چیزی برای افزودن به اظهارات به‌جا و مصممی که مطرح شد توسط شما خانم رجوی و همچنین سخنرانیهای دیگری که بسیار روشنگر بودند به‌خصوص تاریخچه دقیقی که خانم بومدین از حوادث قبل از اوت ۱۹۸۸ ارائه داد، من چیزی برای افزودن ندارم؛ ضروری دیدم امروز با توجه به‌شهادت‌هایی که مطرح شد که پراحساس‌ترین آنها از ایران بود، این فوق‌العاده است که از ایران این پیامها فرستاده شد و از لحنی بسیار قاطع برخوردار بودند. زیرا حتماً این تصاویر فقط برای شما و هواداران شما مشاهده نخواهند شد، آنها خطر زیادی را به جان می‌خرند.
من می‌خواهم به ۳۰سال قبل برگردم و لباسی که آن موقع بر تن داشتم را بر تن کنم. یعنی لباس رئیس سرویسهای امنیتی جمهوری فرانسه. زیرا فکر می‌کنم امروز، در ورای حرفها باید به موضوع روابط کشورهای غربی و فرانسه با رژیم ایران به‌طور روشن پرداخته شود. در این رابطه خانم بومدین یادآوری کرد و در ۳فاز پیش رفت. اولین فاز مربوط به دوران ابهام بود. فازی که ما را از اول انقلاب ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ که مصادف بود با مرگ خمینی، می‌برد. فاز دوم فاز مماشات می‌باشد که ما را به ۱۷ژوین ۲۰۰۳ می برد، خاطره‌ای که می‌دانم برای شما خانم رجوی بسیار دلخراش است. فاز سوم فاز عدم تعیّن است که هم‌اکنون شاهد آن هستیم. در آن هنگام فرانسوا میتران رئیس‌جمهور فرانسه بود، همه می‌دانند که من سوسیالیست نیستم، ولی باید به کیفیت فرانسوا میتران به‌عنوان رئیس کشور اذعان کرد، چون وقتی وی در الیزه بود سیاست فرانسه در قبال ایران سیاست قاطعیت بود.
دوران بعد دوران گفتگوی انتقادی بود که به مدت ۱۰سال طول کشید و دوران مماشات بود. در این دوران گفتگوی انتقادی این بار اروپایی‌ها جای آمریکایی‌ها را گرفتند و خطر رژیم ایران را منکر شدند. همه ما، انگلیسی و آلمانی و فرانسوی، بسیار افتضاح عمل کردیم. باید صداقت داشته باشیم و به آن اذعان کنیم. در سال ۲۰۰۳ به اوج مماشات رسیدیم. زیرا دیپلوماسی و سرویسهای مخفی غرب و به‌ویژه فرانسوی در خدمت واواک یا همان وزارت اطلاعات ایران قرار گرفتند. من تردید ندارم که بگویم که سرویسهای فرانسوی، د.اس.ت، کار بسیار زشتی کردند وقتی که با واواک برای نابود کردن مقاومت ایران به توافق رسیدند. من در این رابطه یک کتاب به نام توطئه بزرگ نوشتم، اگر چه مقاومت ایران و مردم ایران یک شجاعت و عزم بی‌مانند از خود نشان داده‌اند، اما ما کاری نمی‌کنیم. فقط به‌عنوان ناظر حضور پیدا می‌کنیم و حمایت می‌کنیم و کف می‌زنیم. باید فراتر از این رفت. من فراخوان به یک تغییر کامل رفتار در قبال رژیم ایران می‌دهم. شما به درستی خواهان تعطیلی سفارتخانه‌های رژیم ایران شده‌اید. وقتی با پروژه‌های تروریستی مثل آن چیزی که گردهمایی ویلپنت را مورد هدف قرار داد مواجه هستیم، می‌توانیم کاری بکنیم. آن هم اخراج دیپلماتی‌هایی است که در فعالیتهای جاسوسی دست دارند لذا باید آنها را شناسایی کرد و خواهان اخراج آنها شد. این یک پاسخ واقعی است که می‌توانیم بدهیم.
ما باید به‌طور روشن خواهان پایان فعالیتهای کاری و خدماتی واواک با سرویسهای اطلاعاتی غربی بشویم. ما نیز وظیفه داریم آنچه را که شما (خانم رجوی) انجام می‌دهید را پیگیری کنیم و روی دولتهایمان فشار بیاوریم و با صدای رسا حقیقت را بگوییم من از شمار زنانی که در مقاومت ایران حضور فعال دارند شگفت‌زده هستم. این را باید در کله‌مان بگنجانیم که هیچ انقلابی موفق نمی‌شود اگر زنان نقش خود را ایفا نکنند. پس من معتقدم که ما این را به شما خانم رجوی مدیون هستیم و همچنین به همه کسانی که با وقف زندگی و جانشان به بقای ایده زیبای دموکراسی و آزادی کمک می‌کنند.
