده است.
به هیچ‌یک از مهندسان اشرف و وکلای ما و حتی شهردار جولیانی و ژنرالها و شخصیتهای برجسته آمریکایی هم اجازه داده نشد قبل از رفتن ساکنان اشرف به لیبرتی از آن بازدید کنند. به جای آن یک تکنسین سرپناه‌سازی به‌نحوی مرموزی استانداردها را تأیید کرد. آقای کوبلر تلاش کرد مسئولیت این تأیید را متوجه کمیساریا کند اما کمیساریا در 26ژانویه به وکلای ما نوشت: ”کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد یک متخصص سرپناه‌سازی را جهت ارائه مشورت به دولت عراق فرستاد“
و در بیانیه اول فوریه ۲۰۱۲ خاطرنشان کرد: ”کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد در مورد امور تکنیکی برای بهبود زیرساختهای کمپ مشورت داده است“
13-کمیساریا در بیانیه‌های اول فوریه، اول و 28مارس ۲۰۱۲ درباره جابه‌جایی از اشرف به لیبرتی و آزادی تردد در کمپ لیبرتی سه بار اعلام کرده است:
”کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد اهمیت فراوانی برای یافتن راه‌حلهای مسالمت‌آمیز قائل است از جمله برای این‌که هرگونه جابه‌جایی به خارج کمپ عراق جدید به‌صورت داوطلبانه پیش برود و با آزادی تردد به مطلوب‌ترین شکل در محل جابه‌جایی“.
اما هم‌چنان‌که نماینده ساکنان اشرف در 29ژانویه به نماینده ویژه دبیرکل نوشت: ”ما تحت فشار قرار داریم تا به‌صورت داوطلبانه به‌جای کمپ پناهندگی به یک بازداشتگاه“ برویم و اگر نرویم کشتار دیگری در چشم‌انداز خواهیم داشت که خودمان به‌خاطر آن سرزنش خواهیم شد. این روشن است که بازداشتگاه یا کشتار دو انتخاب به‌خوبی شناخته شده رژیم ایران برای نابودی نیروی اپوزیسیون اصلی‌اش و لگدمال کردن شرافت ماست. این یک نقض آشکار ماده سوم مشترک کنوانسیونهای ژنو می‌باشد
آقای دبیرکل،
ساکنان اشرف تاکنون حداکثر انعطاف را به خرج داده‌اند از جمله:
- ساکنان از حق اقامت و پناهندگی 25ساله خود در عراق که در 22 نظریه حقوقی توسط شخصیتهای حقوقی ممتاز از سراسر جهان توضیح داده شده چشم‌پوشی کرده‌اند.
- آنها طرح پارلمان اروپا برای ترک عراق به مقصد کشورهای ثالث را پذیرفته‌اند
- آنها توصیه‌های کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد را برای درخواست پناهندگی به‌صورت انفرادی و ابراز آمادگی برای شرکت در مصاحبه‌های انفرادی و خصوصی پذیرفتند در حالی‌که ورود آنان به عراق و حضور و اقامتشان در این کشور کاملاً قانونی بوده و تمامی آنان از سال ۲۰۰۴ به‌عنوان افراد حفاظت‌شده تحت کنوانسیون 4 ژنو به‌رسمیت شناخته شده‌اند
- آنها طرح آمریکا و ملل‌متحد را برای ترک اشرف پذیرفتند. این کمپ در ابتدا یک قطع زمین خشک بوده که توسط هزاران تن از ساکنان اشرف با هزینه خودشان با زحمت فراوان طی 26سال به یک شهر مدرن تبدیل شده است. آنها یک دانشگاه، یک کتابخانه، یک موزه، یک بیمارستان، یک نیروگاه برق، یک گورستان، یک مسجد، دریاچه، چندین پارک، تأسیسات ورزشی و تفریحی و یک پناهگاه ضد بمب زیرزمینی برای حفاظت در برابر بمبارانهای مکرر و حملات موشکی رژیم ایران ساخته‌اند
- در انتها تاکنون حدود دو سوم آنان به لیبرتی رفته‌اند.
اما به‌رغم همه اینها ما با یک بی‌خانمانی و جابه‌جایی اجباری مواجهیم
یک بازداشتگاه تحت عنوان TTL (مکان موقت ترانزیت) ایجاد شده تا فقدان حداقل استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری را در یک کمپ پناهندگی بپوشاند.
ساکنان اشرف باید از مالکیتهای خود صرفنظر کنند و در لیبرتی هم به مدیریت یک دژخیم به نام صادق محمد کاظم از عاملان حمله و شلیک در 6 و 7مرداد ۱۳۸۸ و 19فروردین ۱۳۹۰تن بدهند که برای آقای کوبلر و نامه‌ها و توافقات او هیچ ارزشی قائل نیست
شش ماه پس از پروژه محل موقت ترانزیت (TTL)، به‌نظر می‌رسد که این یک پروژه شکست خورده است. یونامی به نمایندگان اشرف گفته است که انتقال به کشورهای ثالث تا زمانیکه مجاهدین از لیست آمریکا خارج نشده‌اند امکانپذیر نیست. معنی این حرف آن است که لیبرتی یک مکان موقت ترانزیت برای چند روز یا چند هفته یا چند ماه نیست. بنابراین فقدان استانداردهای انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری و نقض بیانیه‌های کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد در مورد حقوق اولیه، سلامتی، رفاه و آزادی تردد ساکنان نمی‌تواند به این بهانه که لیبرتی یک مکان موقت است، مورد بی‌اعتنایی واقع شود.
مکان موقت، فقط سرپوش پایمال کردن حقوق اولیه ساکنان اشرف است. راه‌حل این است که سازمان ملل کمپ لیبرتی را به‌عنوان یک کمپ پناهندگی به‌رسمیت بشناسد.
آقای دبیرکل،
ساکنان اشرف و لیبرتی چیزی بیش از آنچه شما در گزارشهای خود به شورای امنیت گفته‌اید نمی‌خواهند. به‌عنوان مثال موارد زیر که شما گفتید:
- ”من از دولتهای عضو می‌خواهم که به کمک و تسهیل اجرای هرگونه ترتیبات مورد پذیرش برای دولت عراق و ساکنان کمپ مدد رسانند“. (7 ژوئیه ۲۰۱۱)
- ”ملل متحد متعهد است تا حداکثر تلاش خود را برای پاسخ دادن به این موضوع انسان‌دوستانه به‌نحوی که کاملاً به حاکمیت عراق و قوانین بین‌المللی احترام گذارد و مورد قبول تمامی طرفها باشد بنماید“. (5دسامبر ۲۰۱۱)
شما روز بعد از امضای یادداشت تفاهم اعلام کردید:
”این توافق بنیان یک راه‌حل مسالمت‌آمیز و پایدار برای این وضعیت که به حاکمیت عراق و وظایف انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری آن احترام می‌گذارد را بنا می‌سازد“. (26دسامبر ۲۰۱۱)
ساکنان اشرف و لیبرتی همان چیزهایی را می‌خواهند که در سخنان 14ژانویه ۲۰۱۲ شما در بیروت فرموله شده است:
”اول از همه و پیش از هر چیز افراد شرافت، عدالت را می‌خواهند... ... . آنها حقوق‌بشر و حقوق انسانی خود را می‌خواهند“.
خواسته‌های منصفانه‌ای را که بارها برای آقای کوبلر نوشته و گفته شده و اکنون دخالت فوری شما را می‌طلبد به شرح زیر است:
1- نماینده ویژه دبیرکل هیچ‌گونه دخالت رژیم ایران را علیه مخالفانش در اشرف و لیبرتی مجاز نخواهد شمرد
2- توافقات و تعهدات مربوط به انتقال گروه پنجم از اشرف به لیبرتی که عمدتاً زنان بودند توسط دولت عراق به اجرا درخواهد آمد (شامل: 6 تانکر آب و فاضلاب و سوخت، 25 تریلی برای انتقال باقیمانده وسایل آنان، 6 بنگال و 3 خودروی ویژه بیماران فلج از کمر به پایین)
3- مواد نامه‌ها و توافقات نماینده ویژه دبیرکل به‌خصوص در مورد پلیس، 10 خودروی سواری با هر ستون، زمانبندی مشخص برای وصل لیبرتی به شبکه آب و برق شهری، سازندگی، فضای سبز و کاشت درخت قبل از حرکت بعدی تضمین و اجرا خواهد شد
4- به‌لحاظ حقوقی لیبرتی به‌عنوان یک کمپ پناهندگی به‌رسمیت شناخته خواهد شد
5- ملل‌متحد فروش تمامی اموال منقول و غیرمنقول اشرف و یا انتقال آنها به کشورهای دیگر را تضمین خواهد می‌کند
6- آمریکا در اسرع وقت اشرف را بازرسی و نتیجه را برای اطلاع عموم اعلام خواهد کرد.
