- مارتین پاتسلت – نمایندهٔ مجلس فدرال آلمان، عضو کمیتهٴ حقوق‌بشر
اعتراضات بزرگ مردمی در آبان و دی۹۸ برای همهٔ ما در جهان روشن ساخت که این ادعا که مجاهدین خلق یک «گروهک» است و اهمیت و نفوذی در بین مردم ایران ندارد، خلاف واقع و پوشال است
- ماریکا مونته ماجی نماینده پارلمان سن مارینو
دولتهای اروپایی وظیفه دارند از جوانان ایرانی که مبارزه می‌کنند حمایت نمایند تا به حاکمیت این رژیم پایان داده شود. از شورای ملی مقاومت ایران در مبارزه‌اش برای مقاومت، برای صلح و برای همزیستی مسالمت‌آمیز در بین خلقها حمایت می‌کنیم.
- زاماسوازی دلامینی ماندلا – نوة نلسون ماندلا
مردم ایران خواهان تغییر رژیم و مردود شمردن تمام شکل‌های دیکتاتوری اعم از سلطنت یا رژیم مذهبی هستند. بیایید از برنامهٔ خانم مریم رجوی برای آینده ایران حمایت کنیم.
- مارتین پاتسلت – نمایندهٔ مجلس فدرال آلمان، عضو کمیتهٴ حقوق‌بشر:
دوستان عزیزم، خانم پرزیدنت رجوی گرامی، به‌همهٔ شما از مجلس فدرال آلمان درود می‌فرستم.
اکنون یک‌سال از اعتراضات نوامبر۲۰۱۹ (آبان ۹۸) در ایران می‌گذرد که توسط رژیم به‌طور وحشیانه سرکوب شد و همهٔ ما شاهد آن بودیم. جامعهٔ بین‌المللی متأسفانه بعد از این جنایت سکوت کرد و آن‌طور که باید به‌وظیفه‌اش عمل نکرد. مشابه همین برخورد را می‌توان در برخورد جامعهٔ بین‌المللی با تروریسم این رژیم هم دید که روی دیگر سکه سرکوب است. سرکوب مردم ایران در داخل کشور و هم‌چنین از طریق تعرض مستمر به‌رزمندگان مقاومت و ایرانیان در تبعید در خارج صورت می‌گیرد.
هدف مقدم تروریسم رژیم ایرانیان در تبعید و اعضای اپوزیسیون سازمان‌یافته هستند. همهٔ ما مواردی مثل ترور نمایندهٔ شورای ملی مقاومت کاظم رجوی در دههٔ ۹۰ در سوئیس تا سال۲۰۱۸ و توطئهٔ تروریستی علیه کنفرانس «ایران آزاد» در پاریس را به‌یاد داریم. این رد پای خونین رژیمی در جهان است که از سرکوب و تروریسم استفاده می‌کند تا از سایر کشورها باجگیری کند و اپوزیسیون را در داخل و خارج کشور به‌قتل برساند و سرکوب کند.
توطئهٔ تروریستی ۲۰۱۸ در پاریس واقعیتهایی را برای ما بسیار روشن کرد که اپوزیسیون ایران از مدتها پیش به‌طور مشروح گفته و توجهات جهانی را به آن جلب کرده بود. از جملهٔ آنها – چیزی که ما باید چشممان را به‌آن باز کنیم – استفاده از سفارت‌خانه‌ها و مراکز فرهنگی (رژیم) ایران در اروپا است تا تحت پوش انجام آزادانهٔ آیینهای مذهبی و دیپلماسی و تبادلات بین کشوری، مأموران وزارت اطلاعات و نیروی تروریستی قدس سپاه پاسداران را به‌اروپا بفرستد و سلول‌های خفتهٔ جدیدی ایجاد کند.
می‌دانید ما نباید چشمانمان را به‌این واقعیت ببندیم. آشکار شده است که از پرسنل دیپلماتیک نیز برای این مقاصد استفاده می‌شود. قضایای آن دیپلمات به‌نام اسدی کشف شد. یک رسیدگی قضایی در جریان است و ما از طریق این نمونه بالاخره این شانس را داریم که پرده را از روی این فعالیتهای دیپلماتیک کنار بزنیم و ببینیم که کل حکومت و نمایندگی‌های دیپلماتیکش در این تروریسم حکومتی از جمله در اروپا درگیر هستند.
کارزار پخش اطلاعات غلط که دهها سال ادامه داشته، هم‌چنان از جمله در آلمان و در مجلس فدرال تأثیر می‌گذارد؛ (کارزاری که) قبل از همه علیه مجاهدین و شورای ملی مقاومت صورت می‌گیرد.
دوران این اقدامات به‌سر آمده است. همهٔ ما این‌را می‌بینیم و به‌تدریج و به‌صورت فزاینده، اعتبار ایرانیان در تبعید و مقاومتشان علیه رژیم آخوندها تثبیت می‌شود؛ (رژیمی که) چیزی جز بدبختی برای مردم در این‌جا و در داخل به‌ارمغان نیاورده است. (رژیم) قصد داشت به‌تصمیم‌گیرندگان سیاسی و اقتصادی القا کند که جایگزین کارآیی علیه این رژیم وجود ندارد.
ما همواره امید به‌تغییر داشته ایم. هر چند این تغییر حاصل نشده، اما اعتراضات بزرگ مردمی در آبان و دی۹۸ برای همهٔ ما در جهان روشن ساخت که این ادعا که مجاهدین خلق یک «گروهک» است و اهمیت و نفوذی در بین مردم ایران ندارد، خلاف واقع و پوشال است؛ شاهد آن هم این است که نمایندگان حکومت ایران خودشان در هر کجا که بتوانند علیه مجاهدین دست به‌عمل می‌زنند. اگر مجاهدین یک «گروهک» بی‌اهمیت بودند، آنگاه (رژیم) در پی عملیات تروریستی، بمب‌گذاری و حمله به‌افراد، مانند سوءقصد در پاریس و آلبانی نمی‌بود، جایی‌که هزاران تن از مجاهدین خلق زندگی می‌کنند. اگر آنها این‌قدر بی‌اهمیت بودند و یک اپوزیسیون سازمان‌یافته نبودند، (رژیم) آنها را نادیده می‌گرفت. اما آنها نمی‌توانند چنین کنند، چرا که این مقاومت سازمان‌یافته و متشکل است.
اکنون ما در اروپا باید چه‌کار کنیم؟ می‌توانیم جلوی تروریسم حکومتی (رژیم) ایران را بگیریم، با یک موضع روشن و برای حفاظت از جان شهروندان و مخالفان در اروپا. در این رابطه می‌توانیم ۳اقدام را در پیش بگیریم:
اول این‌که باید خواستار اجرای عدالت باشیم. دیپلمات‌تروریست ارشد و در واقع تمامیت رژیم ایران در مقابل دادگاه جهانی قرار گرفته است. راه‌حل قاطعیت است، قاطعیت در قبال این رژیم ظالم. عدالت یک سلاح قاطع و به‌نظرم قدرتمند علیه این دیکتاتوری سخت‌سر است. در این رابطه باید مردم اروپا متحد شوند.
اسدی از پوش دیپلماتیک برای اهدافش استفاده کرد و این نشان‌دهندهٔ درگیر بودن سفارتهای (رژیم) ایران در اقدامات تروریستی در کشورهای ماست و ما نباید با بی‌تفاوتی این اقدامات را تحمل کنیم، چون در نهایت این به‌جنگی علیه خود ما تبدیل می‌شود. یک واکنش سخت و قاطع ضروری است. وقتی سفارت‌خانه‌ها و نمایندگی‌های دیپلماتیک در خدمت ترور قرار می‌گیرند، باید بسته شوند، باید آنها را افشا کرد و این امر را برای دولتهای این حکومت‌های تروریست روشن ساخت.
در خصوص نقض حقوق‌بشر تظاهر کنندگان دستگیر شده در اعتراضات مردمی در ایران، ما باید به‌فراخوان خانم رجوی بپیوندیم. او به‌حق خواستار تشکیل یک هیأت تحقیق مستقل بین‌المللی شده است تا مسائل روشن شوند. جان بسیاری از تظاهر کنندگان به‌ویژه جوانان در خطر است؛ ما نباید چشمانمان را ببندیم. در هفته‌های اخیر، ترور به اروپا نیز رسیده است. رژیم ایران بخشی از این تروریسم تحت نام اسلام است.
باشد که اروپا سرانجام به‌نحو دیگری (رژیم) ایران را دسته‌بندی کند و مبارزه با رژیم آخوندی را با ابزار دیپلماتیک و دفاع از حقوق‌بشر به‌یک جبهه متحد تبدیل کند.
اروپا دیگر نباید اجازه دهد که از سوی افراط‌گرایان اسلامگرا مورد باجگیری قرار گیرد. حوادثی که در فرانسه و بعد در وین رخ داد، تک‌مورد نیستند. رژیم ایران بخشی از این پدیدهٔ منحوس است و ما باید دقیقاً با همان قاطعیتی علیه آن عمل کنیم که در مبارزه با القاعده و داعش عمل کرده‌ایم. باید درک کنیم که این یک جبهه واحد علیه دنیای متمدن و دموکراتیک ما است. اگر این اقدام را انجام ندهیم، ما نیز بازنده خواهیم شد.
ماریکا مونته ماجی نماینده پارلمان سن مارینو:
بسیار مفتخرم که در این کنفرانس که در سالگرد قیام نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۹۸) برگزار می‌شود شرکت می‌کنم.
این قیام برای چندمین بار خواست مردم برای تغییر در ایران را به نمایش گذاشت. مردم ایران خواستار خروج از زیر حاکمیت یک رژیم بنیادگرای مذهبی آن هم به‌مدت بیش از ۴دهه می‌باشند و خواهان یک دموکراسی و آزادی واقعی هستند.
بنیادگرایی اسلامی یک مشکل عاجل دوران ما است که قربانیان اولیه آن مردم کشورهای مسلمان مثل ایران هستند و در جهان خودش را از طریق حملات وحشیانه نشان می‌دهد، آخرین آن در روزهای گذشته در وین اتفاق افتاد. مردم ایران به‌خصوص زنان، از ۴۰سال پیش این رژیم بنیادگرا را تحمل می‌کنند که قوانین ضدبشری‌اش را بر آنان اعمال می‌کند.
در پاندمی کرونا نیز مردم ایران در ابعادی بسیار بالا کشته می‌دهند. بنا بر اطلاعات منتشره آمار قربانیان کرونا در ایران به ۱۵۰هزار نفر می‌رسد به‌رغم این رژیم سرمایه‌های کشور را صرف پروژه‌هایی می‌کند که مطلقاً ربطی به سلامت و امنیت شهروندان ایرانی ندارد.
این جوانان هستند که امید برای یک تغییر هستند و بارها برای دموکراسی و حقوق‌بشر در ایران به قیمت جانشان تظاهرات کرده‌اند مانند آنچه که در آبان سال قبل در ایران اتفاق افتاد. در ایران هزاران زندانی سیاسی در زیر شکنجه یا در انتظار اعدام هستند و نبایستی در مقابل وضعیت وحشتناکی که در حال وقوع است بی‌تفاوت ماند.
دولتهای اروپایی وظیفه دارند از جوانان ایرانی که مبارزه می‌کنند حمایت نمایند تا به حاکمیت این رژیم پایان داده شود. از شورای ملی مقاومت ایران در مبارزه‌اش برای مقاومت، برای صلح و برای همزیستی مسالمت‌آمیز در بین خلقها حمایت می‌کنیم،
کشور من سن مارینو، از برنامه مریم رجوی پرزیدنت مقاومت ایران که یک زن مسلمان، دموکرات و بردبار است و از حقوق همه، همه زنان و همه مردان دفاع می‌کند حمایت می‌کند. همه ما بایستی در آن طرف باشیم، در طرف دموکراسی و در کنار مردم ایران.
متشکرم
زاماسوازی دلامینی ماندلا – نوة نلسون ماندلا:
مفتخرم که با رعایت همهٔ پروتکل‌ها امروز با شما صحبت می‌کنم و از شما ممنونم که فرصت شرکت در یادآوری قتل‌عام تأسف‌برانگیز نوامبر۲۰۱۹ (آبان ۹۸) در ایران را به‌من دادید.
تقریباً یک سال پیش، بعد از دو روز تظاهرات سراسری ضدحکومتی علیه ۳برابر کردن قیمت بنزین در ایران، پاسخ نیروهای امنیتی، گشودن آتش به‌صفوف تظاهر کنندگان بود. دست‌کم ۴۰۰۰نفر مجروح و ۱۵۰۰نفر کشته شدند. معترضان غیرمسلح بودند. بسیاری از آنان جوانان بیکار یا فقیر بودند.
به‌دنبال کشتار غیرقانونی، نوبت به‌دستگیری، حبس و شکنجهٔ ۱۲۰۰۰معترض و خانواده‌هایشان رسید. در استمرار وحشیانهٔ این خشونت، حتی اعضای خانواده‌ها که برای عزیزان مقتولشان مراسم یادبود برگزار کرده بودند دستگیر شدند.
متأسفانه این اقدامات بی‌رحمانه در زمینهٔ سرکوب سیستماتیک ادامه داشته‌اند و دارند.
مشکلات اجتماعی و اقتصادی آسیب‌پذیرترین‌ها در ایران، تحت تأثیر پاندمی کرونا تشدید شده‌اند. این پاندمی، زندگی بسیاری از ما را تخریب کرده، ولی مثل یک ذره‌بین، موضوعات اجتماعی بی‌شماری را برجسته و آشکار کرده است. برای مردم ایران هم برخورداری از صلح، عدالت، آزادی سیاسی و رفاه ضروریست.
همین الآن باید به‌اقدام علیه جنایات ضدبشری متعددی بپردازیم که در رژیم ایران عادی شده‌اند. مردم ایران خواهان تغییر رژیم و مردود شمردن تمام شکل‌های دیکتاتوری اعم از سلطنت یا رژیم مذهبی هستند.
آنها خواستار و شایستهٔ یک جمهوری مبتنی بر انتخابات دموکراتیک، برابری زن و مرد، جدایی دین از دولت، آزادی اندیشه و بیان و هم‌چنین پایان دادن به‌تبعیض میان اعتقادات مذهبی گوناگون هستند.
بحران هولناکی که مردم ایران ناچار به‌تحملش بوده‌اند برای من یادآور مبارزات پدربزرگ و مادربزرگم در دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی است. مشابه آفریقای جنوبی، مردم ایران هم به‌جامعهٔ بین‌المللی روی آورده‌اند تا رژیم را تحریم کند و از اقداماتی که روابط تجاری و سیاسی را با رژیم سرکوبگر مشروع می‌کند، پرهیز کنند.
شورای ملی مقاومت ایران با رئیس‌جمهور برگزیده آن خانم مریم رجوی، اپوزیسیون مردم ایران در برابر رژیم فعلی و ائتلافی از نیروهای دموکراتیک است.
یکی از اعضای این ائتلاف، سازمان مجاهدین خلق ایران است . طی ۴۰سال گذشته رژیم حاکم ۱۲۰هزار نفر را به‌دلایل سیاسی اعدام کرده. اکثر آنها اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران بودند.
خانم مریم رجوی یک برنامهٔ ۱۰ماده‌یی برای آینده ایران تهیه کرده. این برنامه، بر حق مردم در یک جمهوری مبتنی بر آرای عمومی و کثرت‌گرایی تأکید می‌کند. از آزادیهای اجتماعی، مذهبی و سیاسی حمایت می‌کند و خواهان انحلال نیروها و نهادهای سرکوبگر است. خواهان عدالت برای قربانیان قتل‌عام است و شکنجه را ممنوع می‌کند و خواستار لغو مجازات اعدام است. برابری زن و مرد و مشارکت زنان و حفاظت از آنان را تضمین می‌کند. به‌دنبال استقلال قضاییه است و خواهان یک سیستم قضایی منطبق بر استانداردهای بین‌المللی است. هر یک از ما به‌مثابهٔ اعضای دهکدهٔ جهانی مسئولیم که بایستیم و در مبارزه مردم ایران علیه سرکوب، دیکتاتوری، بی‌عدالتی و نابرابری، در کنارشان قرار بگیریم.
هم‌چنان‌که به‌گرامی‌داشت یاد شهدای تظاهرات نوامبر۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) و نبرد جاری شورای ملی مقاومت ایران می‌پردازیم، باید به‌یاد داشته باشیم که هیچ مسیر آسانی به‌سوی آزادی وجود ندارد. مادربزرگ من گفت: «اگر بخواهید خود را آزاد کنید، باید زنجیرهای ستم را به‌دست خود در هم بشکنید. وظیفهٔ من در زندگی فقط زنده‌ماندن نیست، بلکه پیشروی و پیروزی است».
بیایید با همبستگی و مهر در کنار هم بایستیم و از برنامهٔ خانم مریم رجوی برای آینده ایران حمایت کنیم. اینک زمان سکوت و بی‌عملی نیست. ما باید با کمک هم، راه را به‌جلو بگشاییم و صدایی مشترک علیه رژیم حاکم بر ایران، برای آزادی و رفاه این نسل و نسل‌های بعدی پیدا کنیم.
متشکرم.
