با اوج‌گیری بحران کرونا و افشای نقش خامنه‌ای در قتل هزاران بی‌گناه در قتلگاه کرونا، زبان کارشناسان حکومتی هم باز شد.
نمکی: «من یک دکه‌دار را که نمی‌توانم شب به شب در خانه‌اش پول ببرم... من نمی‌توانم یک مغازه‌داری که چک برگشتی او دارد موکول می‌کند ایشان را به خودکشی نمی‌توانم جور دیگری به او کمک کنم مجبورم بگویم باز کن».
تلویزیون رژیم ۱۸تیر ۹۹- مجری: آخه مگر می‌شود آقای دکتر (زالی) الآن ادارات ما باز است اصناف ما باز است بعد می‌گوییم مردم نیایند؟ این چه جوری است»!
روزنامه جهان صنعت هشدار داد: «با تشدید بیماری و شکست کامل حاکمیت در به کنترل درآوردن کرونا، بی‌اعتمادی زیادی نسبت به دولت وجود دارد و نمی‌توان مردم را... مقصر دانست».
زالی: «طبیعتاً اینهم دور از انصاف است که ما همه توپها را تو زمین مردم قرار بدهیم... ما اگر نمی‌توانیم واقعاً حمایت اقتصادی از این فرد بکنیم و سوبسید را ندهیم... این قبل از این‌که از کرونا فوت کند از فقر و فاقه فوت خواهد کرد».
حتی از سرنوشت یک میلیارد دلاری که سرانجام خامنه‌ای مجبور شد به این کار اختصاص دهد خبری نیست.
نمکی: «بنده از یک میلیاردی که مقام معظم رهبری فرمودند زیر ۳۰درصد آن را تا امروز توانستم بگیرم».
راستی! این ۷۰۰میلیون دلاری که خرج کرونا نشد خرج چه کاری شد؟
تلویزیون رژیم ۱۹تیر ۹۹: «به‌گفته معاون درمان وزیر بهداشت مهمترین مشکل در مقابله با کرونا کمبود پزشک و پرستار و خالی شدن جیب بیمارستانهاست».
تلویزیون رژیم ۱۹تیر ۹۹ -خبرنگار: «عده‌یی هم بهانه‌اشان نداشتن هزینه ماسک بود».
یک شهروند: «هزینه‌اش را نداریم بدهیم قربان»!
نمکی: «ما مردمی داریم که امورشان با یک زیر پله می‌گذرد یارو می‌گوید اگر من ۴جفت جوراب را نفروشم امورات من نمی‌گذرد».
این است معنای کرونای ولایتی که می‌خواست ویروس مرگبار را در خدمت بقا و ضد قیام بکار گیرد اما آتش خشم گرسنگان کار خودش را خواهد کرد.
