تجلیل تمامیت فرانسه، از ریموند اوبراک قهرمان بزرگ مقاومت ضدفاشیستی

پاریس - 16آوریل ۲۰۱۲ (28فرودین ۱۳۹۱) :
- مراسم تشییع پیکر ریمون اوبراک با حضور خانواده‌اش، رئیس‌جمهور فرانسه نیکلا سارکوزی، کاندیدای پیشرو انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسوا اولاند، سایر کاندیداها و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی فرانسه از همه گرایشها و احزاب و همچنین با حضور همرزمان اوبراک و قهرمانان بازمانده مقاومت ضدفاشیستی، اقشار مختلف مردم فرانسه با شکوه بسیار و آکنده از قوی‌ترین احساسات مبارزاتی و میهن‌پرستانه برگزار شد.

از سوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران هیأتی در این مراسم شرکت داشتند و پیام تسلیت و همبستگی مریم رجوی را به خانواده و یاران و همرزمانش ابلاغ کردند.
خانم رجوی در پیام تسلیت خود به روح ریموند اوبراک بزرگ، و همسر قهرمانش لوسی اوبراک درود فرستاد و با تقدیر از همبستگی آنها با مقاومت مردم ایران در برابر فاشیسم مذهبی حاکم تأکید کرد، بدون شک یاد ریموند و لوسی اوبراک در تاریخ فرانسه، در تاریخچه مقاومت مردم ایران برای آزادی و بر تارک مبارزات بشریت معاصر علیه فاشیسم و دیکتاتوری، همواره خواهد درخشید.

مراسم تشییع پیکر ریموند ابراک در پاریس، با ادای احترامات و آیینهای رسمی، با احساسات برانگیخته چند نسل از فرانسویان و در میان سرودهای مبارزاتی پارتیزانهای مقاومت ضدفاشیستی برگزار شد.
ریموند اوبراک از برجسته‌ترین قهرمانان و فرماندهان ارشد مقاومت ضدفاشیستی فرانسه، که از حامیان مقاومت ایران در برابر فاشیسم دینی بود، سه‌شنبه شب 10آوریل۲۰۱۲ (22فروردین) در سن 97سالگی در پاریس درگذشت.
ریموند ابراک، از بنیانگذاران جنبش «آزادی جنوب فرانسه» و از همسنگران و همزمان ژان مولن رئیس شورای ملی مقاومت فرانسه بود.
اوبراک در سالهای بعد از آزادی فرانسه، مسئولیتهای مختلفی برای بازسازی کشورش به عهده گرفت و از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۵ میلادی، ریاست فائو، سازمان کشاورزی و خوار و بار جهانی وابسته به سازمان ملل‌متحد را به عهده داشت.
همسر او خانم لوسی اوبراک نیز از قهرمانان مقاومت ضدفاشیستی فرانسه و از یاران مقاومت ایران بود که 5سال پیش در سن 92سالگی درگذشت.
جنبش تحت هدایت ریموند اوبراک و لوسی اوبراک که در جنوب فرانسه فعالیت می‌کرد و مرکز آن در شهر لیون بود، سلسله عملیات دلاورانه‌یی را علیه مزدوران گشتاپوی هیتلر و سرسپردگان داخلی آنها با موفقیت به اجرا گذاشت که وحشت زیادی در صفوف دشمن ایجاد کرده بود.
ریموند اوبراک در ژوئن ۱۹۴۳در بحبوحه جنگ جهانی دوم و مقاومت ضدفاشیستی در فرانسه، همراه با ژان مولن رئیس شورای ملی مقاومت فرانسه، توسط مزدوران گشتاپو و قوای هیتلر دستگیرشد، اما لوسی اوبراک، با دیگر رزمندگان مقاومت فرانسه مصمم شدند وی را از چنگال دشمن برهانند و یک گروه 14نفره از رزمندگان مقاومت به اتفاق لوسی اوبراک پس از طراحی یک عملیات دقیق و متهورانه، به یک ستون ارتش هیتلر که مأموریت انتقال ریموند اوبراک را به عهده داشت، حمله کردند و با درهم شکستن ستون، ریمون اوبراک را نجات دادند و داغی بر دل هیتلر و عوامل دست‌نشانده آنها گذاشتند. این عملیات در زمره یکی از با شکوه‌ترین عملیات مقاومت ضدفاشیستی فرانسه به ثبت رسید و دهها سال بعد در دهه 90میلادی یک فیلم سینمایی با اقتباس از همین علمیات و نقش لوسی اوبراک ساخته شد.
ریموند اوبراک و لوسی اوبراک از شخصیتهای برجسته و محبوب فرانسوی بودند که به حمایت از مقاومت مردم ایران برای آزادی، برخاستند.

مراجعین گرامی،
ذیلاً به گزارشی از دیدار قهرمان برجسته مقاومت ضدفاشیستی فرانسه ریموند اوبراک با رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی در اورسور اواز توجه کنید:

 

 

رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت:
اجازه بدهید چند کلمه‌ای در استقبال از سمبل مقاومت فرانسه که برای من و همه ما اهمیت بسیار دارد، بگویم.
بسیار خوشوقتم که امروز از شما در مقر شورای ملی مقاومت ایران استقبال می‌کنم. برای ما حضور شما در بین ما یک افتخار است. حضور شما ما را به یاد «لوسی» می‌اندازد که تجسم روشن بینی، شهامت، پایداری و عشق به هم‌نوع بود، خلاصه یعنی مقاومت و ارزشهایی که برای آن مبارزه می‌کرد. اما باید به‌خصوص بگویم که خصیصه بزرگ لوسی و شخص شما این است که در تمام طول زندگی‌تان مقاوم باقی ماندید. به همین دلیل است که شما جای ویژه‌یی در قلب مقاومت ایران و در قلوب مردم ما که در برابر فاشیسم مذهبی مقاومت می‌کنند، دارید. ما هرگز حمایت شما و لوسی در دشوارترین لحظات مقاومت ایران را فراموش نخواهیم کرد. امیدواریم بتوانیم به‌زودی در کشورمان بزرگداشتی که شایسته لوسی است را برگزار کنیم. تنها بر پایه آگاهی از آرمانهای مقاومت و بهایی که پرداخته شده است، می‌توانیم آینده را بنا کنیم. پس یک بار دیگر از شما سپاسگزارم که کلام مقاومت را، امروز به میان ما آورده‌اید. این ما را در تلاشمان برای مقاومت، تشویق و اراده ما برای ساختن آینده‌ای بهتر را تحکیم می‌کند. باز هم از حضورتان امروز در بین ما تشکر می‌کنم (کف زدن حضار)

ریموند اوبراک:
خانم رئیس‌جمهور، من بسیار تحت تأثیر قرار گرفته و اصلاً برای صحبت در برابر جمعی به این بزرگی، آمادگی نداشتم. اما تجمع شما برای من خاطراتی را تداعی می‌کند. به اعتقاد من اهل مقاومت در نقطه مقابل فشاری قرار دارند که دیکتاتوریها بر کشورهایشان وارد می‌کنند. آری ما دوران بسیار سختی را طی چندین سال در فرانسه گذرانیده‌ایم. مقاومت نه به یک‌باره و از همان روز اول، بلکه به‌تدریج شکل گرفت و سازمان یافت. سرکوب هم به همین ترتیب. کار روز به روز دشوارتر و روز به روز خطرناکتر می‌شد. با این حال و به‌رغم خشن‌تر شدن منظم سرکوب، مقاومت نیز به‌تدریج در طول جنگی که خوشبختانه نیروهای آزادی سرانجام در آن پیروز شدند، رشد می‌کرد و گسترش می‌یافت. اما شما در یک کشور خارجی هستید. در طول مقاومت فرانسه نیز، سرزمینی خارجی بود که در آن، به مقاومت فرانسه بسیار فکر می‌شد. برای ما این سرزمین لندن بود. من پس از آن که توانستم بعد از ماجراهای بسیاری که از گفتنش در می‌گذرم، فرانسه را ترک کنم، مدتی به لندن رفتم و خود را در بین فرانسویانی یافتم که در لندن با آهنگ مقاومت در فرانسه، زندگی می‌کردند. می‌خواهم بگویم می‌دانم آسان نیست که انسان ناگزیر از زندگی در تبعید شده باشد در زمانی که همرزمانش در داخل کشور، به مبارزه ادامه می‌دهند. گاه انسان از این بابت به کمی ناراحتی وجدان هم دچار می‌شود و گاه دلش می‌خواهد به جای رفقایی می‌بود که می‌جنگند. گاه هم اخبار بد می‌رسد. این نوعی از تبعید است که تحمل آن به‌طور خاص دشوار است. به همین دلیل فکر می‌کنم که شما هم قدری... البته وضعیتها متفاوت است... اما شما هم قدری احساستان مانند رفقای ما در لندن است، در حالی‌که اعضای مقاومت در فرانسه مبارزه می‌کردند. اما وضعیت شما به هرحال متفاوت است. لندن در جنگ بود. اما این‌جا خوشبختانه جنگی وجود ندارد. من این طور استنباط کرده و باور دارم که کشور من شما را در عمق دل مردمش پذیرفته است، داوطلبانه و با کمال میل. و شما سختی و مشقت و خطراتی را که فضای جنگ حاکم بر لندن به رفقای ما تحمیل می‌کرد، احساس نمی‌کنید. اما من به‌طور خاص از کلماتی که شما بر زبان آوردید تحت تأثیر قرار گرفته و منقلب هستم و خوشحال که خود را امروز در بین شما می‌بینم. به خوبی می‌دانم که بخشی از اندیشه و روح شما و بخشی از قلب شما در کشورتان است، شاید در کنار دوستانتان و خویشاوندانتان که تحت ستم و بی‌عدالتی هستند و در برابر بی‌عدالتی مقاومت می‌کنند. می‌خواهم بگویم خانم رئیس‌جمهور، که من این‌جا خود را در بین دوستانم احساس می‌کنم و از ته دل از شما به‌خاطر استقبال گرم و باشکوهتان سپاسگزارم. متشکرم (کف زدن حضار)
ما برای آزادی جنگیدیم. شما هم برای آزادی مبارزه می‌کنید و فرزندانمان هم برای آزادی مبارزه خواهند کرد و من هیچ دلیلی نمی‌بینم که آزادی پیروز نشود. به اعتقاد من آزادی قطعاً پیروز خواهد شد.
و اما شباهتهای درخور توجهی وجود دارد. و اگر قرار باشد ابراز تأسف کوچکی بکنم از این بابت است که به شما بگویم افکارعمومی فرانسه که مقاومت شما خوشبختانه میزانی در آن نفوذ دارد، به قدر کافی مقاومت ایران را نمی‌شناسد. طبعاً همه از داستان آن لیست کذایی آگاهند، اما خبر یا اطلاع چندانی درباره آنچه در داخل ایران می‌گذرد ندارند. و نهایتاً این از بسیاری جهات به وضعیتی شباهت دارد که ما در این کشور با آن روبه‌رو بوده‌ایم. چرا که درست است که یک بین‌الملل آزادی وجود دارد، اما متأسفانه در مقابل نیز یک بین‌الملل زندانها و اسارتگاهها داریم. و هنگامی که شرح احوال دوستانی را که در زندان بوده‌اند، می‌شنویم می‌بینیم که این‌جا نیز وضعیت مشابهی وجود داشته است.

دکتر صالح رجوی:
آقای اوبراک عزیز
با وجود این‌که شما جوانتر از تمام حاضرین این‌جا هستید، چرا که جوان بودن یک روحیه است. من احساس می‌کنم که امروز ما پدر آرمانی خود را یافتیم و حتی بیشتر، شاخص تاریخی مان.
چرا که مقاومت فرانسه، و به‌طور خاص ژان مولن، لوسی و خود شما - همان‌طور که دوستانم می‌گفتند - برای مقاومت ایران شاخص هستید: عشق به عدالت، آزادی‌خواهی، خواست و اراده دموکراسی برای بازگرداندن دموکراسی و حاکمیت به مردم ایران.
بنابراین ما نسبت به این مقاومت و سمبلهای زنده و مؤثرش، خود شما که در جمع ما حضور دارید، بسیار سپاسگزاریم.

ریموند اوبراک:
من مایلم از سخنانی که ایشان ایراد کرد تشکر کنم و به او بگویم که این واقعیت دارد که من به سهم خود تجربه شخصی مختصری از مقاومت دارم، اما کسانی که تجربه کاملی از مقاومت داشتند، کسانی که طبعاً می‌توانستند با اوتوریته به مراتب بیشتری از من درباره رویداد ها و آنچه گذشته صحبت کنند، دیگر در بین ما حضور ندارند، دیگر نیستند.
شما هم‌اکنون گفتید که من هنوز جوان هستم. درست است شخص در 95سالگی هم می‌تواند هنوز قدری جوان باشد، اما نه زیاد.
ماجراهای مقاومت فرانسه را همه می‌شناسند. این سرگذشتها به نحو گسترده‌یی انتشار یافته است. مردم به آنها علاقه نشان می‌دهند. شنبه گذشته من در استان «اوت ساووا» بودم، در سرزمین پارتیزانهای «گلیر». ۳۴۰۰نفر پیر و جوان گرد آمده و روحیه مقاومت در همه آنها به‌خوبی مشهود بود.
روشن است که مقاومت ایران از سمپاتی و همدردی بسیاری در فرانسه به‌دلیل قرابت و شباهتهای موجود بین تاریخ مقاومتهای ما، مبارزاتمان برای مقاومت و برای آزادی، برخوردار است. چرا از این عامل بیشتر استفاده نکنیم تا افکارعمومی را کمی بیشتر آگاه سازیم؟ نمی‌شود گفت این صرفاً مسأله‌ای است در بین دیگر مسائل، بلکه مسأله‌ای است که البته به تواناییها و ظرفیتهای خودتان بستگی دارد.

رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت:
باید بگویم که برای ما که یک مقاومت مستقل هستیم، حمایت و حضور شما در این‌جا بسیار ارزشمند و گرانبها است، چرا که شما هم به خوبی می‌دانید در دنیای امروز و در این دوران وجود یک مقاومت مستقل تا چه حد نادر و دشوار است.
پایداری در برابر مشکلات عدیده‌یی که برای یک مقاومت در برابر یک دیکتاتوری مذهبی وجود دارد، بسیار بسیار دشوار است. زیرا متأسفانه در دنیای ما بسیاری از کشورهای غربی در برابر دیکتاتوری مذهبی سر خم کرده‌اند. به همین دلیل به اعتقاد من مقاومت ما در شرایط بسیار سختی به‌سر می‌برد و برای ما آنچه اهمیت دارد همبستگی و حمایتهای مردان و زنان آزاده‌ای مانند شما و به‌خصوص شخص شما است چرا که خود سمبلی از مقاومت فرانسه هستید که برای ما نیز همواره الگویی از مقاومت در دورانهای سخت بوده و هست. باز هم از حضورتان در جمعمان تشکر می‌کنم

ریموند اوبراک
متشکرم خانم رئیس‌جمهور. اما فقط می‌خواستم اضافه کنم که من معتقدم که نهایتاً همیشه مقاومتها هستند که پیروز می‌شوند. زیرا حق و عدالت را در طرف خود دارند. زیرا آزادی در جبهه آنهاست. لذا به‌خصوص جوانان باید عمیقاً روشن بین و در عین‌حال خوش‌بین باشند
[کف زدن حضار] .