پس از انتشار گزارش یوکیا آمانو در مورد تبعیت رژیم ایران از توافق اتمی، جان کری شب گذشته 26دی 94 اعلام کرد: با اجرای برجام تمامی راههای رسیدن رژیم ایران به بمب اتمی مسدود شده است.
وی گفت: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اکنون روشن کرده که رژیم ایران به تعهدات خود برای از کار انداختن بخش زیادی از برنامه اتمی خود عمل کرده است. البته این دستاورد، تنها در صورتی قابل تشخیص است که نسبت به تبعیت مستمر رژیم ایران در سالهای آینده اطمینان حاصل کنیم.
امروز ما می‌توانیم با اطمینان بگوییم که هر کدام از مسیرهایی که ایران در کسب مواد قابل انشقاق برای سلاح اتمی داشت، به‌طور قابل راستی آزمایی، بسته شده‌اند. رژیم ایران اکنون ذخایر اورانیوم خود را به کمتر از 300 کیلو رسانده و بقیه را به روسیه فرستاده است. معنای آن این است که سطح کنونی اورانیوم غنی شده آنها 2درصد از آن چیزی است که ما قبل از این توافقنامه داشتیم. بقیه به خارج از کشور ارسال شدند.
رژیم ایران همچنین دو سوم از سانتریفوژهایش را به همراه امکانات زیربنایی که از آن پشتیبانی می‌کرد، از تأسیسات اتمی خارج کرده است. آنها این دستگاهها را خارج کرده و غیرقابل استفاده کرده‌اند. این شامل تقریباً همه سانتریفوژهای پیشرفته می‌شود و سخت افزارهای جابه‌جا شده تحت نظارت 24ساعته آژانس، مهر و موم شده‌اند. رژیم ایران اکنون تمامی اورانیوم غنی شده‌اش در تأسیسات فردو را به پایان رسانده، تمامی سانتریفوژهای مرتبط با آنها را قطع کرده و تمامی مواد قابل انشقاق را از این سایت جابه‌جا نموده است.
دومین مسیری که به روی رژیم ایران باز بود، مسیر پلوتونیوم بود. قبل از این‌که ما دور میز مذاکره بنشینیم، رآکتور آب سنگین در اراک، پتانسیل عملیاتی شدن را داشت تا سالانه پلوتونیوم با درجه تسلیحاتی برای 2 سلاح اتمی تولید کند.
رژیم ایران اکنون پروسه تغییر تمامی رآکتور اتمی اراک را شروع کرده است. آنها هسته این رآکتور را درآورده و آن را با سیمان پر کردند تا اطمینان یابیم که دوباره از آن استفاده نخواهد شد.
اما سومین مسیر، که از خیلی جهات، مشکل آفرین‌ترین مسیر است، پتانسیل رژیم ایران در تولید کافی و مخفیانه مواد قابل انشقاق برای ساختن یک سلاح بود که در آن، از تأسیساتی که به‌طور علنی اعلام نشده، استفاده کند. قبل از این‌که این گفتگوها شروع شوند، آژانس اتمی ملل‌متحد دسترسی تضمین داری نداشت تا موقعیتهایی که در آن، فعالیتهای اتمی اعلام نشده احتمالی صورت می‌گیرد را، مورد تحقیق قرار دهد. امروز آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اقدامات گسترده راستی آزمایی و تأیید را که در توافقنامه ذکر شده بود را به مورد اجرا گذاشته است. این بدین معنی است که علاوه بر مانیتور 24ساعته هر روز هفته از تمامی تأسیسات اتمی اعلام شده رژیم ایران، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اکنون دارای قدرت دید و پاسخگویی نسبت به کل چرخه تولیدی است که تأمین کننده برنامه اتمی رژیم ایران، از نقطه شروع تا پایان می‌باشد. از معادن اورانیوم و کارخانه‌های ساخت سانتریفوژ و عملیاتی کردن آنها. لذا امروزه رژیم ایران برای (نقطه) گریز اتمی نیاز به بیش از یک تأسیسات مخفی دارد، نیاز به یک چرخه کامل تولید از شروع تا پایان دارد، که کارشناسان سراسر جهان به توافقند که امکان ندارد در مراحل اولیه کشف نشود، همان‌طور که گفتم گامهایی که رژیم ایران برای اجرای کامل توافق اتمی برداشته است نهایتاً برنامه اتمی این کشور را تغییر داد.
دو سال پیش ما برآورد می‌کردیم که زمان گریز اتمی رژیم ایران، میزان زمانی که برای تولید اورانیوم غنی شده به میزانی که برای یک بمب کافی باشد، نیاز داشت آن میزان زمان از 2-3ماه بود نسبت به امروز که ما اطمینان داریم بر اساس کاهش ذخایر آن، کاهش سانتریفوژهای آن، برای رژیم ایران دست‌کم یک سال زمان می‌برد که توافق را برهم بزند، بازرسان را خارج کند، مواد قابل انشقاق مورد نیاز برای یک بمب را انباشت کند.
و اگر رژیم ایران حتی تصمیم به انجام این کار بگیرد، به‌خاطر گامهایی که در این توافق وجود دارد ما به فوریت آن را کشف می‌کنیم و زمان به میزان کافی برای پاسخگویی به آن داریم.
در مقابل گامهایی که رژیم ایران برداشته، آمریکا و اتحادیه اروپا تحریمات موجود در زمینه اتمی را لغو خواهند کرد.
وی گفت: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اکنون روشن کرده که رژیم ایران به تعهدات خود برای از کار انداختن بخش زیادی از برنامه اتمی خود عمل کرده است. البته این دستاورد، تنها در صورتی قابل تشخیص است که نسبت به تبعیت مستمر رژیم ایران در سالهای آینده اطمینان حاصل کنیم.
امروز ما می‌توانیم با اطمینان بگوییم که هر کدام از مسیرهایی که ایران در کسب مواد قابل انشقاق برای سلاح اتمی داشت، به‌طور قابل راستی آزمایی، بسته شده‌اند. رژیم ایران اکنون ذخایر اورانیوم خود را به کمتر از 300 کیلو رسانده و بقیه را به روسیه فرستاده است. معنای آن این است که سطح کنونی اورانیوم غنی شده آنها 2درصد از آن چیزی است که ما قبل از این توافقنامه داشتیم. بقیه به خارج از کشور ارسال شدند.
رژیم ایران همچنین دو سوم از سانتریفوژهایش را به همراه امکانات زیربنایی که از آن پشتیبانی می‌کرد، از تأسیسات اتمی خارج کرده است. آنها این دستگاهها را خارج کرده و غیرقابل استفاده کرده‌اند. این شامل تقریباً همه سانتریفوژهای پیشرفته می‌شود و سخت افزارهای جابه‌جا شده تحت نظارت 24ساعته آژانس، مهر و موم شده‌اند. رژیم ایران اکنون تمامی اورانیوم غنی شده‌اش در تأسیسات فردو را به پایان رسانده، تمامی سانتریفوژهای مرتبط با آنها را قطع کرده و تمامی مواد قابل انشقاق را از این سایت جابه‌جا نموده است.
دومین مسیری که به روی رژیم ایران باز بود، مسیر پلوتونیوم بود. قبل از این‌که ما دور میز مذاکره بنشینیم، رآکتور آب سنگین در اراک، پتانسیل عملیاتی شدن را داشت تا سالانه پلوتونیوم با درجه تسلیحاتی برای 2 سلاح اتمی تولید کند.
رژیم ایران اکنون پروسه تغییر تمامی رآکتور اتمی اراک را شروع کرده است. آنها هسته این رآکتور را درآورده و آن را با سیمان پر کردند تا اطمینان یابیم که دوباره از آن استفاده نخواهد شد.
اما سومین مسیر، که از خیلی جهات، مشکل آفرین‌ترین مسیر است، پتانسیل رژیم ایران در تولید کافی و مخفیانه مواد قابل انشقاق برای ساختن یک سلاح بود که در آن، از تأسیساتی که به‌طور علنی اعلام نشده، استفاده کند. قبل از این‌که این گفتگوها شروع شوند، آژانس اتمی ملل‌متحد دسترسی تضمین داری نداشت تا موقعیتهایی که در آن، فعالیتهای اتمی اعلام نشده احتمالی صورت می‌گیرد را، مورد تحقیق قرار دهد. امروز آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اقدامات گسترده راستی آزمایی و تأیید را که در توافقنامه ذکر شده بود را به مورد اجرا گذاشته است. این بدین معنی است که علاوه بر مانیتور 24ساعته هر روز هفته از تمامی تأسیسات اتمی اعلام شده رژیم ایران، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اکنون دارای قدرت دید و پاسخگویی نسبت به کل چرخه تولیدی است که تأمین کننده برنامه اتمی رژیم ایران، از نقطه شروع تا پایان می‌باشد. از معادن اورانیوم و کارخانه‌های ساخت سانتریفوژ و عملیاتی کردن آنها. لذا امروزه رژیم ایران برای (نقطه) گریز اتمی نیاز به بیش از یک تأسیسات مخفی دارد، نیاز به یک چرخه کامل تولید از شروع تا پایان دارد، که کارشناسان سراسر جهان به توافقند که امکان ندارد در مراحل اولیه کشف نشود، همان‌طور که گفتم گامهایی که رژیم ایران برای اجرای کامل توافق اتمی برداشته است نهایتاً برنامه اتمی این کشور را تغییر داد.
دو سال پیش ما برآورد می‌کردیم که زمان گریز اتمی رژیم ایران، میزان زمانی که برای تولید اورانیوم غنی شده به میزانی که برای یک بمب کافی باشد، نیاز داشت آن میزان زمان از 2-3ماه بود نسبت به امروز که ما اطمینان داریم بر اساس کاهش ذخایر آن، کاهش سانتریفوژهای آن، برای رژیم ایران دست‌کم یک سال زمان می‌برد که توافق را برهم بزند، بازرسان را خارج کند، مواد قابل انشقاق مورد نیاز برای یک بمب را انباشت کند.
و اگر رژیم ایران حتی تصمیم به انجام این کار بگیرد، به‌خاطر گامهایی که در این توافق وجود دارد ما به فوریت آن را کشف می‌کنیم و زمان به میزان کافی برای پاسخگویی به آن داریم.
در مقابل گامهایی که رژیم ایران برداشته، آمریکا و اتحادیه اروپا تحریمات موجود در زمینه اتمی را لغو خواهند کرد.
