روزنامه حکومتی سیاست روز در سرمقاله ۹ اسفند ۹۷ خود با عنوان چینی بند زده، ظریف را به چینی وصله پینه شده‌یی تشبیه کرد که به درد مصرف دم دستی می‌خورد.
این روزنامه حکومتی نوشت: « هر چند همگان اعتقاد داشته و دارند که استعفای ظریف در جایگاهی که قرار دارد اشتباه بود. ما نیز چنین اعتقادی داریم و آن را یک اشتباه محاسباتی در زمانی حساس می‌دانیم» و سپس افزوده است: « بودن یا نبودن ظریف در وزارت‌خارجه با استعفایی که کرده است، «علی‌السویه» است. ظریف خود را شکست اما «چینی بند زن» اگر هم چینی شکسته خوب را بند زده باشد، آیا کارآیی سابق خود را خواهد داشت؟».
سیاست روز افزود:« در روزهایی که مردم به‌خاطر نبود تدابیر مدیریتی شاهد لجام‌گسیختگی در افزایش قیمت کالاها و به نوعی انفجار قیمت اقلام معیشتی هستند، حاشیه‌سازی‌هایی مانند استعفای ظریف، آن هم به‌خاطر عدم دعوت از او برای حضور در یک دیدار غیررسمی و غیردیپلماتیک، می‌تواند ناامیدی مردم از اتخاذ تدابیر دستگاه اجرایی نسبت به مدیریت وضعیت اقتصادی و معیشتی را منجر شود».
کیهان خامنه‌ای ۹ اسفند ۹۷ نوشته است:« باید پرسید آیا هزینه عدم هماهنگی رئیس‌جمهور با وزیران مختلف (و نه فقط ظریف)، از جیب روحانی پرداخت می‌شود یا نظام؟!؛ استعفای ظریف با استقبال و ذوق‌زدگی رسانه‌های ضد انقلاب مواجه شد. متأسفأنه اقدام غیرمتعارف و عجولانه ظریف، سفر بسیار مهم «بشار اسد» به تهران را تحت‌الشعاع قرار داد...، ظریف برگشت اما هزینه‌ها ماند. در حقیقت اقدام غیرمتعارف و عجولانه ظریف، خسارتهایی را در پی داشت».
روزنامه حکومتی جوان ۹ اسفند هم نوشته است: « برخی در داخل و بیشتر خارجی‌ها این استعفای به واقع آبکی را نشانه وخامت اوضاع نظام اسلامی تعبیر کردند و حتی از رئیس‌جمهور ایران هم خواستند شجاعانه و با مهابت به پیروی از وزیر خود، استعفا دهد؟!».
در روزنامه‌های هم‌سو با روحانی نیز به گوشه‌هایی از تعمیق بحران در اثر استعفای ظریف اذعان شده است.
آرمان نوشته است: « تعدد و تنوع تصمیم‌گیریهای خارج از دولت، برای دستگاه اجرایی مشکلاتی به‌وجود آورده است که تبعاًت منفی زیادی در پی داشته و خواهد داشت. حتی طرف‌های خارجی از این تعدد نظرات و سیاست‌ها، دچار سردرگمی شده‌اند و نسبت به دستگاه رسمی سیاست خارجی حس بی‌اعتمادی پیدا کرده‌اند... دولتهای خارجی استعفای آقای ظریف را می‌توانند نشان‌دهنده ضعف دیپلماتیک در ایران تلقی کنند که به‌لحاظ منافع ملی و اعتبار سیاسی بین‌المللی، برای کشور هزینه خواهد داشت».
استعفای ظریف و رد استعفایش توسط حسن روحانی ، بحران درونی رژیم برسر شکست برجام و پذیرش لوایح FATF را عمیق تر کرده است.
سایت حکومتی فرارو ۸ اسفند زیر عنوان: «ظریف میان دو شمشیر و یا دولبهٔ یک قیچی برش خورد» نوشت: « این استعفا نشان می‌دهد نقش دولت در تنظیم سیاست خارجی زیاد نیست».
همین منبع به نقل از مهدی مطهرنیا کارشناس باند روحانی نوشته است: «آنچه که مسلم است سیاست و قدرت در دولت حضور ندارد. این معنای بسیار مهم و تندی را در پی دارد با استعفای ظریف نقطه پایانی برجایگاه دولت در نظام سیاسی ایران در حوزه نظام بین‌الملل خواهد بود و در منطق فراملی ایران دولت و وزارت امور خارجه هیچ کار کرد معنا دار و متنفذی را دارا نخواهند بود."
این کارشناس حکومتی در مورد بازگشت ظریف، می‌نویسد: « اگر ظریف دوباره قصد داشته باشد به‌عنوان وزیر خارجه به دستگاه دولت باز گردد، با ترتیبی که او استعفای خود را اعلام کرده، پایان خود را رقم خواهد زد». وی خاطرنشان کرد «سیاست خارجی نظام در دست دولت نیست که با رفتن وزیر خارجه و یا حتی رئیس‌جمهوری، تغییر کند. سیاست خارجی نظام به جبر به سمت و سویی می‌رود که باید تصمیمات نهایی در این عرصه در ارتباط با آمریکا طی شش ماه آینده گرفته شود».
فریدون مجلسی دیپلمات بیشین رژیم از باند روحانی در مورد برگرداندن ظریف به پست وزارت‌خارجه رژیم نوشت: « دیگر این مسأله امری تاکتیکی محسوب نمی‌شود، بلکه امری استراتژیک است که مستلزم بازگشت سیاست خارجی تخریب شده به مسیری خواهد بود که با کلید برجام گشوده شده است». وی خاطرنشان کرد « در چنین شرایطی، تنها عدم تصویب FATF به‌عنوان یکی از اجزای اصلی روند سیاست اصلاح‌طلبانه برای حضور در عرصه جهانی و دوری گزیدن از انزوا، می‌تواند برای استعفای یک دولت کافی باشد» و « چه بسا ممکن است در ادامه این مسیر بی‌کلید، حتی رئیس‌جمهوری هم ناچار به استعفا شود». (ابتکار – ۸اسفند۹۷).
از سوی دیگر، پاسدار حسین شریعتمداری نماینده خامنه‌ای در کیهان ۸اسفند، با غیظ بسیار از این‌که بحران استعفا و بازگشت ظریف، قدرت‌نمایی کاذب رژیم از طریق دیدار ولی‌فقیه ارتجاع با دیکتاتور خونریز سوریه را، تحت‌الشعاع قرار داده نوشت: «گویی جناب ظریف -خدای نخواسته- از پیروزیهای پی‌درپی ایران اسلامی و مخصوصاً از پیروزی مقاومت دلخوشی چندانی ندارد! که دقیقاً همزمان با حضور بشار اسد در تهران دست به استعفا می‌زند!... وزارت‌خارجه در دوران وزارت جناب ظریف کارنامه قابل قبولی نداشته است که سرانجام فاجعه‌بار برجام یکی از اصلی‌ترین نمونه‌های آن است».پاسدار شریعتمداری افزود:«دشمنان بیرونی استعفای ظریف را با استنادی مضحک، نشانه نا‌کارآمدی نظام معرفی می‌کنند!».
جوان روزنامهٔ سپاه پاسداران با حمله به ظریف نوشت: همان طیف امروز با تجربه‌اندوزی از مذاکرات برجامی و با به‌کارگیری برخی از روش‌های به کار گرفته شده در آن دوره تلاش می‌کند با «همراه سازی جامعه» حاکمیت سیاسی کشور را تحت فشار جهت پذیرش خواسته‌های جدید ایالات متحده قرار دهد».
جوان روزنامه پاسداران ۸اسفند نوشت: « استعفای وزیر امور خارجه که در بدترین برهه زمانی صورت گرفته می‌تواند حاوی پالس‌های معناداری برای غرب باشد و آنها را به این تلقی برساند که علاوه بر بحرانی شدن اوضاع اقتصادی و معیشتی در ایران، وضعیت سیاسی به‌ویژه در رأس حاکمیت-دولت دچار حالت بحرانی است».
