با به آتش کشیدن کنسولگری رژیم در نجف و پیروزیهای بزرگ مردم عراق، هراس پاسداران و وحشت کارگزاران رژیم آخوندی مضاعف شده است.
در رشت آخوند فلاحتی حکم اعدام قیام‌کنندگان عراقی را صادر کرد و گفت: «کسانی که کنسولگری جمهوری اسلامی در نجف را به آتش کشیدند، اراذل و اوباش بودند و مستحق اعدام‌اند».
در قم آخوند اعرافی گفت: «بنزین یک بهانه بود معلوم بود که طراحیهای گسترده شده برای این‌که از این مسأله استفاده بکنند در ایران به این شکل در عراق به اون صورت در لبنان به شکل دیگری».
در اردبیل آخوند عاملی گفت: «ملت عراق محال است که به کنسولگری ایران صدمه بزنند. افراد ابوبکر بغدادی، ابو مصعب زرقاوی و... نقاب به چهره می‌کنند و به کنسولگری ایران صدمه می‌زنند».
در شهر ری آخوند شاهچراغی گفت: «سرکنسولگری ایران در عراق در ادامه حوادث اخیر ایران به آتش کشیده شد... دشمنی که در ایران شکست خورد به‌دنبال انتقام و آشوب به‌پا کردن در منطقه با ایفای نقش اصلی و اساسی دست به این کار زد که پاسخ و سیلی محکم آن را دریافت خواهد کرد».
در جمعه‌بازار اراک هم آخوند دری نجف‌آبادی گفت: «اتفاقات اخیر که در شهر نجف به‌وقوع پیوست، موضوع ساده‌ای نیست که بتوان به‌راحتی از کنار آن گذشت».
این میزان وحشت و نگرانی، محصول ضربات سنگین قیام مردم ایران و عراق و لبنان بر پیکر فرتوت نظام است. نظامی که به انتهای راه رسیده و بوی سرنگونی آن به مشام کارگزارانش رسیده است.
