۳۰شهریور روزی است که آمریکا تهدید کرده همه تحریم‌های سازمان ملل را که طبق قطعنامه ۲۲۳۱ به‌حالت تعلیق در آمده بود را برمی‌گرداند و ماشه تحریم‌ها را می‌چکاند. در حالی‌که ۱۹روز به چکاندن ماشه تحریم‌ها مانده است. امروز سه‌شنبه ۱۱شهریور وین، پایتخت اتریش میزبان نشست کمیسیون مشترک برجام با حضور رژیم ایران و کشورهای ۱+۴ (آلمان، فرانسه، روسیه، چین و انگلیس) خواهد بود.
روزنامه حکومتی وطن امروز طی مطلبی درباره نشست کمیسیون برجام با تیتر "جرزنی در دقیقه ۹۰" نوشت: «به‌نظر می‌رسد اقدام آمریکا در فعال کردن مکانیسم ماشه علیه ایران یکی از دستور کارهای این جلسه است. این نشست تحت تاثیر اقدام آمریکا در راه‌اندازی مکانیسم ماشه علیه ایران برگزار می‌شود.
مقامات آمریکایی تأکید کرده‌اند بدون توجه به نظر اتی که دیگر کشورهای عضو شورای امنیت دارند، بنا بر بند ۱۲ قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ۳۰روز پس از فعال کردن مکانیسم ماشه تحریم‌ها به‌صورت خودکار باز می‌گردد».
روزنامه حکومتی در وحشت از شروع بازگرداندن تحریم‌ها از ۳۰شهریور توسط آمریکا نوشته است: «عدم واکنش قاطع ایران به این اقدام آمریکا ضربه جدی به منافع و وجهه جمهوری اسلامی وارد می‌آورد. ایران تجربه عدم واکنش قاطعانه به بدعهدی طرف مقابل را دارد و دود بی‌واکنشی دولت روحانی به چشم منافع ملی ایران رفته است.
پس از خروج آمریکا از برجام، دولت روحانی که آن موقع دست بالا برای خروج از برجام و بازگشت به وضعیت هسته‌یی پیشابرجامی را داشت، ترجیح داد جنازه به کما رفته برجام را حفظ کند و این‌گونه فشارها و محدودیتها علیه ایران در قالب محدودیت‌های برجامی حفظ شد».
روز گذشته روزنامه حکومتی شرق در مطلبی با عنوان "شبح هابز بر مکانیسم ماشه" نوشت: «برداشت حقوقی واشنگتن از ۲۲۳۱ این است که توپ در زمین اروپاست؛ یعنی آنها هستند که باید تا پایان ۳۰شهریور، الف) قطعنامه‌یی در شورای امنیت برای ادامه رفع تحریم‌های ایران ارائه دهند و ب) آمریکا را متقاعد کنند که آن را وتو نکند. آنچه ایالات متحده وضعیت «تیک‌تاک» می‌خواند، مبتنی بر همین تفسیر است. به تصور آمریکا اگر تا ۳۰شهریور قطعنامه‌یی در شورای امنیت ارائه نشود، معنای حقوقی‌اش بازگشت خودبه‌خود تمام تحریم‌های شورای امنیت علیه کشور مان است».
روزنامه حکومتی رسالت ۱۱شهریور هم‌چنین طی مطلبی در رابطه با سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ایران نوشت: اگر چه رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در جریان سفر اخیر خود به تهران متعهد شده است تا درخواست دیگری غیر از دسترسی به دو مکان مدنظر آژانس ( جهت راستی‌آزمایی فعالیت‌های هسته‌یی ایران) مطرح نکند، اما ماهیت ساختار و عملکرد قبلی این سازمان بین‌المللی، جای خوش‌بینی چندانی را در این خصوص برای کشور مان باقی نمی‌گذارد.
از سوی دیگر، «بازرسی نامحدود از اماکن نظامی ایران» یکی از خواسته‌های مشترک ترامپ و بازیگران اروپایی بوده و حتی دموکراتها نیز قصد دارند در صورت پیروزی در انتخابات از طریق گروسی و دیگر سران آژانس، این خواسته شوم و البته دست‌نیافتنی را پیگیری کنند.
باید بپذیریم که رافائل گروسی در این مسیر، نقش یک «کاتالیزور» یا عامل تسریع‌کننده (به سود اهداف آمریکا) را ایفا می‌کند. اساساً مهم‌ترین تعهد گروسی به ترامپ و نتانیاهو، تقویت «استراتژی فشار حداکثری علیه ایران» از مجاری ظاهراً حقوقی می‌باشد.
نباید بیانیه مشترک اخیر میان سازمان انرژی اتمی کشور مان و آژانس را مترادف با پایان «سیاسی‌کاری آژانس» در قبال پرونده هسته‌یی کشور مان دانست. شورای حکام آژانس نشان داده است که در گلوگاههای خاص، خصوصاً زمانهایی که آمریکا به «فشارهای آژانس علیه ایران» نیاز دارد به‌صورتی آشکار وارد صحنه می‌شود. بنابراین، نباید موضوع را تمام‌شده تلقی کرد!»
