ژان پیر میشل, نماینده و سناتور سابق سوسیالیست, عضو افتخاری پارلمان, بنیانگذار مشترک سندیکای قضات طی مقالهیی که در هافینکتون پست درج شده خواستار شنیدن صدای اپوزیسیون ایران تحت رهبری مریم رجوی، در گردهمایی پاریس شد.
در این مقاله با اشاره به لابیهای رژیم ایران در فرانسه و زیر سؤال بردن آنها بهدلیل حمایت از رژیم جنایتکار آخوندی و تبلیغات علیه مقاومت ایران نوشت: «باید انتظار داشت که این تبلیغاتچیهای رژیم ایران, اپوزیسیون اصلی ایران, مجاهدین خلق ایران و ائتلاف شورای ملی مقاومت ایران را ”تروریست“ بنامند. (آنها) غافل هستند که مجاهدین خلق ایران از همهٴ لیستهای گروههای تروریستی کشورهای غربی بعد از تصمیم نهایی قضات ذیصلاح خارج شدند» .
ژان پیر میشل با اشاره به کارنامه ننگین رژیم آخوندی در افزایش اعدامها، و وضعیت وخامتبار حقوقبشر و رکود اقتصادی افزود: «همهٴ این نکات برای این بود که بگوییم که ما نیاز به ترجمههای گروهای لابی برای شناخت ماهیت اظهارات رسمی این رژیم نداریم. جهان به اندازه کافی در رابطه با این رژیم دینی نفرتانگیز مطلع است. ما بسیار در این محافل میشنویم که گفته میشود ایرانیان در تبعید قابل اعتماد نیستند و باید به اجزاء همین حکومت اتکاء کرد تا کارکرد داخلی آن را فهم کرده و راهی به داخل آن پیدا کنیم. اما من تمایل دارم که عکس این را فکر کنم. بهطور مشخص اینکه حضور تبعیدیان ایرانی یک فرصت است.
علاوه بر این وجود یک آلترناتیو متشکل و یک اپوزیسیون معتبر که مقر آن در فرانسه میباشد, برای کشور ما یک فرصت است. فراموش نکنیم که به لطف شورای ملی مقاومت ایران بود که جهان توانست برنامه مخفی اتمی این رژیم را کشف کند. آژانس بینالمللی انرژی هستهیی در نهایت حق را به شورای ملی مقاومت داد با اعلام اینکه رژیم ایران بهطور واضحی دنبال بهدست آوردن سلاح اتمی بود…
اقدامات و اعمال مقامهای رژیم ایران بوضوح نشان میدهند که اصل اصلاحات تخیل محض است که برای توجیه روابط توجیهناپذیر با یک دیکتاتوری بنیادگرا تولید شده است. فرانسه, کشور حقوقبشر, باید در مقابل دیکتاتورها و خادمان آنها هوشیار باشد. فرانسه باید با صدای بلند و محکم اعلام کند که موضوع ادامه نقض حقوقبشر در ایران و دخالتهای جنایتکارانهٴ پاسداران در منطقه, بهطور خاص در سوریه, بیپاسخ نخواهد ماند؛ فرانسه باید بهدقت به پیامی که در روز 9 ژوئیه (19تیر) در بورژه, نزدیک به یکسال بعد از توافق اتمی ایران, در اجتماع بزرگ مخالفان ایرانی تحت ریاست مریم رجوی فرستاده میشود توجه کند» .
در این مقاله با اشاره به لابیهای رژیم ایران در فرانسه و زیر سؤال بردن آنها بهدلیل حمایت از رژیم جنایتکار آخوندی و تبلیغات علیه مقاومت ایران نوشت: «باید انتظار داشت که این تبلیغاتچیهای رژیم ایران, اپوزیسیون اصلی ایران, مجاهدین خلق ایران و ائتلاف شورای ملی مقاومت ایران را ”تروریست“ بنامند. (آنها) غافل هستند که مجاهدین خلق ایران از همهٴ لیستهای گروههای تروریستی کشورهای غربی بعد از تصمیم نهایی قضات ذیصلاح خارج شدند» .
ژان پیر میشل با اشاره به کارنامه ننگین رژیم آخوندی در افزایش اعدامها، و وضعیت وخامتبار حقوقبشر و رکود اقتصادی افزود: «همهٴ این نکات برای این بود که بگوییم که ما نیاز به ترجمههای گروهای لابی برای شناخت ماهیت اظهارات رسمی این رژیم نداریم. جهان به اندازه کافی در رابطه با این رژیم دینی نفرتانگیز مطلع است. ما بسیار در این محافل میشنویم که گفته میشود ایرانیان در تبعید قابل اعتماد نیستند و باید به اجزاء همین حکومت اتکاء کرد تا کارکرد داخلی آن را فهم کرده و راهی به داخل آن پیدا کنیم. اما من تمایل دارم که عکس این را فکر کنم. بهطور مشخص اینکه حضور تبعیدیان ایرانی یک فرصت است.
علاوه بر این وجود یک آلترناتیو متشکل و یک اپوزیسیون معتبر که مقر آن در فرانسه میباشد, برای کشور ما یک فرصت است. فراموش نکنیم که به لطف شورای ملی مقاومت ایران بود که جهان توانست برنامه مخفی اتمی این رژیم را کشف کند. آژانس بینالمللی انرژی هستهیی در نهایت حق را به شورای ملی مقاومت داد با اعلام اینکه رژیم ایران بهطور واضحی دنبال بهدست آوردن سلاح اتمی بود…
اقدامات و اعمال مقامهای رژیم ایران بوضوح نشان میدهند که اصل اصلاحات تخیل محض است که برای توجیه روابط توجیهناپذیر با یک دیکتاتوری بنیادگرا تولید شده است. فرانسه, کشور حقوقبشر, باید در مقابل دیکتاتورها و خادمان آنها هوشیار باشد. فرانسه باید با صدای بلند و محکم اعلام کند که موضوع ادامه نقض حقوقبشر در ایران و دخالتهای جنایتکارانهٴ پاسداران در منطقه, بهطور خاص در سوریه, بیپاسخ نخواهد ماند؛ فرانسه باید بهدقت به پیامی که در روز 9 ژوئیه (19تیر) در بورژه, نزدیک به یکسال بعد از توافق اتمی ایران, در اجتماع بزرگ مخالفان ایرانی تحت ریاست مریم رجوی فرستاده میشود توجه کند» .