نیویورک پست روز چهارشنبه ۷شهریورماه درباره درگیری اسراییل با حزبالله این نتیجهگیری را کرد و راهحل به واشنگتن داد: وقت آن رسیده است که واشنگتن بلوف ایران را بخواند.
نیویورک پست در سرمقاله این روز خود نوشت: گروه تروریستی و تأمینکننده مالی ایرانی آن تهدید بزرگ میکنند - اما وقتی دشمنان مقابله میکنند، عقب میکشند. عجب تشدید تضادی! - که این درسی برای تیم بایدن-هریس است.
در ادامه سرمقاله آمده است: روز یکشنبه، ارتش اسراییل پیشگیرانه ۶۰۰۰موشک حزبالله را که به سمت کشور یهودی هدف قرار گرفته بود، منهدم کرد. تروریستها سپس فقط ۳۰۰ پرتاب داشتند (بیشتر رهگیری یا بدون ایجاد تلفات فرود آمدند) - اما پس از آن از ترس یک جنگ در مقیاس بزرگتر عقبنشینی کردند. حتی با وجود اینکه آنها قول انتقام بزرگی برای ترور فرمانده ارشد فواد شکر توسط اسراییل داده بودند(مردی که در پشت قتلعام دهها کودک دروزی در ماه گذشته و ۲۴۱تفنگدار دریایی آمریکا در سال ۱۹۸۳ بود). ایران نیز در مورد قتل اسماعیل هنیه، رئیس حماس توسط اسراییل در تهران با شدت صحبت میکرد، اما هنوز اقدامی نکرده است.
شاید به این دلیل که یک بار سعی کرد حمله کند و ۳۲۰موشک و پهپاد در ماه آوریل پرتاب کرد، نتیجه این بود… هیچ. و زمانی که ارتش اسراییل به آن پاسخ داد و سیستم پدافند هوایی ایران را در نزدیکی تأسیسات هستهیی نطنز ایران از بین برد، رژیم هیچ کاری نکرد. حزبالله و ایران میگویند که هنوز برای اقداماتی برنامهریزی میکنند، اما هر دو آشکارا از قدرت اسراییل میترسند. اعتقاد بر این است که حزبالله ۱۵۰۰۰۰موشک دارد و رئیس حسن نصرالله ادعا میکند که ۱۰۰۰۰۰جنگجوی حزبالله دارد. این گروه مطمئناً میتواند در یک جنگ تمامعیار با اسراییل خسارات زیادی وارد کند. با این حال، در ازای آن آسیب حتی بیشتر خواهد شد.
ایران نیز ارتش قابل توجهی دارد. اما با اسراییل قابل مقایسه نیست که احتمالاً اسراییل در پاسخ صنعت نفت آن را ویران خواهد کرد.