در ورود به محلی که تعداد زیادی از اعتصابیهای لیبرتی در آن مستقرند، آنچه در وهلهٴ اول به چشم میآید، تعداد زیادی تخت است که در چند ردیف برپا شدهاند. این افزایش، نسبت به روزهای اول که تعداد تختها انگشتشمار بود، گویای افزایش تعداد کسانی است که دیگر قادر نیستند سر پا بایستند و یا مدتی طولانی بنشینند. چهرههای تکیده و رنگ پریده آنها هم گواه این واقعیت است. اما ارادهها، چه کسانی که روی تختها دراز کشیدهاند و چه کسانی که هنوز سر پا هستند، همچنان پولادین و تا ادامه این اعتصاب تا رسیدن به هدف کاملاً بیشکاف است، وقتی از آنها حالشان را میپرسم، جوابها غالباً یا «آهن» است، یا «عالی»، یا لبخند است و نشاندادن علامت پیروزی.
صبح امروز صدها تن از خواهران و برادران اعتصابی در صفوفی منظم، در محوطه کمپ دست به راهپیمایی زدند و با سر دادن شعارهایی خواستهها و مواضع خود را بیان کردند. آنها شعار میدادند:
«هفت گروگان اشرف آزاد باید گردد… تحقیق بینالملل آغاز باید گردد»
«تعهد حفاظت اجرا باید گردد… محکمه عدالت برپا باید گردد»
«اشرف شده با خون شهیدان… اسطورهٴ رزم خلق ایران»
«مجاهد خلق حماسه سازیم… یک دو سه صد اشرف نو میسازیم».
«وای اگر توطئه برملا شه… دست شما تو دست ملا وا شه»
«مجاهد از عدالت دست نخواهد کشید… اگر فکر فراری سخت در اشتباهی!».
صبح امروز صدها تن از خواهران و برادران اعتصابی در صفوفی منظم، در محوطه کمپ دست به راهپیمایی زدند و با سر دادن شعارهایی خواستهها و مواضع خود را بیان کردند. آنها شعار میدادند:
«هفت گروگان اشرف آزاد باید گردد… تحقیق بینالملل آغاز باید گردد»
«تعهد حفاظت اجرا باید گردد… محکمه عدالت برپا باید گردد»
«اشرف شده با خون شهیدان… اسطورهٴ رزم خلق ایران»
«مجاهد خلق حماسه سازیم… یک دو سه صد اشرف نو میسازیم».
«وای اگر توطئه برملا شه… دست شما تو دست ملا وا شه»
«مجاهد از عدالت دست نخواهد کشید… اگر فکر فراری سخت در اشتباهی!».
هر یک از راهپیمایان تصویر یکی از شهدای حماسه اشرف را در دست داشتند و در پیشاپیش صفوف خود پلاکاردهایی حمل میکردند که این جملات به زبان انگلیسی بر روی آنها خوانده میشد:
5 «قتلعام ساکنان اشرف کافی است. تنها راهحل استقرار نیروهای کلاه آبی سازمان ملل است».
«هشدار! متوقف نکردن حکومت عراق امروز بهمعنی آن است که ششمین کشتار در راه است».
«از 2009 تا کنون، 5کشتار با 100شهید و 1000 مجروح»
«ما خواستار آزادی بلادرنگ گروگانها هستیم»
بعدازظهر و عصر امروز نیز، جریان تظاهرات نیویورک از سیمای آزادی پخش شد و اعتصابیها در ردیفهای منظم جلو تلویزیون نشسته و جریان این تظاهرات و سخنرانیها را دنبال میکردند، برای کسانی هم که روی تختها دراز کشیده بودند، تلویزیونهایی قرار داده بودند که بتوانند جریان تظاهرات را ببینند.
با یکی از پزشکان مجاهد که امروز دکتر کشیک این جاست که صحبت میکنم، او تأیید میکند که وضعیت عمومی تعدادی از اعتصابیها، نگرانکننده است. میگوید: عموماً 5 تا 10کیلو وزن کم کردهاند، اما کاهش وزن به تنهایی معیار نیست، گاهی کسانی که 5کلیو وزن کم کردهاند، بهدلیل اینکه از اول وزنشان پایینتر از استاندارد بوده، نگرانکنندهتر از کسی است که مثلاً 10کیلو وزن کم کرده است.
دکتر اضافه میکند بهطور متوسط روزانه دو مورد کسانی داریم که دچار «فینت» میشوند یعنی به زمین میخورند و بیهوش میشوند. این افراد یا کسانی را که دچار عوارضی مانند افت جدی فشار خون و خونریزی داخلی میشوند، به کلینیک عراقی مستقر در لیبرتی میفرستیم، اما این کلینیک که فاقد هر گونه امکانات معمول یک کلینیک معمولی مانند بستری کردن و غیره است، عملاً هیچ کارایی ندارد و کمکی به ما نمیکند. با این همه ما تا بهحال ما بیش از 190نفر را به این کلینیک اعزام کردهایم.
میپرسم برای کسانی که وضعشان از نظر شما نگرانکننده است، چه کار میکنید؟ میگوید بجز افزایش مراقبت و کنترل و توصیه برای پایان دادن به اعتصابغذا کار دیگری نمیتوانیم بکنیم، اما جوابی که دریافت میکنیم، تماماً منفی است و هیچکس حاضر به ترک اعتصاب نیست.