جمعه شب 15فروردین، پنجمین گروه از مجاهدان اشرف، پس از زیارت مزار شهیدان در قطعه مروارید، به لیبرتی رفتند.
حرکت پنجمین ستون به‌دنبال 8روز بازرسی وسائل و بازرسی انفرادی مجاهدین با عبور آنها از دتکتور صورت گرفت. حرکت ستون که از حوالی ساعت 8 جمعه شب با عبور اولین اتوبوس از در شیر در اشرف آغاز شده بود تا 5 بامداد که آخرین اتوبوس به لیبرتی رسید ادامه یافت و با 5ساعت توقف و اعتراضهای مجاهدین در بین راه همراه بود.
نیروهای استخبارات عراق و مزدوران رژیم آخوندی که به‌دستور ولی‌فقیه ارتجاع از چهره تک‌تک مجاهدین عکس می‌گرفتند در یک مقطع دوربینهای خود را از ترس اعتراضات مجاهدین در کیسه گونی مخفی کرده بودند.
بازرسی وسائل و افراد از روز جمعه 8اردیبهشت تا غروب جمعه 15اردیبهشت در مجموع 8روز بدرازا کشید و منتهای غیظ و کین حیوانی ولی‌فقیه ارتجاع و حکومت دست‌نشانده عراق از مجاهدان اشرف را به نمایش گذاشت و ناظران ملل‌متحد را هم در هر قدم در بهت و حیرت فرو برد.
در بین راه اشرف به لیبرتی در حوالی ساعت 10 شب، مجاهدین به ناگهان با ناپدید شدن 6 خودروی خدماتی که با همین ستون از اشرف به لیبرتی منتقل می‌شد، مواجه شدند. 6 خودروی خدماتی شامل 3 تانکر آب و 2 تانکر فاضلاب و یک تانکر سوخت بود که در مکاتبات متعدد مارتین کوبلر نماینده ویژه ملل‌متحد و مقامات آمریکایی با نمایندگان اشرف مورد توافق قرار گرفته بود.
-مجاهدین سعی کردند در بین راه با ناظران یونامی تماس بگیرند اما هیچ‌یک از تلفنهای همراه جواب نمی‌داد. فرمانده عراقی ستون نیز که شخصاً یکایک خودروهای خدماتی را بازرسی کرده و اسناد قانونی مالکیت آنها را هم با اداره راهنمایی و رانندگی بازبینی کرده بود پس از وصل ارتباط تلفنی از ناپدید شدن خودروهای خدماتی در بین راه اظهار بی‌اطلاعی کرد.
مارتین کوبلر در پاسخ به نامه فوری ساکنان اشرف گفت در این باره تحقیق خواهد کرد و مقامات آمریکایی در واشینگتن و بغداد نیز از این حادثه ابراز تعجب کردند.
در این اثناء شهروندان عراقی با تلفن به مجاهدان اشرف اطلاع دادند که بر سر یک پیچ پس از عبور ستون از میدان شهر خالص شاهد بوده‌اند که این 6 خودرو که در انتهای ستون حرکت می‌کردند، تغییر مسیر داده شده و به جانب اشرف در حرکت است. متعاقباً معلوم شد که این دستور کین توزانه از جانب مقامات بالای حکومت عراق در دفتر فرمانده کل قوا خطاب به رانندگان خودروها صادر شده و آنها را مجبور به تغییر مسیر و بازگشت به اشرف کرده‌اند.
در این هنگام مجاهدان اشرف در ورودی لیبرتی در جاده فرودگاه بغداد دست به اعتراض زدند، اتوبوسها را متوقف کردند و شماری از آنان از اتوبوسها خارج شده و اعلام کردند خواهان بازگشت بلادرنگ به اشرف حتی با پای پیاده هستند.
ساعتی بعد جانشین نماینده دبیرکل در عراق در یک پیام فوری اطلاع داد: طرف عراقی می‌گوید که این موضوع ناشی از یک عدم هماهنگی بوده و خودروهای خدماتی به‌زودی در حرکت بعدی از اشرف به لیبرتی منتقل می‌شوند.
شایان یادآوری است که نمایندگان اشرف در غروب جمعه قبل از حرکت پنجمین گروه در نامه‌هایشان به مارتین کوبلر نماینده ویژه دبیرکل سکوت و بی‌عملی او را در برابر مشکلات انسانی و قولهای انجام ناشده درباره وضعیت بیماران و مجروحان مورد اعتراض قرار داده بودند.
نمایندگان اشرف خاطرنشان کردند که آقای کوبلر نباید بدون اجرای تعهدات از جانب طرف عراقی انتظار حرکت گروه‌های بعدی را داشته باشد. چرا که خود او در نامه 24آوریل (5اردیبهشت) نوشته بود که خودروها و بنگالهای ویژه بیمارانی که از کمر به پایین فلج هستند می‌تواند به لیبرتی منتقل شود.
نمایندگان اشرف از کوبلر پرسیدند که چرا در برابر برخوردهای غیرانسانی در جریان بازرسی علیه ساکنان اشرف سکوت پیشه کرده و هر آنچه را که عراقیها به او تحمیل می‌کند می‌پذیرد. علاوه بر این سازمان ملل نمی‌تواند از زیر بار تعهدات خود درباره اموال و داراییهای مجاهدین که اسناد تمامی آنها هم وجود دارد، شانه خالی کند.
آقای کوبلر در نامه 28دسامبر۲۰۱۱ خود که به ضمیمه یادداشت تفاهمی که با دولت عراق امضاء کرده بود برای ساکنان اشرف فرستاد، تصریح کرده بود که در جستجوی راه‌حلی برای محترم شمردن حقوق مالکیت ساکنان اشرف در چارچوب قوانین عراق است.
کوبلر همچنین در نامه 21آوریل ۲۰۱۲ به ساکنان اشرف نوشت بخش اعظم داراییهای منقول ساکنان اشرف بایستی با تأیید دولت عراق در داخل عراق به فروش برسد و یا از این کشور منتقل و خارج شود.
نماینده ویژه دبیرکل در 6دسامبر ۲۰۱۱ در شورای امنیت در برابر 15 عضو این شورا اعلام کرده بود که هر راه‌حل عملی باید هم برای دولت عراق و هم ساکنان اشرف قابل‌قبول و در انطباق با قوانین انسان‌دوستانه بین‌المللی و قانون پناهندگی باشد.
سخنان مارتین کوبلر در جلسه شورای امنیت:
دولت عراق مکرراً بر هدف خود در جهت بستن کمپ تا 31دسامبر امسال و انتقال ساکنان به یک محل دیگر تا زمانی که کشورهایی در بیرون از عراق یافت شوند که بتوان آنها را منتقل کرد، تأکید کرده است. این ضرب‌الاجل به سرعت در حال اتمام است.
موضع ساکنان اشرف این است که در کمپ بمانند تا زمانی که کشورهایی یافت شوند که آنها را قبول کنند آنها هم‌چنان قبول ندارند که به یک مکان دیگر خارج از کمپ بدون حفاظت کلاه آبی‌ها منتقل شوند.
من از پیشرفتی که تابه‌حال صورت گرفته خوشنود هستم که دولت عراق موافقت کرد که به کمیساریای عالی پناهندگان نقشی را که تحت اختیارات خود دارد، بدهد.
دولت عراق علاوه بر این، به پایه‌های نان‌رفولمان ملتزم مانده و به دبیرکل تضمینهایی در مورد تعهدش برای یافتن یک راه‌حل صلح‌آمیز داده است.
اما به هرحال یک خطر رویارویی و یا حتی خشونت وجود دارد. مگر این‌که یک راه‌حل قابل‌قبول از سوی دو طرف یافت شود.
ما از طرفین درخواست کردیم که با خویشتن‌داری و انعطاف پذیری برخورد کنند تا تضمین یافتن چنین راه‌حل صلح‌آمیزی باشد.
تلاشهای سازمان ملل در صحنه، توسط یونامی و کمیساریای عالی پناهندگی هدایت می‌شود.
این تلاشها در شکل یک گروه کار اشرف که در هفته‌های اخیر بارها با دولت عراق ملاقات کرده، شدت گرفته است.
یونامی هم‌چنان به دیدارهای معین خود از کمپ اشرف ادامه می‌دهد که آخرین آن در شنبه یکشنبه گذشته بوده است. این دیدارها امکان گوش کردن به نگرانیهای ساکنان و همچنین توجیه آنها در مورد گفتگوهایی را که حول پیشنهاداتشان صورت می‌گیرد، فراهم می‌کند.
دبیرکل سازمان ملل متحد، شخصاً با نخست‌وزیر مالکی صحبت کرده است که انعطاف پذیری داشته باشد. همچنین حمایت کامل خود را برای سازمان ملل جهت تسهیل این کار ارائه دهد.
دولت اطمینان داده است که به‌دنبال همین است.
دبیرکل از من خواسته است که بالاترین اولویت را به پرونده اشرف بدهم.
در تلاش برای تسهیل یک راه کار، ما درصدد تأکید بر چند نکته هستیم:
اولا: جانها در خطر هستند و باید حفاظت شوند. دولت عراق مسئولیت دارد تا امنیت و حفاظت و رفاه ساکنان را تأمین کند. هر عمل خصمانه‌ای که به خونریزی و کشته شدن افراد بیانجآمد غیرعاقلانه و غیرقابل‌قبول خواهد بود.
ثانیا: نظر سازمان ملل که هر راه‌حل عملی، باید هم توسط دولت عراق و هم ساکنان کمپ اشرف مورد قبول باشد. راه‌حل باید از یک طرف به حاکمیت دولت عراق احترام بگذارد و از طرف دیگر به قوانین بین‌المللی انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری پناهجویان ملزم باشد.
ثالثا: راه‌حل باید همچنین در چارچوب قوانین نان‌رفولمان باشد (خودداری از برگرداندن اجباری پناهندگان به سرزمینی که زندگی یا آزادی آنها به‌دلیل نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی و یا نقطه‌نظر سیاسی مورد تهدید قرار بگیرد)
هیچ‌کدام از ساکنان کمپ اشرف نباید بدون رضایت خودشان به کشورشان برگردانده شوند.
در حالیکه پیشرفتهایی در مذاکراتی که در بغداد در جریان است، وجود داشته، هنوز خیلی از موانع برای رسیدن به راه‌حلی که رضایت دو طرف را به‌دست بیاورد، باقیمانده است.
وقتی که همه شرایط لازم محقق شد، کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد آماده است احراز هویت و مصاحبه‌ها را به‌منظور تعیین موقعیت پناهندگی شروع کند.
در هر حال این پروسه، زمان می‌خواهد تا تکمیل شود و به‌صراحت این‌که این وضعیت نمی‌تواند تا 31دسامبر تماماً حل و فصل شود.
آقای رئیس
اجازه بدهید بگویم وضعیت در کمپ اشرف یک وضعیت بغرنج است، اما مشکلات لاینحل نیستند. پروسه‌یی در جریان است، و در صورتی‌که در این زمان همه طرفهای ذینفع به‌صورت مسؤلانه‌ای عمل کنند، یک راه‌حل پایدار دست یافتنی است.
راه‌حلی که بتواند هم سلامت و امنیت و رفاه ساکنان اشرف، را تأمین کند و هم عراق بتواند حاکمیت قابل فهم خود را اعمال کند.
نمایندگان اشرف با یادآوری همین اظهارات به آقای کوبلر خاطرنشان کردند:
مطمئناً شما انتظار ندارید اکنون که ساکنان اشرف در معرض بی‌خانمانی اجباری قرار گرفته‌اند از مالکیتهای خود صرفنظر نموده و بدون حل و فصل این مشکل، چنان‌که رژیم ایران و عوامل عراقی آن می‌خواهند و اعلام کرده‌اند اشرف را ترک کنند. اکنون نزدیک به دو سوم ساکنان با اعتماد به شما و سازمان ملل به لیبرتی رفته‌اند و در انتظار تلاشهای شما هستند. ضرورت حل این مشکل را با دبیرکل در میان بگذارید تا شما را در این امر در برابر حکومت عراق و دستورات رژیم آخوندی به این حکومت حمایت و پشتیبانی کنند تا بتوانید به قولها و تعهدات خود وفادار بمانید.
در آستانه حرکت پنجمین گروه ساکنان اشرف به لیبرتی مشاور ویژه وزیر خارجه آمریکا در امور اشرف به نمایندگان اشرف نوشت:
از شنیدن این‌که اکیپ پنجم آماده رفتن است بسیار خوشحال شدم. سازمان شما بواقع به‌رغم همه نگرانیها به استمرار آماده‌سازیهای این ستون ادامه داد و ما از این تصمیم استقبال می‌کنیم.
ما مشکلات کمپ لیبرتی را به‌رسمیت می‌شناسیم و ایالات متحده این را از نزدیک دنبال می‌کند، ما از دولت عراق خواسته‌ایم و به این خواسته ادامه خواهیم داد که به تعهدات خود بر اساس یادداشت تفاهم احترام بگذارد.
مشاور وزیر خارجه آمریکا خاطرنشان کرد: به‌رغم چالشهای بسیار که ما درک می‌کنیم که نیاز به پاسخگویی دارد با این همه پیشرفت زیادی تحت یادداشت تفاهم صورت گرفته که احکام و حفاظت و تضمینهایی تعیین کننده‌ای را برای ساکنان فراهم می‌کند. از این‌رو در حالیکه ما مستمراً به زیرساختها و سایر موضوعات در کمپ لیبرتی می‌پردازیم اما خواهان ادامه حرکت ستون هستیم.
به‌دنبال توقف 5ساعته ستون در جاده فرودگاه بغداد در نزدیکی لیبرتی و اعتراض مجاهدین و انتشار اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران درباره فریب و حقه کثیف حکومت عراق در تغییر مسیر و برگرداندن خودروهای خدماتی، نمایندگان سازمان ملل و نماینده دولت آمریکا با ابراز تأسف از اقدام عجیب برگشت خودروهای خدماتی در طول مسیر از نمایندگان اشرف در داخل و خارج عراق و همچنین از نمایندگان مجاهدین در لیبرتی خواستند، ساکنان اشرف را با تأکید بر پیگیری این موضوع از جانب آمریکا و سازمان ملل متقاعد کنند که در این ساعت نیمه‌شب به لیبرتی که در فاصله یک ربعی آنها بود بروند.
متعاقباً پیامهایی که در همین باره از لیبرتی رسید برای سرنشینان یکایک اتوبوسها قرائت شد و مجاهدین عازم لیبرتی شدند. نخستین اتوبوس حوالی ساعت 4 بامداد به لیبرتی رسید و ناظران ملل‌متحد تا 5 صبح و ورود آخرین اتوبوس در لیبرتی بودند و سپس با خستگی و کوفتگی بسیار محل را برای استراحت ترک کردند.
حرکت پنجمین ستون به‌دنبال 8روز بازرسی وسائل و بازرسی انفرادی مجاهدین با عبور آنها از دتکتور صورت گرفت. حرکت ستون که از حوالی ساعت 8 جمعه شب با عبور اولین اتوبوس از در شیر در اشرف آغاز شده بود تا 5 بامداد که آخرین اتوبوس به لیبرتی رسید ادامه یافت و با 5ساعت توقف و اعتراضهای مجاهدین در بین راه همراه بود.
نیروهای استخبارات عراق و مزدوران رژیم آخوندی که به‌دستور ولی‌فقیه ارتجاع از چهره تک‌تک مجاهدین عکس می‌گرفتند در یک مقطع دوربینهای خود را از ترس اعتراضات مجاهدین در کیسه گونی مخفی کرده بودند.
بازرسی وسائل و افراد از روز جمعه 8اردیبهشت تا غروب جمعه 15اردیبهشت در مجموع 8روز بدرازا کشید و منتهای غیظ و کین حیوانی ولی‌فقیه ارتجاع و حکومت دست‌نشانده عراق از مجاهدان اشرف را به نمایش گذاشت و ناظران ملل‌متحد را هم در هر قدم در بهت و حیرت فرو برد.
در بین راه اشرف به لیبرتی در حوالی ساعت 10 شب، مجاهدین به ناگهان با ناپدید شدن 6 خودروی خدماتی که با همین ستون از اشرف به لیبرتی منتقل می‌شد، مواجه شدند. 6 خودروی خدماتی شامل 3 تانکر آب و 2 تانکر فاضلاب و یک تانکر سوخت بود که در مکاتبات متعدد مارتین کوبلر نماینده ویژه ملل‌متحد و مقامات آمریکایی با نمایندگان اشرف مورد توافق قرار گرفته بود.
-مجاهدین سعی کردند در بین راه با ناظران یونامی تماس بگیرند اما هیچ‌یک از تلفنهای همراه جواب نمی‌داد. فرمانده عراقی ستون نیز که شخصاً یکایک خودروهای خدماتی را بازرسی کرده و اسناد قانونی مالکیت آنها را هم با اداره راهنمایی و رانندگی بازبینی کرده بود پس از وصل ارتباط تلفنی از ناپدید شدن خودروهای خدماتی در بین راه اظهار بی‌اطلاعی کرد.
مارتین کوبلر در پاسخ به نامه فوری ساکنان اشرف گفت در این باره تحقیق خواهد کرد و مقامات آمریکایی در واشینگتن و بغداد نیز از این حادثه ابراز تعجب کردند.
در این اثناء شهروندان عراقی با تلفن به مجاهدان اشرف اطلاع دادند که بر سر یک پیچ پس از عبور ستون از میدان شهر خالص شاهد بوده‌اند که این 6 خودرو که در انتهای ستون حرکت می‌کردند، تغییر مسیر داده شده و به جانب اشرف در حرکت است. متعاقباً معلوم شد که این دستور کین توزانه از جانب مقامات بالای حکومت عراق در دفتر فرمانده کل قوا خطاب به رانندگان خودروها صادر شده و آنها را مجبور به تغییر مسیر و بازگشت به اشرف کرده‌اند.
در این هنگام مجاهدان اشرف در ورودی لیبرتی در جاده فرودگاه بغداد دست به اعتراض زدند، اتوبوسها را متوقف کردند و شماری از آنان از اتوبوسها خارج شده و اعلام کردند خواهان بازگشت بلادرنگ به اشرف حتی با پای پیاده هستند.
ساعتی بعد جانشین نماینده دبیرکل در عراق در یک پیام فوری اطلاع داد: طرف عراقی می‌گوید که این موضوع ناشی از یک عدم هماهنگی بوده و خودروهای خدماتی به‌زودی در حرکت بعدی از اشرف به لیبرتی منتقل می‌شوند.
شایان یادآوری است که نمایندگان اشرف در غروب جمعه قبل از حرکت پنجمین گروه در نامه‌هایشان به مارتین کوبلر نماینده ویژه دبیرکل سکوت و بی‌عملی او را در برابر مشکلات انسانی و قولهای انجام ناشده درباره وضعیت بیماران و مجروحان مورد اعتراض قرار داده بودند.
نمایندگان اشرف خاطرنشان کردند که آقای کوبلر نباید بدون اجرای تعهدات از جانب طرف عراقی انتظار حرکت گروه‌های بعدی را داشته باشد. چرا که خود او در نامه 24آوریل (5اردیبهشت) نوشته بود که خودروها و بنگالهای ویژه بیمارانی که از کمر به پایین فلج هستند می‌تواند به لیبرتی منتقل شود.
نمایندگان اشرف از کوبلر پرسیدند که چرا در برابر برخوردهای غیرانسانی در جریان بازرسی علیه ساکنان اشرف سکوت پیشه کرده و هر آنچه را که عراقیها به او تحمیل می‌کند می‌پذیرد. علاوه بر این سازمان ملل نمی‌تواند از زیر بار تعهدات خود درباره اموال و داراییهای مجاهدین که اسناد تمامی آنها هم وجود دارد، شانه خالی کند.
آقای کوبلر در نامه 28دسامبر۲۰۱۱ خود که به ضمیمه یادداشت تفاهمی که با دولت عراق امضاء کرده بود برای ساکنان اشرف فرستاد، تصریح کرده بود که در جستجوی راه‌حلی برای محترم شمردن حقوق مالکیت ساکنان اشرف در چارچوب قوانین عراق است.
کوبلر همچنین در نامه 21آوریل ۲۰۱۲ به ساکنان اشرف نوشت بخش اعظم داراییهای منقول ساکنان اشرف بایستی با تأیید دولت عراق در داخل عراق به فروش برسد و یا از این کشور منتقل و خارج شود.
نماینده ویژه دبیرکل در 6دسامبر ۲۰۱۱ در شورای امنیت در برابر 15 عضو این شورا اعلام کرده بود که هر راه‌حل عملی باید هم برای دولت عراق و هم ساکنان اشرف قابل‌قبول و در انطباق با قوانین انسان‌دوستانه بین‌المللی و قانون پناهندگی باشد.
سخنان مارتین کوبلر در جلسه شورای امنیت:
دولت عراق مکرراً بر هدف خود در جهت بستن کمپ تا 31دسامبر امسال و انتقال ساکنان به یک محل دیگر تا زمانی که کشورهایی در بیرون از عراق یافت شوند که بتوان آنها را منتقل کرد، تأکید کرده است. این ضرب‌الاجل به سرعت در حال اتمام است.
موضع ساکنان اشرف این است که در کمپ بمانند تا زمانی که کشورهایی یافت شوند که آنها را قبول کنند آنها هم‌چنان قبول ندارند که به یک مکان دیگر خارج از کمپ بدون حفاظت کلاه آبی‌ها منتقل شوند.
من از پیشرفتی که تابه‌حال صورت گرفته خوشنود هستم که دولت عراق موافقت کرد که به کمیساریای عالی پناهندگان نقشی را که تحت اختیارات خود دارد، بدهد.
دولت عراق علاوه بر این، به پایه‌های نان‌رفولمان ملتزم مانده و به دبیرکل تضمینهایی در مورد تعهدش برای یافتن یک راه‌حل صلح‌آمیز داده است.
اما به هرحال یک خطر رویارویی و یا حتی خشونت وجود دارد. مگر این‌که یک راه‌حل قابل‌قبول از سوی دو طرف یافت شود.
ما از طرفین درخواست کردیم که با خویشتن‌داری و انعطاف پذیری برخورد کنند تا تضمین یافتن چنین راه‌حل صلح‌آمیزی باشد.
تلاشهای سازمان ملل در صحنه، توسط یونامی و کمیساریای عالی پناهندگی هدایت می‌شود.
این تلاشها در شکل یک گروه کار اشرف که در هفته‌های اخیر بارها با دولت عراق ملاقات کرده، شدت گرفته است.
یونامی هم‌چنان به دیدارهای معین خود از کمپ اشرف ادامه می‌دهد که آخرین آن در شنبه یکشنبه گذشته بوده است. این دیدارها امکان گوش کردن به نگرانیهای ساکنان و همچنین توجیه آنها در مورد گفتگوهایی را که حول پیشنهاداتشان صورت می‌گیرد، فراهم می‌کند.
دبیرکل سازمان ملل متحد، شخصاً با نخست‌وزیر مالکی صحبت کرده است که انعطاف پذیری داشته باشد. همچنین حمایت کامل خود را برای سازمان ملل جهت تسهیل این کار ارائه دهد.
دولت اطمینان داده است که به‌دنبال همین است.
دبیرکل از من خواسته است که بالاترین اولویت را به پرونده اشرف بدهم.
در تلاش برای تسهیل یک راه کار، ما درصدد تأکید بر چند نکته هستیم:
اولا: جانها در خطر هستند و باید حفاظت شوند. دولت عراق مسئولیت دارد تا امنیت و حفاظت و رفاه ساکنان را تأمین کند. هر عمل خصمانه‌ای که به خونریزی و کشته شدن افراد بیانجآمد غیرعاقلانه و غیرقابل‌قبول خواهد بود.
ثانیا: نظر سازمان ملل که هر راه‌حل عملی، باید هم توسط دولت عراق و هم ساکنان کمپ اشرف مورد قبول باشد. راه‌حل باید از یک طرف به حاکمیت دولت عراق احترام بگذارد و از طرف دیگر به قوانین بین‌المللی انسان‌دوستانه و حقوق‌بشری پناهجویان ملزم باشد.
ثالثا: راه‌حل باید همچنین در چارچوب قوانین نان‌رفولمان باشد (خودداری از برگرداندن اجباری پناهندگان به سرزمینی که زندگی یا آزادی آنها به‌دلیل نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی و یا نقطه‌نظر سیاسی مورد تهدید قرار بگیرد)
هیچ‌کدام از ساکنان کمپ اشرف نباید بدون رضایت خودشان به کشورشان برگردانده شوند.
در حالیکه پیشرفتهایی در مذاکراتی که در بغداد در جریان است، وجود داشته، هنوز خیلی از موانع برای رسیدن به راه‌حلی که رضایت دو طرف را به‌دست بیاورد، باقیمانده است.
وقتی که همه شرایط لازم محقق شد، کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد آماده است احراز هویت و مصاحبه‌ها را به‌منظور تعیین موقعیت پناهندگی شروع کند.
در هر حال این پروسه، زمان می‌خواهد تا تکمیل شود و به‌صراحت این‌که این وضعیت نمی‌تواند تا 31دسامبر تماماً حل و فصل شود.
آقای رئیس
اجازه بدهید بگویم وضعیت در کمپ اشرف یک وضعیت بغرنج است، اما مشکلات لاینحل نیستند. پروسه‌یی در جریان است، و در صورتی‌که در این زمان همه طرفهای ذینفع به‌صورت مسؤلانه‌ای عمل کنند، یک راه‌حل پایدار دست یافتنی است.
راه‌حلی که بتواند هم سلامت و امنیت و رفاه ساکنان اشرف، را تأمین کند و هم عراق بتواند حاکمیت قابل فهم خود را اعمال کند.
نمایندگان اشرف با یادآوری همین اظهارات به آقای کوبلر خاطرنشان کردند:
مطمئناً شما انتظار ندارید اکنون که ساکنان اشرف در معرض بی‌خانمانی اجباری قرار گرفته‌اند از مالکیتهای خود صرفنظر نموده و بدون حل و فصل این مشکل، چنان‌که رژیم ایران و عوامل عراقی آن می‌خواهند و اعلام کرده‌اند اشرف را ترک کنند. اکنون نزدیک به دو سوم ساکنان با اعتماد به شما و سازمان ملل به لیبرتی رفته‌اند و در انتظار تلاشهای شما هستند. ضرورت حل این مشکل را با دبیرکل در میان بگذارید تا شما را در این امر در برابر حکومت عراق و دستورات رژیم آخوندی به این حکومت حمایت و پشتیبانی کنند تا بتوانید به قولها و تعهدات خود وفادار بمانید.
در آستانه حرکت پنجمین گروه ساکنان اشرف به لیبرتی مشاور ویژه وزیر خارجه آمریکا در امور اشرف به نمایندگان اشرف نوشت:
از شنیدن این‌که اکیپ پنجم آماده رفتن است بسیار خوشحال شدم. سازمان شما بواقع به‌رغم همه نگرانیها به استمرار آماده‌سازیهای این ستون ادامه داد و ما از این تصمیم استقبال می‌کنیم.
ما مشکلات کمپ لیبرتی را به‌رسمیت می‌شناسیم و ایالات متحده این را از نزدیک دنبال می‌کند، ما از دولت عراق خواسته‌ایم و به این خواسته ادامه خواهیم داد که به تعهدات خود بر اساس یادداشت تفاهم احترام بگذارد.
مشاور وزیر خارجه آمریکا خاطرنشان کرد: به‌رغم چالشهای بسیار که ما درک می‌کنیم که نیاز به پاسخگویی دارد با این همه پیشرفت زیادی تحت یادداشت تفاهم صورت گرفته که احکام و حفاظت و تضمینهایی تعیین کننده‌ای را برای ساکنان فراهم می‌کند. از این‌رو در حالیکه ما مستمراً به زیرساختها و سایر موضوعات در کمپ لیبرتی می‌پردازیم اما خواهان ادامه حرکت ستون هستیم.
به‌دنبال توقف 5ساعته ستون در جاده فرودگاه بغداد در نزدیکی لیبرتی و اعتراض مجاهدین و انتشار اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران درباره فریب و حقه کثیف حکومت عراق در تغییر مسیر و برگرداندن خودروهای خدماتی، نمایندگان سازمان ملل و نماینده دولت آمریکا با ابراز تأسف از اقدام عجیب برگشت خودروهای خدماتی در طول مسیر از نمایندگان اشرف در داخل و خارج عراق و همچنین از نمایندگان مجاهدین در لیبرتی خواستند، ساکنان اشرف را با تأکید بر پیگیری این موضوع از جانب آمریکا و سازمان ملل متقاعد کنند که در این ساعت نیمه‌شب به لیبرتی که در فاصله یک ربعی آنها بود بروند.
متعاقباً پیامهایی که در همین باره از لیبرتی رسید برای سرنشینان یکایک اتوبوسها قرائت شد و مجاهدین عازم لیبرتی شدند. نخستین اتوبوس حوالی ساعت 4 بامداد به لیبرتی رسید و ناظران ملل‌متحد تا 5 صبح و ورود آخرین اتوبوس در لیبرتی بودند و سپس با خستگی و کوفتگی بسیار محل را برای استراحت ترک کردند.
