بعد از جنایت کشتار مردم ایران در جریان قیام و تلاش‌های شبانه‌روزی ایرانیان آزاده در متینگ‌ها و تجمعات افشاگرانه، شاهد سیلی از محکومیتها و فشارهای بین‌المللی علیه جنایتکاران حاکم بر ایران هستیم. محکومیت‌هایی که زیر ضرب قیام معنا و کارکرد دیگری دارد.
روز چهارشنبه ۲۷آذر مجمع عمومی ملل متحد، شصت‌و ششمین قطعنامهٔ محکومیت دیکتاتوری آخوندی را به تصویب رساند.
قطعنامهٔ مصوب مجمع عمومی، ضمن اشاره به شکنجه و موارد قتل بازداشت شدگان در زندانها، دیکتاتوری آخوندی را به آزاد کردن کسانی که به‌خاطر شرکت در اعتراضات دستگیر شده‌اند، فرامی‌خواند.
واکنش‌های غیظ‌آلود رژیم آخوندی که قطعنامه را محصول تبانی مجاهدین با ارگانهای بین‌المللی و سلاحی علیه رژیم توصیف کرد بیانگر نقش و اهمیت این محکومیت بعد از قیام است.
در همین روز کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا با تصویب قطعنامه‌ای به‌اتفاق آرا، حکومت آخوندی را به‌خاطر سرکوب وحشیانه قیام مردم ایران محکوم کرد.
این قطعنامه که از حمایت تمام نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه کمیته برخوردار است، با اشاره به توطئه تروریستی رژیم در آلبانی و پاریس و یادآوری قتل‌عام وحشیانه زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ از اعتراضات و خواسته‌های مردم ایران حمایت کرد.
هم‌چنین پارلمان اروپا، با تصویب قطعنامه‌ای با اکثریت قاطع ۵۶۶رای مثبت در برابر ۴رای منفی، رژیم آخوندی را به‌خاطر کشتار وحشیانهٔ مردم در جریان قیام محکوم کرد و از سازمان ملل متحد خواستار انجام تحقیقات جامع شد.
در این قطعنامه از رژیم جنایتکار خواسته شده به‌سرعت تعداد کل کشته‌ها و بازداشت شدگان را علنی کرده و راه را برای تحقیقات بی‌طرفانه باز نماید.
