- خبر «ناگهانی» بود!
- ناگهان ترور!
جهانگیر: یک فرد مسلح به سلاح کمری وارد اتاق دو تن از قضات شد...
- فرد مسلح... ؟ سلاح کمری... ؟... دقیقاً چه شد؟
هم میهن: یک فرد مسلح نفوذی در دیوان عالی کشور در اقدامی برنامهریزی شده اقدام به ترور دو قاضی کرد
محمد مقیسه معروف به ناصریان عامل قتلعام زندانیان گوهردشت و بسیاری از اعدامهای بعد از قیام ۸۸ تا ۱۴۰۱ خنثی شد
- خبر مانند بمب در سراسر ایران ترکید... با دو واکنش متفاوت
- آخوند مقیسه و رازینی جلوی دادگستری به هلاکت رسیدند. موقع بزنم بکوبه... دل و داد میزنه: دیگه موقعه انتقامه/ دیگه موقع مکافات پس دادن همه جنایتکارانه!
آبدارچی قهرمان
- بعد هم که آخوندها گفتند «نفوذی مسلح» آبدارچی قضاییه بوده، بیدرنگ هشتگ «آبدارچی قهرمان» ترند اول ایران ایکس در ایران شد!
- اما چرا این دو واکنش سراپا متضاد در یک لحظه در ایران؟ باید ردیابی کنیم!
اولین معلوم این است که رازینی و مقیسه، نه دو مهره معمولی، بلکه عناصر کلیدی و بیجایگزین برای رژیم آخوندی بودند.
نگاهی بهپیشینه رازینی که مقیسه هم همواره همراه او بوده، گویاست:
-از اولین حکام شرع دادگاهای ضد انقلاب خمینی
-دههٔ ۶۰: دادستان خمینی در مشهد و مسئول دستگیری و اعدام بسیاری از مجاهدین
-سال۶۳: بهخاطر جنایات بیشمار، خمینی او را مابهازاء لاجوردی بهعنوان دادستان انقلاب مرکز گماشت
-در دههٔ ۷۰ که مجاهدین فیلم تکاندهندهٔ سنگسار دو قربانی را افشا کردند، رازینی فردی بود که دستور سنگسار را داد و شخصاً اولین سنگ را بهقربانیان پرتاب کرد
-سال ۷۳: رئیس دادگستری تهران
-و تا روز هلاکت، از بالاترین عناصر بیجایگزین قضاییه خامنهای بود
یک نمونه از احکام اعدام سریع مجاهدین:
رازینی: یک عده از رزمندهها گفتند حاج آقا، روحیه بچهها خرابه، شهید دادیم، اینها رو نبرن کرمانشاه، همانجا حکم را اجرا کنند. یک ساختمان دو طبقه نیمهکاره بود که گفتند میبریم آنجا اجرا میکنیم
خامنهای:... حتماً هم آقای رازینی و هم شهید مقیسه اینها کارهای بزرگی را در طول زندگی داشتند...
- در گام بعد ردیابی، خواهیم دید چه وحشتی سراپای نظام و چه خوشحالی سراسر مردم را فرا گرفت
- کارشناس حکومتی: خرسندی عیان جامعه نسبت به ترور دو تن از قضات دیوان عالی کشور، زنگ خطر بسیار بزرگی برای حاکمان است!
- و البته از این دو واکنش سراپا متفاوت «وحشت» و «سرور»، آنهایی که درون رژیم میباید، پیام اصلی عمل «آبدارچی قهرمان» را دریافت کردند:
فرهیختگان: بوی باروت دههٔ ۶۰