سید احمد غزالی نخست‌وزیر پیشین الجزایر
روزنامه الشرق الاوسط
سید احمد غزالی نخست‌وزیر پیشین الجزایر و رئیس کمیته عربی- اسلامی برای دفاع از ساکنان اشرف طی مقاله‌یی با عنوان «نبرد بعد از یک‌سال ادامه دارد»، در روزنامه شرق الاوسط نوشت:
حمله نیروهای عراقی در هشتم آوریل ۲۰۱۱ با تانک و زرهپوش و سلاحهای سنگین و تک تیرانداز به مجاهدان بی‌دفاع اشرف، به کشته شدن 36تن از مجاهدین که 8تن از آنان زنان بودند، منجرشد و بیش از 350 مجروح بر جای گذاشت
دولت عراق مدعی بود این حمله به‌منظور کنترل بر زمینهای کشاورزی و تحویل آن به ساکنانش صورت گرفته که البته بعد از یک سال چنین کاری انجام نشده است.
دولت عراق همچنین مدعی شد نیروهایش کسی را در کمپ نکشتند و سه تن توسط خود ساکنان کشته شدند!.
دولت عراق به هیچ خبرنگار یا جریان بی‌طرفی اجازه دیدار از صحنه را نداد و چند روز بعد هیأتی از یونامی توانست از کمپ بازدید کند و خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق‌بشر در همان روز اعلام کرد 34تن کشته شده‌اند و مسئولیت این حادثه با دولت عراق است.
هیأتی از نظامیان آمریکایی که آنموقع در عراق بودند نیز دو روز بعد از حادثه از صحنه دیدن کردند اما خبر مشاهدات خود را حتی بعد از اینکه نمایندگان کنگره خواستار انتشار گزارش این هیأت شدند، اعلام نکردند.
نخست‌وزیر پیشین الجزایر افزود: این خلاصه‌ای از این واقعه و برخی شرایط جانبی آن بود، اما شایان توجه است که در این صحنه، در یک سو افرادی بی‌دفاع، بیگناهی هستند که سلاحی جز اراده شکست ناپذیر برای تحقق حقوق خلقشان و رهایی میهنشان از دیکتاتوری و توحش ندارند و در طرف دیگر، نیرویی که به‌دنبال هیچ خیری برای خلق و میهن خودش نیست، زیرا مردم عراق با زبان گویا اعلام کرده‌اند که با مجاهدین خلق هستند، ولی دستور کار نوری المالکی و دولت وی اجرای خواستهای خامنه‌ای و رژیم حاکم بر ایران است. والا، تا آن جا که به عراقیان برمی‌گردد، دهها تن از نمایندگان پارلمان عراق و صدها و هزاران تن از شخصیتهای سیاسی و دینی و شیوخ قبایل و عشایر عراق از عرب و کرد و صدها هزار تن از فرزندان این خلق از سراسر عراق به‌ویژه استان دیالی اطلاعیه‌هایی در تأیید مجاهدین خلق و محکوم کردن نقض حقوق آنان صادر کرده‌اند.
در سطح جهانی نیز اکثریتهای بیش از سی پارلمان در جهان حمایت خود را از حقوق مجاهدین خلق و ساکنان اشرف اعلام و تعدی به حقوقشان را محکوم کرده‌اند
تعداد پارلمانترهای طرفدار مجاهدین خلق امسال به بیش از چهار هزار تن بالغ شده که بیش از یک میلیارد تن را در جهان نمایندگی می‌کنند. کما اینکه صدها هزار تن از حقوقدانان در سراسر کشورهای جهان حقانیت خواسته‌های آنان را مورد تأیید قرار داده‌اند و شخصیتهای سیاسی عالیرتبه آمریکایی و اروپایی و عربی از کشورهای مختلف حمایت خود را از حقوق مجاهدین ابراز داشته‌اند.
رئیس کمیته عربی- اسلامی خاطرنشان کرد: ساکنان اشرف اکنون در حال انتقال به لیبرتی هستند، ولی در این جریان نیز فشارها و محدودیتهای غیرقابل تحملی بر آنها اعمال شده است. نیروهای پلیس عراق که دو بار در گذشته آنان را کشتار کرده‌اند، در داخل کمپ حضور دارند و دولت عراق از برآورده کردن خواستهای حداقل ساکنان سرباز می‌زند اما مجاهدین خلق پایداری و مقاومت می‌کنند و این همانا زندگی و حیات آنهاست.
نخست‌وزیر سید احمد غزالی در خاتمه مقاله‌اش در شرق الاوسط می‌نویسد: این‌جا سؤال بزرگی مطرح می‌شود: قدرت مجاهدین خلق از کجا می‌آید؟ چگونه توانسته‌اند در این کمیت و کیفیت حمایت در جهان کسب کنند؟ چگونه توانسته‌اند بر همه محنتها و مشکلاتی که در ابتدا لاینحل به‌نظر می‌رسید چیره شوند.
من پاسخی برای این سؤال ندارم جز اینکه:
اولا: آرمانشان عادلانه است و و نیرویی اصیل با خواستهایی مردم هستند.
ثانیا: برای پرداخت بها به‌خاطر تحقق این اهداف هر چه که باشد، آماده‌اند.
ثالثا: آنها بعد از ایمان به خدا، سرچشمه قدرتی جز خودشان و خلقشان ندارند، و این اصلی است که موجودیت آنها روی آن بنا شده است.
خودشان به یک ضرب‌المثل معروف ایرانی استناد می‌کنند که می‌گوید: «کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من» و این به ام الکتاب استراتژی آنها تبدیل شده است.
این است راز بقا و پایداری و ارتقای مجاهدین خلق ایران به‌رغم همه دشواریها و موانع.
روزنامه الشرق الاوسط
سید احمد غزالی نخست‌وزیر پیشین الجزایر و رئیس کمیته عربی- اسلامی برای دفاع از ساکنان اشرف طی مقاله‌یی با عنوان «نبرد بعد از یک‌سال ادامه دارد»، در روزنامه شرق الاوسط نوشت:
حمله نیروهای عراقی در هشتم آوریل ۲۰۱۱ با تانک و زرهپوش و سلاحهای سنگین و تک تیرانداز به مجاهدان بی‌دفاع اشرف، به کشته شدن 36تن از مجاهدین که 8تن از آنان زنان بودند، منجرشد و بیش از 350 مجروح بر جای گذاشت
دولت عراق مدعی بود این حمله به‌منظور کنترل بر زمینهای کشاورزی و تحویل آن به ساکنانش صورت گرفته که البته بعد از یک سال چنین کاری انجام نشده است.
دولت عراق همچنین مدعی شد نیروهایش کسی را در کمپ نکشتند و سه تن توسط خود ساکنان کشته شدند!.
دولت عراق به هیچ خبرنگار یا جریان بی‌طرفی اجازه دیدار از صحنه را نداد و چند روز بعد هیأتی از یونامی توانست از کمپ بازدید کند و خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق‌بشر در همان روز اعلام کرد 34تن کشته شده‌اند و مسئولیت این حادثه با دولت عراق است.
هیأتی از نظامیان آمریکایی که آنموقع در عراق بودند نیز دو روز بعد از حادثه از صحنه دیدن کردند اما خبر مشاهدات خود را حتی بعد از اینکه نمایندگان کنگره خواستار انتشار گزارش این هیأت شدند، اعلام نکردند.
نخست‌وزیر پیشین الجزایر افزود: این خلاصه‌ای از این واقعه و برخی شرایط جانبی آن بود، اما شایان توجه است که در این صحنه، در یک سو افرادی بی‌دفاع، بیگناهی هستند که سلاحی جز اراده شکست ناپذیر برای تحقق حقوق خلقشان و رهایی میهنشان از دیکتاتوری و توحش ندارند و در طرف دیگر، نیرویی که به‌دنبال هیچ خیری برای خلق و میهن خودش نیست، زیرا مردم عراق با زبان گویا اعلام کرده‌اند که با مجاهدین خلق هستند، ولی دستور کار نوری المالکی و دولت وی اجرای خواستهای خامنه‌ای و رژیم حاکم بر ایران است. والا، تا آن جا که به عراقیان برمی‌گردد، دهها تن از نمایندگان پارلمان عراق و صدها و هزاران تن از شخصیتهای سیاسی و دینی و شیوخ قبایل و عشایر عراق از عرب و کرد و صدها هزار تن از فرزندان این خلق از سراسر عراق به‌ویژه استان دیالی اطلاعیه‌هایی در تأیید مجاهدین خلق و محکوم کردن نقض حقوق آنان صادر کرده‌اند.
در سطح جهانی نیز اکثریتهای بیش از سی پارلمان در جهان حمایت خود را از حقوق مجاهدین خلق و ساکنان اشرف اعلام و تعدی به حقوقشان را محکوم کرده‌اند
تعداد پارلمانترهای طرفدار مجاهدین خلق امسال به بیش از چهار هزار تن بالغ شده که بیش از یک میلیارد تن را در جهان نمایندگی می‌کنند. کما اینکه صدها هزار تن از حقوقدانان در سراسر کشورهای جهان حقانیت خواسته‌های آنان را مورد تأیید قرار داده‌اند و شخصیتهای سیاسی عالیرتبه آمریکایی و اروپایی و عربی از کشورهای مختلف حمایت خود را از حقوق مجاهدین ابراز داشته‌اند.
رئیس کمیته عربی- اسلامی خاطرنشان کرد: ساکنان اشرف اکنون در حال انتقال به لیبرتی هستند، ولی در این جریان نیز فشارها و محدودیتهای غیرقابل تحملی بر آنها اعمال شده است. نیروهای پلیس عراق که دو بار در گذشته آنان را کشتار کرده‌اند، در داخل کمپ حضور دارند و دولت عراق از برآورده کردن خواستهای حداقل ساکنان سرباز می‌زند اما مجاهدین خلق پایداری و مقاومت می‌کنند و این همانا زندگی و حیات آنهاست.
نخست‌وزیر سید احمد غزالی در خاتمه مقاله‌اش در شرق الاوسط می‌نویسد: این‌جا سؤال بزرگی مطرح می‌شود: قدرت مجاهدین خلق از کجا می‌آید؟ چگونه توانسته‌اند در این کمیت و کیفیت حمایت در جهان کسب کنند؟ چگونه توانسته‌اند بر همه محنتها و مشکلاتی که در ابتدا لاینحل به‌نظر می‌رسید چیره شوند.
من پاسخی برای این سؤال ندارم جز اینکه:
اولا: آرمانشان عادلانه است و و نیرویی اصیل با خواستهایی مردم هستند.
ثانیا: برای پرداخت بها به‌خاطر تحقق این اهداف هر چه که باشد، آماده‌اند.
ثالثا: آنها بعد از ایمان به خدا، سرچشمه قدرتی جز خودشان و خلقشان ندارند، و این اصلی است که موجودیت آنها روی آن بنا شده است.
خودشان به یک ضرب‌المثل معروف ایرانی استناد می‌کنند که می‌گوید: «کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من» و این به ام الکتاب استراتژی آنها تبدیل شده است.
این است راز بقا و پایداری و ارتقای مجاهدین خلق ایران به‌رغم همه دشواریها و موانع.
