سایت ایلاف لندن روز ۲۱شهریورماه مطلبی از موسی افشار عضو کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت ایران با عنوان «قیامی جدید در ایران، در راه است» درج کرده است.
در این مطلب آمده است:
پس از انباشته شدن مشکلات و بحرانهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فکری بر سر رژیم ایران، اکنون رژیم مرحله‌ای بسیار حساس و خطرناکی را پشت سر گذاشته و توان یافتن راه‌حل‌هایی مطلوب برای آنها را ندارد، بلکه تلاش می‌کند از طریق وصله و پینه کردن یا با استفاده از تاکتیک فرار به جلو برای تضمین در دست داشتن زمام امور و بقای خودش بر مشکلات فائق آید.
امروز رژیم ایران در بحبوحه شرایط وخیم داخلی قرار دارد چرا که قیام ۱۶سپتامبر ۲۰۲۲ مانند زلزله‌ای سیاسی، فکری و اجتماعی او را به‌شدت لرزاند. دلیل اصلی این موضوع شرایط اسفبار منطقه‌یی به‌خاطر دخالت‌های آشکارش در امور داخلی کشورهای منطقه و انزوای جهانی است که تلاش دارد به شیوه‌های گوناگون به آن پایان دهد. در واقع رژیم در زیر بار بحرانها و مشکلات خصوصاً مشکلات داخلی رنج می‌برد و دیگر روشهای وصله و پینه کردن و راه‌حل‌های موقت و گذرا سودی برایش ندارد. اکنون بحران اقتصادی سایه سیاه خود را بر داخل ایران گسترده است به‌طوری‌که می‌توان آنرا به جوشش و غلیانی فوق‌العاده به‌خاطر وخامت اوضاع معیشتی و افزایش فاصله طبقاتی و هم‌چنین افزایش نسبت ۷۰درصدی مردم ایران که در زیر خط فقر زندگی می‌کنند توصیف کرد و این در حالیست که ایران بر روی دریای نفت و گاز شناور است و آنچه موضوع را بد از بدتر می‌کند اعتراف به فساد ریشه‌دار در ارگانهای کلیدی رژیم می‌باشد. کما این‌که اخیراً علی سعدوندی کارشناس اقتصادی وابسته به رژیم به چپاول ۱۵۰۰میلیارد دلار اعتراف کرد.
سیاست‌های کور و غیرعلمی و نسنجیده رژیم و سرمایه‌گذاری مستمرش برای یافتن راه‌حل‌ها و جایگزینهای مناسب در خارج از ایران بواسطه صدور مشکلات و بحران‌هایش به کشورهای منطقه به‌ویژه صدور تروریسم و افراط‌گرایی مذهبی، مشکلات و آشوب‌های فراوانی را ایجاد کرده و می‌کند. کما این‌که اتکای رژیم به تقویت و گسترش دستگاههای امنیتی و ادامه پایبندیش به کارکردهای نظامی و تقویت دستگاههای امنیتی و هم‌چنین دخالت‌های گسترده رژیم ایران در کشورهای خارجی وضعیت اقتصادی ایران را به حضیض برده و همین موضوع سرکردگان و مقامات رژیم ایران را بر آن داشته که به حساسیت اوضاع و تهدید سرنگونی اعتراف کنند. اگر چه مقامات رژیم عادت دارند که به دلایل واقعی که پشت این تنش قرار دارد اشاره نکنند و در حالی‌که سیاست‌های میلیتاری و سرکوبگرانه‌شان باعث این مسائل شده شده ولی تلاش دارند دلایل و پارامترها و توجیهات پوشالی و غیرواقعی را برای پوشاندن واقعیتی ارائه کنند که آنها را محکوم کرده و فضیحت‌هایشان را برملا می‌نماید...
