قرارداد استعماری ۲۵ساله رژیم با چین و پیش‌فروش کردن بخشی از ایران برای نجات از خفگی و استیصال رژیم آخوندی، موضوع نگرانی مردم و بحث رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی شده است.
روزنامه حکومتی جهان صنعت ۳۰تیر در مطلبی درباره وطن‌فروشی و استیصال رژیم آخوندی با عنوان "ناگفته‌های توافق تجاری تهران- پکن" نوشت: «قبول و تمایل زاید‌الوصف پکن برای توافق تجاری با تهران بیشتر برای بازی با کارت ایران در برابر فشارهای واشنگتن است».
این روزنامه به عهدنامه‌ها و امتیازات خیانت‌بار در تاریخ ایران چون گلستان، ترکمنچای و ... در دوره قاجاریه اشاره کرده و نوشت: «بسیاری از مورخان، دوران قاجاریه و مشخصاً عصر ناصری را به عصر بی‌خبری و واگذاری امتیازات به روسیه، انگلستان، فرانسه و ترکیه تعبیر و تفسیر می‌کنند. برخی از مورخان به جهت واگذاری امتیاز ایران به این کشور‌ها، وضعیت را این‌گونه تصویر کرده‌اند که: «ایران در خواب زمستانی فرو رفته و در تعطیلات به سر می‌برد و کسی از وضیع و شریف پیدا نیست که ذل احتیاج را فهمیده باشد». حالا پس از دو قرن به‌نظر می‌رسد که توافق تجاری جدید ایران و چین، دستمایه‌ای برای تکرار تاریخ بابت آن عهدنامه‌ها و امتیاز‌ها شده است به این معنی که بعد از روسیه، انگلستان، فرانسه و ترکیه این بار نوبت چین است که بخواهد از ایران امتیاز بگیرد».
این روزنامه حکومتی با اشاره به ناپایداری روابط چین و آمریکا می‌افزاید: «حال در کنار دلایل و انگیزه‌های تهران- پکن برای عقد و ازسر‌گیری این توافق تجاری، مسأله این است که تا چه میزان پکن حاضر است برای حفظ منافع خود در قبال واشنگتن برای تهران هزینه کند؟ در این ارتباط به‌نظر می‌رسد که قبول و تمایل زاید‌الوصف پکن برای توافق تجاری با تهران بیشتر برای بازی با کارت ایران در برابر فشارهای واشنگتن است. در سطحی دیگر، درست است که پکن و واشنگتن در شرایط حاضر در جنگ سرد با یکدیگر به سر می‌برند و برقراری روابط دوستانه پکن با واشنگتن در شرایط حاضر صرفاً بر اساس احترام متقابل صورت می‌گیرد، اما با توجه به دوستی و دشمنی ناپایدار در ساختار آنارشیک نظام بین‌الملل این وضعیت پایدار نمی‌ماند و قطعاً چین در ارتباط با ایران، منافع خود را در قبال آمریکا در نظر می‌گیرد چرا که پکن نیز همانند مسکو باور دارد که اصل اساسی در سیاست خارجی، منافع ملی است».
جهان صنعت نتیجه‌گیری می‌کند که با توجه به معادلات پیش رو در نظام بین‌الملل و با توجه به اهداف آشکار و نهان پکن به‌نظر نمی‌رسد که نسخه چینی بتواند از تکرار تاریخ و قصه تلخ واگذاری امتیازات جلوگیری کند.
