واشنگتن پست 1ژانویه ۲۰۱۲، نویسنده: ارنستو لاندونو
طبق اظهارات مقامات و تحلیلگران افغانی، کابل نگران است که آیا نیروهای آمریکایی بعد از سال ۲۰۱۴ نیز می‌توانند در افغانستان بمانند یا نه، چرا که ایران در حال پایه‌گذاری تلاشی تهاجمی برای القای فضای ضد آمریکایی در آن‌جا و راضی کردن رهبران افغان حول این است که داشتن همکاری امنیتی درازمدت با واشنگتن مخرب و غیرسازگار است. پیش‌دستیهای ایران در این زمینه عبارتند از بنا نهادن روابط نزدیک با طالبان، تأمین مالی سیاستمداران و رسانه‌ها و گسترش روابط فرهنگی با این همسایه شرقی. با این‌که این اقدامات به مدت چندین سال در حال انجام بوده، اما در ماههای اخیر و همزمان با مذاکره آمریکا و افغانستان حول توافق برای ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان تا بعد از ۲۰۱۴، ایران دل و جرأت بیشتری پیدا کرده است. یک دیپلومات افغانی که نخواست نامش فاش شود در مورد نفوذ ایران در افغانستان چنین می‌گوید: ”ترکیب شرکت‌کنندگان در اجلاس موسوم به جیرگا، نشان می‌دهد که اعضای این گروه میلیونها دلار از عوامل ایران دریافت کرده‌ا‌ند. با اینحال آنها در این اجلاس به این نتیجه رسیدند که افغانستان باید به‌دنبال همکاری امنیتی درازمدت با آمریکا باشد“. عبدالحکیم مجاهد، یکی از اعضای هیأت صلح گفت ”دعوت طالبان به کنفرانس بیداری اسلامی برای آنها تهور بیشتری به‌وجود آورد و برای جامعه بین‌المللی نیز علامت مهمی بود“. وی افزود ”هم طالبان و هم ایران هر دو به‌طور منفعت‌طلبانه‌ای دریافته‌اند که هدف مشترک آنها عقب‌نشینی کامل آمریکا از افغانستان خواهد بود. همیشه گفته‌اند، دشمن دشمن من دوست من است“. هر دو طرف این منطق را به‌کار می‌گیرند. یک سخنگوی طالبان به نام زابلیه مجاهد گفت اعزام هیأتی از طرف طالبان به ایران را تأیید نمی‌کند، اما خاطرنشان کرد که این گروه مایل است روابط سازنده‌یی با همه همسایگان افغانستان داشته باشد. ... آمریکا ایران را به تأمین مالی و تسلیحاتی فرماندهان مشخصی از طالبان که نقشی مخرب در جنگها دارند، متهم می‌کند. ... خانم شکریه باراکزای، عضو کمیته دفاع پارلمان افغانستان گفت ”ایران میلیونها دلار برای تأمین نفوذ خود در افغانستان صرف می‌کند. ایران یک سرطان است. سرطانی که همه بخشهای دولتی و غیردولتی افغانستان را آلوده کرده است. آنها همه جا هستند، در سطوح بالای تعلیم و تربیت، در رسانه‌ها، با مجتمع‌های اجتماعی“... یک پارلمانتر دیگر به‌نام فوزیه کوفی نیز گفت ”ایران نفوذش را در پارلمان بیشتر کرده است. جایی که قرار است به توافق یک جانبه با واشنگتن رأی بدهند. آنها پول زیاد و شبکه بسیار گسترده‌یی دارند. آنها همه پارلمانترها را ملاقات می‌کنند و به آنها می‌گویند چه کارهایی بکنند و چه کارهایی را نکنند. آنها برای جلوگیری از محقق شدن این همکاری امنیتی بسیار فعال هستند“.
