زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی در نامه‌ای از زندان اوین حمایت خود را از قیام مردم ایران اعلام کرده است. در قسمتی از این نامه آمده است ”در چنین روزهایی که مرز دروغین بین دو گروه اصول‌گرا و اصلاح‌طلب در باور مردم از میان برداشته شد و نیرنگ های مکارانه بی‌تدبیران بی‌اثر گشته، در این روزها که آمار کشتار حکومتی (اعدام) سر به فلک گذاشته و هر مخالفی (از کرد و لر و بلوچ و ترک و عرب تا فعالیت سیاسی و حقوق‌بشری و آزادی خواهان و معترضان اصناف کارگری و رانندگان و دانشجویان و معلمان و اقلیتهای مذهبی و… ) را با زدن برچسبی در ماشین کشتار حاکمیت به‌قتل می‌رسانند، حال که زیر پرچم دیانت بساط ارتجاع را گشوده‌اند و به هر بهانه‌یی با سوء‌استفاده از ارزشهای دینی و سنتی جامعه قصد تحریک افکار را دارند، برماست که این بساط ظلم و تزویر را برچینیم و با پیگیری خواسته‌های بر حق‌مان که سال هاست از آن محروم مانده‌ایم در برایر استبداد و خفقان حاکم بایستیم.
تا سحرگاه آزادی همراه با اعتراضاتی که شهرهای کوچک و بزرگ و روستاهای ایران را به لرزه در آورده و همه اقشار و اصناف و اتحادیه‌ها و تشکلها را در بر دارد و نوک پیکان آن رأس هرم استبداد و ظلم و بیدادگری و فاشیسم را نشانه رفته است ایستاده ام“.
تا سحرگاه آزادی همراه با اعتراضاتی که شهرهای کوچک و بزرگ و روستاهای ایران را به لرزه در آورده و همه اقشار و اصناف و اتحادیه‌ها و تشکلها را در بر دارد و نوک پیکان آن رأس هرم استبداد و ظلم و بیدادگری و فاشیسم را نشانه رفته است ایستاده ام“.
