سناتور استفانیا پتزوپانه عضو سنای ایتالیا؛ میزگرد «زنان در رهبری، تجربه مقاومت ایران» + فیلم

روز همگی به خیر. این روزها روزهای پر شور و شوق سیاسی هستند. من از خانم رجوی تشکر می‌کنم و به شما، خواهران جهانی و خواهران ایرانی، درود می‌فرستم. تعهد همه ما تعهد صلح می‌باشد. تعهد همه ما می‌بایست هر روز بیشتر به سمت آزادی زنان سوق داشته باشد. من یک سناتور ایتالیایی هستم. ایتالیا قدمهای زیادی به جلو برداشته است. اما در این کشور هنوز بسیاری از حقوق نادیده گرفته می‌شوند. چرا من این حرف را می‌زنم. به‌خاطر این‌که جهان هنوز می‌بایست از سرکوب رها شود. ما اغلب این موضوع را در غرب فراموش می‌کنیم. به‌خاطر برخورداری از یک زندگی راحت. ما فراموش می‌کنیم در سایر نقاط دنیا چه می‌گذرد. اما این فراموشی دیر یا زود بر سر کشورهای ما خراب خواهند شد.
اگر چشمهایمان را ببندیم و متوجه زنان بسیاری که مورد سرکوب قرار می‌گیرند و یا کشته و یا شکنجه می‌شوند و یا زنانی که از حقوقی محروم می‌شوند که برای ما ابتدایی‌ترین می‌باشند، نشویم، ما زنانی آزاد به‌معنای واقعی کلمه نیستیم. برای این‌که دست به کار کسب آزادی برای زنان دیگر نمی‌شویم. من در این‌جا و در این فرصت حمایت خودم را از مبارزه شما تأیید می‌کنم. سعی بیشتری خواهم کرد که در کشورم نیروهای سیاسی و اجتماعی را نیز به این مبارزه بکشانم. ما در سنای ایتالیا در این زمینه برنامه داشته‌ایم و امضاء بسیاری پارلمانترها از گروههای مختلف را در حمایت از مبارزه و مقاومت ایران جمع‌آوری کردیم. اما این کافی نیست، باید بیشتر کار کنیم. دولتهای ما با دیکتاتورها در ایران همدستی می‌کنند. منافع اقتصادی به‌طور افراطی چشم را بر روی نقض مستمر حقوق‌بشر و نقض دائمی حقوق زنان که در ایران لگدمال می‌شود می‌بندد.
آلبانی که ما امروز در آن حضور داریم یک دموکراسی جوان است، شاید این دموکراسیهای جوان توان بیشتری در فهم آنچه که در کشورهای دیکتاتوری می‌گذرد داشته باشند. این بسیار زیبا و مفید است که ما امروز در کنار هم می‌باشیم. چرا که ما می‌توانیم با هم در یک مبارزه و تعهد دائمی همراه با زنان بیشمار برای حمایت از مبارزه مهم زنان ایرانی برخیزیم. امروز ما در این‌جا بسیاری از چهره‌ها، بسیاری تصاویر و بسیاری علائم و نشانه‌های خشونت وحشیانه‌ای را ملاحظه کردیم، که شاید در زندگی راحتی که در انتظار ماست هنگامی که به کشورهایمان برمی گردیم، وجود ندارد. ما حتی می‌توانیم همه اینها را فراموش کنیم. اما من مطمئن هستم که هیچ‌کس از ما آن را فراموش نخواهد کرد. کسی از ما نمی‌تواند آنچه را در این‌جا دیده و شنیده را فراموش کند. من با اطمینان و اعتقاد اعلام می‌کنم که زندگی کوچک ما، هر بار که با شما ملاقات می‌کنیم، تغییر خواهد کرد. اگر ما موفق شویم با بسیج وجدانها و مخصوصاً بسیج دولتهای کشورمان، کار مفیدی برای شما انجام دهیم و اگر بتوانیم اهداف آنها را تغییر دهیم و سعی کنیم که در کشورهایمان بازگشایی بیشتری در قبال شما انجام بگیرد و توجه بیشتری در رابطه با دیکتاتوری حاکم بر ایران مبذول شود، اگر ما بتوانیم اینرا انجام بدهیم کار بسیار مهمی کرده‌ایم. اما من می‌خواهم از شما به‌خاطر کاری که برای ما انجام می‌دهید تشکر کنم. موضوع این نیست که ما می‌توانیم به شما کمک کنیم، موضوع این است که شما چیزهای بسیار زیادی به ما می‌دهید. یک رابطه دوطرفه حمایت و کمک در کار است. طبیعتاً صحبت از حمایت و کمکهای متفاوت است. خانم شاده و همچنین خانمهای دیگر که دیروز و امروز صحبت کردند، حق دارند که بگویند که شما مبارزه‌یی می‌کنید که برای تمام جهان مفید است. برای زنان در سراسر جهان مفید است که بدانند که می‌بایست خود را از اختناق رها کنند. زبدگی و نیروی زیادی لازم است تا از آنچه که شما امروز بازگو کردید خلاص شد، اما این برای تمام دنیا لازم است. برای دنیا لازم است که بداند که به غیر از اسلام اهانت کننده و جنگ‌طلب و زن‌ستیز و تروریستی، اسلام دیگری وجود دارد که بر روی حقوق و آزادی و صلح تأکید دارد. اسلامی که برای کشورش آزادی می‌خواهد و می‌بایست با این اسلام هرچه بیشتر گفتگو کرد. از دیگران واهمه داشتن بسیار ساده است.
ما زنان که عادت داریم از دیگران مواظبت کنیم و می‌دانیم باید عشق بورزیم، به جای دیوار برافراشتن حرفهای زیادی برای گفتن داریم. همان‌طوریکه خانم رجوی و دیگران از من بهتر بیان کردند، حرف، حرفِ آزادی و آزاد کردن و آزادی زنان است و میل تولد دموکراسی در کشوری که امروز متأسفانه در چنگال دیکتاتوری خشن و پلشت مذهبی زن‌ستیز گیر افتاده است.
برای همه‌مان آرزوی موفقیت می‌کنم که زمانیکه به کشورهایمان بازگشتیم بتوانیم برای خانم رجوی و مقاومت ایران و این زنان فوق‌العاده که به ما نیروی زیادی عطا کردند، مفید واقع بشویم. ما هم قویتر به خانه‌هایمان برمی گردیم.
متشکرم.