دژخیمان خامنه‌ای فشار بر زندانی سیاسی آرش صادقی در زندان گوهردشت کرج را شدت بخشیده و به‌رغم بیماری سرطان از حداقل امکانات محروم می‌باشد.
بنا به گزارشهای منتشر شده وضعیت جسمی این زندانی سیاسی به‌شدت رو به وخامت گذاشته است.
پس از عمل جراحی که روی دست این زندانی سیاسی انجام شد، تعدادی از اعصاب حرکتی و حسی دست وی از کار افتاده و عملاً دست وی فاقد فعالیت است، بترتیبی که از مچ به پایین حرکت کمی دارد. یعنی فقط می‌تواند انگشتانش را کمی باز و بسته کند.
دست وی در محل عمل«روی بازو» متورم است و به‌علت وجود پلاتین و سیمان مخصوص (که به جای استخوان برداشته شده گذاشته شده) عفونت دارد. پزشکان معالج درخواست حداقل ۲۵تا ۳۰روز بستری بعد از عمل در بیمارستان را برای انجام شیمی درمانی کرده بودند که دادستانی جنایتکار رژیم و اطلاعات سپاه با این توصیه پزشک مخالفت کرده و وی را دو روز پس از عمل به زندان برگرداندند. شیمی درمانی که جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و سرایت به قسمتهای دیگر بدن مثل سینه و... لازم بود به‌دلیل همین مخالفتها انجام نشد.
بدلیل انجام نشدن شیمی درمانی، پزشکان به این نتیجه رسیدند که حداقل دو عمل دیگر باید روی دست آرش انجام شود که با وضعیتی که اطلاعات سپاه و دادستانی در پیش گرفته‌اند(یعنی عدم همکاری و عدم اجازه خروج) مشخص نیست چه زمانی و به چه ترتیبی مراحل مداوای این زندانی اجرایی شود.
آرش صادقی علاوه بر سرطان مغز استخوان، از مشکل حاد گوارشی نیز رنج می‌برد که متأسفأنه چون درمان دستگاه گوارش به‌طور مرتب و منظم به‌علت کارشکنیهای همان مراجع فوق‌الذکر انجام نمی‌گیرد؛ وی حتی قادر به خوردن غذاهای معمولی نیست و همین امر باعث ضعیف شدن تدریجی و دائمی وی شده است.
بخصوص که بابت عفونت دست، به‌صورت مستمر از آنتی بیوتیک استفاده می‌کند. نبود غذای مکفی و متناسب با بیماری باعث ضعیف شدن بدن و تحلیل عضلات وی شده است. آرش صادقی در بندی محبوس است که آب گرم و وسایل گرمایشی مناسب و مکفی ندارد و به‌دلیل پوشاندن پنجره‌ها و منافذ، حتی هوای کافی برای تنفس وجود ندارد.
پیشتر سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌یی خواستار اقدام فوری درمانی برای زندانی سیاسی آرش صادقی شد و اعلام کرد: آرش صادقی دچار تومور استخوانی شده است و این تومور ممکن است سرطانی باشد.
آرش صادقی که به ۱۹سال حبس محکوم شده از خرداد ماه ۱۳۹۵ در زندان به‌سر می‌برد.
او به‌دلیل فعالیت‌های حقوق‌بشری صلح‌آمیز از قبیل ارتباط با سازمان عفو بین‌الملل و اطلاع‌رسانی به نهاد مذکور و دیگر گروه‌های حقوق‌بشری درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران توسط بیدادگاههای رژیم ایران محکوم شناخته شده است.
