مقامهای رژیم، از علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع تا ظریف وزیر خارجه و تا شمخانی دبیر شورایعالی امنیت گفته‌اند و تأکید کرده‌اند که پرونده پی.ام.دی (پیشینهٴ ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌یی) رژیم باید با قطعنامه شورای حکام بسته شود و بدون مختومه شدن این پرونده، امکان اجرای برجام وجود ندار‌د.
آنها مدعی هستند که در جریان مذاکرات با 5+1، طرف مقابل به آنها قول داده بود که در صورت اجرای برجام، آنها متقابلاً پرونده پی.ام.دی را خواهند بست، اما اکنون که رژیم اقدام به اجرای برجام کرده و در این مسیر به میزان زیادی هم پیش رفته، طرف مقابل از تعهد خود سر باز زده و آمانو مدیرکل آژانس در گزارشی به شورای حکام آژانس گفته است که نمی‌تواند تأیید کند پیشینهٴ هسته‌یی رژیم فاقد جهت‌گیری نظامی بوده است.
روزنامه حکومتی آرمان در سرمقاله (10آذر) خود این سؤال را مطرح کرده بود که طرفهای مقابل «چه منظوری دارند، یا چه اتفاقی موجب پیش کشیدن چنین سخنانی شده است؟».
چیزی که آژانس و 5+1 از رژیم می‌خواهند، ظاهراً چیز پیچیده‌یی نیست. همان چیزی است که 13سال است بر آن اصرار می‌ورزند؛ این‌که رژیم، منشأ اورانیوم غنی‌شده با غلظتی که صرفاً به‌کار بمب اتمی می‌آید و آزمایش چاشنی انفجار اتمی و موارد دیگری از این قبیل را روشن کند و رژیم طی تمام این سالها، به‌رغم شامورتی‌بازیهای بی‌پایان، نتوانسته به این سؤالها جواب بدهد و چنان که ادعا می‌کند ثابت کند که برنامه بمب‌سازی نداشته و البته هرگز هم نخواهد توانست، چرا که واقعاً داشته و مدارک متعددی از آن لو رفته است.
اما همان‌گونه که یکی از رسانه‌های حکومتی (سایت رجانیوز 10/9) نیز اعتراف کرده، بحث مختومه اعلام کردن پی.ام.دی مطرح نبوده، بلکه تنها توقف «ادامه بررسی» مطرح بوده است. کما این‌که تلویزیون رژیم (9آذر) هم با تعبیر گویایی، پی.ام.دی را به شمشیری تشبیه کرد که آژانس بالای سر رژیم نگه‌داشته است.
اما اگر حرف رژیم را بپذیریم، که طرفهای مقابل قول توقف به رژیم داده بودند، این سؤال مطرح می‌شود که علت این نقض عهد چه می‌تواند باشد؟ 3فرض یا 3تابلو متصور است:
دولت اوباما با توجه به این‌که افشای چنین بند و بستی، تمام اعتبارش را به باد می‌دهد و حتی موقعیت کاندیدای انتخابات آتی حزب دموکرات را هم به‌طور جدی به خطر می‌اندازد، توافق را منتفی کرده است.
آمانو مدیرکل آژانس حاضر نشده به چنین توافقی تن بدهد. زیرا این یک قرار سیاسی است و آلوده شدن آژانس به‌عنوان یک ارگان تخصصی به ملاحظات سیاسی، اعتبار آن را مخدوش می‌سازد.
یک فرض یا تابلو دیگر هم این است که 5+1 در ازای فشاری که به رژیم می‌آورند، خواسته مشخصی از رژیم دارند که محتمل‌ترین فرض، کنار کشیدن رژیم از پشت بشار اسد است و برخی نشانه‌ها همچنین فرضی را تأیید می‌کنند.
البته شقوق بالا تنها راجع به توقف و مسکوت گذاشتن موقت پرونده پی.ام.دی است و نه مختومه اعلام کردن آن، زیرا مختومه کردن از هیچ منطقی برخوردار نیست. در این صورت به‌خصوص اعتبار آژانس یکسره بر باد می‌رود، چون در برابر این سؤال جدی قرار می‌گیرد که همه اصرار و پافشاری این سالیان مبنی بر این‌که رژیم باید به ابهامات جواب بدهد، چه بوده است؟ مضافاً این‌که پی.ام.دی، یعنی ماهیت نظامی پروژه هسته‌یی رژیم یک موضوع فنی است و بسته شدن آن هم تنها در یک قالب فنی امکانپذیر است و بنا به‌نوشته همان مقاله (رجا نیوز)، «لکهٴ فنی با آب سیاسی پاک نمی‌شود» منظور از «آب سیاسی» هم بند و بست سیاسی است. به‌خصوص که این بند و بست با توجه به این‌که هم دولت فرانسه و هم نمایندگان کنگرهٴ آمریکا خواستار روشن شدن پیشینهٴ برنامه هسته‌یی رژیم با ذکر جزییات شده‌اند، منتفی است.
اما در پایان بایستی تأکید کرد که در هر صورت و در هر شقی، توقف برجام یا برگشت از آن، آن‌چنان که بعضی مهره‌های رژیم ادعا می‌کنند، یک بلوف توخالی است و رژیم هرگز قادر به انجام آن نیست.
چیزی که آژانس و 5+1 از رژیم می‌خواهند، ظاهراً چیز پیچیده‌یی نیست. همان چیزی است که 13سال است بر آن اصرار می‌ورزند؛ این‌که رژیم، منشأ اورانیوم غنی‌شده با غلظتی که صرفاً به‌کار بمب اتمی می‌آید و آزمایش چاشنی انفجار اتمی و موارد دیگری از این قبیل را روشن کند و رژیم طی تمام این سالها، به‌رغم شامورتی‌بازیهای بی‌پایان، نتوانسته به این سؤالها جواب بدهد و چنان که ادعا می‌کند ثابت کند که برنامه بمب‌سازی نداشته و البته هرگز هم نخواهد توانست، چرا که واقعاً داشته و مدارک متعددی از آن لو رفته است.
اما همان‌گونه که یکی از رسانه‌های حکومتی (سایت رجانیوز 10/9) نیز اعتراف کرده، بحث مختومه اعلام کردن پی.ام.دی مطرح نبوده، بلکه تنها توقف «ادامه بررسی» مطرح بوده است. کما این‌که تلویزیون رژیم (9آذر) هم با تعبیر گویایی، پی.ام.دی را به شمشیری تشبیه کرد که آژانس بالای سر رژیم نگه‌داشته است.
اما اگر حرف رژیم را بپذیریم، که طرفهای مقابل قول توقف به رژیم داده بودند، این سؤال مطرح می‌شود که علت این نقض عهد چه می‌تواند باشد؟ 3فرض یا 3تابلو متصور است:
دولت اوباما با توجه به این‌که افشای چنین بند و بستی، تمام اعتبارش را به باد می‌دهد و حتی موقعیت کاندیدای انتخابات آتی حزب دموکرات را هم به‌طور جدی به خطر می‌اندازد، توافق را منتفی کرده است.
آمانو مدیرکل آژانس حاضر نشده به چنین توافقی تن بدهد. زیرا این یک قرار سیاسی است و آلوده شدن آژانس به‌عنوان یک ارگان تخصصی به ملاحظات سیاسی، اعتبار آن را مخدوش می‌سازد.
یک فرض یا تابلو دیگر هم این است که 5+1 در ازای فشاری که به رژیم می‌آورند، خواسته مشخصی از رژیم دارند که محتمل‌ترین فرض، کنار کشیدن رژیم از پشت بشار اسد است و برخی نشانه‌ها همچنین فرضی را تأیید می‌کنند.
البته شقوق بالا تنها راجع به توقف و مسکوت گذاشتن موقت پرونده پی.ام.دی است و نه مختومه اعلام کردن آن، زیرا مختومه کردن از هیچ منطقی برخوردار نیست. در این صورت به‌خصوص اعتبار آژانس یکسره بر باد می‌رود، چون در برابر این سؤال جدی قرار می‌گیرد که همه اصرار و پافشاری این سالیان مبنی بر این‌که رژیم باید به ابهامات جواب بدهد، چه بوده است؟ مضافاً این‌که پی.ام.دی، یعنی ماهیت نظامی پروژه هسته‌یی رژیم یک موضوع فنی است و بسته شدن آن هم تنها در یک قالب فنی امکانپذیر است و بنا به‌نوشته همان مقاله (رجا نیوز)، «لکهٴ فنی با آب سیاسی پاک نمی‌شود» منظور از «آب سیاسی» هم بند و بست سیاسی است. به‌خصوص که این بند و بست با توجه به این‌که هم دولت فرانسه و هم نمایندگان کنگرهٴ آمریکا خواستار روشن شدن پیشینهٴ برنامه هسته‌یی رژیم با ذکر جزییات شده‌اند، منتفی است.
اما در پایان بایستی تأکید کرد که در هر صورت و در هر شقی، توقف برجام یا برگشت از آن، آن‌چنان که بعضی مهره‌های رژیم ادعا می‌کنند، یک بلوف توخالی است و رژیم هرگز قادر به انجام آن نیست.
